КНІГІ ОНЛАЙН

Ехаў поўны воз дзівос

Вершы, смяшынкі, лічылкі, небыліцы, скорагаворкі, загадкі

Міхась Пазнякоў

Выдавец: Юнацтва

Памер: 143с.

Мінск 1994

Коціку — шкарпэткі, Курачцы — сурвэткі, Вожыку — талеркі, Зайчыку — цукеркі,
А Сабачку — парасон, Каб у дождж Сухім быў ён.
Мышцы — Торбу сухароў, Вераб’ю — Букет шароў.
Глянуў дома — Воз пусты.
Выйшлі ўсе, Застаўся ты!
ЛІСІНЫ ГРАБЯНЁК
Каля вёскі блізка Прабягала ліска, Бегла з поля У гаёк
I згубіла Грабянёк.
Дзеці крочылі
Ў маліны, Грабянёк знайшлі Лісіны.
I аднеслі да нары У задумлівым бары.
Ліска ўдзячная была, Браць маліны Памагла.
Грабянёк На пні ляжыць.
Хто не быў — Таму вадзіць.
ПРАЦАЛЮБЫ
Раз, два, тры, чатыры, пяць, Выйшлі дзеці працаваць.
9
Лаўку Глеб пафарбаваў, Клумбу Ігар ускапаў.
Віця ліпку пасадзіў, Пеця дом шпакам зрабіў.
Света гусак пакарміла, Жэня ганачак памыла. Падмяла дарожкі Оля — Стала хораша наўкола.
КАНЦЭРТ
Звон звініць
На цэлы свет:
На двары
Ідзе канцэрт.
На трубе Іграе крот, На гітарах — Бык і кот. Побач Шэранькі кабан Б’е лычом
Мыш
Спявае ў мікрафо Ты не верыш? Выйдзі вон!
КУРАНЯТ ВЯДЗЕ АВЕЧКА
Селі акуні на плот.
На рамонку Кот ляжыць.
У кустах спявае крот, У шпакоўні Вожык спіць.
Вусень воз цяжкі вязе, Свінка села
У гняздзечка.
Па галінцы конь паўзе, Куранят вядзе авечка.
0

БЫВАЕ Ж ТАКОЕ!
У вадзе жывуць вавёркі, У дупле жывуць бабры. Совы — ў возеры глыбокім, А самы — ў густым бары.
Пчолы спяць зіму ў бярлозе, А мядзведзі — у вуллі.
Конь спявае на бярозе, Вераб’я ў плуг запраглі.
ПЕРАПАЛОХ
Карась над хатаю лятаў, На Рэкса голасна брахаў, Што аж пад гусь схаваўся бык, Кот у нары мышынай знік.
Карась не сеў за
лес
А Рэкс зашыўся пад страху, Дрыжэў ад страху ўвесь Да той пары, пакуль
Шпакоўня ўскочыла ў шпака, У лес даў певень драпака. Плот шмыгануў пад куранят, Хмызняк — у статак парасят
Барбарыс для Барыса
СКОРАГАВОРКІ
ПАДАРУНКІ
Каляровы шар — Ларысе, Мармелад — сястры Paice, Клюшку — брату Бору Падарылі ў школе ўчора.

* * *
Ларыён, Кірыл, Пракоп — утрох Прапалолі на градзе гарох.
* * *
Па шумлівай, вірлівай шашы Трыццаць тры самазвалы прайшлі.
* * *
У гародчыку чаромха расцвіла, Пчоламі чаромха загула.
* * *
Мяшкі вавёрка восенню пашыла, Грыбоў, арэхаў, шышак насушыла.
АРЭХІ
Колькі залатых арэхаў Мы нарвалі У бары — Вам раскажуць Толькі рэха I мае сябры.
ВАРВАРЫНЫ АКУЛЯРЫ
У Варвары — акуляры.
Акуляры да твару Варвары.
БАНДЭРОЛЬ БАРЫСУ
Бандэроль брат Браніслаў Барысу з Браслава прыслаў.
дождж
Зранку цэлы дзень Дождж на вуліцы ідзе.
Дождж руплівы, палівай! — Слаўны вырасце ўраджай.
МЫШКА Ў ШАЛАШЫ
Сенам шапаткім
У шалашы, Мышка шустрая, Уночы не шуршы.
ВЫРАСЦЕ МАТРОСАМ
Брыганціна, тры галеры, Каравела — у Валеры.
Хлопчык вырасце дарослым, Пойдзе ў плаванне матросам.

ДРЭВАЛАЗ
Палікарп, як скалалаз, Ускараскаўся на вяз.
— Дрэвалаз,— сказаў Алесь,— Спрытна ты на вяз узлез.
МЫШКА I МІШКА
Прасіла сыру ў Мішкі Паўкілаграма Мышка.
А Мішка ў Мышкі Мядку прасіў паўміскі.
АРТЫСТЫ
Дрэсіроўшчыкі
Тыграў
Штодзень дрэсіруюць: Артыстамі тыгры
У цырку працуюць.
ВАВЁРКА I АРЭХІ
Вавёрка збірала арэхі, Сабрала арэхаў паўмеха.
* * *
Працаваць я вельмі рад — He ідзе адклад на лад.
Галаваломку разгадвае Ромка, Толькі няпростая галаваломка
Прыехаў сябар Давыд Да Эдуарда з Караганды
На прагулку ў парк Прыйшлі Патап і Карп
Над возерам вецер лятае На хвалях лілеі люляе.
Расцвілі ў бабулі Лёксы Гладыёлусы і флёксы.
Тамара малюе кальмара А Фрося малюе ласося.
* * *
Сарока вірліва стракоча, Сказаць штосьці слушнае хоча.
* * *
Забялела грэчка ў полі, Загулі над грэчкай пчолы.
* * *
Грышка з Колем — карабелы, Бо майструюць каравелу.
* * *
Вырасцілі Флор і Лора Боб, фасолю, памідоры.
* * *
У Ларысы і Валеры — На ліпе арэлі.
* * *
Гравёр на алоўку Выгравіраваў гравіроўку.
* * *
Прыгожым стол у Палікарпа стаў Палікарп стол палакіраваў.
A
* * *
У рач-ларынголаг Вылечыў Ігару горла.
* * *
Шуміць ля ракі Чарот шапаткі.

* * *
Сеў Макарку на твар камарык, Злавіў камарыка Макарка на твары.
* * *
Просіць Лорка Борку Выгаварыць скорагаворку.
* * *
Летам Тамара Гербарый сабрала.
* * *
Караліна Валеру Падарыла акварэлі, А Міраслаў Тамары Падарыў акварыум.
* *
У сталоўцы З’еў бульбы
*
Валерка талерку.
* *
*
Паўка пакаваў пакупкі Пакупнікам у пакункі.
* * *
He спіць удзень, Працуе ўночы. To свішча моцна, To шапоча.
Адчыніць фортку, Хмары згоніць, Улетку
Водарам спалоніць. (dahaq )
* * *
За дарогаю на полі Прыгажун стаіць. Стройны, сонечны, вясёлы, Завушніцамі звініць.
(аа&у)
* * *
Бацька радасна люляе Сотні дзетак на руках. Шапка ў бацькі лісцяная,
Дзеткі ўсе
ў капелюшах.
(юд&ігпж )
*
*
*
Сам маленькі I крывенькі, Важыць грам, Ды ў рацэ ён
Зловіць плотку 3 кілаграм.
(xoh&dyf)
* * *
Морам блакітным, Бяскрайнім,
Жывячы ўсмешкаю свет,
3 раніцы
I да змяркання Ціха царыца плыве.
(эдэн X nhnoj)
* * *
3 кожным днём Таўстун худзее, Месяц, дзень паведамляе I прыгадвае падзеі, А пад новы год — Знікае.
(dVQHKW^f )
* * *
Што за вочы?
Вось дык вочы!
У каго і дзе? Пазірае адно ўночы, А другое — ўдзень.
(пЬноэ ! Ькээілі)
* *
Хоць вялікі, Ды пусты. Mae голас ён Густы.
Да таго ж —
*
Артыст вядомы, Выбівае дроб Без стомы.
(нзд^)
* * *
Прысеў пад плотам Рыжы кот, Павесіў доўгі хвост На плот.
(ctgdnj)
* * *
Хоць без ног, Але бяжыць. Без вачэй, Але глядзіць.
(^а)
* * *
Крылаў не мае, Ды хутка лятае. Выпусціш — Рад ці не рад, А не зловіш назад.
(V9OVJ )
* * *
Работнікаў рупных Прашу адгадаць: Адзін з іх гаворыць, I слухаюць двое, I двое глядзяць.
(WiO9	‘ЯПЕ^)

£
* * *
Малое, круглае, А трэба — Яго дакінем мы Да неба.
(vvog)
* * *
Чатыры асілкі — Чатыры браты.
I кожны — Аднолькава дуж. Побач заўсёды яны
I прытым
Носяць адзін капялюш.
(voij)
* * *
Ідуць з хаты — Вельмі рады.
А калі вяртаюцца — Слязьмі абліваюцца.
(ыідэв кіян&ой і кпіэбц)
* * *
Паставіў ён рады салдат, Нібы павёў іх на парад.
Салдаты ўсе — адна сям’я, Імёны іх — ад «А» да «Я».
(іюпфігу)
* * *
У печы нараджаецца, А ў неба ён спяшаецца.
* * *
Пад зімняй залевай Стаіць каралевай У яркіх, агністых, Прыгожых маністах. Маніст не шкадуе — Птушак частуе.
(mugnj)
* * *
Спіць зімою да вясны Соладка жыхар лясны.
Сніць не снег ён і не лёд, А духмяны, смачны мёд.
* * *
Чатыры рупныя сястрыцы Жывуць на свеце.
Назавіце:
Убор зямлі яны мяняюць, Адна другую век змяняюць. Хоць сёстры, ды (такая доля) Ім разам не пабыць ніколі.
(VQO2 ІЯ(ІОЦ)
* * *
I скача, i спрытна гарцуе, I рада заўсёды траве.
Хоць носіць цяльняшку марскую, Ды ў стэпах гарачых жыве.
(ndgag)
* * *
Сам не бачыць
Анікога
Ды падкажа ўсім Дарогу.
(jnuwoy)
* * *
Хоць топчуць яе, I рэжуць, і б’юць — Яна не злуе анічуць, А толькі багаццем Усім шчодра плаціць.
* * *
На сцяблінку Сонца села. Белы-белы Капялюш надзела. (япношпд)
* * *
У бочачцы чырвонай Рубінаў поўным-поўна. (ivnndj)
// /
❖ * *
Пачаргова ідуць.
I з далёкіх часоў Службу часу нясуць Сем сясцёр і братоў.
(KHQ141
* * *
Хоць ляжыць, Але шчыруе. Дзень і ноч He спіць, Працуе.
(rmwm)
* * *
3-пад снегу выйшла, Расцвіла,
I так, Што аж зіма ўцякла. (тэ^гніц)
* * *
Ходзяць чужымі нагамі, Мяч адбіваюць насамі.
(ріюгкіп^)
* * *
Што за коннік у сядле? — Ногі — за вушамі.
Вельмі зоркі ён. Але Адгадайце самі.
(ndisv^y )
* * *
Нам патрэбная ў ядзе Гэта беляніца.
Нарадзілася ў вадзе, А вады баіцца.
(woj)
* * *
Расце ўніз галавою.
I нараджаецца, I памірае Вясною.
(mKEQKJf)
* * *
Ненажэра гэты з’есці Можа ўсё на свеце. А нап’ецца ён вады — Памірае ўміг тады.
(яногу )
* * *
На катку На коней стаў, Хуткай птушкаю Памчаў.
I мяне
Без гэткіх коней Аніхто ўжо He дагоніць.
( річнпу )
* * *
Знаходзіцца дома У сонечны дзень.
А вось у дажджлівы — Гуляць ён ідзе.
(hojvcIvu)
* * *
Вось дык вочкі!
Што за вочкі? — Налавілі рыбы Бочку.
(midj)
* * *
Гамоніць удзень ён,
I ўночы не спіць ён, Праводзіць, сустрэне — Клапотны, гасцінны.
(irVEXVQ )
* * *
Яе ні ўбачыць, ні пачуць Нідзе, нікому, анічуць.
Яна між вас штодзень бывае, А загаворыце — знікае.
(KHnmi'u)
* * *
Выспеў на градзе Белы чарадзей.
Галава — на славу, Да зубка зубок — Добрая прыправа, А завуць...
(жтэпь)
* * *
Сакавіты, круглаваты Здаравяка гэты.
Нам патрэбен на салаты I на вінегрэты.
(xndtg)
* * *
Выраслі на градцы Сакаўныя братцы.
Доўгія, шурпатыя, Вітамінаў шмат у іх.
(рйі&гу )
* * *
Вясна яе хавае, Лета — ажыўляе. Восень — дастае, А зіма — прадае.
(vgwtg)
Хвалюе водарам, Красою, Але няпроста Ўзяць рукою.
Галава — пахучая, Тулава — калючае.
(РЖ^)
* * *
Гарачае лета, Спеюць суніцы, А ён —
У пуховай хусцінцы. (MlQhHDdtQV)
* * *
Волата гэтага Кожны з вас знае. Кожнае лета ён Сотні гадоў Ціха люляе Сотні сыноў.
(юдбтгпж ‘д^)
* * *
Языка не мае, А крычыць, гукае. Хоць і гулкае яно, Ды ніколі не відно.
(vxej)
£
❖ * *
Як прывяжаш — Ён бяжыць.
Як адвяжаш — Ён стаіць.
(nvewndi ‘ofcgndifndjJ
He чалавек, Але працуе, Іграе, піша, Рамантуе.
* * *
I фрэзероўшчык ён, I токар, Здзіўляе ўсіх Сваёй работай.
(iVQOd)
* * *
Ці не бачылі Вы дзе Волата такога: Рукі, ногі —
У вадзе, На спіне — Дарога?
(іЭОў^)
* * *
Ці малы я, ці вялікі — Ды заўсёды ўсё ж мяне Людзі носяць
На спіне.
(ХП£>іА.<1)
* * *
Вядзе матуля 3 двух бакоў Па лузе ўдалеч Двух сыноў.
(vvddg
* * *
Калі з яе мы будзем браць, Яна вялікай зможа стаць. А многа ёй калі дадзім, To нават знікне назусім.
* * *
He ў бары расце — у садзе, Як маленькі парасон, Грыб няхітры, вельмі смачны, 3 гучнай назвай...
(-ЦЭЯНПІЫПІП)
&
* ♦ *
Спусціліся ў лясок
I селі ў верасок Улетку зоркі-знічкі, А іх завуць...
(ріыэцг)
* * *
Стаіць у шоламе агністым На ўзлеску воін ганарысты. Ад мух ахоўвае ён бор, Завём яго мы...
(dOWVX&.ffl)
* * *
Выраслі ў полі браточкі
I зазванілі ў званочкі: — Жніце нас і малаціце, Дзеткам пячэнне рабіце.
(ээву )
* * *
Выспеў каля хаты Прыгажун вусаты.
Як сажнём, наробім круп, To згатуем смачны суп.
* * *
Жаданы госць яна заўсёды На палетках нашых.
Зацвіце —
Адорыць мёдам.
Адцвіце —
Блінамі, кашай.
(mhedj )
* * *
Сінявокі, слаўны, чысты, Галавасты, залацісты.
Дасць абноў ён людзям шмат, Будзе кожны вельмі рад.
(naif)
е
0
Вечна — беланогая, Ды сукенку ўсё мяняе: To яна зялёная, To празрыста-залатая. А зімовым ясным днём Адлівае серабром.