Злотніцтва Беларусі.
XII - пачатак XX ст.
Анатоль Цітоў
Выдавец: Беларусь
Памер: 271с.
Мінск 2020
скай губ., нарадзіўся ў 1810 г.; залатых, бляхарных і медных спраў майстра; у 1852 г. меў сына Ехаэля 12 гадоў, братоў: Насона 32 гадоў і Гірша 20 гадоў, жыў у Пінску (НГАБ у Мінску, ф. 333, воп. 4, спр. 2482, арк. 114 зв. 115).
III. 1. 917. ЗЫЛЬБЕРМАН Гірш Эліеў, мешчанін Пінскага пав. Менскай губ., нарадзіўся ў 1804 г.; у 1852 г. залатых, бляхарных і медных спраў майстра, займаўся «равно вырезкою печатей», жыў у Пінску, меў сына Сроля 7 гадоў (НГАБ у Мінску, ф. 333, воп. 4, спр. 2482, арк. 114 зв. — 115).
III. 1.918. ЗЫЛЬБЕРМАН Ёсель Іцкаў, нарадзіўся каля 1793 г., майстра залатых і срэбраных спраў; запісаны як памерлы ў 1854 г. у кнізе 10-га народнага перапісу ў рэвізскіх казках мсціслаўскага яўрэйскага грамадства ў 1858 г., меў сына Фіселя (НГАБ у Мінску, ф. 2151, воп. 2, спр. 15, арк. 67 зв. 68).
III. 1.919. ЗЫЛЬБЕРМАН Фісель Ёселеў, майстра залатых і срэбраных спраў; запісаны ў кнізе 10-га народнага перапісу ў рэвізскіх казках мсціслаўскага яўрэйскага грамадства ў 1858 г.; на той час яму 31 год, меў жонку Хаю Янкелеву, дзяцей — сына Абрама 11 гадоў і дачку Рохлю 2 гадоў, з імі жыла маці Фіселя Рыўка Фіселева (НГАБ у Мінску, ф. 2151, воп. 2, спр. 15, арк. 67 зв. — 68).
III. 1.920. ЗЫСМАН Сроль Герш Іцкавіч, магілёўскі мешчанін; 30.06.1898 запісаны вучнем на тэрмін у 3 г. да віленскага злотніка A. Н. Глезера (L-V, № 1.1120).
III. 1.921. ЗЭЛЬКІН Сімон Неўхаў, віцебскі мешчанін; 10.08.1910 атрымаў пасведчанне на права займацца срабрэннем металёвых рэчаў (НГАБ у Мінску, ф. 2496, воп. 1, спр. 2458, арк. 18 зв.).
III. 1. 922. ІДЭЛЬЧЫК Ідэль Іцкавіч, дукорскі мешчанін; 12.03.1852 прыняты вучнем у срэбраніцкі цэх г. Менска (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 31, арк. 2 зв.); у 1854 г. майстра (тамсама, ф. 24, воп. 1, спр. 770, арк. 2).
III. 1. 923. ІЗАКАЎ Берка Абрамаў, менскі мешчанін, жыў на вул. Мясніцкай у доме Мінькоўскага; 04.07.1900 падаў прашэнне аб прыпісцы яго да цэха работнікам злотніцка-срэбраніцкага і ювелірнага рамяства (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 911).
III. 1.924. ІЗАКАЎ ІсакЗэлікаў, менскі мешчанін, жыў на вул. Крашчэнскай у доме Гохмана; на 1900 г. меў 25 гадоў; 13.12.1893 атрымаў пасведчанне менскай управы на званне падмайстры; 04.06.1894 харкаўская рамесная ўправа выдала яму пасведчанне падмайстры гравёрнага рамяства (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 955, арк. 1 зв. 2); 24.04.1900 атрымаў званне майстры і запрасіў у менскай рамеснай управы дазволу на адкрыццё гравёрнай майстэрні (тамсама, арк. 1 зв. — 1).
III. 1. 925. ІЗГУР Вульф Янкелеў Пршаў, менскі мешчанін, нарадзіўся ў 1868 г., залатых спраў майстра; у 1894 г. пражываў на вул. Губернатарскай у доме Саламонава, пісьменны, унесены ў спісы асоб, якія падлягаюць прызыву на вайсковую службу (НГАБ у Мінску, ф. 1, вопд1, спр. 2744, арк. 152 зв. 153). III. 1. 926. ІЗГУР Лейба Лейзеравіч, менскі мешчанін, нарадзіўся ў 1810 г.; у 1844 г. значыцца майстрам цэха (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 31, арк. 1; тамсама, спр. 33, арк. 1); у снежні 1847 г. абраны старшынёй менскага срэбраніцкага цэха (тамсама, спр. 42, арк. 1); у 1849 г. у спісах цэха дадат-
кова пазначана: «у старых кнігах запісаны медніцкім майстрам» (тамсама, ф. 24, воп. 1, спр. 338, арк. 49); у 1852 г. меў сына Лейзера 10 гадоў, брата Мордуха 24 гадоў і пляменніка Іцку 4 гадоў (тамсама, спр. 462, арк. 287 зв. 288); 25.03.1855 прыняў у вучні на тэрмін у 3 г. свайго брата М. Ізгура (тамсама, спр. 29, арк. 1 зв.); 25.03.1852 цэх выдаў В. Ізгуру пісьмовае пасведчанне аб тым, што ён мае званне майстры (тамсама, спр. 49, арк. 5); згадваецца як майстра ў 1854 г. (тамсама, ф. 24, воп. 1, спр. 770, арк. 3).
III. 1. 927. ІЗГУР Мордух Лейзеравіч, менскі мешчанін; 25.03.1852 прыняты вучнем на тэрмін у 3 г. сваім братам майстрам Л. Ізгурам (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 29, арк. 1 зв.).
III. 1.928. ІЗГУР Моўша, менскі майстра залатых спраў; у 1844 г. заключыў дагавор з X. Кажданам аб прыёме апошняга ў вучні на тэрмін у 2 г. (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 30, арк. 2-2 зв.); у 1851 г. меў сына Янкеля-Пршу 8 гадоў (тамсама, спр. 31, арк. 10).
III. 1.929. ІЗГУР Моўша ЯнкелеўТіршаў, менскі мешчанін, нарадзіўся ў 1868 г., залатых спраў майстра, пісьменны; у 1887 г. пражывае на вул. Губернатарскай у доме Саламонава, унесены ў спісы асоб, якія падлягаюць прызыву на вайсковую службу (НГАБ у Мінску, ф. 1, воп. 1, спр. 1696, арк. 12).
III. 1. 930. ІЗГУР Моўша-Янкель Гіршавіч, менскі мешчанін; у 1890 г. майстра злотніцка-срэбраніцкага цэха (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 577, арк. 1); 30.12.1894 атрымаў пасведчанне на права рабіць у Менску золата-срэбраныя і ювелірныя вырабы ў 1895 г. (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1,
спр. 721, арк. 11); 07.01.1898 атрымаў пасведчанне на права займацца рамяством у 1898 г. (тамсама, арк. 1 зв.). III. 1. 931. ІЗГУР Янкель Моўшавіч, менскі мешчанін; 10.12.1871 прыняты ў лік майстраў менскага злотніцка-срэбраніцкага і ювелірнага цэха (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 164, арк. 5 зв.); у 1872 г. абвінавачваецца ў незаконнай скупцы золата і срэбра ў менскага дэкана Сенчыкоўскага (Мннская Старнна, т. 3, ч. 1, с. 267); у 1886 г. таварыш старшыні цэха (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 326, арк. 1); 06.08.1887 і 02.11.1889 выконвае абавязкі старшыні менскага злотніцка-срэбраніцкага цэха (тамсама, спр. 337, арк. 1; тамсама, спр. 467, арк. 1); у 1890 г. згадваецца як майстра (тамсама, спр. 577, арк. 1).
III. 1. 932. ІОШПА Лейзер Ёселеў, срэбранік мяст. Пагост Пінскага пав.; у 1816 г., паводле рэвізскай казкі цэхавых, яму 50 гадоў, меў жонку Цыву 40 гадоў і дачку Рыўку Рохлю 8 гадоў (НГАБ у Мінску, ф. 333, воп. 9, спр. 1144, арк. 692 зв. — 693).
III. 1. 933. ІОШПА Сроль Лейзераў, срэбранік мяст. Пагост Пінскага пав.; у 1816 г., паводле рэвізскай казкі цэхавых, яму 21 год, меў жонку Бейлю 20 гадоў (НГАБ у Мінску, ф. 333, воп. 9, спр. 1144, арк. 692 зв. 693).
III. 1. 934. ІЦІН Літман Лейбаў, майстра залатых і срэбраных спраў; запісаны ў кнізе 10-га народнага перапісу ў рэвізскіх казках мсціслаўскага яўрэйскага грамадства ў 1858 г.; на той час яму 59 гадоў яго жонцы Леі Герцаўне 56 гадоў; яго сын Копель, які нарадзіўся каля 1837 г., памёр у 1852 г.; другі сын, Герцэль, меў сям'ю (НГАБ у Мінску, ф. 2151, воп. 2, спр. 15, арк. 70 зв. — 71).
III. 1. 935. КАБАК Моўша Пінхусаў, віцебскі мешчанін; 05.06.1902 атрымаў званне падмайстры віцебскага злотніцка-срэбраніцкага цэха, 04.11.1911 — паўторнае пасведчанне на званне падмайстры (НГАБ у Мінску, ф. 2505, воп. 1, спр. 819, арк. 38 38 зв.).
III. 1. 936. КАБАК Пінхус Моўшаў, крэўскі мешчанін Ашмянскага пав. Віленскай губ., майстра віцебскага злотніцка-срэбраніцкага цэха; далучаны да віцебскага яўрэйскага грамадства ў 1883 г. (НГАБ у Мінску, ф. 2505, воп. 1, спр. 249, арк. 2 зв.); 11.02.1887 атрымаў гадавы дазвол на выраб I гандаль золата-срэбранымі вырабамі (НГАБ у Мінску, ф. 2505, воп. 1, спр. 405, арк. 12); 27.10.1889 залічаны ў віцебскія мяшчане (тамсама, спр. 659, арк. 35); у 1892 г. фігуруе ў спісе віцебскіх майстраў (тамсама, спр. 522, арк. 5), згадваецца ў спісе майстраў злотніцка-срэбраніцкага цэха, якія маюць права голасу на грамадскіх сходах (тамсама, спр. 659, арк. 50); жыў у 1-й частцы г. Віцебска на вул. Смаленскай у доме Гінзбурга; 13.01.1893 атрымаў ад віцебскай управы майстраў дазвол на гадавы тэрмін заняцца рамяством; 03.06.1897 фігуруе ў спісе цэхавых майстраў, якія маюць права голасу падчас выбараў кіраўніцтва цэха (НГАБ у Мінску, ф. 2505, воп. 1, спр. 659, арк. 12 зв.); 10.09.1897 бешанковіцкім мяшчанскім старостам выдадзена віцебскім уладам пасведчанне аб тым, што ён не быў пад судом (тамсама, арк. 31 —33); сярод яго вучняў былі X. Барынблат (1893) і 3. Багарад (1898-1902); у 1893 г. меў падмайстру А. Шахіна.
III. 1. 937. КАБАКОЎ Залман, бабруйскі жыхар, майстра срэбраных спраў;
у канцы 40-х пачатку 50-х гг. XIX ст. займаўся вырабам і гандлем некляймёнымі і сфальшаванымі вырабамі (НГАБ у Мінску, ф. 299, воп. 2, спр. 3923, арк. 50).
III. 1. 938. КАВАРСКІ Лейзер Моўшавіч, свянцянскі мешчанін, нарадзіўся ў 1884 г.; 12.04.1900 запісаны вучнем на тэрмін у 1 г. да віленскага ювеліра 3. Гурвіча (L-V, № 2.507).
III. 1. 939. КАГАН Залман, віцебскі мешчанін, майстра злотніцкай управы; у 1840-1850-я гг. жыў ва ўласным доме на вул. Рэжыцкай (НГАБ у Мінску, ф. 2505, воп. 1, спр. 17, арк. 13); у 1860 г. жыў у 1-й частцы г. Віцебска (НГАБ у Мінску, ф. 1416, воп. 2, спр. 11540, арк. 40 зв.), працаваў у 2-й, унесены ў «Памятную кннжку Внтебской губ.» на 1861 г.; 24.03.1870 атрымаў пасведчанне на права займацца залатымі і срэбранымі работамі, заплаціў за яго 2 рублі 50 капеек (тамсама, ф. 2505, воп. 1, спр. 147, арк. 1 зв.); у спісе майстраў 1877-1886 гг. значыцца як памерлы (тамсама, спр. 249, арк. 1 зв.).
III. 1.940. КАГАН Сімон Цалкаў, віцебскі мешчанін; у 1893 г. вучань у майстры Я. Сіліцкага, жыў у 1-й частцы г. Віцебска на вул. Дварцовай (НГАБ у Мінску, ф. 2505, воп. 1, спр. 510, арк. 84 зв.).
III. 1. 941. КАГАН Файбіш, менскі мешчанін; у 1846 г. значыцца майстрам срэбраніцкага цэха (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 31, арк. 1 зв.).
III. 1. 942. КАГАНЧЫК Файбіш Мордухавіч, менскі мешчанін; у 1849 г. майстра срэбраніцкага цэха; у спісах дадаткова пазначана: «у старых кнігах запісаны медніцкім майстрам» (тамсама, ф. 24, воп. 1, спр. 338, арк. 49).
III. 1. 943. КАЖДАН Давід Сролевіч, менскі мешчанін; у 1844—1849 гг. падмайстра срэбраніцкага цэха (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 31, арк. 1; тамсама, ф. 24, воп. 1, спр. 338, арк. 49).
III. 1. 944. КАЖДАН Хайм Моўшавіч, менскі мешчанін; у лістападзе 1844 г. заключыў дагавор з майстрам залатых спраў Моўшам Ізгурам аб прыёме яго, X. Каждана, у вучні; пазнейшая недатаваная прыпіска на дакуменце сведчыць, што вучань паступіў на вайсковую службу (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 30, арк. 2 зв.).
III. 1. 945. КАЖДАН Янкель Ёселевіч; у 1844 г. майстра злотніцка-срэбраніцкага цэха г. Менска (НГАБ у Мінску, ф. 10, воп. 1, спр. 33, арк. 1).
III. 1. 946. КАЗАЛЁЎ Ізраіль, віцебскі мешчанін, злотніцкай управы майстра; у 1860 г. жыў у 1-й частцы г. Віцебска (НГАБ у Мінску, ф. 1416, воп. 2, спр. 11540, арк. 40 зв.).
КНІГІ ОНЛАЙН
