КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
I вось выразная затрымка з «Тарпачом». Як бачым, скончылася яна дзякуючы рэжысэру ГжэРажу Фалькоўскаму вельмі плённа, але ж як разьвіваліся падзеі? Аказваецца, тут увогуле ўсё было кардинальна йначай: гурт ужо ў тым жа 2004-м адпрацаваў свой «Grand Ргіх»; запісаўшы цудоўны панкаўскі альбом «Усё будзе...», але фірма, якая фінансавала прыз, нечакана апынулася банкротам. Запісаны альбом «Тарпана»! на пэўны час завіс на балансе студыі. Як кажуць, не было б шчасьця, ды няшч^сьце дапамагло: скандал яшчэ болып прывабіў увагу прад’юсэраў да музыкі гурта «Тарпач». Найперш дзесьці напраканцы вясны 2005-га дэма-вэрсыя таго запісу трапілася на слых адмыслоўцам згадванага ўжо тут лэйблу «BMAgroup» і... спадабалася надзвычайна. Але ўзяць на сябе ўсе фінансавыя выдаткі, якія выставіла студыя перад тымі, хто захоча прэтэндаваць на азначаны запіс, кіраўнік беларускага лэйблу Віталь Супрановіч быў ня ў змозе. Пачаўся пакутлівы шлях пошуку выйсьця з патавай сытуацыі: Віталь зьвяртаўся праз інтэрнэт да ўсіх былых і патэнцыйных спонсараў «БАСовішча» з просьбай, каб зьвярнулі ўвагу й не дазволілі на марнаваньне аднаго зь яскравейпіых «БАСовішчаўскіх» талентаў. Літаральна напярэдадні наступнага «БАСовішча» акурат з Польшчы адгукнуўся музычны прад’юсэр I. Знык, які прапанаваў сумесна выкупіць у студыі запісаны альбом, а потым падзяліць выдавецкія правы паміж дзьвюма прад’юсэрамі: I. Знык атрымлівае паўнамоцныя правы па дыстрыб’юцыі альбому «Ўсё будзе...» гурта «Тарпач» на польскім рынку, a «BMAgroup» застаецца эксклюзыўным выдаўцом для Беларусь Такім чынам, ужо «БАСовііпча-2005» сталася афіцыйным адпраўным пунктам рэалізацыі новага диску. Мне асабіста прыемна, што мімаволі й сам апынуўся ў эпіцэнтры вырашэньня складанай праблемы. Рэч у тым, што Віталь Супрановіч усё ж сур’ёзна вагаўся ў пытаньні, наколькі варты тэты запіс нейкіх надзвычайных намаганьняў. Акурат у такіх развагах я й застаў яго, нанёсши адзін з чарговых сяброўскіх візытаў на офіс лэйбла. Убачыўшы нейкі новы диск, я запытаў дазволу, ці нельга слухануць. «Нават трэба», — сказаў Супрановіч. I калі загучалі першыя акорды, я ніяк ня мог стрымаць апанаваўшага мяне ўздыму. А тут яшчэ завітала на офіс Сьвета, вакалістка «Тарпача», ды запитала: «Ну як?» Замест Віталя адказаў я: «Ды нават каб вы толькі адну гэтую песьню расьцягнулі на ўсе 40 хвілінаў альбому, я б і то не прайшоў міма. Такое качалава!!!» Паслухаў потым і наступныя песьні, дык стала ясна, што «БАСовішча» нарадзіла яшчэ адну яскравую зорку беларускага року. А калі ўлічыць, што акурат панк-року — гэткага зухаватага й нестрыманага — у нас і было малавата, а з жаночым вакалам дык і ўвогуле nicht, таму я воміг вырашыў, што беларускі рок-пантэон, разгорнуты ў гэтай завершанай ужо тады кнізе, без «Тарпача» будзе выразна няпоўным. I вось ён тут, які зухавата заварожвае ўжо зь зіхатлівага ритму пачатковага экстра-мэГа гіту «Хутчэй»: Мае думкі хаваюцца ў белы сьнег, Пад маімі нагамі чужая зямля. Мне здаецца, што ўсё гэта ў нейчым сьне, Ты ня ведаеш, што ўжо вольная я. На гэтым, аднак, эмацыйны ўздым слухача не сканчаецца, бо нават больш сьціплы ў адасобленым прачытаньні твор «Чаго чакаць» у структуры альбому ператвараецца ў стоадсоткавае качалава. Па шчырасьці, нават самы маларытмовы твор «Радыяцыя» падчас слуханьня ў навушніках разгарнуў неверагодныя фарбы вакалу Сьвятланы Сугака: вобразы — аж да дрыжыкаў у пазванках, аж да варушэньня валасоў на галаве. Дарэчы, Сьвятлана — адзін (ці адна) з асноўных тэкставікоў гурта «Тарпач» (ёй належыць і тое грандыёзнае «Хутчэй», і «Будзь сама сабою», і загалоўны твор «Усё будзе добра», а нават і пераклад на беларускую мову твора «The Skank Heads» гурта амэрыканскага «Skank Anansie»). Часам да гэтай справы далучаецца гітарыст Зьміцер Астапук («Чаго чакаць», «Радыяцыя», «Не ўратуеш», «Усім ціха»). Цікава, што згаданы кавэр, які цяпер мае назву «Шышкі ганджубасу» (канапелька такая буржуйская ў песьні аб прадчуваньні аргазму) быў выкінуты гуртом з альбому, а ў тыраж выйшаў толькі дзякуючы прад’юсэру Віталю Супрановічу. Звычайна, ён ніколі ня цісьне на артыстаў, а тут заявіў лаўрэатам «БАСовішча»: «Нармалёвая песьня, хай застаецца ў альбоме, атож паўгадзінную праГраму я ўвогуле ня буду выдаваць». Ну вось і засталася, таму диск «Тарпача» зьявіўся ў сьвет і зьявіўся надзвычай своечасова. Я б адно нават зрабіў прыпіску на ім: «Слухаць лепей у навушніках! (каб прашыбала)». А «Тарпач» — гэта акрамя Сьвятланы й Зьміцера яшчэ гітара Андрэя Макарава, бас Паўлюка Дармеля й бубны знакамітага «партызона» Аляксея бфрэменкі. «Музыкальная газета» №25, 07.07.2005, Менск, В.М. LacinkaTorg PRAUDA PRA NASU MOVU ПАРТЫТАНСКАЯ ШКОЛА Supolny muzycny prajekt 2005, Franak Viacorka Na temu «Showbusiness i dzieci» bielaruskaja muzycnaja presa upiersyniu zahavaryla u 2003, kali malady pradjusar Franak Viacorka pradpryniaii scipluju, ale smieluju inicyjatyvu vydaiinia myzycnaha alboma, stvoranaha hadavancami zacynienaha u toj cas bielaruskaha humanitarnaha liceju imia Jakuba Kolasa. Naklad byu malenki, ale niekatoryja piesni taho dyska, nazvanaha «Ja lublu licej», trapili j na radyjo, i й surjoznyja pramyslovyja relizy (napryklad, CD «Pasadziti DEAD RAPku»). Praz hod licejisty pastaralisia padrychtavac bols prafesyjny vytvor, i... dysk «Ja lublu licej: vieru й ciabie» (tam, dzie junaki pieraklali na bielaruskuju movu navat «Hotel California» amerykanskaha hurtu 70-ch «Eagles») vydaii masavym nakladam la bel “BMAgroup”. I vos pierad nami trejci etap dadzienaj epapeji. Kali й piersych dvuch albomach surjoznyja krytyki zauvazali stylistycnuju razmytasc prajektu (ad grunge da adkrytaj papsy), dyk tut vyrazna prasocvajecca akurat vytrymanasc stylu й ramkach rockavaha mejnstrymu. I heta niahledziacy na toje, sto vydaiicy robiac spasylku na vykarystannie u prajekcie cytatau i melodyjaii z tvorcaha bagazu takich roznych vykanaiicaii, jak Joe Dassin, Franz Ferdinand, hurty «Rammstein», «King Crimson», «Piesniary». Zresty, sam hety spis zbiantezyii mianie asobna: a camu z и jaho nia trapili «Pink Floyd», «Beatles», «Krama» i hetak dalej, jakich davoli gustouna coverajuc udzielniki prajektu? Bo z piesnia Rogera Watersa na viersy Andrej a Karpovica «Vasa skola» josc nia sto insaje, jak pinkfloydauski «Another Brick In The Wall» pa-bielarusku, a fragment «It’s raining» uziaty z kramaiiskaj «Padaje dozdz», dyj taksama hucyc nie pa-angelsku. A cudoiiny mega-hit pacatku 70ch «Beautiful Sunday» (D.Bun) uvohule stausia nadziejna zakamuflavany й bajavoj sucasnaj bielaruskaj piesni «Dziensancaviej». Balazie choc zhrana j zapiajana Adama. Ale hetyja nuansy tolki nievialikija pamylki na slachu pasyrennia vydavieckaha dosviedu. Bo prablemy z z blytanym rejestram vykanaiicaii и piersych licejskich albomach uzo zabytyja. Bols taho, kozny instrumentalist, kozny kampazytar z licejskich serahati, jak i kozny spacuvalny hurt akuratnienka papisany й sykoiinym buklecie nauzor analogiji lepsych susvietnych vydanniaii. Darecy, sam hety buklet и razhornutym vyhladzie ujaulaje saboj ріегакапайсу kalarovy fotaplakat z spi- sam... nie, nia udzielnikaii prajektu (jany na zvarotcy), a abjektaii asablivaj udziacnasci junych artystafi. Pryjemna bylo, biezumoiina, i mnie siabie tam znajsci siarod vydatnych muzykau, palitykau, zurnalistau, ale usie my zadavolilisia b akurat zvarotnym bokam. A tut, pad brendam «Партыганская школа» pobac z kalektyunym partretam udzilnikau prajektu miejsca jakraz dla vas, chlopcy i dziaucaty. Dobrych slovaii asabista ad mianie zasluhouvaje na hety raz praca skladalnika pragramy, jaki zdoleii razbudavac kancepcyju, sto realna zachaplaje svajim nastrojem, dynamikaj razviccia dy zmiestam. Heta sapraudny muzycny albom, varty nia miensaj uvahi, cym jaki-niebudz «Partyzone» abo «Indiga». Uzo й piersaj piesni «Samalocik-arygami» sluchaca prosta z katusak valic virtuoznaja interpretacyja eneremaiiskich «Piesien pra kachannie». I heta nia cover, a prosta spasylka na aiitarytety. Da hi tori albomu ja zalucyii by j melodycnuju piesniu «Zima (Lala)», i prykolnuju syzu na matyvy Julija Entina «Dziauconka z Bielastoku» (heta dzie «ня будзь ка мне жастока»), virtuozna zakrucany rap «Nie!». А й pryhadanym covery «Vasa skola» asabliva paradavati vakal Andreja Karpovica, jaki vartasna zamianiu и bielaruskich realijach samoha Davida Gilmoura. Asabista mnie jon nahadau zachaplenni festyvalu «RockKola’99», dzie Andrej Karpovic vystupaii z piersym svajim hurtom «Mlyn». Dziakujucy jamu cover «Pink Floyd» zahucaii prydatna navat dla fanataii legendarnych Brytancaii, и adrozniennie ad minulahodniaj interpretacyji «Eagles», uvasoblenaj Andrejem Chadanovicam. I heta zusim nie prysud Chadanovicu-vakalistu, bo na kruzelcy «Партыганская школа» mienavita jamu nalezyc adzin z samych zyrkich hitoii «Dziaiiconka z Bielastoku». Dyj «Vozyk-patryjot» («Yellow Submarine») vyklikaje tolki stanoucyja emocyji. Prosta, dumajucy pra artystycnuju karjeru, varta padabrac adekvatny svajmu holasu imidz. I nie biada, sto ty licejski nastaiinik. Sting za taksama nastaiinik, ale jasce jak spiavaje. Karaciej, skazauja niejak, sto ad dziaciej и showbusinessie mozna cakac chiba tolki razviccia, dyk vos jano j adbyvajecca. Kali prajekt budzie praciahvacca, jon ryzykuje stac kankurentam navat samomu «N.R.M.» na nasym muzycnym rynku. «Музыкальная газета» №7, 23.02.2006, Miensk, V.M. A&K Autanomnaja navigacyja 2006, West Records Vielmi casta artyst и svajim tvorcym losie, dasiahnuusy petinaha pospiechu, pacynaje asensotivac svoj slach jak peiiny iizor dla dalejsych dziejanniah (nibyta kab mnozyc pospiechi), a nasamrec pacynaje paiitaracca, stymulujucy tolki pahlyblennie kryzysu. Dla mnohich susvietnych zorak nadzvycaj vyznacalnym и hetym aspekcie stanaviusia trej- ci albom, jaki pakazvaii, nakolki toj abo insy kalektyii budzie zyvucym. U bielaruskaha country dueta «А & К» pospiechau bylo niamala: u 2000 hodzie hety kalektyii z Barysava stall pieramozcam televizijnaha festyvalu «Zornaja rostan», sto dalo im too hadzinaii hukasesyji u dychtoiinaj studyji Bieldziarzteleradyjokampanii, jakich chapila na zapis cudounaha debutnaha alboma «Za lichimi za marozami» («Kaiiceh», 2001). Potym byli pieramohi na festyvalach falklornaj i dark-wave muzyki й Polscy, Ukrainie, Letuvie, Kazachstanie, klipy й teleethery roznych кгаіпай Ейгору i... vychad druhoha albomu «Sojka» («Master Records», 2003). Toje, sto abodva relizy mieli stabilny popyt, rastlumacvaje j lohkuju pieramohu barysaiican na nacyjanalnym adboracnym tury znakamitaha pop-festyvalu «Eurovision», kali Bielarus upiersyniu vyrasyla zajavic ab sabie j svajoj piesni na fivies sviet. Vyprabavalnikami j stali й 2004 hodzie «А & К», a pasla ichniaha viartannia firma «West Records» vypuskaje dysk «Moj Galilej. Lepsaje». Heta zbornik, nazvu jakomu dala raskrucanaja pa iisioj Eiiropie festyvalnaja piesnia.