Малы гербоўнік Наваградзкай шляхты
Памер: 248с.
Мінск 1996
Рг. Геранім, сакратарЯКМ і маршалак ВКЛ, псрасяліўся ў Наваградзкае ваяв., уладальнік маёнт. Сенічыцы, Краевічы. Навасады, Малавіды.Крышыловічы, Лагодкі і Янавічы ўтгым жа ваяв., а таксама маёнт. Высо-
кае ў Падляскім ваяв., якія часткова набыў, а часткова атрымаў ад надворнага маршалка ВКЛ кн. МікалаяКрыштафа Радзівіла (1579), яго жонка Косаўна, сын Геранім.
Геранім узяў
шлюб з Ганнай Радзімінскай-
Францкевіч, пакінуў сыноў Мікалая, Пятра-Казіміра, Людвіка, Альбрэхта, Крыштафа і Юрыя (беспатом.). 3 іх Мікалай. цзедзіч маёнт. Высокае ў Падляскім ваяв., мсў жонку з Заранкаў. Пётр-Казімір, падваявода наваградзкі, а потым кашталян парнаўскі, узяў жонку з Радванаў і пакінуў сыноў Марціна (беспатом.), Уладзіс-
лава (беспатом.) і Стэфана, з якіх апошні ад Ганны Вольс-
кай, дачю скарбніка наваградзкага, меў таксама трох сыноў. А Людвік ажаніўся з Кацярынай Камінскай, яго сын Міхаіл1, узяў жонку Соф‘ю з К.арызнаў, з якой меў сыноў Яна, мечніка наваградзкага, яго жонка Ганна з Шэметаў, у першым шлюбе за Жэмбоцкім, Юрыя. Эліяша (беспатом.), ДамінікаАнтонія і Аляксандра.
Сын Міхаіла Юрый ад жонкі Рахелі Жэмбоцкай пакінуў сыноў
Валсрыяна. яго жонка Скурчанка. а пра іх нашчадкаў невядома, і Юзафа, яго жонка Палубінская Апошні меў сыноў Антонія. прэзідэнта 2га дэпартамента Магілеўскага галоўнагасуда. яго жонка Зубоўская (?), Тадэвуша, манаха базыліянскага закону, і Яна-Казіміра, харужага, падкаморага, маршалка, і, нарэшце. кашталяна (1798) Слонімскага пав.. і дачку Элеанору, у шлюбе за палкоўніка.м Пятровічам. Юрый. магчыма, меў яшчэ аднаго сына Сымона, мечніка мсціслаўскага. якому беспатомны дзядзька Эліяш Міхайлавіч разам з жонкай Схалястыкай Вайніловіч пакінуў сваю маёмасць, яго жонка Панятоўская, сын КаспсрФелікс, падстолі і суддзя гродзкі мсціслаўскі, штоўзяў шлюб з Ганнай Котаўнай. дачкой падкаморага мазырскага, ад якой меў сынаТадэвуша яго жонка Бенклеўская. што нашчадкаў нс пакінулі.
Брат Юрыя Аляксандр Міхайлавіч меў жонку з Мсржэеўскіх і сына Ігнацыя, лоўчага старадубскага. Апошні ўзяў шлюб з Дунін-Баркоўскай, пакінуў сыноў Міхаіла (бсспатом.) і Фслікса, канюшага Наваградзкага пав., які ад жонкз з Ельцоў, у першым шлюбе за Тулоўскім, меў сыноў Юзафа і
Клеменса.
Прызнаны ў дваранствс 31.12.1798(1 1.01.1799).
1 Міхаіл быў войскім старадубскім.
ЗЯцкевіч
108. Маклокі гербу «Граблі»
Адама П.
Рг. Леў Міхайлавіч, уладальнік маёнт Хлопічы ў Наваградзкім ваяв., які набыў ад Гальшкі Янаўны Гайко, у другім шлюбе за харужым наваградзкім Паўлам Падарэўскім. і яе сыноў Мікалая і (1585). Жонка
Лыза Марына з Падарэўскіх, сыны Беняш, Пётр і Павел (беспатом.), што падзялілі спадчыну паміж сабой (1617). 3 іх Павсл, дзедзіч згаданага маснтка, як сведчаць квіты падчашага і паборцы Наваградзкага ваяв. Людвіка Пратасевіча (1661), паборцы Стэфана Ляшчылоўскага (1673), падстолія Троскі і паборцаў Станіслава Керсноўскага і Рафаіла Пшэрадоўскага (1685), лакінуў яго братам. Бсняш меў сына Паўла, яго сыны Зыгмунт, Пётр і Юрый, а Пстр сына Альбрэхта-Яна (бес-
патом.), уладальніка маёнт Ястрэмбль у Наваградзкім пав., які пакінуў пляменнікам (тэстамент 1685).
Зыгмунт меў сына Антонія і ўнукаў Юзафа, Тадэвуша і Ігнацыя, што памерлі беспатомнымі. Юрый пакінуў сына Пятра і ўнукаў Юзафа. шамбяляна Двара Польскага, і Матэвуша. гранічнага камісара Наваградзкага ваяв., уладальнікаў маёнт. Хлопічы. якія прадалі спадчыну кароннаму сакратару Міхаілу Граноўскаму (1 786), таксама набылі фальв. Міхалоўшчына ў Наваградзкім пав. ад Фсліцыяна Міхалоўскаіа (1791). 3 іх Юзаф ад жонкі Ганны, дачкі абознага слонімскага Пшэслаўскага, меў сына Фслікса.
Прызнаны у дваранстве 19(30).01.1799 С'Рыбчонак
109. Малынічы гербу
«Юноша»
Ужывалі родавы прыдомак Амаліцкія (Атоlicki).
Рг. • Яраслаў, атрымаў у пасаг за жонкай Марыяннай Цярпіцкай фальв Церніхаў-Са-
баншчына (1699), яго сы-
ны Ян, Антоні і Юзаф. 3 іх
Антоні, спадчыннік па брату Юзафу фальв. Сабаншчына (1740), пакінуў сыноў Барталамея, яго сыны Андрэй і Аляк сандр. Сымона, Лаўрэнція, яго сын Алам. Караля і Міхаіла. яго жонка з Варатынцаў. Усс яны дзедзічы маёнт. Сабаншчына.
Прызнаны ў дваранстве 26.05.1800.
С.Рыбчонак, А.Шпунт
110. Малюшыцкія гербу «Радван»
Вядома: ліст Вял. кн. Аляксандра да наваградзкага намссніка Л ітавор-Храптовіча, каб ён Барыса Астапкавіча з братамі М. не прымушаў спраўляць павіннасці да іх не належныя.
- ліст Караля Казіміра да наваградзкага намесніка Судзімонта, што Астапка Гаўрылавіч М. Яго Каралеўскай Міласці “з даспехам” служыў і ад інш. павіннасцей вызвалсны (1445).
- ліст Станіслава Гаштальда, ваяводы наваградзкага, да татараў Ахмеця Улановіча. Адка Марксвіча і інш.. кабяны Івашку Астапкавічу М. з братам крыўд не рабілі.
- ліст Яна Забжэзінскага. маршалка земскага і ваяводы
наваградзкага. да івана Мастыкі і Андрэя Чыжа, каб яны Астапку Івашкавіча М. з татарамі Адкам Маркевічам і Max мецем Улановічам рассудзілі (1517).
- Сямён Федкавіч з Малю шыц разам з Марцінам Дзершковічам і Жданам Навошьвдах' адны з першых запісаліся ў наваградзкую харупзу пад час пас палітага рушання ў 1528. доказам чаму дэкрэт рэвізорскі Яpallia ГІясецкага. пісара польнага літ.. гсроньскага, ліпнішскага 1 дзевянішскага старасты. і Яна Кердзся, пісара эемскага ашмянскага; і ліст кн. Яцка Чымбаевіча Улана, які ўступіў ім землі, якімі яны валодалі. атрымаўшы ўзамен іншыя.
- квіты на выплату падаткаў з маёнт. Малюшьшы за 15531629
Рі Васіль Ьагданавіч, валодаў разам з братам Сямёнам. у якога быў сын Мікалай, вотчынай Малюшыцы ў Наваградзкім пав. Сыны Васіля Іаахім. Ян, Самуэль і Адам, а таксама Мікалай Ся.мёнавіч судзіліся ў 1629 з кн. Чымбаем Уланам, каралеўскім харужым, не жадаючы быць яго леннікамі Сын Іаахіма Сымон. уладальнік часткі маёнт. Малюшыцы. якую выкупіў разам з бацькам у братоў таго (1666), купіў разам з бацькам у Сімуэля Катарскага шэсць падданых з сем'ямі
(1673), якіх пасяліў ў вотчыне, з 1688 спадчыннік маёнт. Малюшыцы, таксама валодаў маёнт. Волца, які набыў ад Тамаша Яховіча-Ваўчэцкага, пакінуў сыноў Тапэвуша і Яна.
3 іх Тадэвуш меў сыноў Андрэя. ротмістра пяйігорскай харугеы (звольнены са службы абшытам Караля Аўгуста III ў 1761), яго сыны Базыль. ратмістр Пружанскай харугаы (звольнены ў 1773), Сымон і Юзаф; Яна. ротмістра войск пол., яго сыны Міхаіл, Ян і Яўсеві (ці Юзаф); і Даніэля.
А Ян Сымонавіч мсў сыноў Юзафа, ягосын Вінцэнг. і Францішка, яго сын Ігнацы. якія ўсе прадалі спадчынны маёнт. Малюшыцы за 29000 злотых пол. Адаму і Тэадоры Браньцам (1774), застаўшыся ўладальнікамі маёнт. Волца.
Прызнаны ў дваранстве 3(14).03.1799.
С.Рыбчонак, А.Шпунт
111. Манкевічы гербу «Любіч»
Паходзілі з Троцкага ваяв
Рг. Ян, спадчынны ўладальнік маёнт.Шадзюнцы Троцкага пав., ажаніўся зЛюцыяй Клідзянкай, якая адпісала маёнт.Клідзеў у 1692 свайму сыну Юрыю. Апошні акрамя гэтага маёнтка валодаў маёнт.Шадзюнцы, меў сына Дамініка,
хрышчанага ў Высокадворскім касцёлеў 1700, спадчынніка вышэй згаданых маёнткаў.
Сын Дамініка. Юзаф набыў фільв Явойцішкі Троц кага пав. у 1767 Пакінуў сыноў Яцка і Вінцэнта,
спадчьшнікаў фальв. Явойцішкі. Згодна мстрыкі Высокадворскага касцёла ў Вінцэнта быў сын Ануфры (запіс 1774).
Прызнаны ў дваранствс 29.05.1800.
З.Яцкевіч
112. Маркевічы гербу «Лебедзь»
Выводзіліся 3 Аршанскага пав.
Рг. Казімір, уладальнік фалыв. Лесна ў Аршанскім пав., які ў 1669, пакінуўшы сабе частку ў 15 валок, праддў Войцэху і Марыянне Сарафіновічам, перасяліўся ў Слонімскі пав. Меў
жонку Кацярыну Глухоўскую. з якой арандаваў маёнт. Смакатоўшчына Слонімскага пав. Яго сыны: Пётр (беспат.) і Ян-
Антоні, чашнік оўруцкі, атаксама дачкаТэафіля. Ян-Антоні арандаваў фальв.Яюмовічы (1732). які належаў Бжастоўскім. Гопэны. дзедзічы Смакатоўшчыны, выкупілі ў ЯГО 1 маці гэты фальварак. Набыў фальв Гладкоўшчына, які пакінуў свайму сыну Яцку (тэстамент 1751). Яцак, стараста кружунскі, гэтас стараства пазней перадаў Карыцкім (1788), меў шваграў Сулятыцкіх. Пакінуў сыноў Казіміра. харужага войск літ., уладальніка маёнт.Моснеж, Ануфрыя, войскага галіцкага, Матэвуша ды Яна. старасціцаў кружуньскіх.
Прызнаны ў дваранстве 2(13).12.1798.
З.Яцкевіч
113. Марцінкевічы гербу «Лебедзь»
Выводзіліся 3 Віленскага, Лідзкага і Упіцкага пав.
Рг. Ян, меў сыноў Яна і Юрыя. з якіх Юрый узяў шлюб з Кацярынай Догелеўнай. Сыны Юрыя: Ігнацы, манах францысканскага закону, Юзафі Міхаіл,
каморнік навагрздзкі, што набыў маёнт. Дарэў (Наваградзкіпав.)
ад Зубоўскіх (1765). Сыны апошняга: Адам, каморнік наваградзкі, уладальнік фальв. Паўлюкоўшчына, і Юзаф. пісар гродзкі навагралзкі. уладальнік фальв.Гарадзея. у якога былі сыны Франйішак і Станіслау.
Прызнаны ў дваранствс 2(13). 12.1798.
ЗЯнкевіч
114. Мацкевічы гербу «Ястрабец»
Выводзіліся з Ашмянскага пав.
Рг. Іван Грыгор'евіч. уладальнік маёнт. Янушкоўшчына ў Ашмянскім пав.. што відаць з закладнога права жонны Сівіцкай на 150 коп грошай літ. у 1591. яго першая жонка Хрыс ціна, дачка Станіслава і Соф‘і Пятроўны з кн. Гсдройць Старасельскай Сівіцкіх, другая жонка Кацярына Жохаўна, з якой валодаў маснт. Гаравец у Мінскім ваяв. (квітад Грыбаў 1627) і меўсына Яраша
Яраш, таксама мсў двух жонак: першая Соф'я з кн. Гедройць. у псршым шлюбе за Сянксвічам,у другім за Іванам Шванскім. уладальніца паловы маёнт. Душчыцы і Васькоўцы ў Мінскім ваяв.(1628). з якой набыў яшчэ частку маёнт. Душчыцы і Васькоўцы, доказам чаму запіс ад Яна і Алены з Шванскіх Пашксвічаў (1645):
другая жонка дачка віцебскага ваяводы Антонія Храпавіцкага. доказам чаму рэляцыя вознага аб спаленні маёнт. Душчыцы (1652), пакінуў сына Крыштафа. Крыштаф. мечнік смаленскі, стражнік, апазней ротмістр Наваградзкагаваяв., пасол на Соймы: элекцыйны 1 697. таксама 1704 і 1707, да генерала Рэпніна, дэпутат да ўкладання Канстытуцыі ВКЛ у 1698. судзіўся з Мікаласм* Галінскім. войсюм л судазсй гродзкім аршанскім, што спрабаваў далучыць маёнт. Душчыры да свайго маёнтка Хоўхла (1685). аб насздзе намаёнт. Душчыцы і гвалтоўным захопе падланага зтым жа (1686), І Есьманамі, сынамі кашталяна мінскага. аб збіцці душчыцкага падданага (1697)2. яго жонка Тэафіля Цэдроўская.дачка падчашага наваградзкага. сыныЯраш, Крыштаф, Грыгоры і Аляксандр, што падзялілі бацькаву спадчыну ў 1741
КНІГІ ОНЛАЙН
