Божым шляхам
Памер: 180с.
Рым 1946
Маліся да Бога, каб ніколі ня сграціць тае ласкі, як\ю ты атрыма\ у сьв. Тайне Жанім ства, але гзрастау і (збагач вауся v ёй.
МА ПТВА ДЗШЯШ
0, Ангеле, Дружа мой! Ты заусбды нры мне стой; Рана, увечар і ўначы Будзь ласкаў мне памагчы. Змагаць духа злога, Верна служыць Ьоіу, Вюбіць маму, тату> Край і родну хату.
ЦАРКОЎНЫЯ ПЕСЬНІ
Пусьцецс дзяцсй і ім прыходзіць да
не псрашкаджайцс Мяке. (Мат.гідн;
Цзіва,
Ангелы
Вол з
КАЛЯДНЫЯ
Неба і зямля
■ба і зямля, неба і зямля, радасна сьпяваюць.
Ангелы сьвету, ангелы сьвету, дзіва абвяшчаюць.
Хрыстос радзіўся, Бог аб явіўся.
сьпяваюць, Бога вітаюць, аслом клякаюць, пастушкі [іграюць, дзіва, аглашаюць!
■Віфліеме, у Віфліеме, аясёла навіна :
Чыстая Дзева, чыстая Дзева варадзіла Сына!
I Хрыстос радзіўгя і г. д.
I Увага: Дзеля нястачы знаку Ў вьіняткова замяняем яго знакам ў.
Слова Айцова, Слова Айцова ўзяло сабе цела.
у земнай цемры, у земнай цемры Сонца засьвяціла!
Хрыстос радзіўся і г. д.
Ангелы служаць, анг. лы служаць сваяму Уладару.
I у паветцы, і у паветцы дзеюць Яго волю.
Хрыстос радзіўся і г. д.
Мудрацы слаўны, мудрацы слаўны з Усходу прыходзяць,
Ладан і міру, ладан і міру й золата прыносяць.
Хрыстос радзіўся і г. д.
Госпаду Богу, Госпаду Богу дарункі складаюць.
стушкі людзям, пастушкі людзям аб усім зьвяшчаюць.
Хрыстос радзіўся і г. д.
Іароджанаму, Народжанаму
Богу паклон дайма.
лава у вышніх, слава у вышніх Яму засьпявайма.
। Хрыстос радзіўся і г. д.
Ночка ціхаЯі ізарыста
Ночка ціхая, зарыста,
Цуд — часіва, Парадзіла Дзева —• чыста Бога — Сына.
Па загаду Бога —Духа, Праз зьяўленьне, Ўсяму сьвету на пацеху, на збаўленьне.
— 126 —
Парадзіла Дзева Матка
У бядоце,
У паветцы, ў недастатку, У хлапоце.
I над гэтым Божа Матка Бедавала,
1 калышучы Дзіцятка так сьпявала:
Сьпі, мой міленькі Сыночак. Збаўца сьвету, выбачай, мой галубочак, беднасьць гэту.
Чяма чым Цябе, нябожа, прыкрываці,
Твас ручанькі прыгожа спавіваці.
He пагардзіў Ты прыйсыіі так на сьвет гэты,
— 127 у сукеначку ў мяне Ты не адзеты.
Толькі сенцам тут Цябе я атуляю, нявыгоды можа гэтым больш спраўляю.
Нова радасьць Нова радасьць стала, йіто шчэ ня бывала: над Бэтлеей гвязда ясна Сьвету зазіяла. Дзе Хрыстос радзіўся, з Дзевы ўцелавіўся — як чалавек пялёнкамі убога спавіўся.
Пастушкі з ягняткам перад тым Дзіцяткам
129 —
128 — упадаюць на калені для Яго ўслаўленьня.
1 мы тож сьпявайма Хрыста праслаўляйма; нараджонага з Марыі пакорна ўпрашайма. Просім Цябе, Божа, просімо як можам : дай нам ў небе жыцьцё шчасна, на зямлі жыцьцё прыгожа.
Вечны родзіцца Вечны — родзіцца нам сёньня! Спадар сусьвету — бяздомны! Агонь — крэпне! Яснасьць — меркне ' Несканчатны — нам падобны!
Узгарджаны — акрыты славай! Валадар вякоў , сьмяротны!
А Цслам сталаея Слова I жы.о жыцьц&м іаротным!
Стаенка — Яго палацаы! Пастушкі — Яго сьвітою! Мерзьве на сене ды плача Разам з скацінкай худою!
He ўзгардзіў сялянскім станам I пр аяў перад панамі!
О. С/ова, што Целам стала, Жыві вечна паміж намі!
I з Усходу каралі тры Просяць гожа прыняць дары, Кленчучы ды зьняўшы мітры Прад сусьвету Валадарам — Дзіцятка усё зьмяшала 3 бедных пастушкоў дарамі О, Слова, што Целам стала, Жыві вечна паміж намі!
9
— 131 —
— no — Пашкадуй, ДзІЦнтм Божа ™шую зямельку мілу А^яРні ад „ас бязбожжа Дай любові, веры cUy.
Дай надзею выірйва7у 3 сьвятымі ўсімі ларамі, <>ова, што Целам стала Жыві вечва паміЖ намі,
Паказалась з неба яснасьць ^аказалась ч
г₽— « ..:zt нябывал"
. нмью зэсьпявзла ■
.Хвяла Богу на вышынах, спакой людзям 11а нізінах.
277 " ''°'1 “ ^ ™“*
• ™»„„, „,„,,„ rawM.
Тады Анел ім зьявіўся, сказаў: „Бог вам нарадзіўся.
Слава, слава, слава на вышынях Богу. Найсьвяцейша Дзева стзла Маткай Бога, што адкупівь людзкасьць з моцы духа
У стаенцы парадзіла, [злога.
і на сенца палажыла.
Слава, слава. слава на вышынях Богу!
I пабеглі дзеці з вялікай ахвотай, гралі і сьпявалі Богу стройнай нотай;
Свае сэрцы радавалі, што Ісуса аглядалі.
Слава, слава, слава на вышынях Богу’ I мы засьпявайма СынуБогу хвалу, што для нас радзіўся і цярпсў нямала;
Выслаўляйма гожа Бога, I ў сьвятой Тройцы Адзінога.
Слава, слава, слава на вышынях Богу!
— 132 —
— 133 —
Ночка nyd
Ночка цуд( ноч прабуд ад нядуг.' I наш дух, ночка сьветлая калядна, прабудзі ты сьветаўладнай красою сваёй, красою сваёй.
Ночка цуд, ноч прабуды пастушкоў — бедакоў!
Бог Збавіцеля спаслаў, каб дарогу паказаў к волідолі ўсім, к волідолі ўсім...
Ночка цуд.
ноч прабуд!
Беларусь
устаць прымусь зо сну немачы бязбожжа . Сьвяці ёй на раздарожжы праўдай Божаю, праўдай Божаю!...
Ноч жыйьця, ноч прыйсыія Дарагога СынаБога!
газам з Матанькай сьвятою Ды анёлаў грамадою Чэсьць Яму пяём, Чэсьць Яму пяём!
— 135 —
— 134 —
вялікдпосныя
Хрысьце Цару !
Хрысьце Цару справядлівы “ вельмі Ты цярплівы,
(2) Цябе зьбіта скатавана
>’ бязьмерна наругана!
Ты маліўся ў сьвятаградзе, памятаў аб чорнай здрадзе,.
(2) Як вучанік бяздушны
прадасьць Цябе крывадушна па малітве зьнемагаўся, пот крывавы выліваўся,
(2) Аднак прыняў шмат йярпеньнл, хацеў усім даць збаўленьне.
каго цярпёў такія
мукі праведны Мэсыя?
(2) Хрысьце, працерпеўшы раны уміласэрдзься над намі.
Сьвяты крыжу Сьвяты крыжу, наймілейшы, з усіх дрэваў найслаўнейшы' ў гэтым дрэве мон і сіла: яно Ісуса насіла;
з яго плыве асалода для гаротнага народу.
Дрэва цьвёрдае, зьмякчыся. аж да зямлі прыхіліся спусьці найсьвяцейша Цела яно з болю ўжо самлела. Пазволь яму адпачыці, на зямлю скарэй сступіці.
Цябе выбраў Бог адвеку на збаўленьне чалавеку; з цябе ласка людзям дана, Душа наша ўзмацавана.
— 136 —
— 137 —
крывіій Божай ўся абмыта, ШТО 3 Хрыстовых ран праліта.
Як ў халоднай ляжаў стайні, для яго ня была тайна: каб сьвет грэшны адкупіці, іэба кроў сваю праліці, там зьвяры паклон давалі. а тут людзі катавалі,
Нячувана міласьць гэта, каб ісьці на крыж для сьвета! Хтож так будзе міласьцівы, такі добры літасьцівы?
Сам Хрыстос Боі гэта справіў ___ нас ад пекла крыжам збавіў.
Чаму твае сэрца горда, якбы камень глухацьвёрда ? над Ісусам ты ня плачаш,
хоць Яго на Крыжы бачыш: на ахвяру Богам дааы. за цябе укрыжаваны.
I Матка з жалем паглядала і той час успамінала: як малога спавівала. прытуляла цалавала. а цяпер Ягона целаад ран сіня, пачаркгла.
Ня быў жаль такі Й ня будзе, гдзе жылі, жыць будуць людзі ! Які Матка смутак мела, на Ісуса як глядзела: сірагою астаюся, гдзе цяпер я прытулюся?
Аднаго Сыночка знажь яго з неба атрымела,
— 39 —
— 138 — | Цяпер Яго забіраюць — I мяне бедну пакідаюць. | 3 жалю рвецца маё сэрца, | хоча выскачыць, здаецца.
«аб Ты быў, Сьшочак, ніжай Да мяне каб трохі бліжай — я галоўкубы падперла, сьлёзы й кроў Тваю абцерла Але Крыж Твой таК высокі і,д мяне Сынок далёкі.
J іялі Сына, ІОрку ясну : мяне кшулі пяііічаСНу Ц'ІД уо Яго любіла, Wiep мне жыцьцё няміла. Ах мой, Божа! Табе веру ня карай жа яас праз меру.
А хто Богу верна служыць, Ьожу Матку шчыра любіць
хай пад Крыжам ста. е з Ею, ў ёй сваю кладзе надз^ э. Прзз Тваё, Дзева, цярпен че упрасі для нас збаўленьне.
вялікодныя
Ця.іік сьвяты
Вялік, сьвяты нам дзснь настаў, са славай з гробу зазіяў;
Хрысгое васкрос нам вечны сьвет. Хрыстое каскрос!
Як сам прад сьмсрцю ^•ч сказаў, на грзці дзеііь із мертных ўсіау. Ад радасьці ня трзба сьлёз.
Хрыеюе наскрос!
Суботня ііоуаач як зайшла.
— 140 —
141
за₽а НЯдзелі чуць ўзыйшла ™ адчыніўся насьцеж гроб Хрыстос васкрос!
*'"'”“ >№™«^ „м міра цэннае нясьлі,
лрыстос васнрос!
Ясны як сонца W Ён від пзслааьнік БОжЬ1 быў да іх. Т° сьветлы ангел бы. з ^^ Хрыстос васкрос!
Жанчынам ангел той сказаі^рыстос узаскрое, із мертввд ДаГмЯ „,теце гут ск₽оэь
Хрыстос васкрос !
‘Ьзеце дайце знаць аб том “Усім яго вучаніком
•радасну ангельскую весьць Хрыстос васкрос’
ў царквох сьпявайце і ў дамох жыцьцё нам есьць на небясох. Ўсе весялецесь людзі скрозь.
Хрыстос васкрос!
Радуймася хрысьціяне
Радуймася, хрысьціяне, бо Хрыстова з гробу ўстаньне даравала нам збаўленьне.
Хрыстос васкрос! (3)
Патрыярхі рады сталі, што ў атхлынях прабывалі, як Збаўцу свайго даждалі.
Хрыстос васкрос! (3)
I убачылі яснога, ён адняў моц духа злога.
— 142 — ім сказаў ісьці да Bora.
Хрыстос васкрос! (3) 3 гробу камснь адваліўся, Хрысюс .3 умёршых збудзіўся і Марыям аб’явіўся.
Хрыстос васкрос! (3) Апосталы сабраліся, што былі ўжо разышліСя, па Хрысьне ўсе смунячыся.
Хрыстое васкрос! (3) Мы ўсе разам засьпявайма, ускрашэньне размышляйма, з граху ўстаць пастанаўляйма.
Хрыстос васкрос! (3) Хрысьце, праз Тва< ўскрасеньне дай нам грахоў адпушчзньйе, вечнае душам збаўлсньне.
Хрыстос васкрос! (3)
1*3
ПРЫН^ДНЫЯ о, *00 6Ы" “ '
I ««’ 6“"' *£.
Ты ■і.зкУш'' асьвя^'Х ’ есыіь л»А3’ ряхай будзс
■Ты сагваРы> ’ L пас Божа і L То Табе дзе Іэсьпь і слава
„ кланяюй*’
Чабе Божа
на
Тваю волю
здаюся.
золыб хач$
а бынь
» see векі славіаь ha ус®
ў цебеЦябе.
— 144 —
ДЫ Вя w жа Сабе;
— Bo«a ;губы
л т не пазводю
РаХ| Н8Шы
£Г“ г“' «“■
У е наш каханы.
рукі й вочы к Табе ўзносім, адпушчэньня грахоў просім.
Сьлёзы нашы выліваем, шчырым сэрцам прыракаем:
I гакуль будзем з людзьмі жыні, ня будзем Богу грашыці.
О, Марыя, Матка Боска! Ты сьвятая кветка райска! Маліся Богу за намі Нягоднымі грэшнікамі.
Усе сьвятыя ўзгляньце з неба! Вашай ласкі »ам патрэба; малецеся вы за намі, нягоднымі грэшнікамі.
Слава Богу праўдзіваму, Слава ў Тройцы Адзінаму. Слава Айцу, разам Сыну, Слава і Духу Сьвятому.
— 147 —
— 146 —
О, Ты, прадвечны !
О, Ты прадвечны, Валадару сьвеп, ійто зямлі, сонцу вызначаеш мэту, аб Табе, Божа, як я люблю думаць, ды хто ў сабе Ты не магу судумаць.
Ці кіну позірк па зямлі круго.м я, дзе жамярынка снуе пад нагою, ці у блакітну высь углыблю вока, цябе шукаю блізка і дал^ка.
I хтож такі Гы ' дупіа (сьцяж ііытае; мусіш быш. грозным.каіі гром пуійчаені мусіш быць добрым, калі стварыг неба, лаў любоў сэрцу, даў іалодным хлеба..
Закрыты вочы мае граху Іімглою, не магу ўбачыць Цябе п; ад сабою, о, каб убачыў хоць раз ў жыцьці гэтым гласіў 6і.і : хто Ты перад усім сьветам!
k
Уладару сьвету
ўладару сьвету. БажА?ўсемаГутны Ты. што дазволіў Айцом сябе зваш к Табе узносім голас наш пакутны. будзь ласкаў долю лепшую нам даш.
КНІГІ ОНЛАЙН
