Песні пра каханне
Выдавец: Навука і тэхніка
Памер: 616с.
Мінск 1978
148
541
133.
Ой, елачка, елачка, чом ты зелена?
148
541
134.
А што гэіа за трава
149
542
135.
Бровы мае чорненькія
150
542
136.
А ў тым новым сяле дзяўчына стаяла
150
542
137.
А у садзе рэчанька
151
542
138.
Я ў бару абед вару
151
542
139.
Кацілася чорна галка
152
542
140.
Саколе, саколе высока лятае
153
542
140а.
Ой, з’езджу я, з’езджу каня варанога
153
542
141.
Рана сонца ўсходзіць
154
542
142.
Зелянеюць, зелянеюць
155
542
142а.
Ці ўсе лугі пакошаны, ці ўсе сенажаці
155
543
143.
Ляцеў воран з чужых сторан
156
543
143а.
Ляцеў воран па-над морам
156
543
144.
А не стой пры беражочку
157
543
145.
Сорам, брыдка, красна дзеўка
157
543
146.
Чые пчолы на дуброве
158
543
147.
Зялёная арэшына
159
543
148.
Ляцеў воран па-над морам
159
543
149.
Ой, у полі тры крынічанькі
160
543
150.
Ў агародзе рэчка
161
544
151.
Закаці, закаці, ты, яснае сонейка
161
544
152.
Палын, палын, палын зялёны
162
544
153.
Ой, белая бярозанька
162
544
154.
Закацілась сонца за цёмную хмару
163
544
155.
Лугам іду, каня вяду
164
544
156.
Зайдзі, зайдзі, ясна сонца
165
544
157.
Ой, валы мае, ды паловыя
166
544
157а.
Валы мае палавыя
166
544
158.
Ой, ў саду, ў саду я коні пасу
167
545
158а.
А ў лузе пры дарозе стаяла бяроза
168
545
159.
Быстрая рэчка ваду замуціла
168
545
160.
Чырвоная калінонька
169
545
161.
Кацілася да ясная зорачка
169
545
162.
Ай ты, белая бяроза
170
545
163.
He бяжы, конь, зялёным лугам
171
545
164.
Дума мая, думачка
171
545
165.
Сячы дзераўца, куды хіліцца
172
545
166.
А ты, татачка-канарэечка
172
545
167.
Ой, белая бяроза, ты кудрава
173
546
168.
Як пайду я з гары ды ў даліну
173
546
169.
Малада дзяўчыначка
174
'546
170.
А ў небе, небе зорачкі ясны
175
546
171.
Ой, з-пад лесіку, лесу цёмнага За гарою лялея лялела
175
546
172.
176
546
173.
Ой, долам. долам Зялёная ёлка, белая бярозка
177
546
174.
177
546
175.
Ой, божа мой, божа
178
546
176.
А ў майго таткі
179
546
177.
He хадзі, дзеўка, да каля дубу
180
547
178.
Цякла рэчка, цякла рэчка
180
547
179.
Ох ты, дзяўчына, чырвоная вішня
181
547
180.
Між гарамі, між барамі
182
547
181.
Прыляцела пава
183
547
182.
Ой, не лён я сеяла Бывайце здаровы
184
547
183.
184
547
КАХАННЕ ХЛОПЦА Прызпанне
184. Я перапялічка, пцічка невялічка
187
547
185.
Ішлі хлопцы з ярмалку
187
547
186.
А высока, далёка
188
548
187.
Свяці, месяц, прасвячайся
188
548
188.
А ў гародзе капустанька
189
548
189.
Дзяўчына сірота
190
548
190.
Там і рэчка, там і мост
190
548
191.
Запіўся бел-моладзец
190
548
192.
Сэрца млее, грудзь баліць
191
548
193.
Ты, яркае сонца, чаго рана ўсходзіш
191
548
194.
Вяне рута ля прысадаў
192
548
195.
Дробны дожджык
193
548
196.
Ой, выйдзі, выйдзі, дзяўчыначка
193
549
197.
Заракаўся мой міленькі
194
549
198.
Яшчэ куры не спалі
194
549
199.
Ой, туга мне, туга ад мілага друга
195
549
200.
He агонь гарыць, не вада кіпіць
195
549
201. Ай, божа мой, божа, без долі ўрадзіўся
195
549
202. Закурыўся ды дробненькі дожджык
196
549
203. Пайшоў Ясь наш на лужок
196
549
204. Ах, вутка лугавая
197
549
205. Да на страсе бел мароз
197
549
206. А ў полі дуб, дуб
198
550
207. Пазволь, пазволь, маці
198
550
208. Зялёны дубочак
199
550
208а. Павей, ветру, ды павей, ветру
200
550
209. А на дварэ снег напаў
200
550
210. У садзе вішня пахілілася
201
550
211. Ой, тонка, тонка сасонка
201
550
212. Ой, валэ мае, валэ
202
550
213. У садзе хадзіла, кветачкі рвала
202
550
214. Ой, у лузе, у лузе зялёны барочак
203
551
215. Саколе, саколе. высока лятаеш
204
551
216. Ой. у полі пры раздоллі
205
551
217. Каліна-маліна
205
551
217а. Зялёны дубочак
206
551
2176. Што, зялёны дубе
208
551
217в. Зялёненькі дубчык на вір нахіліўся
209
551
217г. Зялёны дубочак
209
551
218. Ці то, божа, з тваёй волі
219. Чаму, салавейку, рана не спяваеш
210
551
210
552
220. Чаго, Іванька, журышся
211
552
220а. Да чаго ж, Ванька, журышся
211
552
221. He хадзі, казача, па-над берагамі
212
552
222. Ты, дуб зеляненькі
212
552
223. Чаго ты ходзіш
213
552
224. Ой, божа мой, божа
213
552
225. А каму вечар, а мне вечарынка
214
552
226. У полі бяроза
215
552
227. У чыстым полі карчомка стаяла
215
552
228. Цякла рэчка з-пад мястэчка
216
553
229. Як пайду я каля млына
216
553
230. Ой ты, грушка мая
217
553
231. Да зацвіцела ў гародзе макоўка
218
553
232. Па садочку хаджу
218
553
233. А ў Кіеве да агонь гарыць
219
553
234. Дзе ты, хмелю, зімаваў
220
553
234а. Дзе ты, хмелю, зімаваў
220
553
2346. Ой ты, хмелю, мой хмялёк
221
553
234в. Дзе ты, хмелю, зімаваў
221
554
235. Туга мая, туга
222
554
236. Пасею я жыта, няма каму жаці
223
554
236а. Ой, час, пара, маці
223
554
2366. Ой, маці, маці, што маю сказаці
224
554
236в. Чаму, косю, вады не п’еш?
225
554
237. Жані мяне, матка. жані мяне, кветка
225
554
238. Спраў жа мне, маці
226
554
239. Ой, знаці, знаці
227
554
240. Маруся, Маруся
228
554
241. Ляцеў селезень цераз новы двор
229
555
242. Ой, за гаем, за Дунаем
229
555
243.
Па-за лугам зеляненькім
230
555
243a.
Ой, за гаем зеляненькім
231
555
244.
П'е п’яніца, п’е
231
555
Журба хлопца
245.
Ой ты, цёмная вечарынанька Бывайце здаровы
234
555
246.
235
555
247.
На дубочку, на вяршэчку
235
555
248.
Дзяўчыначка, а сухотачка мая
236
555
249.
Спіўся казак, спіўся
236
556
250.
Дзяўчына, па садочку хадзіла?
237
556
251.
Дзяўчына мая заручоная
237
556
251a.
Ах ты, дзяўчына заручаная
237
556
252.
Божа мой, божа, па кім я ўдаўся?
238
556
253.
А дзе тая крынічанька
238
556
253a.
А дэе тая крынічанька
239
556
2536.
А дзе ж тая крынічанька
240
556
254.
Расла, расла чаромуха
241
556
255.
Капаў, капаў крынічаньку
241
557
255a.
Капаў, капаў крынічаньку я ў сваім саду
242
557
2556.
Капаў жа я крынічаньку
243
557
256.
Выкапаю крынічаньку
243
557
257.
Капаў, капаў крынічаньку
244
557
258.
Забалела галованька
245
557
258a.
Забалела ды мая галованька
246
557
2586.
Баліць мая галованька, знаць, скора памру
247
557
259.
Ой, у Слуцку, у Слуцку ды й на рыначку
247
557
260.
Журба мая, журба
248
557
261.
Спомні, ўздумай, забаўніца
248
558
262.
За рэчкаю, за быстраю
249
558
263.
Прыехаў мой міленькі з поля
250
558
264.
Там, каля млына
251
558
265.
Паехаў мілы па журавіны
251
558
266.
Учора не быў
252
558
267.
Ой, у полі дуб, дуб Зашчабятаў сізенькі галубчык
253
558
268.
254
558
269.
Ты. чырвоная каліна
255
558
269a.
Ты, чырвоная каліна
255
559
2696.
Няма ў свеце так нікому
256
559
269b.
Ты, галубка, ты, сізая
257
559
Заляцанні, еустрэчы
270.
Ай. кося, мой кося
259
559
271.
Чырвона ружа пад гарой
259
559
272.
Ох, казача, казачэнька
260
559
273.
Саколік мой ясны
261
559
274.
У лесе, у лесе на борку
262
559
275.
Ой, у садзе вішні пахіліліся Дзяўчыненька, шуміць гай
262
559
276.
262
559
276a.
Дзяўчыначка, адчыні, адчыні
263
560
277.
Сцялісь, сцялісь, барвіначак
263
560
277a.
Цвіла ружа ў агародзе
264
560
278. Згарэў дол
279. Хадзіў, блудзіў казак па даліне
264
265
560
560
279а. Хадзіў, блукаў казак па даліне
266
560
280. Сонца нізенька
266
560
281. Сена маё, маё сена
267
560
282. Свеціць месяц на небе высокім
267
560
283. Да ішоў казак з гары з вадою
268
560
284. Ой, борам, борам ды баравінаю
268
561
285. Ой, пайду да й у даль даліною
269
561
286. Ой, што па той каліноньцы
269
561
287. Жалка, жалка вечарочка
270
561
288. Закувала зязюлька
271
561
288а. Чырвона каліна
271
561
289. He спалася моладзе, не драмалася
272
56,1
290. Ой, не шумі ты, гаю
272
561
291. Па садочку пахаджаю
273
561
292. Ой, выйду я на горачку
274
562
292а. Я думала, сонца свеціць
274
562
292б. Ой, пры яснай свячы
275
562
293. Скора дасць бог вечар
276
562
293а. Ой, калі той месяц
277
562
294. Ой, там, на гарэ, там, на высокай
278
562
295. Ой, баліць сэрца, разгарае
279
562
296. Ты, дубочак зеляненькі
280
562
297. Закукуй, забуркуй, сівы галубочак
280
562
298. Ой, ўчора, ўчора ды ў нас мяцеліца была
281
563
299. Я свайго міленькага
282
563
300. Чаму, сіня мора, паціху плывеш
283
563
301. У канцы сяла ляжала гара
283
563
301а. Ой, пасею ярыцу-пшаніцу
284
563
301б. Развівайся, зялёны спарышу
285
563
301в. Ой, да выходзіла
286
563
301г. Ах ты, мора, мора
301д. Выхадзіла дзеўча са двара
286
563
287
563
302. Рэчанька вузкая, вадзіца мутная
Ашуканы давер, здрада
288
563
303. Ляцяць гусі з Белай Русі
289
564
304. Учора не быў
289
564
305. Учора не быў, сягоння не быў
290
564
306. Ты, зялёненькі дубочак
291
564
307. Ой, да пайду я, малада
291
564
308. Гарыць агонь, пагарае
292
564
309. Баліць мне галовачка
292
564
310. Ці свет, ці світае
293
564
311. Адкасніся, адвяжыся, маё іора
294
564
312. Ой ты, дубе, дубе
294
565
313. Праз цёмны лясок
295
565
314. А стаіць явар ды над рэчкаю
295
565
315. Галованька мая бедная
296
565
316. Ёсць у полі гай, гай
296
565
317. Скажы, дзеўка, праўду
318. Сядзела, сядзела
297
565
298
565
319. Ой, у лесе клён-дзерава росла
299
565
320. Ой, дубе мой, дубе
321. Касіў казак сена
300
565
301
565
322. Дзесь паехаў міленькі
302
566
323. Ой, пайду я ў сад
303
566
324. Ой, стаяла яліначка
325. Дуб да дуба пахіліўся
304
566
304
566
326. Туман, туман пры далін'е
305
566
326а. Туман, туман па даліне
305
566
3266. Туман, туман, туман, туман па даліне
306
566
326в. Туман, туман пры даліне
307
566
327. Здрада, здрада, чорны бровы, здрада!
307
566
328. Здрада, здрада, чорны вочы, здрада
308
566
329. Ёсць у полі лозы — пабілі марозы
308
567
330. Прыляцелі гусі з далёкага краю