Паводле Марка сьв. эвангельле
Біблія. Паводле Марка сьв. эвангельле
Паводле Марка сьв. эвангельле. -
[Гэльсінгфорс], [ок. 1941] (Työväen kirjapaino). - 31 с.
Гэта інфармацыя знойдзена уладальнікам скана з нікам "Макс" ў файле
suomen_venajankielisen_kirjall.pdf
Выдавец: Työväen kirjapaino
Памер: 31с.
Хельсінкі 1941
Паводле Марка сьв,Эвангельле
Паводле Марка сьв.Эвангельле
ЛЛвўяв см. Звапмльлв ». к
9
Разьдзёл 1.
1 Пачатак Эвангельля Ісуса Хрыста, Сына Божага.
2 . Як напісана ў прарокаў: вось я пасылаю Ангела Майго перад абліччам Тваім, які пракладзё дарогу Тваю перад Та« бою (Малах. 3, Г).
3 . Голас гукаючага ў пустыніг гатуйце дарогу Го'спаДУ, простымі рабёце сьцёжкі Яго (Ісая 40, 3)
4 Зьявіўся Іоан, хрысьцячы ў лустыні і абвяшчаючы пакутнае хрышчэньне дзеля адпушчэньня грахоў.
5 . I выходзілі да Яго ўся ста» оана Юдэйская і Ерузалі.мцы, • хрысьціліся ад Яго ў рацэ юрдане, спавядаючыся з гракоў сваіх
6 . I быў Іоан адзёты ў вярблйь давы волас і ў скураны пояс на «іаясьніцы сваёй, і ёў саранчу ды дзікі мёд.
7 і прапавёдываў кйжучы: Ідзё за мною Дужэйшы за мя-
У Якога я ня варт, нахідіўшыся, разьвязаць рамёнь абуцьця Яго.
8 , Я хрысьціў вас вадою, a Ен будзе хрысьціць вас Ду. кам Сьвяты.м
9 1 сталася ў тыя дні, прыйшоў ісус з Назарэту Галілёйскаго і хрысьціўся ад Іоана'ў Іордане.
Ю. I, як выходзіў із вады, тут жа ўглёдзіў Іоан расчыняю-
чыся нёба й Духа, як галубі1 зыхбдзячы на Яго. |
11 I голас быў э нёба; Ты Сын Мой улюблены, Якомў спагадаю.
12. I зараз Дух оавёў Яічі ў пустыню.
13. 1 быў Ён гам у пустыні сорак дзён спакушаны ад сатаньі, і быў з зьвярамі, і Ангёлы служылі Я.му,
14. Пасьля-ж гаго, як loan быў выданы, прыйшоў Ісус у Галілёю, пралавёдуючы Эвангельле царства Божага
15. I кажучы, што споўніўся час I наблізілася царства Бржае лакайцеся і вёрце ў Эвайгельле
16. Праходзячы-ж ля мора Галілёйскага, углёдзіў Сымона I Андрэя, брата ягонага, як закідалі сёці ў мора, бо яны былі рыбаловы.
17 1 сказаў ім Ісус; ідзёце за Мною, і Я зроблю вас лаўцамі людзёй.
18. 1 яны той жа час лакінулі сваё сёці I лайшлі за Ісусам.
19. I, адыйшоўшы адтуль недалёка, Ё>і углёдзіў Якава Завядзёявага і Яна, брата BroHara, таксама ў чаўнё, правючы сёці.
20. I тут жа клікнуў іх. 1 яны, лакінуўшы бацьку свайго Завядзёя ў чаўнё з работнікамі, пайшлі за Ім.
21 I прыходзяць у Kaiup-
«аум, К неадкладАючы, у су•vry ўвайшоў Ён у школу t на•учаў
х 22. I дзівіліся і Яго навукі, to, навучаючы іх, быў як той, кто мйе ўладу, « кё як кніжяікі
: 23. I быў у школе іхняй чала•ёк, якім заўладаў дух нячысты, 1 закрычэў:
24. Пакіньі што Табё да нас, Ісус Назарэйскі? Ты лрый* шоў згубіць насі Вёдаю цябё, мто ты, Сьвяты Божы!
f 25. Але Ісус пагразіў яму, к«жучы: маўчы і выйдзі э яТч>
26. Тады нячысты дух, устросшы яго I загаласіўшы моц* ным голасам, еыйшаў э яго. г 27. I ўсё служаліся 1 пыталіся адзін у аднаго; штб гэта? штб гэта за новая навука, што сваВй уладай I дўхам нячыстым заГ^двае, і яны слўхаюцца Яго? «28. I хутка разыйшлася аб |м чутка па ўсіх ваколіцах Г>лілёі
29. Выйшаўшы ўраз жа іэ піколы, прыйшлі ў дом Сы•юна і Андрэя, з Якавам I Іоанам.
’30. Цёшча-ж Сымонавая ля> жала ў гарачцы; 1 зараэ кажуць Яму аб ёй.
31. Падыйшоўшы, Ён ладняў яё, узяўшы за руку, 1 гарачка пакінула яё, 1 яна пачала слуікыць ім.
1 32. Калі-ж настаў вёчар, як вайшло сонца, прыносілі да Яго ўсіх нядужых 1 апанаваных злым духам.
33. I ўсё места сабралося перад дзьвярыма.
34. I ён аздаравіў многіх, цярпёўшых ад розных хворасьцяў, і выгнаў духаў; і не пазваляў злым духам гава« рыць, што яны пазналі Яга
35. А нарйніцы, устаушы дужа рана, выйшаў і пайшоў у пустыннае мёсца і там маліўся.
36. Сымон I быўшыя з імі пай> шлі за 1м;
37 і, знайшоўшы Яго, кажуць Яму ўсё шукаюць Ця-
38. Ён кажа ім: пойдзем у бліжэйшыя сёлы 1 мёсты, кдб Мнё й там навучаць, бо-ж Й дзеля таго прыйшоў.
39. I Ён навучаў у школа> Іхніх скрозь на ўсёй Галілёі I выганяў злых духаў.
40. Прыходзіць да Я/ч? пр» каждны, мблючы Яго I даючы перад Ім на калёні, дыЙ кажа Яму: калі хочаш. можаш мянё ачысьціць.
41 Ісус жа, зьлітаваўшыся над ім. працягнуў руку, даткнуўся да яго І сказаў ямуі хачу, будзь чыстыі
42. I, як голькі Ён сказаў гэта, прак^за тут жа зыйшла э яго, I ён ачысьціўся.
43 .1, грозна глянуўшы на яго, зараз жа адаслаў яго
44. і сказаў яму: глядз!, нікому нічога не кажьі, але пайдзі пакажыся сьвяшчэньніку 1 ахвяруй за ачышчэньне тваё, што загадаў Майсёй, дзеля сьвёдчаньня ім.
45. А ён, выйшаўшы, пачаў многа гаварыць і шырыць круго.м вёстку, дзеля чаго Ісус ня мог ужо ўвайсьці адкрыта ў мёста, але быў вонках, у мясцбх пустынных I прыходзілі да Яго зусюль
Разьдзёл 2.
I. Праз колькі дзён ізноў прыйшоў Ён у Капэрнаум, і разыйшлося, што Ён у доме.
2. Зараз сабралося гэтулькі народу, што ўжо і ля дзьвёраў
Памдле Марка сьв. Эеанмльле «
ня было мбсца; і Ён гаварыў ім слова.
3,1 прыйшлі да Яго з спараліжаваным, якога нёсьлі чацьвёра;
4. і, ня маючы магчымасьці прыйсьці да Яго цераз народ, раскрылі страхў дому, дзё Ен быў, і, зрббіўшы дзіру, спусьцілі пасьцёль, на якой ляжаў спараліжаваны.
5. Ісус, бачучы вёру іх, кажа ларалітыку: дзіця, даруюцца тдбё грахі тваі.
і 6. Тут жа сядзёлі некаторыя 3 кніжнікаў і разважалі ў сэрцах сваіх:
7. што гэта ён гэтак блюзь» ніць? Хто можа дараваць грахі, апрача аднаго Бога?
I 8. Ісус, ураз жа давёдаўшыся духам Сваім, што яны гэтак думаюць £абё, сказаў ім: на што гэтак думаеце ў сэрцах вашых?
9. Што лягчэй? ці сказаць паралітыку: даруюцца табё грахі? ці сказаць: устань, вазьмі ложак свой і хадзі?
► (0. Але, каб вы вёдалі, што Сын Чалавёчы мйе ўладу на зямлі дараваць грахі, — кажа паралітыку:
П. Табё кажу: устйнь, вазьмі ложак твой ды йдзі ў дом гвой.
M2, То^ураз жа ўстаў 1, узяў* шы ложак, выйшаў пера^ усімі, так што ўсё дзівілісд і славілі Бога, кажучы: ніколі нічога такога мы ня б.ачылі, > ІЗ. I выйшаў Ісус ізноў да мора; і ўвёсь народ пайшоў да Яго, і Ён навучаў іх.
І4. Праходзячы, углёдзіў ён Лёвія Алфёявага, сядзючы на мытніцы, і кажа яму: ідзі за Мною. 1 той, устаўіцы, пай’ шоў за Ім.
15. I сталася, калі Ісус ся* дзёў за сталом у доме ягоным, пасядалі з Ім і вучнямі Яга шмат мытнікаў ды грэшнікаў, бо было іх многа, і яны йшлі за Ім.
16. Кніжнікі й фарысэі, углёдзіўшы, што Ён ёсьць з мытнь камі ды грэшнікамі, кажуць вучням Яго: як гэта Ёнёсьцьі п’ёць з мытнікамі ды грэшнікамі?
17. Пачуўшы гэтае, ісус кажа ім: нё здарбвым трэба лё* кара, але хворым. Я прый* шоў'клікаць нё сьвятых, але грэшнікаў да пакуты. і
18. А вучні Іоанавы і фары* сэйскія пасьцілі, і прыходзяць да Яго ды кажуць: чаму вуч^ ні Іоанавы ды фарысэйскія посьцяць, а Тваі вучні ня посьцяць? 4
19. I сказаў ім Ісус: ці могуць пасьціць сыны вясёльля,’ калі з імі жаніх? Пакуль ма» юць сярод сябё жаніха, ня ма* гуць пасьціць. I
20. Але прыйдуць дні, калі вбзьмуць ад іх жаніха, і гадьі будуць пасьціць у тыя дні.
21. I ніхто не прышывае л&>’ лінкі з новай тканіны да ста> рое адзёжыны, бо новая ла^ рінка адарвёцца ад старбга, I дзіра будзе яшчэ ббльшая. 4
22f I ніхто не налівае нбвага віна ў старыя мяхі, бо нова© віно прарвё мяхі, і віно вь£» цяча, ды мяхі прападуць; алс віно новае трэба ўліваць у но выя мяхі.
23. I давялбся перахбдзіць Яму ў суботу^цёраз засёвы; і пачалі вучні Ягоныя дарогаір рваць калбсьсе. j
24. Фарысэі сказалі Яму: гля> дзі, чаму яны робяць у субот/j тое, чаго ня сьлёд рдбіі^
25 Ен сказаў ім. няўжо-ж вы ніколі ня чыталі, што зрабіў Давід, кал» мёў патрэбу й галадаў сам ды быўшыя®з ім?
26 Ян увайшоў ён у дом Божы за архірэя Авіафара ды ^ў хлябы ахвярныя, якіх ня можна было ёсьці нікому, апрача сьвяшчэньнікаў, і даў • тым, што былі з ім
27 I сказаў ім. субота для чалавёка, але нё чалавёк для суботы;
28 вось чаму Сын Чалавечы Ссьць гаспадар і над суботай
Разьдзёл 3
I. 1 лрыйшоў ізноў у школу; I быў там чалавёк, які мёў сухую руку.
2 1 сачылі за 1м, ці нс аздаровіць яго ў суботу, каб абвімаваціць Яго.
3 I кбжа да сухарукага чалавёка: стань пасярэдзіне.
4. 1 кажа да іх; Ці налёжыць рабіць у суботу добрае, ці рабіць благое? Жыцьцё ратаваць, ці загубіць? Яны маўчалі.
5. I, глянуўшы на іх з гневам, тўжачы аб жбрсткасьці сэрцаў іхніх, кажа гаму чала(Вёку: пранягні руку гваіо. Ён працягнуў, і зрабілася рука ягоная здаровая, як і дру~ гая.
6. Фарысэі, выйшаўшы, зараз >ка склікалі з Ірадзіянамі раду аб 1м, каб загубіць Яго
7 Але Ісус з вучнямі Сваімі адыйшоўся да мора, I за 1м лайшло множства народу з Галілёі, Юдэі,
8. Ерузаліму, Ідумэі і з-за 1ор« дану; дый з ваколіц Тыру й Сідону вялікай грамадой, пачуўшы, што Ён рабіў, ішлі да Яго.
9. ‘і сказаў вучням Сваім. каб
для Яго быў прыгатавйны чб* вен, з увагі на мнбжства народу, каб ня ціснулісяда Яго.
10 Бо многіх Ён аздаравіў, дык хворыя ціснуліся да Яго. каб дакрануцца ца Яго.
11 I дўхі нячьістыя, бачучы Яго. падалі перад 1м ды крычэлі. кажучы Ты Сын Божыі
12 Але Ён крэпка цагразіў Ім, каб нс выяўлйлі Яго.
13. I ўзыход.зе на гарў і кліча да Сябё, каго Сам хацёў; і прыйшлі да Яго
14. I выбраў з іх дваяаццацёх, каб э Ім былі, I каб пасылаць іх прапавёдываць,
15. ды каб мёлі ўладу аздараўлйць ад хвбрасьцяў । euraняць дэманаў;
16. і даў Сымону імя Пётр;
17 » Якава Завядзёявага і Іоана брата Якава, ім даў імёньні Боанэргёс. што значыць — сыны громавы,
18. і Андрэя, і Ліліна, і Баўтрамёя, 1 Мацьвёя, і Хамў, I Якава Алфёявага, » Фадзёя, і Сымона Кананіта,
19. ды Юду Іскарыёта, які й лрадаў Яго.
20. 1 лрыходзяць у дом: і ізноў зыхбдзіцца яарод, там што ім немагчыма было і клёба паёсьці
21 I, дачуўшыся, родныя Яго пайшлі ўзяць Яго. бо апавядйлі, быццам Ён ня лры розуме.
22. А кніжнікі. што нрыйшлі з Ерузаліму, гаварылі, што Ён мае ў Сабё вэльзэвўла ды што выганяе дэманаў імем іхняга князя.
23. I, клікнуўшы іх, гаварыў (м лрыпбвесьцямі; як моЖа сатана сатанў выганяць?
24. Калі царства разьдзёліцца само ў сабё, ня можа ўета.« яць царства тое;
3. Слухайце: ®ось выйшаў сёйбіт сёяць.
4. I сталася, як сёяў, што іншае ўпала пры дарозе, і наляцёлі птуші^ нябёсныя ды падзёўбалі тое;
5. іншае ўпала на камённы грунт, дзё мала было зямлі, і хутка ўзыйшло, бо зямля была няглыбокая;
6. калі-ж узыйшло сонца, завяла ды, ня маючы каранй, засохла.
7. Іншае ўпала між шыпшыньнікам, і шыпшыньнік вырас і заглушыў яго, і яно не дало плёну;
8. іншае ўпала на добрую зямлю і дало плён, што ўзыйшоў і вырас, і ўрадзіла іншае трыццаць, іншае шэсьцьдзесят, іншае сто.
9. I сказаў ім. хто мйе вушы чуць, няхай чуе.
КНІГІ ОНЛАЙН
