КНІГІ ОНЛАЙН

Развагі

Зянон Пазьняк

Выдавец: Беларускія Ведамасьці

Памер: 315с.

Нью Йорк, Варшава, Вільня 2007

202.95 МБ

структуры кіраваньня, уся ўлада на Беларусі засталіся, як і раней, поўнасыію ў руках каму’ ністычнай наменклатуры, Савет Мішстраў, узначалены былым
223
членам бюро ЦК КПБ Вячаславам Кебічам, бязьдзейнічае і праводзіць вузкую эгаістычную палітыку ў інтарэсах кіруючай групы людзей і былога партапарату, ажыцьцяўляе незаконную прыватызацыю дзяржаўнай маёмасьні, недбаючы пра народ, яго сацыяльнаэканамічнае становішча, будучыню і суверэнітэт беларускай дзяржавы.
Вярхоўны Савет, які выбраны на недэмакратычнай аснове падчас панаваньня камуністычнай «вандэі», складаецца ў большасьці з былых наменклатурных камуністаў, Ен аказаўся няздольным кантраляваць згубішя для Беларусі дзеяньні ўрада, выпрацаваць канцзлцыю дзяржаўнай палітыкі неэалежнай БеларусІ, прыняць законы, што адкрылі б шлях да рынку, абаранілі б уласнасьць і дабрабыт беларускага насельніцтва.
Hi Савет Міністраў, ні Вярхоўны Савет, нягледзячы на прапановы дэпутацкай Апазіцыі БНФ, не зрабілі нічога дзеля таго, каб падрыхтаваць выпуск беларускіх грошай, стварыць нацыянальную фінансавакрэдытную сістэму, зрабіць захады, каб абараніць таварны рьшак, пазьбегчы гіперінфляцыі, Нястрыманага росту цэнаў, вывазу прадуктаў і прамысловых вырабаў зь Беларусі. Доўжыліся размовы і ашуканства.
У выніку Беларусь апынулася ў хвасьце палітыкі Расеі і балтыйскіх краінаў, стала залежнай ад разбуральных працэсаў у эканоміцы гэтых рэспублік, ад павышэньня цэнаў і эканамічнага шантажу, стала аплачвайь цаной .працы свайго
(Друкуецца ў арфаграфіі арыгінала).
народа балячкі чужога грамадзтва, жывіць маскоўскіх сьпекуляятаў, паўдневыя мафіі, рьгнак Польшчы, Латвіі. Урад не змог забясыіечыць насельніцтва нават па талонах, якія вылусьціў дзеля гарантаванага разьмеркав&ньня.
Апазіцыя БНФ лічыць, што неабходна як найхутчэй вызначыць сацыяльную будучыню і статус савецкага войска ў Рэспубліцы, падыходзячы да яго з яазіцый закока і павагі правоў чалавека. Аднак наменклатурны Вярхоўны Савет і Савет Міністраў адмовіліся нават разглядзець пытавьні часовага зна* ходжаньня Савецкай АрміІ на тэрыторыі Беларусі, стварэньня беларускага войска, ваеннага міністэрства і тым самым паставілі рэспубліку пер.ад абліччам вайсковасацыяльнага абвалу» грамадзкага канфлікту і страты незалежнасьці.
Беларускаму насельніцтву зза такіх дзеянняў урада пагражае рэзкае пагаршэньне жыцьцёвых умоў, зьбядненьне, страта працоўных месцаў, раз* вал сельскай гаспадаркі. Рэспубліка можа стаць краінайбанкрутам. Беларусь апынулася на парозе сацыяльнага выбуху. I калі такі народны выбух адбудзецца, які б ён ні быў разг буральны для дзяржавы і грамадзтва, абурэньне людзей будзе справядлівым.
Дэпутацкая Апазіцыя Беларускага Народнага Фронту ў Вярхоўным Савеце Рэспублікі Беларусь застаяецда заўсёды яа баку народа, у якім бы цяжкім становішчы ён ні апынуўся, на баку нашых рабочых, гарадзкіх і сельскіх працаўнікоў, інтэлігенцыі і студэнтаў. Няма ніякага даверу існуючаму ураду В. Кебіча і наменклатурнаму Вярхоўнаму Савету. Апазіцыя
224
БНФ яшчэ ў 1990 годзе запатрабавала роспуску камуністычлага Вярхоўнага Савета, адмовілася галасаваць за гэты Савет Міністраў, прадказваючы яго хуткае банкруцтва. Дэпутаты Апазіцыі Народнага Фронту стаяць у апазіцыі да ўсяго Вярхоўнага Савета, які зросься з пракамуністычным урадам В. Кебіча і трапіў лад уплыў саўмінаўскай наменклатуры.'
Наменклатуршчыкц адчуваючы свой хуткі канец, ліхаманкава ўладкоўваюцца, будуюць t перакупляюць дамы і дачы, прыватызуюць дзяржаўную маёмасьць, фарміруюць капіталы, сумесныя прадпрыемствы і рахункі ў баяках, займаюць паоады і цёплыя месцы, каб пры пер* шых жа ўдарах сацыяльнага прому разьбегчыся ў норы, як пацукі з тонучага карабля, у тысячны раз здрадзіўнш сваім абавязкам.
Аднак, калі падымецца хваля народнага пратэсту, мы ўпэўнены, што і дэпутаты Апазіцыі, І ўвесь дэмакратычны рух эдолее ўзяць адказнасьць за будучы,ню Беларусі «а свае плечы І даламагчы грамадзтву выратавацца, выйсьці з крызісу, ажыцьцявіць неабходныя пераўтв.арэньні.
Першым чынам павінен будзе пайсьці ў адстаўку існуючы ўрад разам з прэм’ерам В. Кебічам. Трэба стварыць новы ўрад — урад народнага даверу. Нарбд можа атрымаць магчымасьць прымяяіць палітычны на* ціск па Вярхоўны Савет, патрабуючы неадкладнага прыняньця новага дэмакратычнага закона аб выбарах, які даўно ўжо падрыхтаваны Апазіцыяй БНФ, і прызначэньня нечарговых выбараў у прафесійны беларускі парламент.
Калі ж ізноў усё застанецца незразуметым і будзе адкінута,
тады можна тэрмінова прыступіць да падрыхтоўкі ўсенароднага рэферэндуму па гэтых пытаньнях — адстаўка ўрада, роспуск Вярхоўнага Савета, нечарговыя выбары, а таксама — перадача маёмасьці КПБ— КПСС—ЛКСМБ народу (дзяржаве) і спыненьне дзейнасьці КПБКПСС.
Самы вялікі наш грамадзкі набытак, які ігнаравалі камуністы і не цэніць кіруючая наменклатура — гэта кезалежная дзяржава. Маючы незалежную дзяржаву, зьбярогшы I ўсталяваўшы дзяржаўны суверэнітэт, народ можа забясьпечыць сабе сацыяльную, культурную і гістарычную будўчыню, ажыцьцявіць эканамічныя і палітычныя пераўтварэньні, памножыць дабрабыт. Мы не павінны дапусьціць разбурэньня грамадзтва і дзяржавы. Каб выйсьці з крызісу, Беларусі неабходна праводзіць палітыку незалежнай краіны.
Нам трэба рухацца да рынкавай эканомікі, усталяваўшы раўнапраўнасьць усіх формаў уласнасьці. Мы павінны пачынаць на гэтым шляху зь вёскі, ратуючы сельскую гаспадарку і сялян, збалансаваўшы падаткі і цзны, гарантуючы законам права уласнасьці на зямлю і на тэхнічнае забесьпячэньне. Мы лавінны праводзіць такую прыватызацыю дзяржаўнай маёмасьці, такі пераход да рынку, які забясьпечваў бы роўныя стартавыя магчымасыіі для ўсіх грамадзянаў Беларусі. Мы павінны захаваць наш таварны рынак, эканоміку ад разбурэньня і ўвесьці сваю валюту — беларускі талер, а на падрыхтоўчы церыяд — пераходныя грошы (купоны). Мы павінны ажыцьцяўляць канцэпцыю незалежнай беларускай дзяржа
225
вы як свабоднай еўрапейскай краіны. Нам трэба пазьбягаць усялякіх саюзаў і супольнасьцяў, што вядуць да рэанімацыі СССР, да стварэньня унітарнай дзяржавы, да эканамічнай залежнасьці Беларусі, збаўляцца ад вынікаў бальшавіцкага імперыялізму і савецкага каланіялізму. Мьі павінны ажыцьцяўляць канцэпцыю актыўнай, партнёрскай, накіраванай ва ўсе бакі міжнароднай палітыкі, каб дасягнуць міжнароднага прызнаньня і сулрацоўніцтва. Нам, імкнучыся да нейтральнай бязьядзернай дзяожавы, трэба
ажыйьцяўляць сваю палітыку на аснове двухбаковых, а не блокавых пагадневьняў, нам трэба гандляваць.
Ніякая наменклатура, ніякая палітычная ці мафіёзная сіла ніколі не «накарміла» і не «накорміць» народ і нічога яму не дасьць. Задача ў тым, каб даць магчымасьць людзям свабодна працаваць на сябе, распараджацца прадуктам сваёй працы, мець уласнасыіь і ўсе правы, абароненыя законам, тады народ пакорміць і сябе і грамадзтва, створыць усё, у чым будзе патрэба.
Народныя дэпутаты Апазіцыі БНФ ў Вярхоўным Савеце Бе ларусі:
3.	ПАЗЬНЯК, В. ГОЛУБЕУ, С. НАВУМЧЫК, L ПЫРХ, Г. СЯМДЗЯНАВА, Я. НОВІКАУ, Л. БАРШЧЭУСКІ, Л.ЗДАНЕВІЧ, С. ПАПКОУ, В. ГАЛУБОВІЧ, С. АНТОНЧЫК, В. АЛАМПІЕУ, Б. ГЮНТАР, I. ГЕРМЯНЧУК, М. АКСАМІТ, Л. ДЗЕЙКА, М. КРЫЖАНОУСКІ, А. ШУТ, П.
ХОЛАД, У. СТАНКЕВіЧ, Л. ЗЬВЕРАЎ, С. БАБАЧОНАК, А. ПАРУЛЬ, Я. ГЛУШКЕВІЧ, Г. МАІСЕЕУ, У. HOB1K, С. СЛАБЧАНКА, А. КАНЦЭВІЧ, В. СЯРДЗЮК, М. МАЦЮШОНАК. Ю. БЕЛЕНЬКІ, Л. ТАРАСЕНКА, Г. ГРУШАВЫ, У. ЗАБЛОЦКТ.
АД РЭДАКЦЫІ. Апазіцыя БНФ у Вярхоўным Савеце рэспублікі выступіла з чаргоеай заявай. Слова, лічым, за ўрадам. Народ паеінен ведаць пазіцыю Кабінета міністЯаў у гзты цяжкі для Бсларусі час.
Д12. („Народная Газэта”, 1991,13лістапада).
226

3«
5
Ш
ш
X © Q.g'O Р — a:
S o
P d
s o
G
erm
O IB
5
2
£
ф 3 >x
o 5
2 5 5
8
G
® co
o o
2
¥ K
5 O
s
O CD
з
2
o § tn
5 *
23
o
o
0)
I 0) © X
3
S X *
5 ©
G
2
2
5
G о о г *
о
§
2 «
0
5
IB
G
ф tn
8 1
tn ш
© »х
©
3 іх О X а х О 0)
3
2 к
5?
© 0)
* 3
2
© g®
2
G el H ©
o o
z
3
£ 3 $“
® \О
© CJ S О
о £

2 ів =: о> X
5 о

£ £
u 3
O
® ІВ « 1 si
© О ш
S S
o
X ©
Q. О

з
2 ІВ
03
*
m —
o u
o


£
5
з
G


0)
©
©OF
Д13. Характэрная зьява ў апошні год існаваньня СССР. („Свободные Новостй”,  1991, йюнь, № 10, спіар. 7).
ю 2
0)
©
4^

227
Інгэрв'ю карэспандэнта інфармацыйнага агенцтва «БелаПАН»
ЗяНОН IIA 3 ЬНЯК: д	[^ I/, 1UO „сі eh^CLhctдля «Выбара»
«Урад Кебнча ёсць урад банкрутаў»
НекальТсі дзён назад парламенцкая апазіцыя прыняла заяву, якую варта расцэньваць хутчэй як ультыматум. «Пецшым чынам,—гаворыцца ў гэтым дакуменце,—павінен пайсці ў адстаўку існуючы ўрад разам з прэм'ерам В. Кебічам. Трэба стварыць новы ўрад — урад народнага даверу». У выпадку ж, калі Вярхоўны Савет. Беларусі не пойдзе на гэта, апазіцыя тэрмінова прыступіць да падрыхтоўкі ўсенароднага рЬферэндуму па наступных пытаннях: адстаўка ўраду, роспуск Вярхоўнага Савету, нечарговыя выбары, а таксама перадача маёмасці КПБ—КПСС—ЛКСМБ народу ( дзяржаве) і спыненне дзейнасці КПБ—КПСС. Вакол гэтага і вялася гаворка карэспандэнта інфармацыйнага агенцтва «БелаПАН» з лідэрам апазіцыі, старшынёй Сойму Беларускага народнага фронту 3. Пазьняком.
—Зянон Станіслававіч, вы неаднаразова заяўлялі: урад Кебіча ёсць урад банкрутаў. Ці не маглі б вы аргументаваць такую канстатацыю?
—Дык а што тут гаварыць? Гэтым усё сказана...
—Але ўсётакі. Зыходзячы з апазіцыйнай заявы, адстаўка сённяшняга беларускага ўраду выратуе наш народ і саму Беларусь?
—Урад ідзе ў адстаўку не таму, што гэта нешта выратуе, а таму, што ён няздольны нічога рабіць, ня можа нічога прапанаваць: як бачым, і не прапаноўвае. Ен працуе толькі ў інтарэсах пэўнага клану наменклатуры. Такіх паняццяў, як Рэспубліка, Беларусь, Незалежнасць, Дзяржава для яго прос. та не існуе. Ен—банкрут, ён—у тупіку.
—Апазіцыя, я так разумею, прапануе Вярхоўнаму Савету кампраміс: або той адпраўляе ў адстаўку ўрад Кебіча, або яму самому пагражае роспуск у вьшіку рэферэндуму...
 — Менавіта так.
Той, хто глядзеў тэлерэпартажы з сесіі, сталі сведкамі істэрыкі папулістаў—Лукашэнкі, Булахава. Яны цяпер хочуць схавацца за спіну апазіцыі— маўляў, будзем тануць разам. Яшчэ ў тісторыі парламентарызму не было такога, каб апазіцыя адказвала за сваіх палітычных праціўнікаў. Калі гэтая лодка топіцца, то мы толькі дапаможам ёй тапіцца. Мы аб’ектыўна v гэтым зацікаўлены, таму што не прызнаём іх.няй палітыкі.