Калідор
Лявон Вольскі
Выдавец: Полацкае ляда
Памер: 43с.
Полацк 1993
31
лязо
Халоднае лязо нажа Сказала мне пра тое, Як падае па кроплі жах На галаву героя.
А нам ня трэба заўважаць Чужыя сантымэнт-ы, — Халоднае лязо нажа Сказала мне пра гэта.
Халоднае лязо нажа • Сказала мне пра тое, Што дасьць адзеньне ндм пажар Чырвона-залатое...
Ты любіш срэбра зыркіх зор 1 золата манэты...
Нажа халоднае лязо Сказала мне пра гэта.
32
КРЫК
Я чуў праз крохкую шыбу крокі тых, хто ііпоў на працу. Крокі тых, хто іпюў у краму, крокі тых, хто ішоў дамоў.
Я чуў празь сьцены з паперы галасы мужчын нецьвярозых, іаласы кабет раздражнёных, галасы знэрваваных дзяцей... Я чуў праз кардонную столю стук цяжкіх дажджавых кропляў, шолах крылаў вільготных птушак, самалётны узьлётны сьпеў.
Я чуў скрозь гнілую падлогу мэтрабудаўцаў нудную песьню, мышэй асьцярожныя крокі, цяжкія ўздыхі зямлі...
I тады я заціснуў вушы, але чуў праз свае далоні скавытаньне халоднага ветру і бразгат пабітага шкла...
I растварыўся ў прасторы —; у бразгаце, шолаху, стуку, сярод мільёнаў ’гукаў мой надарваны крык.
33
ВАЛЬСОК
Дзіўныя рэчы робяцца ў горадзе. Народжаны лётаць няўпэўнена поўзае. Народжаны слухаць сьпявае бяскрылыя песьні.
Мяняюцца мейсцамі пляцы ды паркі, Мяняюцца мейсцамі вежы ды аркі, ! брук старажытны — нібыта дрыгва пад нагамі.
Ад летняй смугі да зімовага лёду Б.іукаюць зьвяры невядомай пароды, Л ўночы кружляюць пад дахамі дзіўныя пта\і...
ІІіхто не зважае на іхнія крыкі, На іхнія стогны, на іхпія зыкі, Хоць гэтыя гукі, напэўна, пра штосьці гавораць.
У цесных кватэрах, на скурчаных вулках Дзяцінства прайшло, і юнацтва мінула. I час надыйшоў перакрэсьліць старыя дарогі.
і вось я зрабіўся ці велічным птахам, Ш шаранькім зьверам, ці зьменлівым гмахам,
I людзі на вулках імкнуцца мяне не заўважыць...
34
ТРЫЯЛЕТ
Калі вам скажуць падбіваць рахункі, Сьпішыце Ўсё на скурчанага блазна, I я вам растлумачу, як сучасна Лічыць сябе ў палоне чорнай гумкі. Заблытаныя гумкай ногі, рукі I галава — ці ж гэта не сучасна! Сьпішыце ўсё на скурчанага блазна, Калі вам скажуць падбіваць рахункі!
35
3 Ь М EC Т
Лявон Вольскі '
Белы певень................................3-4
«У сьне ці наяве, ды бачыў калісьці...» 5
Чырвонае шкельца .... 6
Лявон Гамонскі «Халоднае срэбра, гарачая медзь...» 7
Гамон Кастольскі «Заблытаўся ў пошўку...» . . 8
«Калісьці...»................................9
Кастусь Ляванец Дварняк ...............................10
Пытаньні па тэмс . . ' . . .11
Хімікат . . • । • .12
Валюсь Лявонскі
Адкавы на ліеты, якіх не было . 13-14
Лес ........................................15
«Распавядайце пра рознае...» . . 16
Кастон Кастусец •.
Піратэхнік..................................17
He!.........................................18
Актавіян 19
Лявось Гальекі Прысьвячэньне рыцару Грзйфэру . 20
Сьвіньні . . . ! . .21
36
Гамусь Вальманец
«Бе!» .22
«Мой сябар скача на кані...» . 23
Уварваньне .... 24-25
Лятусь Магальскі
Дворнік N . . . . .26
«На ростанях — роздум . » . .27
«Ну вось і ён...» 23
Квадрат....................................29
Саткусь Маганец
«I вось прыйшлі бляшанкавыя госьці...» 30
Басовы бубен.............................. 31
Кастусь Гаманец
Лязо ... . .32
Крык..................................... .33
Вальсок . 34
Трыялет . . .35
37
Лявон Во.тьскі і К°
КАЛІДОР (вершы)
Сэрыя «Паэзія нован генэрацыі» Выдаўца: Алесь Аркуш Рэдактар: Вінцэсь Мудроў Мастак: Лявон Вольскі
Выдавецкая суполка «Полацкае ляда»
Здадзена ў набор 15.11.93.
Падпнсана ў друк 10.12.93.
Друк высокі. Фармат 60x84/32. 1.2 друк. арк. Зак. 1625. Тыр. 600.
ПП «Спадчына Ф. Скарыны», г. Полацк