Злотніцтва Беларусі.
XII - пачатак XX ст.
Анатоль Цітоў
Выдавец: Беларусь
Памер: 271с.
Мінск 2020
III. 1. 771. ГАРОХАВІЦ Евель, стаўпецкі мешчанін, злотнік; у 1819 г. на час
складання рэвізскай казкі яму і яго жонцы Хаве 38 гадоў, іх дачцэ Шоры 12 (НГАБ у Мінску, ф. 333, воп. 9, спр. 96, арк. 675 зв. — 676).
III. 1.772. ГАРТЭЛЬ Прш Янкелевіч, менскі мешчанін; у 1849 г. фігуруе ў спісе майстраў ювелірнага цэха г. Менска (НГАБ у Мінску, ф. 24, воп. 1, спр. 333, арк. 20); у 1854 г. згадваецца як майстра (тамсама, арк. 2).
III. 1. 773. ГАРУБІН Давід Борухавіч, менскі мешчанін; 23.05.1890 залічаны ў падмайстры менскага срэбраніцкага цэха; рамеснай управе ён прадставіў пасведчанне аб занятках, выдадзенае 08.12.1889 у палтаўскай агульнай рамеснай управе, і пасведчанне ад 25.11.1889 аб адбыцці вайсковай павіннасці (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 519, арк. 2).
III. 1.774. ГАРФІНКЕЛЬ Гесэль (Гешыль) Зэлікавіч, менскі мешчанін, нарадзіўся ў 1819 г., майстра залатых спраў; 23.11.1844 падпісаў дамову аб прыёме ў вучні на тэрмін у 1 г. і 1 мес. радашковіцкага мешчаніна Ё. Аксельрода (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 30, арк. 3 зв. 4); у 1849 г. згадваецца сярод майстраў ювелірнага цэха г. Менска (тамсама, ф. 24, воп. 1, спр. 338, арк. 20); у 1850 г. таварыш цэха; у 1850 г. разам з майстрам М. Глазам прыняў у вучні Я. Мішкінда на тэрмін у 5 г. (тамсама, ф. 10, воп. 1, спр. 31, арк. 6); у 1852 г. меў сыноў: Берку 12 гадоў і Зэліка 2 гадоў (тамсама, ф. 24, воп. 1, спр. 462, арк. 290 зв. — 291); у 1854 г. згадваецца як майстра.
III. 1. 775. ГАРФУНКЕЛЬ Берка, віцебскі мешчанін, майстра злотніцкай управы; у 1860 г. жыў у 1-й частцы г. Ві-
цебска (НГАБ у Мінску, ф. 1416, воп. 2, спр. 11540, арк. 40).
III. 1.776. ГАРФУНКЕЛЬ Зэлік Гіршавіч, віцебскі майстра залатых і срэбраных спраў у 1818 г. (НГАБ у Мінску, ф. 1416, воп. 4, спр. 837, арк. 57).
III. 1. ТП. ГАРФУНКЕЛЬ Лейба, віцебскі мешчанін, майстра злотніцкай управы; у 1860 г. жыў у 1-й частцы г. Віцебска (НГАБ у Мінску, ф. 1416, воп. 2, спр. 11540, арк. 40).
III. 1. 778. ГАРФУНКЕЛЬ Янкель Гіршавіч, віцебскі майстра залатых і срэбраных спраў у 1818 г. (НГАБ у Мінску, ф.1416, воп. 4, спр. 837, арк. 57).
III. 1. 779. ГЕВУШ Шмуэль Беньямін Іцкавіч, паходзіў з Заблудава, ювелір; у 1867 г. зарэгістраваны ковенскай рамеснай управай (L-V, № 2.287).
III. 1.780. ГЕЙЛІНГ Іцка Кадышавіч, слонімскі майстра залатых і срэбраных спраў у 1863 г. (НГАБ у Гродне, ф. 24, воп. 1, спр. 2180, арк. 205).
III. 1. 781. ГЕЛДЗІН Ерухом, віцебскі мешчанін, майстра злотніцкай улравы; у 1860 г. жыў у 1-й частцы г. Віцебска (НГАБ у Мінску, ф. 1416, воп. 2, спр. 11540, арк. 41 зв.).
III. 1.782. ГЕЛЬФАНД Іцка Ізраілеў (Сролеў), менскі мешчанін; у 1870 г. трымае майстэрню на Саборнай плошчы г. Менска (НГАБ у Мінску, ф. 1, воп. 3, спр. 1, арк. 42 зв.); у 1875 г. згадваецца як майстра і рэзчык пячатак (тамсама, ф. 10, воп. 1, спр. 164, арк. 1 зв. — 2 зв.).
III. 1. 783. ГЕЛЬЦІНАЎ (ГЕЛЬГУМН) Зорах, віцебскі мешчанін, майстра золата-срэбраных спраў; у 1840-1850-я гг. жыў на вул. Шырокай у доме Зака (НГАБ у Мінску, ф. 2505, воп. 1, спр. 17, арк. 12 зв.); у спісе майстраў 1877— 1886 гг. значыцца як памерлы (НГАБ
у Мінску, ф. 2505, воп. 1, спр. 249, арк. 1 зв.).
III. 1. 784. ГЕНШАФТ Міхель Шахнавіч, віцебскі майстра залатых і срэбраных спраў у 1818 г. (НГАБ у Мінску, ф. 1416, воп. 4, спр. 837, арк. 57).
III. 1. 785. ГЕНЬКІН Евель Абрамаў, мсціслаўскі мешчанін мяст. Шамова; у 1880-1883 гг. вучыўся разам з сынам С. Генькіным у майстры А. Ланіна, атрымаў пасведчанне на права работы на працягу 1 г. (НГАБ у Мінску, ф. 2106, воп. 1, спр. 7, арк. 66—68); 19.04.1884 прыняты майстрам залатых і гадзіннікавых спраў тэрмінам у 1 г. у мсціслаўскі цэх залатых, срэбраных, медных, бляхарных і гадзіннікавых спраў (тамсама, спр. 14, арк. 6 зв.); 14.05.1884 атрымаў пацвярджэнне запісу мсціслаўскай агульнай рамеснай управы на права займацца рамяством на тэрмін у 1 г. (тамсама, арк. 5); 25.02.1888 атрымаў пасведчанне аб sanice ў майстры «навсегда»; 15.10.1888 выключаны з цэха (тамсама, арк. 8 зв.). III. 1.786. ГЕНЬКІН Сімха Евелеў (Ельеў), мсціслаўскі мешчанін мяст. Шамова; у 1880—1883 гг. вучыўся разам з бацькам Е. Ганькіным у майстры А. Ланіна, атрымаў пасведчанне на права работы на працягу 1 г. (НГАБ у Мінску, ф. 2106, воп. 1, спр. 7, арк. 66—68); 19.04.1884 прыняты майстрам залатых і гадзіннікавых спраў тэрмінам у 1 г. у мсціслаўскі цэх залатых, срэбраных, медных, бляхарных і гадзіннікавых спраў (тамсама, спр. 14, арк. 6 зв.); 14.05.1884 атрымаў пацвярджэнне папярэдняга запісу мсціслаўскай агульнай рамеснай управы на права займацца рамяством на тэрмін у 1 г. (тамсама, арк. 5); 25.10.1888 атрымаў
пасведчанне аб запісе на 1 г. у майстры; 25.01.1888 званне пацверджана на 1 г.; 15.10.1888 выключаны з цэха (тамсама, арк. 8 зв.).
III. 1. 787. ГЕНЬКІН Шмойла Абрамаў, мсціслаўскі мешчанін; 07.01.1885 запісаны майстрам гадзіннікавых спраў у мсціслаўскі цэх залатых, срэбраных, медных, бляхарных і гадзіннікавых спраў мсціслаўскай агульнай рамеснай управы на тэрмін у 1 г. (НГАБ у Мінску, ф. 2106, воп. 1, спр. 14, арк. 5 зв.).
III. 1.788. ГЕРМАН Шлома Моўшаў, мешчанін Пінскага пав. Менскай губ., нарадзіўся ў 1830 г.; залатых, бляхарных і медных спраў майстра; у 1852 г. меў брата Схар'ю 10 гадоў, жыў у Пінску (НГАБ у Мінску, ф. 333, воп. 4, спр. 2482, арк. 114 зв. — 115).
III. 1.789. ГЕРШАНОВІЧ Ханон Завулен Мордухавіч, мешчанін Ашмянскага пав.; 20.08.1856 запісаны ў вучні на тэрмін у 2,2 г. да віленскага злотніка М. Саковіча (L-V, 2. 284).
III. 1. 790. ГЕРШОВІЧ Давід, злотнік нясвіжскі, цэхмістр; у 1801 г. згадваецца ў іску нясвіжскага катлярскага цэха да новастворанага нясвіжскага цэха злотнікаў (НГАБ у Мінску, ф. 530, воп. 3, спр. 1, арк. 23 зв. 29); у 1807-1808 гг. працаваў пры двары князёў Радзівілаў (L-V, № 2.370).
III. 1. 791. ГЕРШОВІЧ Хайм, злотнік нясвіжскі; у 1801 г. згадваецца ў іску нясвіжскага катлярскага цэха да новастворанага нясвіжскага цэха злотнікаў (НГАБ у Мінску, ф. 530, воп. 3, спр. 1, арк. 23 зв. 29); у 1806 г. працаваў пры двары князёў Радзівілаў (L—V, № 2.370). III. 1. 792. ГІЛЕРСОН Ізрол Шмуйлаў, ушацкі мешчанін Лепельскага пав. Віцебскай губ.; 01.01.1899 жыў у г. Віцеб-
ску па вул. 3-й Ветранай у доме свайго бацькі; 01.01.1902 вучань свайго брата віцебскага майстры X. Алескера; 05.05.1902 падаў заяву аб запісанні яго падмайстрам у віцебскі злотніцка-срэбраніцкі цэх, 16.05 атрымаў пасведчанне аб прыняцці ў цэх (НГАБ у Мінску, ф. 2505, воп. 1, спр. 819, арк. 18 — 22 зв.).
III. 1. 793. ГІЛІНСКІ Хайм Моўша Лявонавіч, свянцянскі мешчанін; 12.05.1899 запісаны вучнем на тэрмін у 4 г. да віленскага злотніка А. Ш. Дрохеса (L-V, № 2.291).
III. 1. 794. ГІЛЬДБЕРГ Хонан Беркавіч, лідскі майстра, нарадзіўся ў 1852 г.; 20.02.1879 звярнуўся ў віленскі злотніцкі цэх з прашэннем, каб яго атэставалі на званне майстры цэха (L—V, № 2.290).
III. 1. 795. ГІЛЬКІН Шмуйла-Лейба, віцебскі майстра, мешчанін Лядненскага грамадства Горацкага пав. Магілёўскай губ.; 26.05.1897 горацкім старостам выдадзена пасведчанне віцебскім уладам аб тым, што ён не быў пад судом (НГАБ у Мінску, ф. 2505, воп. 1, спр. 659, арк. 13).
III. 1.796. ГІМЕЙН Міхель Мордухаў, віцебскі мешчанін; 04.10.1902 атрымаў ласведчанне майстры віцебскага злотніцка-срэбраніцкага цэха (НГАБ у Мінску, ф. 2505, воп. 1, спр. 819, арк. 23-24). III. 1. 797. ГІМПЕЛЬСОН Мендэль Шаломаў, віцебскі мешчанін, пражываў у г. Туле па вул. Кіеўскай у доме Кальцова; 29.11.1901 просіць віцебскую рамесную ўправу, каб яму выслалі копію пасведчання майстры злотніцка-срэбраніцкага цэха, якое ён атрымаў 08.02.1901 (НГАБ у Мінску, ф. 2505, воп. 1, спр. 819, арк. 1).
Адбітак пячаткі менскага мулы. Сярэдзіна XIX ст.
III. 1.798. ГІНВІН Ерухім Ізраілеў, віцебскі мешчанін; прыняты ў майстры золата-срэбраных спраў 01.05.1884 (НГАБ у Мінску, ф. 2505, воп. 1, спр. 249, арк. 3). III. 1. 799. ГІНДЗІНГ Ярухін, невельскі мешчанін Віцебскай губ., майстра золата-срэбраных спраў; фігуруе ў спісе майстраў 1877-1886 гг. (НГАБ у Мінску, ф. 2505, воп. 1, спр. 249, арк. 2).
III. 1. 800. ГІНКІН Лейба Ельеў, горацкі мешчанін, віцебскі майстра; 03.06.1897 фігуруе ў спісе цэхавых майстраў, якія маюць права голасу падчас выбараў кіраўніцтва цэха (тамсама, воп. 1, спр. 659, арк. 12 зв.).
III. 1.801. ГІНЦБЕРГ Моўша Вульфаў, мешчанін Пінскага пав. Менскай губ., нарадзіўся ў 1830 г.; у 1852 г. меў брата Ошэра 20 гадоў, жыў у Пінску, займаўся «доставкой прнпасов м матерналов для православных учнлшц мастерством
золотых, бляхарных н медных дел» (НГАБ у Мінску, ф. 333, воп. 4, спр. 2482, арк. 114 зв. -115).
III. 1.802. ГІРШОВІЧ Моўша, менскі мешчанін, падмайстра злотніцкага цэха; памёр да 1844 г. (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 31, арк. 1).
III. 1. 803. ГІТЭЛЬМАН Іцка, віцебскі мешчанін, злотніцкай управы майстра; у 1860 г. жыў у 1-й частцы г. Віцебска (НГАБ у Мінску, ф. 1416, воп. 2, спр. 11540, арк. 40 зв.).
III. 1. 804. ГІЦІН Залман Евелеў, мсціслаўскі мешчанін; 27.08.1884 запісаны майстрам залатых і гадзіннікавых спраў у мсціслаўскі цэх залатых, срэбраных, медных, бляхарных I гадзіннікавых спраў мсціслаўскай агульнай рамеснай управы на тэрмін у 1 г.; 08.02.1887 пацверджана званне майстры залатых спраў на тэрмін у 1 г.; пазнейшая пазнака — «за нстеченнем года ... нз сего цеха» выключаны (НГАБ у Мінску, ф. 2106, воп. 1, спр. 14, арк. 5, 7 зв.).
III. 1. 805. ГЛАЗ Вульф Меераў, менскі мешчанін; 10.12.1871 прыняты ў майстры злотніцка-срэбраніцкага і ювелірнага цэха, да гэтага быў вучнем і падмайстрам у свайго бацькі М. Глаза (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 164, арк. 4).
III. 1.806. ГЛАЗ Меер Вульфавіч, менскі мешчанін, нарадзіўся ў 1817 г.;у 1849 г. названы ў спісе майстраў ювелірнага цэха г. Менска (НГАБ у Мінску, ф. 24, воп. 1, спр. 338, арк. 20); у 1850 г. названы «товарнідем цеха», разам з Г Гарфінкелем прыняў у вучні на 5 г. Я.МІшкінда (тамсама, ф. 10, воп. 1, спр. 30, арк. 6); у 1852 г. меў сына Вульфа 13 гадоў, жыў у каменным доме на
вул. Рэзніцкай (тамсама, спр. 462, арк. 290 зв. 291); у 1854 г. згадваецца як майстра (тамсама, ф. 24, воп. 1, спр. 770, арк. 2); у 1870 г. меў майстэрню на Саборнай плошчы г. Менска (тамсама, ф. 1, воп. 3, спр. 30, арк. 6); 10.12.1871 хадайнічае аб прыёме ў майстры цэха свайго сына В. Глаза (тамсама, ф. 10, воп. 1, спр. 164, арк. 1), які да гэтага быў у бацькі вучнем і падмайстрам; з 03.12.1879 па 1890 г. згадваецца як майстра (тамсама, арк. 1 зв.; тамсама, спр. 577, арк. 1).
КНІГІ ОНЛАЙН
