Дзівін

Андрэй Бурсаў
Выдавец: Логвінаў
Памер: 155с.
Мінск 2002
14.64 МБ
Подых ветру лашчыць Белыя пялёсткі Рвець з каштанаў сьвечкі Б’ець аб глебу сьлёзкі
На аспальце мокрым ўсе яны зьбяруцца У падэшвы ботаў Борзьдзенька заб’юцца
Дома каля вокнаў Я здыму абутак Буду есьці кветкі Гледзячы ў закутак
ЗАКУТАК
Ты імжыш над маёй галавою Дзьмеш у ветразь маіх вогкіх сноў Маіх думак чапаеш антэны
I мой помірс зьдзімаеш далоў
Пасядзі калі ласка са мною Бач мой зэдлік заўсёды пусты
Прынясі на Вялікдзень цукерак Папарві з майго цела кусты
Калі хочаш — я буду дарадцай Калі не — буду мсўчкі ляжаць Пажадаеш — зраблюся вясёлым
Загадаеш — я буду бурчаць
А яму ж усё гэта ня трэба Сыпкі зьмерк не дае моцы жыць Сярод корстаў крыжоў пахаваньняў Ветру хочацца толькі паліць
ВЕЦЕР ХОЧА ПАЛІЦЬ
4
Мы вельмі падобны адзін д’аднаго Аспальт прагінаем аднолькава У нас нават вочы колеру серы На сьвет пазяхаюць юдолькава
Мы побач заўсёды і разам заўжды Дазпадобы адное і тое ж
На зправе самой як і ўсіх нас няма Але гэтага ўжо не утоіш
ТОЕЖ
Кожнае раніцы бамжавы водар Сьметніца сьмердзіць пад нашым вакном Людзі на працу зьпяшаюцца з ложкаў Я застаюся з сабой ўваднаром
Зноў сам з сабою буду імкнуцца Выйсьці з учора забьтць на ўзпамін Слухаць па сетцы навіны надвор’я
Піць белы чай мацярок-гэраін
БЕЛЫ
Сіняя пашча жоўтая зрэнка Іклы-дамы і іх дзіркі наўсьцяж Мой далягляд кіруецца сьценкай Час надышоў гэты зкончыць ваяж
XXX
«Як ляцела ў сукротным зьмярканьні Дзе Югася так волка спала У сутонках шукала таланьня Ды раптоўна цябе я знайшла
Твае ўводныя промні зхапілі Абвінулі далі мне спадзеў Але сукам сваім жоўтым вокам Праз усіх і на ўсё ты глядзеў
Я ня звоглена Я не забіта Няма скаргаў жыву як жыла» Стрэлка словы ў ліхтар прасіпела I нагамі дадому пайшла
СТРЭЛКА
Кожны вечар на зьмену зьпякотнай нудзе Прыходзяць дажджы і плачуцца мне Парасон мой ламаюць тлумачаць мне сны У якіх бурбакі бурбочуць мне ты
Кожнай ліквіднай кропляй цякуць па сьпіне Ды баюць мне зказ сабой аб табе
Кожны раз у залеву мне карціць пажыць Забыцца на ўсіх і ціхенька ныць
NYC
На могліцы нясу дурныя узпаміны Мяргуй ці не мяргуй мне будзе лепей так Машынка палкане чырвоныя паветры Ня будзе больш ніхто мне соўгаць ў галаве
Там ходнікі бяз крэсу разплюшчаць мае рукі Ў грудзёх папатыхае апошні цёнг курца Бо шыкаў не жадаю і вомпіць хто што зкажа Злажуся вокам Проша! У госьці да мярца
ПРОША!
4^
Пяюць аб долі нешчасьлівай Усе каму зьпявае зьцень
I нават птушкі ў небе сінім Дзівяцца што гэта за пень
38	45
Постаці сялянак статуі статуяў
У палацы жоўтым там на чалах стаяць Гнёнікі і стоды зьверху ўсёй грумадай Б’юць у ладкі з рэмзы каб неяк выслаўляць
Што Каго Навошта Ведаюць наўрадці На каменьных дошках загады нам блішчаць Зпэнду не разгледзець хто тут што набэрсаў Ды й ніхто ня хоча з-за іх свой зрок псаваць
Пэўна так і трэба сымбалі памёрлі Гаркацеча-думка мне не дае зканаць Ведаю дакладна стодзівы на крушне Найбліжэй да неба па-над людзьмі ляцяць
ПРОФ
«Es tevi milu» — [эс тэві мілу], «Я кахаю цябе» (латыская)
Старая сядзіба калюмнамі з цэглы Сустрэла пад вечар разбураным ганкам Наўсьцяжныя шыбы зьпявалі нам гімны Кажана крыламі да самага ранку
Назтупнага дня калі зь Перунамі Ваблокі маланкі на дрэвы кідалі На лесьвіцы з камня апранутай мхамі Мне тосты з гарбатай казкі казалі
Зь нейкай нагоды панская дзетка На шыі каралі зь вяроўцы зпляла Бачылі потым як Ілга ў пакоі Белым прывідам пад стольлю плыла
Я зьеў свае тосты і выпіў гарбаты Крышталікі солі заўважыў на дне Наўкола ні гуку ні руху ні ветру
I «Es tevi milu» чую ў вакне
ILGA
У дні вясельляў і гулянак Як і паўсюдна на Палесьсі Здымаюць людзі ўсю адзежу Такімі бегаюць па лесе 43	46
Ў ваўтобусе чорным па Lost Highway едзем I музыка грае аж вушы баляць
Усюды рагочуць і п’юць соду зь ўіскі Паўночныя людзі ў фатэлях сядзяць
За вокнамі цёмна і зоркі з залевай Па пыльнаму шклу ручаіны са сьлёз I з зайздрасьцю Месяц нам зыркае вокам
Галінкамі дрэвы суюць да нас нос
Ты нейдзе наперадзе — я штосьці ззаду Ня здарыцца побач нам разам сядзець Але мне ўсё роўна ніхто ў маю цемрадзь
Ніколі ня здолее так жа глядзець
ШАША
У вежы ў сталым Камянцы Царыў Гамора і Садом Аб гэтым навіна такая Да князя прыляцела ў дом
Mae рукі — жоўтыя сьцены Mae вочы — лямпа са шкла Mae вушы — брудныя ложкі Mae думкі — іх больш няма
Маё сэрца — кубачак кавы Mae душы — мокры ручнік
Mae грудзі — крэслы са скуры Шэпт кузурак — гэта мой крык
Я шчасьлівы бо кожнае ночы Я глытаю твой сон праз вакно
Твае мроі ў шухляды хаваю 3 тваім розумам крочу на дно
ПАКОЙ
4
Як белы сьмяротны камарык Я крочу ў тваю цыгарэту Дым з попелам джалкам кранаю Сыходзячы з гэтага сьвету
Зпыніць сябе моцы ня маю Вось крылцы згарэлі і ножкі Нічога набуду зноў новых Цыгар сустракаў толькі трошкі
ДЖАЛКА
Калі атрымаецца так што я разам з табою ўвесь дзень правяду праеду паўсьвету з табою ў машыне а потым у госьці зайду так будзе усё як і мае быць з намі у мой ты ня зойдзеш куток і мухі з балкону зьлятуцца апоўнач зрабіці гарбаты глыток
МУХІ
4
Мая яна як горны вецер Я крочу лужынамі ў небе Яна залезла ў цёплы кубак Шукаць закутак па патрэбе
Уздоўж халоднага прашпэкту Мне не паверыла ізноў Сярод дрыготкага натоўпу Зпаліўшы здань тваіх гадоў
ЛУЖЫНАМІ
Ты ўжо дапаліў ты пойдзеш і зьнікнеш Але ж усё роўна сябе мы пабачым 3 акуркам тваім пакладу разам свой я Хай Briviba позіркам зьесьць нас кашэчым
Хай рукі трымаюць высока тры зоркі Хай брыдкай зьлянотай вып’е ўсе хмары У Горадзе Барсаў зраблюся скульптурай Мяне ты заўсёды пазнаеш па твары
ГОРАД БАРСАЎ
Адразу ж на назтупны дзень Вялікі князь на коня сеў I незаўважаным у Стоўп Прабрацца тайна захацеў
Лісткі тэлефонаў на дошцы аб’яваў Вецер пяшчотна ірве языком Надзеі чыесьці апошнія лашчыць Зь ліпкіх паперак будуе свой дом
Рэклямкі крычаць яны выюць і ныюць Яны не жадаюць нікуды ляцець
А Вецер ня чуе грашовых малітваў Ён плача рагоча і горача дзьмець
Нашто абяцаць ім таго што ня маеш Навошта іх потым у лужыне мыць
На цёплыя губы і моцныя рукі Яны ўжо ня здолеюць болей забыць
JANY
Знадвор’е ў вабоймы зьбірае мяне Зьнянацку ахутвае чорным сьвятлом 12 прыціскнула часу хада
I розум адкрочыў нябачным віном
XXX
Ад’ядныя кветкі касьцёл Сьвятой Тройцы Нябачныя хоры вянчаньню зьпяваюць Магільныя пліты — памерлых візыткі Ля божага храма зпагады чакаюць
Хлапчак зацікаўлена водзіць нягучна Па цындры каменьнай бялюткай рукою Жыцьцёвыя літары хутка ўжо сьвянуць
I гэта прычына яго непакою
Ён хоча дазнацца што здарылась з тым хто Тут быў пахаваны ў юнакскім узросьце Вось зкончыцца служба ўсе выйдуць з касьцёлу Ніхто не заўважыць на могілцы косьці
ШЛЮБАВА.НЬНЕ
У голым стане ноччу ў лесе Магутны князь дарма блукаў Ня ведаў ён аб тым што Стоўп Ад князя хутка уцякаў
Набудзьце цацку па рэклямцы I пражывіце зь ёю дзень Гуляйце размаўляйце зь лялькай А потым выкіньце празь дзьвер
Вам зь ёй ня будзе адзінока Яна вас будзе весяліць Спрачацца нават з вамі будзе I толькі вас заўжды любіць
Цікаўны розум пекны выгляд Па добрай зьніжанай цане Няўжо ж вам цацка не патрэбна Хутчэй набудзьце жа мяне
ЦАЦКА
Грувасткі гарадзкі пакойчык Дзе копша блюміў невыносна
Фіранка разчыніла вокны Каб не было ўнутры так млосна
I пустадомны подых з сквэраў Пад’еў ўсе горкія паветры Разквецілі фіранку думкі Бруіліся намёкі зь ветру
Ніхто ня ведаў пра іх лучнасьць Іх позіркі як веск цьвілі
Яны б былі заўсёды разам Але ў пакойчык увайшлі
Ў вабдымках ветру цераз шкло Фіранка высьлізнуць хацела
А гзымс вяруга і крукі Чувалі як яна трымцела
Яна ня здолела ляцець Бо не парвала свае крылы Крозь люхцік нурна ноч-пры-ноч Зь ёй цалавацца будзе мілы
НУРА
Я запалю ад сьвечкі цыгарэтку
Я не жадаю сьмерці марачкам
Але за тое каб цябе пад’елі рыбкі ўсе сьвечкі ў хатцы з радасьцю аддам
Каб водарасьці зьелі тваю скурку У шторм аднойчы на гаючым дне Я мару як твае антраксы-косткі Са смуткам узгадаюць пра мяне
СЬВЕЧКІ
Два розных сусьветы юнае мэтро Вагоны пацёнгаў блішчыць вокам шкло Плятформамі станцыяў лучыць даўно
I цягне натоўп да зканчэньня яно
Усё што калісьці ў трубе не знайшло Свайго ўвасабленьня на іншае што Жэтонамі ў дзірку імкліва прайшло I мяккім блявузганьнем зкрозь прарасло
Напрамак Кастрычніцкай кліча цябе Да Фрунзэнскай поезд крадзежыць мяне
ТРУБА

одтем '.'/з£э$еў спйе" )

oz i'i 'tcqn st.: ■
ОЛЭБфдП dCO-p'l ’ >4H
<12345678>


   
	2007-2025
	Калі шукаеце нейкую пэўную кнігу 
або хочаце каб быў апублікаваны ваш скан,
 пішыце ў кантакты