• Часопісы
  • Паводле Марка сьв. эвангельле

    Паводле Марка сьв. эвангельле

    Біблія. Паводле Марка сьв. эвангельле
    Паводле Марка сьв. эвангельле. -
    [Гэльсінгфорс], [ок. 1941] (Työväen kirjapaino). - 31 с.

    Гэта інфармацыя знойдзена уладальнікам скана з нікам "Макс" ў файле
    suomen_venajankielisen_kirjall.pdf

    Выдавец: Työväen kirjapaino
    Памер: 31с.
    Хельсінкі 1941
    15.35 МБ
    ’39. Кажа ім: пайдзёце I ўбачыце. Яны пайшлі і ўбачылі, дзё ён жывё, і аставаліся ў Яго гэі'ы дзёнь. Было-ж каля дзесятае гадзіны.
    л эвангеяьм
    40.	Адзін з двох, што чулі ад Іоана і пайшлі за Ісусам, быу Андрэй, брат Сымона Пятра.
    41.	Ён пёршызнаходзішьбрата свайго Сымона і кажа ямуі мы знайш^ Мэсію (што азн^ чае Хрыста).
    42.	I прывёў яго да Ісуса. Ісус жа, глянуўшы на яго, сказаў: Ты Сымон, сын Іонін, гы назавёшся Кіфа, што знач камень (Пётр)
    43.	На другі дзёнь Ісус х» цёў ісьці ў Галілёю I внаходзіць Піліпа ды кажа яму: ідзі за Мною.
    44.	Піліп жа быў з Віфсаіды. з мёста Андрэя і Пятра.
    45.	Піліп знаходзіць Натанаіла I кажа яму: мы знаЙ* шлі Таго, аб Кім пісаў Май* сёй у законе t прарокі: Ісуог? Сына Язэпавага. што з Наэарэту.
    46.	Але Натанаіл сказаў ямуі ці-ж можа быць штб добрае > Назарэту? Піліп кажа ямуі пайдзі ды паглядзі.
    47 Ісус, углёдзіўшы Натанаіла, як ішоў да Яго, кажа аб ім: вось, запраўды, ізраільцянін, у якім няма няшчырасьці,
    48.	Натанаіл кажа Яму: скуль вёдаеш мянё? Ісус адказаў і сказаў яму: пёрш, чым Піліп паклікаў цябё, я бачыў цябё, як ты быў пад смакоўні* цаю.
    49.	I кажа Яму Натанаілі Равві! Ты Сын Божы! Ты -• Цар Ізраіляў!
    50.	Ісус у адказ сказаў ямД вёрыш, бо Я сказаў табё: Я бачыў цябё пад смакоўніцак»} убачыш больш за гэтае.
    51.	I кажа яму: запраўдй, запраўды кажу вам: адгэтуль будзеце бачыць нёба адчыненае і ангелаў Божых ушхо
    Паводле Іоана см. дзячы 1 сходзячы ўніз да Сына Чалавёчага
    / Разьдзёл 2.
    I.	На трэці дзёнь было вяСёльле ў Кане Галілёйскай, і Маці Ісусава была там.
    2.	Быў запрбшаны і Ісус і $учні Яго на вясёльле.
    3.	1, як не хапіла віна, Маці Ісусава кажа Яму: віна ня ма•оць.
    4.	Кажа ёй Ісус: што Мнё і Табё жанчына? Гадзіна Мая яшчэ ня прыйшла.
    . 5. Маці Яго сказала слугам: ійто вам скажа, зрабёце.
    » 6. Было-ж тамака шэсьць ка•іённых судзін да вады, якія стаялі дзеля жыдоўскага ачы«вчэньня, зьмяшчаючы па дзьвё, ці па тры мёры.
    > 7. Кажа ім Ісус: налійце вады у глякі. I напоўнілі іх да вёрху.
    > в. I кажа ім: чарлайце цяпёр I нясёце да маршалка. 1 панясьлі.
    19.	Калі-ж маршалак пакашгаваў вады, што віном сталася, а ён ня вёдаў, скуль яно, Слугі-ж, што налівалі ваду, вёдалі, — кліча маладога Ё ІО. і кажа яму: кожын чала$ёк пёрш падае добрае віно, a Як нап’іэцца,тады гбршае; тыЖ добрае віно захаваў даг> туль.
    І 11. Так зрабіў Ісус пачатакі «удам^ у Кане Галілёйскайіі; выявіў славу Сваю, і ўвёрава/п у Яго вучні Яго.
    12.	Пасьля гэтага лрыйшоў Ен у Капэрнаум, Сам і Маці Яго, і браты Яго, і вучні Яго, з там аставаліся нёкалькі дзён, f 13. 1 была блізкаПасхаўЖывоў,і ўвайшбў Ісус уЕрузалім; М4, і знайшоў у царквё пра-
    Эвангельяі r. t. j. s	39
    даваўшых валоў, авёц, галу« боў, і сядзёлі тамака мянялы.
    15.	1, зрабіўшы біч з вяровак, выгнаў з царквы ўсіх, такжа й авёц і валоў, ду грошы мянялам рассыпаў і сталы іх« абярнуў;
    16.	і скаеаў прадаўцом галубоў: забярэце гэнае згэтуль: не рабёце дому Айца Майго домам торгу.
    17.	I прыпомнілі вучні Яго, што напісана: руплівасьць аб дом Твой зьядае Мянё (Пс. 68, 10).
    18.	Адказалі-ж Яму Жыды і сказалі: які знак нам дасі, ча« му гэтае робіш?
    19.	Ісус жа адказаў ім, мовячы: зруйнуйце дом гэты, і Я ў тры дні адбудую яго.
    20.	I сказалі Жыды: гэты дом будаваўся сорак шэсьць гаДОў, а Ты ў тры дні збудуеш яго?
    21.	А Ён гаварыў гэтае аб д<ь ме цёла Свайго.
    22.	1, як уваскрос пасьля сьмёрці, прыпомнілі вучні Яго, што Ён казаў гэтае, і павёрылі' Пісаньню і слову, якім мовіў Ісус.
    23.	Калі-ж быў Ён у Ерузаліме на Пасху ў сьвяты, дык мно* гія, бачучы цуды, якія рабіў, увёравалі ў імя Яго.
    24.	Але Сам Ісус не давё. рыўся ім, бо вёдаў усіх
    25.	і ня мёў патрэбы, каб хто с^вёдчыў аб чалавёку, бо Сам ?ёдаў, што было ў чалавёку*
    Разьдзел 3.
    1.	Быў жа між фарысэямі ча^ лавёк, на імя Нікадэм, адзін з начальнікаў жыдоўскіх.
    2.	Той прыйшоў да Ісуса ўна* чы і сказаў Яму: Равві! мы вё* даем, што Ты вучыцель, што
    31	Пмодле Іоана a
    прыйшоў ад Бога, бо ніхто ня можа рабіць такіх цудаў, якія Ты робіш, калі-б ня быў з ім Бог.
    3.	1 адказаў яму Ісус і сказаў: запраўды, запраўды кажу табё: калі хто не народзіцца нанова, ня можа бачыць Царства Божага.
    4.	Нікадэм кажа Яму: як можа чалавёк нарадзіцца, калі ён стары? Няўжо-ж ён другі раз можа ўвайсьці ў чэрава маткі сваёй і нарадзіцца?
    5.	Ісус адказаў: запраўды, запраўды кажу табё: калі хто не народзіцца з вады і Духа, ня можа ўвайсьці ў Царства Бажае.
    б.	Спараджонае з цёла ёсьць цёла, а спараджонае з Духа ёсьць дух.
    7.	Ня дзівуйся, што Я сказаў табё: трэба вам нарадзіцца нанова.
    8.	Дух дыхае, дзё хоча, I голас яго чуеш, а ня вёдаеш, скуль прыходзіць і куды адыходзіць: гэтак 1 ўсякі спараджоны з Духа.
    9.	Нікадэм адказаў і сказаў Яму: як гэта можа быць?
    10.	Ісус адказаў яму і сказаў: ты вучыцель Ізраіляў і гэтага ня вёдаеш?
    11.	Запраўды, запраўды ка* жу табё: Мы гаворым аб тым, што вёдаем, і сьвёдчым аб тым, што бачылі, і вы сьвёдчаньня Нашага ня прыймаеце;
    12.	калі Я сказаў вам аб зямным, і ня вёрыце, йк павёрыце, калі буду гаварыць аб нябёсным?
    13.	1 ніхто ня ўзышоў на нё ба, толькі Сын Чалавёчы, што на нёбе, які з нёба зыйшоў.
    14.	І.якМайсёй падняўзьмёя
    * Эмнее^л 9.
    ў пустыні, так мусіць быць падняты Сын Чалавёчы,
    15.	каб усякі, хто вёруе ў Яго, ня згінуў, але мёў жыць» цё вечнае
    16.	Бо так палюбіў Бог сьвёт, што аддаў Сына Свайго Адзінароднага, каб усякі, хто вё» руе ў Яго, ня згінуў, але мёў жыцьцё вёчнае
    17.	Бо не паслаў Бог Сына Свайго ў сьвёт, каб судзіць сьвёт, але каб сьвёт-быў збаўлены праз Яго.
    18,	Хто вёруе ў Яго, ня будзе асуджаны, а хто ня вёруе, той ужо засуджаны, бо ня ўвёраваў у імя Адзінароднага £ына Божага.
    19.	Суд жа такі, што Сьвятлб прыйшло ў сьвёт, але людзі палюбілі цёмру большза сьвят» ло, бо ўчынкі Іх былі благія.
    20.	Бо кожын, хто робіць бла» гое, ненавідзіць сьвятл^ і ня йдзё да сьвятла, каб ня выяві* ліся ўчынкі яго, бо яны благія.
    21.	А хто чыніць праўду^ ідзё да сьвятл^, каб відбчнымі былі ўчынкі яго, бо яны ў Богу» ўчынены.
    Valk. Ven. Mark.
    
    s
    TySvfien Kirjapaino, Helsinki.