Малы гербоўнік Наваградзкай шляхты
Памер: 248с.
Мінск 1996
Казімір пакінуў' сына Станіслава (дэкрэт 1756), які узяў шлюб з Розай Вольскай, яго сыны: Казімір і Антоні. 3 іх апошні разам з сынамі Казімірам. Станіславам і Міхаілам судзіўся з Всрашчакам (1789).
Друп сын Самуэля Павел мсў жонку Соф'ю з Семірадзкіх і сыноў Адама (беспатом.) і Юзафа спадчыннікаў па бацьку (тэстамент 1716). Сыны Юзафа: Марк, войскі наваградзкі, Ігнацы, пісартаго ж павета, дзедзіч фальв. Рутка, Агародні-
кі, Каспер, Тадэвуш і Антоні (абодва апошнія манахі), што прадалі спадчынны па бацьку фальв. Ястрэбль Яблонскаму (1768). 3 іх Марк, уладальнік ((хільв.Смолчыцы, пакінуў сыноў Яна. рэгента наваградзкага, і Вінцэнта. а Каспер сына Ігнацыя.
Прызнаны ў цваранстве 10(21).12.1798.
С.Рыбчонак
178. Узлоўскія гербу «Тапор»
Вядома: Адам Эйсымонтавіч У., падлісаў элекцыю Караля Ўладзіслава IV
- Ленарт Эйсымонтавіч, падсудак ваўкавыскі. уладальнік маёнт. Сідоркі.
- Крыштаф Эйсымонтавіч. пісар гродзкі навагралзкі.
Рг. Андрэй,
дзедзіч маёнт. Узлоў у Слонімскім пав. Яго сын Дамшік
валодаў таксама фальв. Тучын у Мінскім ваяв.. які пакінуў сыну Казіміру (тэстамент 1691) Апошні, падстолі полацкі і скарбнік наваградзкі, дзсдзіч фальв. Дорагаў, Мастыцічы ў Наваградзкім і Узлоў у Слонімскім лав., мсў у закладзс
маёнт. Міцэвічы (Наваградзкі пав.). Яго жонка Канстанцыя з Цэдроўскьх, сыны Антоні (бсспатом.), Франціінак, Аляксандр. Дамінік і Багуслаў, што падзялілі спадчыну паміж сабой (1745).
3 іх Аляксандр. чашнік старадубскі, валодаў закладным фальв. Міцэвічы. таксама дзсдзіч маёнт. Валоўка, Заазер’е. Міратычы, Чомбраў, Грьшэвічы і Узлоўцы. ад жоню з Гінтэраў меў сыноў Роберта (беспатом.), Вінцэнта. шамбяляна Польскага Двара, і Ігнацыя. суддзю зсмскага кобрынскага.
Дамінік узяў шлюб з Урублеўскай, яго сыны Міхаіл і Зыгмунт. дзсдзічы фальв. Вінкаў у Слуцкім пав.
Багуслаў, дзедзічфальв. Валоўка, Заазср'с. Чомбраў, Дорагаў, Грыцэвічы і інш.. ад жонкі Малгажаты з Ссмірадзкіх пакінуў сыноў Яна (бсспатом.), Вінцэнта і Юзафа. Апошні, ротмістр і камісар гранічны Наваградзкагапав., спадчыннік маёнт. Дорагаў (1780) і Чомбраў, яго сыны Казімір. Дамінік. Францішак. Ігнацы і Ян.
Прызнаны ў дваранстве 19(30).01.1799
С.Рыбчонак
179. Уланоўскія гербу «Суліма»
Вядома: СамуэльУ.. спад-
Ічынны ўладальнік маснт.Бухаўшчы ’ на, што засведчылі квітамі паборцы Н аваградзкага ваяв, Мікалай Пачапоўскі (1627) і Аляксандр Камснскі (1628).
Самуэль з жонкай Канстанцыяй з Бсліковічаў Панфіловічы прадалі фальв. Малос Сялко (Наваградзкі пав.) Яну і Марыяннс Панфіловічаўнс У. (1715). Павел з жонкай Канстанцыяй з Куковічаў Панфіловічы прадалі тры нівы ў фальв. Малос Сялко Юзафу і Разаліі з Жукоўскіх У. (1745).
дароўны запіс Самуэля Панфіловіча Мікалаю і Тэрэзе з Панфіловічаў У. на 1/2 частку фальв.Малое Сялко (1762).
Выводзіліся: Якуб. Ігнацы.
Ян і Антоні. сыны Міхаіла унукі Юзафі, праўную Яна, уладальнікі фальв. Малос Сялко
Прызнаньі ў дваранстве 3(14).03.1799.
З.Яцкеніч
180. Фуровічы гербу «Вуж каранаваны»
Ужывалі родавы прыаомак
Неўдоўскі
Вядо.ма. справа татарына Яцка Ўлана аб непрызнанні права выданага яму Васілём і
Мікаласм Міхайлавічамі Н.-Ф. на пусташ Буравізчына-Гнеўкаўшчына (1634);
-закладное права ад Грыгорыя і Алсны з Падрэіікіх Н.-Ф. на маёнт. Малюшыцы (1676).
Рг. Тамаш, спадчыннік маёнт. Волца, як засведчыў квіт паборцы і рэгснта навагралзкага гродзкага Яна-Антонія Бранйа (1725). пакінуў сьіна Яна-Антонія, што набыў маёнт. Пародневічы ў I Іавапмдзкім ваяв. Яго сын Антоні прадаў маёнт. Парадневічы старасце пулкінаўскаму Яну Івашкевічу (1771), пакінуў сыноў Вінцэнта, Дамініка. Антонія і Каэтана.
Прызнаны ў дваранстве 3(14).03.1799.
С.Рыбчонак
181. Хадароўскія гербу «Корчак»
Па родаваму паданню паходзілі з Венепыі ці з Вснгрыі адкуль праз Польшчу патралыі ў Княства.
Рг. Ян, пакінуў сына Даніэля. Апошні ўзяў шлюб 3 Вішнявецкай, ад якой мсў сыноў Юзафа, яго жонка Марыянна Міроўна,Яна, ягожонка Гальцоў-
на, Крыштафа. яго жонка з Фелькерзамбаў, і Якуба. яго жонка Газ(ц)лсраўна, сын Казімір (нар. у 1744)1.
Сыны Яна Даніэлсвіча Францішак (беспатом.), Стэфан і Юзаф, з чкіх КУхфбыўспадчыннікам маснт.
Хадароўшчына ў Лідзкім пав. (1716). меў жонку Петранэлю з Мараўскіх і сына Казіміра (нар. у 1708), а Стэфан, атрымаў квіт ад брата Юзафа ў 1750, меў жонку з Шрэтэраў. сына Яна (нар. у 1740) і ўнука Стэфана. якія ў якасці доказу на шляхсцтва прад'явілі свед* чанне ўраднікаў і абывацеляў Слонімскага пав. за 1798.
Прызнаны ў дваранствс 19(30)01.1799.
!Хросныя метрыкі са Слуцка га евангельскага збору.
З.Яцкеніч
182. ХабалтоўскіяХарацкевічы гербу «Рох ІЬ
Выводзіліся зАршанскагалав
Рг. Антоні, валодаў маёнт. Труханавічы ў Аршанскім пав., які пазней прадаў. перасяліўся ў Наваградзкас ваяв.. л акінуў сына Яна і ўнука М ікалая
Апошні меў сыноў Стэфана (нар. у 1726), яго сын Ангтош. Андрэя, яго сыны Юзаф (нар. у 1757), Вінцэнті Ігнаііы. Яна, яго сыны Матэвуш і Сымон. якія пры вывадзе ў якасш доказу на шляхецтва прадявілі сведчанне ўраднікаў і абывацсляў Аршанскага пав., у т.л. сваяка Адама X. (нар. у 1772), калежскага сакратара, за 1797.
Прызнаны ў дваранстве 20.06.1800.
С.Рыбчонак
183. Хацкевічы гербу «Магіла»
Ужывалі родавы прыдомак Ціхановіч (Cicchanowicz).
Па родаваму паданню паходзілі ад Ціхана X., уладальніка па прывілсю гр. Ілініча пяці валок зямлі ў Мірскім графстве (1566)1, з абавязкам выконваць
вайсковую службу.
Выводзіліся: Францішак і Юрый зсынам Францішкам X.
Прызнаны ў дваранстве 26.05.1800.
1 Разам з Ціханам тым жа прывілссм атрымалі зямлю Грынь і Васіль Сідаровічы.
С.Рыбчонак, А.Шпунт
184. Хллвшскія гербу «Радван»
Па родаваму паданню паходзілі ад Міхаіла Багданавіча, ураджэнца Кіеўскагаваяв.. які служыў пад началам кн.Канстанціна Астрожскага і прымаў удзел у jk>зных кампаніях. За прапановай апош-
няга псрад узяццсм Смаленска Глінскім быў узнагароджаны Каралсм Жыгімонтам 1 в.Папротчыцы ў Прапойсххм старостве Рэчыцкага пав. (1514:. Ад жонкі з роду Голубаў меў сына Яна, з якога менавіта і пачаўся род Хлявінскіх.
Ян служыў пад началам кн.Міхаіла Юр‘евіча Радзівіла, троцкага, а пазнсй і віленскага ваяводы, гстмана ВКЛ, за што атрымаў ад Караля ЖыгімонтаАўгуста ва ўласнасць дзяржаву Хляўно ў Рэчыцкім пав. (1551, 1563). ад назвы якой і пачаў пі сашіа Хлявінскі. Узяў шлюб з Агнсшкай Хамвюўнай.адякой меўсыноў: Юрыя, Якуба, Багдана, Лукаша > Пятра. якія сталіся бацькавымі спадчыннікамі (тэстамент 1596).
Юрый атрымаў сваю долю ў Папротках, удзельнічаў у вайне Караля Стэфана з Масковіяй. у тым ліку быў пры адваёве
Полацка. Ад шлюбу з Горскай пакінуў сыноў: Канстанціна, Грыгорыя і Філона. 3 іх першы ал шлюбу з Барадзічоўнай меў сына Аляксандра, а астатнія служылі ў гусарскай харугве мсціслаўскага падкаморага Багдана Стэцкевіча і вызначыліся адвагай у вайне з Масковіяй (Шэкінаўская кампанія). Асабліва пашанцавала Грыгорыю, ротмістру Рэчыцкага пав. 3 абозу пад Смаленскам ён адлучыўся ў Хляўно па асабістых справах. аднак ноч заспела яго ў Прапойску. Пад час святочнай імшы ў гонар Божага Нараджэння, калі ўсс жыхары былі ў царквс. на мястэчка напала маскоўскае войска. Г рыгоры праявіў сябе як выдатны военачальнік, арганізаваў са сваімі людзбмі адпор, разбіўзахопнікаў і ўзяў вялікі палон, за што быў узнагароджаны Каралём Уладзіславам IV. Як Грыгоры. так і Філон адказалі сваю спадчыну дзядзьку Лукашу.
Другі сын Яна, Якуб таксама быў удзельнікам войнаў за панаваннем Каралёў Стэфана і Жыгімонта III, у т.л. быў пры ўзяцці Смаленска полацкім кашталянам Зяновічам. Меў жонку з роду Злоцкіх (з Кароны) і сыноў: Марціна, Мікалая, Крьпіпафа і Яна. 3 іх Мікалай і Марцін служылі ў гусарскай харугвеў Інфлянгахпадчасвайны са Швецыяй. за што пер-
шы атрымаў ад Караля Жыгімонта Ш прывілей на в.Мегінічы. Марцін памёр ад ранаў., атрыманых пад Быхавам. пакінуўшы ад жонкі Нспшычанкі сына Якуба. Апошні служыў у харугвс свайго дзядзькі Мікалая, у сутычцы з маскавітамі пад Мядзслем быў паранены ў галаву і трапіў у палон, дзе знаходзіўся некалькі гадоў, апасля вяртання служыў у пяцігорскай харугое. Вышэйзгадань! Мікалай пад час вайны з казакамі быў падпаручыкам пад началам Са муэля Лукомскага. вызначыўся ўсутыкнснні пад Мглінам. дзс атрымаў два раненні, пазнсй служыў пад началам свайго сястрана Стэфана Нярошынскага. а пасля смерці апошняга быў ротмістрам той жа харугвы на працягу дзесяці гадоў, праявіў вялікую адвагу ў баю лад Кушлікамі, памёр беспатомным Крыштаф быў манахам іезуішкага закону ў Вільні. Яго брат Ян доўгі час служьгў у кварцяным войску (наймітам) за межамі радзімы, пазней быў дэпутатам Галоўнага Трыбунала ВКЛ, паслом на Сойм ад Аршанскага пав., паборцам. Меў жонку з Баратынскіх, суддзянку земскую аршанскую, і сыноў Станіслава, Мікалая і Дамініка. 3 іх Станіслаў і Мікалай служылі ў пяцігорскай харугве войск лп У т.л. Мікалай дцзначыўся ў бітвс пад Хоцімам. дзе быў па-
ранены ў галаву, атрымаў у спадчыну па бацьку маснт.Вацеры ў Аршанскім пав.
Трэці сын Яна, Багдан. з маладых гэдоў у часы панавання Караія Стэфана служыў у розных харугвах на Украіне, пад началам гетмана Вішнявецкага. Прадаў сваю долю спадчыны ў маёнт.Папроткі і Хляўно роднаму брату Якубу. Ад Нуркаўны ІІІапшанкі,дачкі віцебскага суддзі, меў сыноў: Яна. Аляксандра. Даніэля і Грыгорыя, якія ўсс адзначыліся на вайсковай службе. У т.л. Ян у Інфлянтахсупраць Пунтуса, за што таварышы празвалі яго “Пунтусам”, Аляксандр ваяваў разам з ім, Даніэль супраць казакаў пад началам Яна Паца, харужага літ., вызначыўся ў сутыкненні пад Белай Царквой у складзе харугвы Рудаміны. пасля чаго хутка памёр, Грыгоры таксама загінуў на вайне.
Пяты сын Яна, Пётр з маладых гадоў ваяваў на Украіне з казакамі, дзс быў удзельнікам шмат якіх бітваў. 3 жонкай Кубліцкай пакінуў сыноў Яна, Юрыя, Багдана і Базыля. 3 іх Ян узяў шлюб з Нестрыечанкай. Юрый спачатку служыў у Італіі, потым пры кн.Радзівілу, а пазней зноў у Італіі паручыкам пешай харугвы, дзе і быў забіты. Багдан пад час вайны з казакамі служыў у панцырнай харугве пад началам Паца, a
таксама ваяводы віленскага Сапегі, потым у харугвс карончага маршалка Любамірскага. загінуў' у сутычцы з татарамі Базыль таксама ваяваў з казакамі, даслужыўся ў розных харугвах да годнасці паручыка, пазней падстолі віцебскі. Яго сьшы Станіслаў і Лаўрэнці. 3 іх Станіслаў. палкоўнік Эйрагольскага пав. Жамойцкага княства, меў сына Міхаіла, ротмістра Велснскага пав., дзсдзіча маёнт. Целаў у тым жа княстве. А Лаўрэнці быў суддзёй гродзкім Гарадзенскага пав. Яго сын Тадэвуш, суддзя гродзкі таго ж павста, дзедзіч маёнт. Астравец і Бакатаны (Гародзенскі пав.).
КНІГІ ОНЛАЙН
