Малы гербоўнік Наваградзкай шляхты
Выдавец:
Памер: 248с.
Мінск 1996
ваградзкім пав., дзс набыў ад Іаахіма Кміты, суддзі гродзкага наваградзкага, фальв. Дашкевічы, яго жонка Францішка Маіжевіч, сыны Антоні, Францішак і Міхаіл Разам з імі выводзіўся таксама іх пляменнік Вінцэнт.
Прызнаны ў дваранстве 19(30).01.1799. '
А.Шпунт
46. Гаслаўскія гербу «Окша»
Выводзіліся 3 Сандамірскага ваяв.
Рг. Мацвсй-Багуслаў, псрасяліўся ў Наваградзкас ваяв., узяў за жонкай кальвіністкай в Сюзаннай ВярыгаДарэўскай упасаг маёнт. Дарэў-Бецсўшчына і ДарэўХаружоўскі ў тым жа наяводс'П» (каля 1689), з якіх першы застаўся ў валоданні Г., адругі быў праданы Ярмаловічам (1719), пакінуў сыноў Яна (беспатом.). Паўла (беспатом.), Антонія (беспатом.), Віктара і Пятра, што засведчыла тэстаментам маці ў 1734 г. 3 іх Пётр выкупіў у Віктара яго частку маёнтка, пакінуў сыноў Дыянісія (памёр у малалецтве) і Ігнацыя. закладнога ўладальніка маёнт.Наваса-
ды ў Наваградзкім ваяв., камісара цывільна-вайсковай і парадкавай камісіі Наваградзкага пав. (да 1795). Прадаў спадчынны маёнт. Дарэў-Бецеўшчынаў 1775.
Прызнаны ў дваранстве 10(211.12.1798
47. Гаўрылкевічы гербу «Анцута»
Рг. Філон Багданавіч, уладальнік урочышча Шутаўшчына, якос прадаў Мажэйку, подьімслужыў у войску. Ягосын Пётр’, валодаў двума закладнымі валокамі ад Самуэля і
Юрыя Кукевічаў, меў сыноў Антонія, Дамініка, Юзафа, Яна і Людвіка. з якіх Юзаф пакінуў сыноў Міхаіла і Яна. Сыны Міхаіла Пстр і Стэфан. а сыны апошняга Каспер. Юзаф і Ян, дзсдзічы маёнт. Дашксвічы.
Прызнаны ў дваранствс ! 9(30).01.1799
1 Абвінавачваўся ў нешляхецкім паходжанні, дзеля чаго прадстаўляў сведчанне ўраднікаў і абывацеляў Лідзкага пав.
А.Шпунт
48. Гаўрылкевччы
гербу «Астоя»
Выводзіліся 3 Лідзкага пав.
Рг. Стэфан. сын Міхаіла. унук Юзафа, праўнук Пятралрапраўнук Філона, перасяліўся ў Наваградзкі пав., дзе набыў зямлю ў вак. Дашксвічы, прад’явіў у якасці доказаў на
шляхецтва сведчанні зямян
ЯКМ Лідзкага пав. Міхаіла, баць кі, Стлрана і Пятра, сыноў, Г. (1785) і ўраднікаў і абывацеляў Наваградзкага пав.(1800). Сыны СтэсЬана; Каспср. Юрый! Ян
Прызнаны ў дваранстве 26.05.1800’
гл. таксама артыкул № 47. С.Рыбчонак
49. Студніцкія-Гізберты гербу«Котвіца»
Рі. Ян, стражнік інфлянцкі, дзедзіч фальв Лынтупкі (Ашмянскі пав 1. які пакінуў сыну ЯнуКрыштафу (1758), пазней стражніку ашмяі юкаму. Апошні валодаў яшчэ (|іпьв.Багпуп у Ашхя-скім пав.. які
прадаў Верашчаку, меў сыноў Міхаіла, Юзафа і Стэфана, што засведчыў тэстаментам у 1764. 3 іх Юзаф, удзельнік попіса шляхты Гарадзенскага пав. (1765), шамбялян Двара Польскага (1789), уладальнік маёнтДалматаўшчына ў Наваградзкім пав., яго сын Ян-Крыштаф. а Стэ<|)ан, капітан войск пол., звольнсны са службы ў 1782, яго сыны Марцін-Крыштаф і ТамашСтаніслаў.
Прызнаны ў дваранстве 31.12.1798(11.01.1799) С.Рыбчонак
50. Глінскія гербу «Ястрабец»
Па родаваму паданню выводзіліся з Кракаўскага ваяв і паходзілі ад Крыштафа па мянушцы Ястраб, які, па свсдчанню Яна Длугаша, за храбрасць у вайне з паганымі атрымаў ад польскага кн. Мячыслава герб “Ястраб” (ці “Ястрабец”) у 1000, а таксама Міхаіла, гетмана польнага літ., і яго брата Базыля, што збеглі з Княства ў Масковію. У 17 ст. іх нашчадкі пражывалі ў Мінскім ваяв., дзс карысталіся прозвішчам Ліхадзееўскія, а таксама ў Старадубскім і Чарнігаўскім пав.
Рг. Крыштаф, пражываў у Кракаўскім ваяв., каля 1560 узяўшлюбзГалухоўскай, дачкой суддзі сандамірскага, і па-
кінуў чатырох сыноў. 3 іх старэйшы Крыштаф ад шлюбу з Пшыткоўскай меў трох сыноў, з якіх два старэйшыя памсрлі беспатомнымі, атрэці-Шчасны (Фелікс) узяў жонку таксама з Галухоўскіх, і пакінуў сыноў Яна, Самуэля і Крыштафа. Апошні служыў спачатку таварышамў Фірлея,ваяводы кракаўскага, пасля чаго мусіў часова з’схаць з РП, пакінуўшы свой маёнтак братам і сёстрам, што выйшлі пазней замуж за братоў Касіцкіх. потым быў афіцэрам у войску князя Баварскага (у адстаўцы з 1669), у 1670 вярнуўся на радзіму і асеў у Наваградзкім ваяв., у 1689 узяў жонку з роду Ссстранцэвічаў, цётку арцыбіскупа Магілёўскага С. Богуша-Сестранцэвіча, меў сыноў Фсліцыяна (нар. у 1697), Даніэля , нскалькі дачок
Феліцыян, учасы Паўночнай ізайны быў сяржантам Праабражэнскага палкавойск рас. (да 1722), у тым жа годзе вярнуўся на рэдзіму, погым капітан драгун войск пол. па патэнту вял. гетмана ВКЛ кн. Міхаіла Вішнявецкага (1735). і. нарэшце, генерал-ад‘ютант з рангам обершт-лейтэнанта войск літ.
па патэнту вял. гетмана ВКЛ і віленскага ваяводы кн Міхаіла Радзівіла (1740). у адстаўпы з 1751. арандаваў маёнт. Падлужжа, атаксама Бердаўка і Косічы (з 1728) у Пратасовічаў, узяў шлюб (каля 1728) з Тэафіляй Алендзкай, дачкой маршалка ваўкавыскага, атрымаўшы эд яе братоў Яна і Тэафіла А. 10000 талераў бітых пасагу на маёнт. Косічы, пакінуў сына Крыштафа. Апошні харужы (1752), а потым капітан коннай гвардыі войск літ. (1758), сак ратар Слуцкай канфедэрацыі (1767), пасол Соймавы ў 1773, падпалкоўнік войск літ. па патэнту Караля СтаніславаАўгуста, асэсарскі суддзя ВКЛ (1776-1777), з 1786 у адстаўцы, спадчыннік маёнт. Вял. Косічы (з 1763).
Прызнаны ў дваранстве 10(21). 12.1798.
С.Рыбчонак, З.Яцкевіч
51. Грыцкевічы
гербу «Знін»
Рг. Васіль, уладалшікфальв. Масцішча-Бухаўшчына (Усялюбская парафія Наваградзкага пав.), заплаціў прызначаны варшаўскім Соймам падатак на войска
інфлянцкае (1629). Яго сын Фсдар. спадчыннік па бацьку. пра што сведчынь квіт на выплату падатка на вайну з каза камі (1648), пакінуў сына Самуэля, таксама ўлэдальніка маёнг.Масцішча (1679). Сын апошняга Ян заплаціў падымны падатак у 1726.
Францішак, спадчынны ўлалальнік маёнт.Масцішча (1736). вьшодзіўся яго сын Антоні.
Прызнаны ў дваранстве 10(21). 12.1798 '
З.Яцкевіч
52. Гудвіловічы гербу «Астоя»
Рг. Пётр, валодаў фальв. Альхоўка, што атрымаў ад маці Хрысціны. у другім шлюбе за Мікульскім (1704). Яго сын Станіслаў мсў таксамаў закладзе фальв.МікуліЧЫ. ЯКІЯ Мікульс-
кія здалі ў арэнду Дварніцкаму
(1737), атой Гудвіловічу (1751), пакінуў сыноў Юзафа і Яна, таксама арандаваўшых фальв. Мікулічы ў Феліцыяна Мікульскага (1781).
Прызнаны ў дваранствс І9(ЗО).О1.1799.
С.Рыбчонак
53. Гузэльфы гербу «Праўдзіц»
Рг. Захар Сымонавіч, валодаў удзелам у Крымскім ханстве, быў знакамітым дарадцам хана, таксама аказаў значныя паслугі Каралям польскім і Вялікім князям літоўскім Альбрэхту і Аляксандру, пакінуў сына Впшэнта, яю быў лрыняты Каралём Жыпмонтам I на службу Двара Польскага. Яго сын Захарыўш сфармаваў за свой кошт так званую Пяшгорскую харугву, якую з дазволу хана ІжГірэя прывёў у Рэч Паспалітую для ўдзелу ў пачаўшайся з Масковіяй вайнс, за што атрымаў дд Караля Жыгімонта-Аўгуста маёнт. Бярозу ў Берасцсйскім ваяв. (1568). Яго жонка Ганна Станіславаўна з Малахавічаў (каля 1590), сыны Адам, Ян і Станіслаў, што судзіліся паміж сабой (1608) і зякіх пачаліся тры асобныя галіны.
1. Адам меў сыноў Пятра і Франііініка, з якіх апошні набываў зямлю ў сваякоў Аўгусціна і Стэфана Базылевічаў Г., але ці пакінуў нашчадкаў невядома. Пётр спацчыннік па бацьку, яго сыны Марцін, Міхаіл, падчашьі берасцейскі, Мікалай і Юрый. Сыны Марціна і Пстранзлі з He пакойчыцкіх (яе тэстамснт 1688); Урбан і Станіслаў, прадалі спадчыну палкоўніку Косці.1 ПраМіхаіла і Мікалая звсс-
так нс захавалася,а Юрый пакінуў сына Яна, што прадаў спадчыну таму ж Косці.
2. Ян пакінуў сыноў Адама, яго сыны Павел і Фронцішак; Францішка, яго сыны Габрыэль і Пётр -
прадалз спадчыну Пятру Якубовічу; Паула, яго сын Ян прадаў спадчыну таму ж; і Базыля, яго сыны Аўгусцін, Самуэль, Станіслаў і Стэфан, якія прадалі спадчынную зямлю ў маёнз. Бяроза Верашчакам, падчашаму гарадзенскаму Міхаілу Шчансноўскаму (1686) і Васілеўскім.
3 іх Станіслаў прадаў таксамафальв. Крушынаў Берасцейскім ваяв. Юзафу Дамброўскаму (1754), а сам набыў фальв Зваровічы ад Францішка Ле вальт-Езсрскага які пакінуў сынам Міхаілу, Марціну, што стаў манахам бернардынскага закону, і Ігнацыю, маёру гвар,дыі літ. Указаныя браты прадалі спадчыну каморніку Берасцейскагаваяв. Антонію Гродзкаму 3 іх Міхаіл, ротмістр Слонімскага пав. па патэнту харужага Яна Пшэцлаўскага (1791), валодаў яшчэ маёнт. Хадоркз ў Наваградзкім ваяв.. яго сыны Караль. Алаізі і Станіслаў.
3. Станіслаў пакінуў сыноў Пятра (беспатомна забітага) і
Якуба, спадчынніка па бацьку. Сын апошняга Пётр пакінуў сыноў Антонія і Фраяцішка, ііпо прадалі спадчыну ў маёнт. Бяроза Всрашчакам, і пра нашчадкаў якіх невядома.
Прызнаны ў дваранствс 3!.12.1798(11.01.1799).
^Удакўменце згаданы яшчэ Павел Бухавецкі і Марцін Касцюшка.
С.Рыбчонак
54. Ражыцкія-Гэмскія гербу «Грыф»
Па родаваму паданню паходзілі ад Мікалая Р.-Г.. які прыбыў з Італіі іпаступіў навайсковую службу, дзс атрымаў ад Караля Жыгімонта Ill да выявы свайго герба меч і стралу (1588)'.
Выводзіўся Ян, сын Якуба, унук Яна, праўнук Мі-
калая. які ў якасці доказу на шляхецтва прадставіў сведчанні сваііго стрыечнага брата Антонія, ротмістра Аршанскага пав. (1793), а таксама ўрэднікаў) абывацеляў Наваградзкага пав. (1799).
Прызнаны ў дваранстве 3(14).03.1799.
' Г згыя змены ў малюнку нс адлюстраваны.
ЗЛцкевіч
55. Дабраньскія гербу «Сас»
Выводзіліся 3 Саноцкай зямлі Каралеўства Польскага.
Спасылаліся на знішчэнне родавых папсраў пад час паўстання 1794, прадставілі ў якасці доказаў на шляхсцтва сведчанні ўраднікаў і абывацеляў На-
ваградзкага пав. за 1797 і 1799, а таксама ад Фабіяна Вольскага, войскавіча смаленскага.
Выводзіліся. Матэвуш. Ян > Андрэй. сыны Юзаіра, уную Казіміра.
Прызнаны ў дваранстве 3(14).03.1799.
ЗЛнкевіч
56. Дабрыньскія гербу «Еліта»
Па родаваму паданню паходзілі з зямян (з 17 ст. ) Мінскага і Наваградзкага ваяв.
Вядома: Грыгоры. зямянін гаспадарск! Мінскага ваяв. судзіўся згодна дэкрэту ГалоўнагаТрыбунала ВКЛ (1629)з зямянінам гаспадарскім наваградзкім Аляксандрам Няміра-Хад кевічам. Меў жонку Барбару з Рамановічаў і сына Крыштафа,
яко.му адпісаў 300 коп грошай літ. на маёнт. Шчонаў у Наваградзкім ваяв. (1633). Крыштаф узяў' шлюб з 1 Алснай Лешчылоўскай, атрымаўшы ў пасаг частку фальв. Тупалы ў Наваградзкім ваяв., да якога пазнсй прыкупіў яшчэ землі, і пакінуў сынам Андрэю, Казіміру і Стэфану (тэстамент 1698).
Ян Ваўчок-Сухарэбсю прадаў палову фальв.Волца Яну і ГаннезСухарэбскіхД.1 (1742).
КНІГІ ОНЛАЙН
