З Новым годам!
вершы, песні, п’есы, казкі, загадкі
Выдавец: Мастацкая літаратура
Памер: 151с.
Мінск 2009
Прыпеў:
Ау, Дзед Мароз! Мы цябе чакаем, Пра цябе, Дзед Мароз, Песенькі спяваем.
— Па лясных сцяжыначках Доўга я блукаў, Пакуль ўнучку мілую Я не адшукаў.
Прыпеў:
Я вясёлы Дзед Мароз, Падаруначкі прынёс. Буду вас віншаваць, Падарункам частаваць.
новы год
Музыка К. Цесакова
Словы К. Камейшы
Бадзёра
Чакае ўся Зямля яго, Па следзе выглядае.
Ужо ў дарозе Новы год I хутка завітае.
Ён доўга пушчаю ішоў, Сцяжынкай каля гаю.
I вось на ганку ён сняжок
3 валёнак абівае.
На ёлцы ўспыхнулі агні.
I зоркі карагодзяць.
I вось ён дзверы расчыніў.
I мы — у новым годзе!
Пад Новы год-не бев прыгод
Мікола Чарняўскі
Пад Новы год — не без прыгод
Навагодняя Зершаваная казка
Дзейныя асобы
Дзед Мароз Снягурка
С ц ю ж a
В о ў к Л і с a 3 а я ц Г н о м ы Дзеці
На сцэне — лясная паляна. Стаіць святочная ёлка. Крышку далей, збоку — вялікі гадзіннік. Стрэлкі набліжаны да лічбы 12. Хутка Новы год. На сцэну вылятае Сцюжа, у белым адзенні з галавы да пят.
С ц ю ж а (звяртаецца да дзяцей у зале) Я — Сцюжа, Сцюжа злая. Чаго сюды прыйшла я? Я ўсім спаганю свята, Памогуць Воўк зубаты I Лісачка-сястрыца, На шкоду ой майстрыца!
Гэй, Воўк, Ліса, хутчэй сюды, Нам трэба нарабіць бяды!
З’яўляюцца В о ў к і Л і с а.
В о ў к (да Сцюжы)
Добры дзень, кума-сяброўка! Цяжка ў лесе жыць без Воўка?
С ц ю ж a (да Ваўка і Лісы)
Хутка свята, Новы год.
Дзед Мароз пачаў абход.
Як праб’е дванаццаць раз — Тут ён з’явіцца якраз, Прынясе вяселле, смех, Падарункаў цэлы мех. Замяту шляхі-дарогі — Дзед не пройдзе, стоміць ногі.
I нікуды ўжо не дзенецца, 3 намі нехаця падзеліцца.
В о ў к (паказвае на гадзіннік)
Для пачатку ж, для напасці — Трэба, мусіць, стрэлкі ўкрасці.
Л і с а (падбягае да гадзінніка) I ніхто не будзе знаць, Калі свята пачынаць.
Здымаюць з гадзінніка стрэлкі, хаваюць у мяшок. Азіраюцца, прыслухоўваюцца.
Л і с а (насцярожана)
Па дарозе скача хтосьці! Хто яшчэ спяшае ў госці? Каб на сцежцы не спаткацца, Трэба нам хутчэй схавацца!
Злосна завываючы, Сцюжа, а з ёю Воўк і Ліса знікаюць. 3-за ёлкі выбягае Зая ц.
Заяц (весела)
Гэй, касыя, не хавайцеся, Каля ёлкі ўсе збірайцеся! Каб маглі ўцячы заўсёды Ад Лісы і Воўка,— Як і морква, неабходна Зайцам трэніроўка!
Жвава выбягаюць з а й ц ы, весела танцуюць, падскокваюць каля ёлкі. Да ёлкі падыходзіць Снягурка.
Снягурка (у захапленні)
Красуня, ёлачка лясная, Цябе сягоння не пазнаць: Ты ўся іскрышся, дзіўна ззяеш I ўсіх завеш патанцаваць.
(Разам з зайцам/ танцуе каля ёлкі. Засмучана.)
Мой Дзед Мароз — штукар заўзяты, Ён зранку выбраўся на свята, Ды тут яго не бачу штось.
А дзе ж ён, дзе жаданы госць?
3 а я ц (здзіўлена)
Ляціць, глядзіце, паштальён! Нясе нам тэлеграму ён.
Улятае снягір-паштальён з тэлеграмай.
Снягурка (бярэ тэлеграму, чытае) «Зранку ў лесе я блукаю, Сцежку ўсё не адшукаю. Кружыць-круціць Сцюжа злая, Са шляху мяне збівае. Выручайце, памажыце, Мне дарогу пакажыце».
(Звяртаецца да дзяцей у зале)
Што рабіць нам? He чакайце, Можа, дзеда пагукайце.
Д з е ц і (дружна)
Дзед Мароз, не падвядзі, Ты хутчэй да нас прыйдзі!
Д зед
М а р о з (голас здалёку) He магу-у-у!
Сцюжа, як віхор, лятала, Сцежкі ўсе пазамятала. Многа снегу — не прайсці. Хто паможа разграбці?
Снягурка
Нам памогуць чалавечкі, Што ў бары жывуць ля рэчкі I, відаць, усім знаёмы.
Ну, вядома ж, гэта — гномы!
Выбягаюць гномы. Танцуюць, «разграбаюць» снег.
Дзеці
Дзед Мароз, не падвядзі, Ты хутчэй да нас прыйдзі!
Д зед
М а р о з
He магу-у-у!
Згаслі зорачкі даўно, Мне нічога не відно. Вы ліхтарыкі вазьміце I дарогу асвяціце.
На сцэну выбягаюць дзеці з ліхтарыкамі, танцуюць.
Дзеці (з залы)
Дзед Мароз, не падвядзі, Ты хутчэй да нас прыйдзі!
Дзед Мароз (голас здалёку)
He магу-у-у!
Шмат сцяжынак прада мной, He знайду ніяк адной, Той, каб мог да вас прыйсці. Як патрэбную знайсці?
Снягурка
Між бяроз, асін і елак Ручнікамі шлях засцелем. Будзе снег тады не ў страх, Шлях расчысцім, з лесу шлях.
Раздае ручнікі дзецям. Тыя перадаюць ліхтарыкі зайцам і гномам. А самі танцуюць з ручнікамі.
Дзеці (дружна)
Дзед Мароз, не падвядзі, Ты хутчэй да нас прыйдзі!
Уваходзіць Дзед Мароз.
Дзед Мароз (уздыхае, здымаючы мяшок з плячэй)
Пад Новы год, пад Новы год Дзівос нямала і прыгод.
Ой паблукаў! Ой нахадзіўся!
У лесе ледзь я не згубіўся.
Ды дзякуй, дзякуй шчыры вам — I дзеткам мілым, і звярам!
Сюды без вас, маіх сяброў, Дарогі б пэўна не знайшоў. Пара нам свята пачынаць. Ці б’е гадзіннік — не чуваць. Хто вінаваты, я ўжо знаю: Гэй, Воўк, Ліса і Сцюжа злая, Вярніце стрэлкі! Час ляціць, Пара, відаць, дванаццаць біць.
На сцэне з’яўляюцца Сцюжа, Ліса і Воўк, дастаюць з мяшка стрэлкі і прыладкоўваюць да гадзінніка.
Сцюжа, Воўк, Ліса (вінавата) Даруйце нам! I не ганіце, У карагод з сабой вазьміце.
Снягурка. Ну што, даруем ім?
Усе. Даруем!
Дзед Мароз
На свяце ёлкі — Пасябруем!
А зноў нашкодзіце — тады Вам не ўцячы ўжо ад бяды!
Сцюжа, Воўк і Ліса далучаюцца да ўсіх, хто сабраўся каля ёлкі. Пачынаюць ладзіць карагод.
Дзед Мароз (тупае побач, пастуквае кіем, радуецца)
Што за дзіва — наша ёлка!
Што за свята — Новы год! Ззяй жа, ёлка, як вясёлка, Запрашай у карагод!
Гучыць вясёлая музыка. Усе сыходзяцца ў карагодзе. I тыя, хто быў на сцэне, і тыя, хто сядзеў у зале.
Генадзь Аўласенка
Новы год у лесе
Навагодняя вершаваная п 'еса-казка
Дзейныя асобы
1-ы л е с а в і к 2-і л е с а в і к
3 а я ц 1-я вавёрка 2-я в а в ё р к a Мышка Мядзведзь Л і с і ц a
В о ў к
Б а б ё р Дзядуля Мароз Снягурка Ц е ц я р у к
Перад заслонай з’яўляюцца дзядкі-лесавікі.
1-ы л е с а в і к
Прывітанне, дружбакі! Мы, дзядкі-лесавікі, Завіталі ў госці зноў Да сваіх малых сяброў!
2-і л е с а в і к
Мы спяшаліся сюды Праз снягі і халады.
Прабіраліся з ахвотай Цераз гурбы і сумёты...
1-ы л е с а в і к
Мы баяліся спыніцца, Каб на свята не спазніцца. Ну а зараз...
2-і л е с а в і к
Зараз час Віншаваць са святам вас, Дарагія гледачы!
1-ы л е с а в і к
Пачакай, не балбачы! Лепей торбачку здымай, Казку новую вымай!
2-і л е с а в і к
Дзякуй, дружа, за падказку!
(Выцягвае з торбачкі казку.)
Вось, трымайце, дзеці, казку Пра Лісіцу і Ваўка, Зайца і Цецерука...
1-ы л е с а в і к
Пра паважнага Мядзведзя,
Пра яго малых суседзяў, Пра вавёрак і баброў... Ды пра ўсіх лясных звяроў!
2-і л е с а в і к
Пра зіму, пра Новы год, Пра вясёлы карагод Каля елак і бярозак...
1-ы л е с а в і к
Пра Дзядуленьку Мароза!
2-і л е с а в і к
А цяпер — пачатак казкі!
Сустракайце, калі ласка!
Ён узмахвае рукой, адкрываецца заслона. За ёй паляна зімовага лесу. У цэнтры паляны ўпрыгожаная навагодняя ёлка.
1-ы л е с а в і к
У бары, у гушчары, Весяліліся звяры!
Песенькі спявалі, Танцы танцавалі, Тупалі, скакалі... Новы год чакалі!
2-і л е с а в і к
Зайцы ёлку выбіралі, Каб высокая была. Птушкі ёлку прыбіралі, Каб прыгожая была.
1-ы л е с а в і к
А вавёрачкі і мышкі Серабрылі снегам шышкі. А паважны Цецярук Іх развешваў, хоць без рук.
2-і л е с а в і к
А глушцы і курапаткі Для гасцей пяклі аладкі I другія стравы, Каб не быць без справы.
Л е с а в і к і ідуць кудысьці ўбок, знікаюць у гушчары.
А на палянцы з’яўляюцца звяры: Заяц, дзве вавёркіі Мышка.
3 а я ц
Ах, якая наша ёлка!
Як блішчаць на ёй іголкі!
1-я вавёрка
Ах, як шышкі зіхацяць!
2-я в а в ё р к a
Нібы зорачкі ляцяць!
М ы ш к a
Дык давайце ж танцаваць, Нашу песеньку спяваць!
Звяры вядуць карагод вакол ёлкі, спяваюць. На палянцы з’яўляецца Ц е ц я р у к.
Ц е ц я р у к
He спявайце! Пачакайце! Без мяне не пачынайце!
3 а я ц
Цецярук прыйшоў на свята!
Сапраўды, гасцей багата: Тут і птушкі, і звяры...
З’яўляецца Мядзведзь.
Мядзведзь
Прывітанне вам, сябры! Утрымацца я не змог, Хоць ужо ў бярлогу лёг, Задрамаў... ды вось...
3 а я ц
Нічога!
He ўцячэ твая бярлога!
В а в ё р к і (разам)
Чым ляжаць ды проста спаць — Лепей свята сустракаць!
Мядзведзь
Я таксама так мяркую. Ну а зараз прапаную Стаць ізноў у карагод I спяваць пра Новы год!
Усе зноў вядуць карагод, спяваючы тую ж самую песню. Адначасова апускаецца заслона. Перад ёй з’яўляецца Л і с і ц а.
Л і с і ц а (злосна)
Разгуляліся звяры!
Але ж гэта да пары... Хутка я туды прыйду, Свой парадак навяду! Зайца першага злаўлю! Вельмі ж я яго люблю!
(Аблізваецца.)
Быць вавёркам у бядзе — He схаваюцца нідзе Ад маіх ад кіпцюроў... Палаўлю я ўсіх звяроў!
Я іх лёгка абдуру, Зацягну ў сваю нару! He ўцячы й Цецеруку... А мышэй... аддам Ваўку!
Смяецца... у гэты час з’яўляецца Воўк.
В о ў к
Ты казала пра мяне?
Л і с і ц a
Пра цябе, кумок? Ды не! Гэта я... мышэй сачыла, Ды яшчэ варон лічыла! Налічыла... сто адну За гадзіну...
В о ў к
Ну і ну!
Гэтак шмат я не злічу!
Ды, прызнацца, й не хачу! Лепей я пайду далей!
Л і с і ц a
Пачакай жа, дуралей! Ты, кумок, як адчуваў, Што сюды прышыбаваў!
(Шэптам.)
Справа ёсць, кумок, адна!
В о ў к (таксама шэптам) К ці смачная яна?
Л і с і ц a
Кіпцюры абліжаш, шэры!
В о ў к
Штосьці я не маю веры!
Ты, кума, мяне падманеш...
Л і с і ц a
Што ты, шэры!
В о ў к
А не маніш?
Л і с і ц а (пакрыўджана)
Ды калі я, кум, маню?!
В о ў к
Ды па сто разоў на дню!
(Падыходзіць бліжэй.)
Ну, дык што ў цябе за справа? I ці будзе смачнай страва?
(Дрыжыць ад холаду.)
Л і с і ц a
Што з табою, мой кумок?
Дзе ж, кумок, ты так прамок?
В о ў к
Дзе прамок? Вядома ж, дзе!
У халоднай у вадзе!
Л і с і ц а (недаўменна)
У вадзе? Вакол зіма
I вады нідзе няма!
В о ў к
Калі трапіш у бяду — Знойдзеш і зімой ваду!
Л і с і ц a
I з якой-такой бяды Ты насёрбаўся вады?
В о ў к
Гэта ты ва ўсім сама
Вінаватая, кума!
Рыбу я хвастом лавіў, Ды мароз ваду спавіў. Прыхапіла так палонку, Што не вырваць хвост з палону!
(Уздыхае.)
Як на тую на бяду, Бабы выйшлі па ваду... Толькі ўбачылі мяне — Ды кійкамі па спіне!
Тут падбеглі мужыкі I таксама за кійкі! А сабакі наляцелі — Разадраць мяне хацелі! Добра шчэ, што лёд зламаўся... Вой, я ледзь жывы застаўся 3-за тваёй дурной парады!
Л і с і ц a
Я, кумок, сама не рада, Што табе яе дала...
Так кумочка падвяла! Але хопіць гараваць, Хопіць, шэранькі, злаваць! Будзе ў нас з табою свята, Будзе ў нас абед багаты!
Воўк (радасна) к ці смачны той абед?
КНІГІ ОНЛАЙН
