• Газеты, часопісы і г.д.
  • Фізіка

    Фізіка


    Выдавец: Народная асвета
    Памер: 173с.
    Мінск 2017
    94.7 МБ
    Галоўныя вывады
    1.	Газы, вадкасці і цвёрдыя целы пры награванні расшыраюцца.
    2.	Цеплавое расшырэнне ў розных вадкасцей і розных цвёрдых цел неадноль-кавае.
    3.	Пры павелічэнні тэмпературы ўсе газы расшыраюцца аднолькава.
    Кантрольныя пытанні
    1.	Што называюць цеплавым расшырэннем цел?
    2.	Прывядзіце прыклады цеплавога расшырэння (сціскання) цвёрдых цел, вад-касцей, газаў.
    3.	Чым адрозніваецца цеплавое расшырэнне газаў ад цеплавога расшырэння цвёрдых цел і вадкасцей?
    ^ Дамашняе заданне
    1.	Выкарыстоўваючы пластыкавую бутэльку і тонкую трубку для соку, правядзіце дома дослед па цеплавым расшырэнні паветра і вады. Вынікі эксперымента апішыце ў сшытку.
    2.	Вазьміце 5-капеечную манету, 2 цвікі, дошку, свечку і пінцэт. Цвікі ўбіце ў дошку так, каб манета ледзь праходзіла паміж імі (мал. 69). Тры-маючы манету пінцэтам, нагрэйце яе на полымі свечкі. Ці праходзіць на-грэтая манета паміж цвікамі? Растлу-мачце вынікі доследу.
    Мал. 69
    46 Будова рэчыва
    § 13.
    Мал. 71
    Тэмпература.
    Вымярэнне тэмпературы.
    Тэрмометры
    Кожную раніцу, збіраючыся на працу або ў школу, мы пытаемся: «Якая на вуліцы тэмпература?», разу-меючы пад гэтым, наколькі цёплае або халоднае па-ветра звонку.
    Што такое тэмпература? Як яе вымераць? Ці дастаткова для гэтага нашых адчуванняў цяпла і хо-ладу?
    Тэмпература вызначае ступень нагрэтасці цела.
    Правядзём дослед. Нальём у тры пасудзіны ваду рознай тэмпературы (мал. 70). Апусцім пра-вую руку ў пасудзіну 1 з халоднай вадой, а ле-
    вую — у пасудзіну 3 з гарачай вадой. Праз 2—3 мін абедзве рукі апусцім у пасудзіну 2. Па адчуван-нях правай рукі вада ў пасудзіне 2 — цёплая, a па адчуваннях левай — халодная. Гэта сведчыць аб тым, што нашы адчуванні суб’ектыўныя. Для аб’ектыўнай ацэнкі ступені нагрэтасці цела, г. зн. яго тэмпературы (абазначаецца літарай t), служыць вымяральны прыбор тэрмометр.
    Будова і прынцып дзеяння самага простага тэрмометра былі заснаваны на цеплавым рас-шырэнні рэчыва. Тэрмометр уяўляў сабой шкля-ны балончык, злучаны з тонкай трубкай (капіля-рам). Балончык запаўняўся ртуццю або падфарба-ваным спіртам. Для вырабу шкалы вызначаліся становішчы ўзроўняў вадкасці ў трубцы пры апусканні балончыка ў снег або лёд, якія растаюць (мал. 71, а), і ваду, што кіпіць (мал. 71, б).
    Будова рэчыва 47
    Становішча ўзроўню вадкасці ў трубцы, калі ба-лончык быў у лёдзе, што раставаў, прымалася за нулявое, а тэмпература гэтага лёду — за нуль градусаў.
    Другому становішчу ўзроўню адпавядала тэм-пература кіпячай вады, прынятая за 100 граду-саў. Даўжыня слупка паміж 0 і 100 градусамі дзялілася на 100 роўных частак (гл. мал. 71, б). Адно дзяленне азначала адзін градус. Такая шка-ла ўпершыню была прапанавана шведскім вучо-ным А. Цэльсіем у 1742 г. Таму яна называецца шкалой Цэльсія, а адзінка шкалы — градусам Цэльсія (°C).
    Менавіта такую шкалу маюць бытавыя тэрмо-метры (мал. 72, a, б). Асаблівасці ў будове мае медыцынскі тэрмометр (мал. 72, в). Паколькі ім вымяраюць тэмпературу цела чалавека, то цана °C дзялення яго шкалы С = 0,1----. Такім чынам,
    дзял.
    дакладнасць вымярэння медыцынскім тэрмо-метрам у 10 разоў вышэйшая, чым дакладнасць вымярэння бытавым тэрмометрам, у якога цана °C
    дзялення С = 1 ——. Шкала медыцынскага тэр-дзял.
    мометра мае ніжнюю і верхнюю межы: 35 °C і 42 °C. Вы, відавочна, самі здагадаліся, чаму на шкале няма абазначэнняў тэмпературы ніжэй за 35 °C і вышэй за 42 °C. Пры такіх тэмпературах цела чалавек гіне. Нармальнай для здаровага ча-лавека лічыцца тэмпература 36,6 °C.
    Балончык медыцынскага тэрмометра запаўня-ецца ртуццю. Паблізу ад балончыка трубка мае звужэнне, што не дазваляе ртуці пасля таго, як вымярэнне скончана і тэрмометр астыў, вярнуц-ца назад у балончык. Гэтага можна дасягнуць толькі рэзкім устрэсваннем тэрмометра.
    У апошні час усё часцей выкарыстоўваюцца лічбавыя тэрмометры (мал. 73). Яны больш зруч-ныя і бяспечныя, чым ртутныя.
    б
    a
    Мал. 72
    50
    40
    33
    ?о „20
    10 10
    0
    10
    20
    0
    50
    40
    30
    40
    20
    Мал. 73
    48 Будова рэчыва
    Галоўныя вывады
    1.	Тэмпература вызначае ступень нагрэтасці цела.
    2.	Для аб’ектыўнай ацэнкі тэмпературы служыць тэрмометр.
    3.	Тэрмометр заснаваны на цеплавым расшырэнні рэчыва.
    4.	Бытавыя тэрмометры ў нашай рэспубліцы маюць шкалу Цэльсія.
    Кантрольныя пытанні
    1.	Якая з’ява ляжыць у аснове будовы і дзеяння тэрмо-метра?
    2.	Што прынята за 0 і 100 градусаў па шкале Цэльсія?
    3.	Па малюнку 74 вызначыце: а) цану дзялення шкалы кожнага тэрмометра; б) верхнюю і ніжнюю межы вы-мярэнняў; в) паказанні тэрмометраў.
    4.	Чым тлумачацца значэнні ніжняй і верхняй меж вы-мярэння медыцынскага тэрмометра?
    5.	Ці можна бытавым тэрмометрам вымераць тэмпера-туру адной кроплі вады? Чаму?
    Мал. 74
    —► Дамашняе заданне
    Ахалоджваецца
    У 1592 г. вучоны Галілеа Галілей (гл. форзац 1) стварыў прыбор, які можна лічыць роданачальнікам тэрмометра. Ён называўся тэр-маскопам. Схема тэрмаскопа прадстаўлена на малюнку 75. Узровень вады ў трубцы залежаў ад тэмпературы паветра ў шарыку.
    Выкарыстаўшы пластыкавую бутэльку (замест шарыка) і трубачку для соку, самастойна вырабіце тэрмаскоп і назірайце, як залежыць узровень вады ў трубачцы ад тэмпературы паветра ў пакоі, на вуліцы. Чым, на ваш погляд, нязручны дадзены прыбор? Што ў ім агульнае з бытавым тэрмометрам?
    Мал. 75
    Pyx І СІЛЫ
    Чаму гром мы чуем пазней, чым бачым успышку маланкі?
    Чаму нельга імгненна спыніць аўтамабіль?
    3 якой сілай нас прыцягвае Зямля?
    Як перасунуць дом?
    50 Pyx i сілы
    § 14.
    Мал. 76
    Мал. 77
    Мал. 78
    Механічны pyx.
    Адноснасць спакою i РУху
    Вы ўжо ведаеце, якім складаным з’яўляецца ха-атычны рух малекул. У паўсядзённым жыцці мы су-стракаемся з больш простымі відамі руху. Рухаюцца людзі, аўтамабілі (мал. 76), самалёты, Сонца, Месяц і іншыя целы. Навакольны свет немагчымы без руху. Характарыстыкі многіх рухаў можна лёгка вызначыць і апісаць з дапамогай нескладаных матэматычных формул.
    Як вызначыць, ці рухаецца дадзенае фізічнае цела? Разгледзім прыклад. Вы стаіце на прыпын-ку і ўдалечыні бачыце аўтобус (мал. 77). Ці руха-ецца ён? Нягледзячы на тое што кручэння колаў не відаць, вы ўпэўнена вызначаеце, што аўтобус рухаецца. Змяняецца з цягам часу яго месцазна-ходжанне адносна кіёска, дрэў, дамоў, нерухомых адносна паверхні Зямлі. Такім жа чынам мы мяр-куем аб руху аблокаў, птушак у небе, рыб у ак-варыуме, футбалістаў на полі, цягнікоў і любых іншых цел.
    Змяненне становішча цела ў прасторы ад-носна іншых цел з цягам часу называецца ме-ханічным рухам. Такім чынам, рух адбываецца ў прасторы і ў часе.
    Разгледзім яшчэ адзін прыклад. Вы едзеце ў электрычцы (мал. 78). Ці можна сказаць, што, седзячы ў ёй, вы знаходзіцеся ў стане спакою? I так, і не. Можна — таму, што вы не рухае-цеся па электрычцы, г. зн. з цягам часу ваша становішча адносна электрычкі не змяняецца. He — таму, што разам з электрычкай вы рухае-цеся адносна паверхні Зямлі. А калі электрычка спынілася? Цяпер вы знаходзіцеся ў стане спа-кою адносна электрычкі і паверхні Зямлі, але рухаецеся разам з Зямлёй вакол Сонца (мал. 79), перамяшчаючыся за кожную секунду прыкладна на 30 км адносна зорак.
    Pyx i сілы 51
    Такім чынам, спакой і pyx адносныя. Аднос-ныя і характарыстыкі руху. Гэта лёгка ўбачыць на доследзе. Умацуйце святлоадбівальнік (флі-кер) на вобадзе кола вашага веласіпеда. Якая будзе крывая, якую апіша флікер (яе называюць траекторыяй) пры руху кола? Адносна вас ці вашага сябра, які едзе побач з вамі, флікер будзе рухацца па акружнасці. А чалавек, што стаіць, міма якога вы праязджаеце, убачыць, што флі-кер апісвае не акружнасць, а складаную крывую (мал. 80). Такім чынам, траекторыя таксама ад-носная.
    У далейшым мы ў асноўным будзем разглядаць механічны рух цел адносна паверхні Зямлі.
    Мал. 79
    Галоўныя вывады
    1.	Механічны рух — гэта змяненне становішча цела ў прасторы адносна інша-га цела або цел з цягам часу.
    2.	Механічны рух і спакой адносныя.
    Кантрольныя пытанні
    1.	Што такое механічны рух?
    2.	Чаму нельга вызначыць, ці рухаецца цела, не суадносячы яго з іншымі це-ламі?
    3.	Ці рухаецца чалавек, які стаіць на тратуары, адносна аўтобуса, што праяз-джае міма?
    4.	Плыт плыве па рацэ. Адносна якіх цел чалавек, які стаіць на плыце: а) руха-ецца; б) знаходзіцца ў стане спакою?
    5.	Што можна сказаць аб руху аўтамабіля адносна камбайна, з бункера якога ідзе перагрузка збожжа ў кузаў аўтамабіля без спынення камбайна?
    52 Pyx i сілы
    § 15.
    Мал. 81
    Мал. 84
    Траекторыя, шлях, час. Адзінкі шляху і часу
    Для рашэння навуковых і практычных задач не-абходна ўмець апісваць механічны рух цела або яго частак, вызначаць характарыстыкі руху і выяўляць су-вязі паміж імі.
    Якімі фізічнымі велічынямі апісваецца ме-ханічны рух?
    Правядзіце крэйдай па дошцы. Крэйда пры руху апісвае лінію, якая добра бачна на дошцы.
    У блакітным небе часта выразна бачны белыя сляды за самалётамі, што ляцяць (мал. 81). Ка-тар, які хутка імчыцца, пакідае пеністую дарож-ку на паверхні вады (мал. 82).
    Лінія, якую апісвае цела пры сваім руху, на-зываецца траекторыяй.
    Мы прывялі прыклады руху, калі траекто-рыя — бачная лінія. Але часцей за ўсё яна ня-бачная. Аднак траекторыю заўсёды можна на-маляваць, калі адзначыць пунктамі становішчы цела, якое рухаецца, у розныя моманты часу, a затым злучыць гэтыя пункты. Нескладана, на-прыклад, атрымаць траекторыю ядра, якое ляціць (мал. 83).
    Калі траекторыя руху — прамая лінія, рух на-зываецца прамалінейным. Напрыклад, траекто-рыя яблыка, якое падае з дрэва (мал. 84). Калі ж траекторыя — крывая лінія, то рух называецца крывалінейным (гл. мал. 83).
    Даўжыня той часткі траекторыі, якую апіс-вае цела за дадзены прамежак часу, называецца шляхам, пройдзеным целам за гэты прамежак часу.
    Абазначаецца шлях звычайна літарай s. Шлях — гэта фізічная велічыня. Яго можна вы-мераць або вылічыць па формуле. Адзінкай шля-ху ў СІ з’яўляецца 1 метр (1 м). На практыцы
    Pyx i сілы 53
    шлях часта вымяраюць y кратных адзінках — кіламетрах — або ў дольных — сантыметрах, міліметрах, мікраметрах.
    А што такое прамежак часу? Дапусцім, вы ад-праўляецеся ў падарожжа на цягніку «Мінск — Масква». Паставім пытанне: за які прамежак часу цягнік пройдзе шлях s = 212 км ад Мінска да Оршы? Адказаць на гэта пытанне вельмі лёг-ка. Па-першае, трэба ведаць момант часу, калі цягнік адпраўляецца з Мінска. Абазначым яго літарай t з індэксам 1, г. зн. t^ Па-другое, трэ-ба ведаць момант часу, калі цягнік прыбывае ў Оршу. Абазначым яго праз t2. Прамежак часу, за які цягнік праходзіць шлях ад Мінска да Оршы, роўны: