Чэмпіёны свету па футболе 1930-2006
Вітаўт Руднік
Выдавец:
Памер: 109с.
Беласток 2006
ціна», Іта. (1953-55, 29-6), «Про Патрыя», Іта. (1955-56), «Насьяналь» (1956). Чэмпіён Уругвая 1944, 1945, 1949 і 1951. Нарадзіўся ў Італіі, выхоўваўся ў Аргентыне, здабыў славу ў Уругваі.
ВІЕЙРА Патрык (VIEIRA Patrick). Францыя. 23.06.1976. Паўабаронца. ЧС 1998 (2-0) «Кан» (1993-95, 49-2), «Мшан», Іта. (11.1995-96, 1-0), «Арсенал», Англ. (1996-2005,
279-29), «Ювентус», Іта. (2005-*, 31-5). Чэмпіён Англіі 1998, 2002 і 2004, Італіі 2006. Уладальнік Кубка Англіі 1998, 2000, 2002, 2003 і 2005, Суперкубка Анг-
ліі 1999 і 2002. За зб. Францыі (19972006) згуляў 93 гульні, забіў 6 галоў. Срэбны прызёр ЧС 2006 (7-2), удзельнік ЧС 2002 (3-0). Чэмпіён Еўропы 2000, удзельнік ЧЕ 2004, уладальнік Кубка Канфедэрацый 2001. Нарадзіўся ў Сенегале. Цэнтральная постаць паўабароны зб. Францыі часоў яе трыюмфу. Найлепшы футбаліст Францыі 2001. 3-за траўмы не дагуляў фінальную гульню на ЧС 2006, дзе быў адным з самых яркіх гульцоў.
ВІЁЛА Пауло Сержыё POCA (VIOLA Paulo Sergio ROSA). Бразілія. 01.01.1969. Нападнік. ЧС 1994 (1-0). «Карынціянс» (1988-90, 1991-95), «СанЖазэ», Сан Паула (1990),
«Алімпія», Сан Паула (1991), «Валенсія», Ісп. (1995-96), «Палмейрас» (1996-98), «Сантас» (1998-99), «Васка да Гама» (1999-2002), «Газіянтэпспор», Тур. (2002-01.2004), «Гуарані» (01.200411.2004), «Байя» (01.2005-01.2006), «Сан Раймунда» (05.2006-*). Чэмпіён Бразіліі 2000. Уладальнік Кубка Бразіліі 1995, чэмпіён штата Сан Паула 1988 і 1995. Найлепшы стралец чэмпіяната Бразіліі 1998 (21). За зб. Бразіліі (199395) згуляў 8 гульняў, забіў 2 галы. Удзельнік КА 1993. На ЧС 1994 згуляў толькі 16 хвілінаў.
ВІЛЬЯ Хуліё Рыкарда (VILLA Julio Ricardo). Аргентына. 18.08.1952. Паўабаронца. ЧС 1978 (2-0). «Кільмес» (1970-73, 1974), «Сан Марцін», Тукуман (1973), «Атлетыка»,
Тукуман (1974-76), «Рэсінг» (1977-78), «Тотэнхэм Хотспур», Англ. (1978-83, 132-18), «Астан Віла», Англ. (1983), «Маямі Страйкерс», ЗША (1983), «Дэпарціва», Калі, Калумбія (1984-85), «Дэфэнса і Юстыцыя» (1986-89). За зб. Ар-
гентыны (1975-78) згуляў 18 гульняў, забіў 1 гол. Працуе дарадчыкам прэзыдэнта міжнароднага агенцтва, якое займаецца трансферамі футбалістаў.
ВІМЭР Херберт (WIMMER Herbert). ФРГ. 09.11.1944. Паўабаронца.
ЧС 1974 (2-0). «Барусія», Аахэн (1960-66), «Барусія», Мёнхенгладбах (1966-78). Уладальнік Куб-
ка УЕФА 1975. Чэмпіён ФРГ 1970, 1971,
1975, 1976 і 1977, уладальнік Кубка ФРГ
1973. За зб. ФРГ (1968-76) згуляў 36 гульняў, забіў 4 галы. Чэмпіён Еўропы 1972. Срэбны прызёр ЧЕ 1976. Згуляў 366 гульняў у бундэслізе, забіў 52 галы.
ГАЛЬВАН Луіс Адольфа (GALVAN Luis Adolfo). Аргентына. 24.02.1948. Абаронца. ЧС 1978 (7-0). «Тальерэс», Кардоба (1970-83, 1988), «Лома Нэгра», Алаварыя (1983-
84), «Бельграна», Кардоба (1984-85), «Сэнтрал Нортэ», Салта (1985-86), «Балівар», Балівія (1986-87). Уладальнік КЛ 1973, 1974 і 1975. Уладальнік МК 1973. За зб. Аргентыны (1975-82) згуляў 34 гульні. Удзельнік ЧС 1982 (5-0). Ягоны брат Рубен быў сярод запасных на ЧС 1978.
ГАЛЬЕГА Амерыка Рубен (GALLEGO Атёгісо Ruben). Аргентына. 25.04.1955. Паўабаронца. ЧС 1978 (7-0). «Альянса Спорт», Расарыё, «Ньюэл'с Олд Бойс», Расарыё
(1974-81, 265-25), «Рывэр Плэйт» (198188, 203-11). Уладальнік КЛ 1986. Уладальнік МК 1986. Чэмпіён краіны 1974 (М), 1981 (Н), 1986. У чэмпіянаце Аргентыны згуляў 340 гульняў, забіў 35 галоў. За зб. Аргентыны (1976-82) згуляў 73
гульні, забіў 3 галы. Удзельнік ЧС 1982 (4-0) і КА 1979. Адзін з найлепшых аргентынскіх гульцоў 1970-х гадоў. Пасля сканчэння кар'еры працаваў памагатым ПАСАРЭЛЫ ў «РыверПлэйце» і зб. Аргентыны, узначальваў «Рывэр Плэйт» (1994-2001; 109+63=3214, чэмпіён Аргентыны 1994 (А) і 2000 (К), «Індэпэндзьентэ» (2002-03; 34+14=12-8, чэмпіён Аргентыны 2003 (А), «Ньюэл'с Олд Бойс» (2004-2005, чэмпіён Аргентыны 2004 (А), «Талука», Мекс. (05.2005).
ГАМБЕТА Шуберт (GAMBETTA Schubert). Уругвай. 14.04.1920— 09.08.1991. Абаронца. ЧС 1950 (2-0). «Сюд Амерыка», «Прагрэса», «Насьяналь» (1940-48, 1950-56),
«Мільянарыс», Калумбія (1948-50), «Мар дэ Фонда». Чэмпіён Уругвая 1940, 1941, 1942, 1943, 1946, 1947, 1950, 1952, 1955. За зб. Уругвая (1941-52) згуляў 36 гульняў, забіў 3 галы. Уладальнік КА 1942, срэбны прызёр КА 1941, бронзавы прызёр КА 1947, удзельнік КА 1945. Адзін з трэнераў зб. Уругвая на ЧС 1954.
ГАНСАЛЕС Мапіяс (GONZALEZ Matias) Уругвай. 06.08.1925 12.05.1984. Абаронца. ЧС 1950 (4-0). «Серра», Мантэвідэа. За зб. Уругвая (1949-56) згуляў 31
гульню. Бронзавы прызёр КА 1953, удзельнік КА 1949. Вымушаны быў прапусціць ЧС 1954 з-за ранення, нанесенага нажом псіхічна хворага фаната пасля адной з таварыскіх гульняў напярэдадні турніра. Імя Маціяса ГАНСАЛЕСА нададзена аднаму са стадыёнаў у Мантэвідэа.
ГАНСАЛЕС Хуан Карлас (GONZALEZ Juan Carlos). Уругвай. 22.08.1924. Абаронца. ЧС 1950 (2-0). «Пеньяроль» (1943-57). Чэмпіён Уругвая 1945, 1949, 1951, 1954.
ГАРЫНЧА — Мануэль Франсіска дос Сантас (GARRINCHA Manoel Francisco dos Santos). Бразілія. 28.10.1933 21.01.1983. Нападнік. ЧС 1958 (4-0), ЧС 1962 (6-
4). «Крузэйра», Петропаліс (1946), «Серрана», Петропаліс (1947), «Пау Грандэ» (1948-53), «Батафога» (1953-65, 608-245), «Карынціянс» (1966-67, 3-0), «Атлетыка», Баранкілья, Калумбія (1968, 1-0), «Фламенга» (1968-69), «Аларыя», Рд-Ж (1972, 10-1). Чэмпіён штата Р-д-Ж 1957, 1961 і 1962. За зб. Бразіліі (195566) згуляў 50 гульняў, забіў 12 галоў. Удзельнік ЧС 1966 (2-1). Срэбны прызёр КА 1957 і 1959-1. Зорка сусветнага футболу. За сваю кар'еру ў 717 гульнях забіў 282 гапы (у Д-1: 245-82). Па версіі IFFHS восьмы па сіле гулец у гісторыі футбола ў ХХ-м стагоддзі. Фенаменальны дрыблёр. Пасля перанесеных у дзяцінстве аперацый на назе меў асаблівую манеру рухацца па полі, якая нагадвала хаду птушкі гарынчы (адсюль і мянушка). Памёр у галечы ад алкагалізма.
ГАРЭ Оскар Альфрэда (GARRE Oscar Alfredo). Аргентына. 09.12.1956. Абаронца. ЧС 1986 (4-0). «Ферра Карыл Аэстэ», БА. (1976-89, 1991-94, 58116), «Уракан» (1989), «Ха-
паэль», Кфар-Саба, Ізр. (1990-91). За зб. Аргентыны (1983-88) згуляў 41 гульню. Удзельнік КА 1983. Узначальваў «Гімназію» (1999-2000), «Эстудзіянтэс», дэ Касэрас (2000-2001), «Ферра Карыл Аэстэ»,
«Гуачыпата», а таксама чылійскія клубы «Дэпарціва Кансэпсьён» і «Універсідад Католіка» (2004).
ГАТУЗА Джэнара Іван (GATTUSO Gennaro Ivan). Італія. 09.01.1978. Паўабаронца. ЧС 2006 (6-0). «Перуджа» (1995-97, 100), «Глазга Рэйнджэрс», Шатл. (1997-10.1998, 40-
7), «Салернітана» (1998-99, 25-0), «Мілан» (1999-*, 203-5).Уладальнік КЕЧ 2003, СК 2003. Чэмпіён Італіі 2004, уладальнік Кубка Шатландыі 1999, Кубка Італіі 2003 і Суперкубка Італіі 2004. За зб. Італіі (2000-2006) згуляў 47 гульняў, забіў 1 гол. Удзельнік ЧС 2002 (2-0), ЧЕ 2004, АГ 2000. За жорсткую і ўчэпістую манеру гульні атрымаў мянушку «Звераня».
ГЕСЦІДА Альвара (GESTIDO Alvaro). Уругвай. 17.05.1907 18.01.1957. Абаронца. ЧС 1930 (4-0). «Сальферына», «Пеньяроль». Чэмпіён Уругвая 1928, 1929, 1932, 1935,
1937, 1938. За зб. Уругвая (1927-40) згуляў 25 гульняў. Чэмпіён АГ 1928. Больш за дваццаць гадоў выступаў у складзе «Пеньяроля». Брат прэзыдэнта краіны Аскара ГЕСЦІДА.
ГІВАРШ Стэфан (GUIМВВШІМ VARCH Stephane). Фран, w W цыя. 06.09.1970. Напад-
Ц нік. ЧС 1998 (6-0). • X j «Брэст» (1989-91, 16-2), «Генгам» (1991, 1992-95, 2001-02, 131-69), «Асэр» (1995-96, 1997-98, 1999-2002, 115-49), «Рэн» (1996-97, 36-22), «Ньюкасл Юнайтэд», Англ. (1998, 4-1), «Глазга Рэйнджэрс», Шатл. (10.1998-99, 14-5). Чэмпіён Францыі 1996, уладальнік Кубка Францыі 1996, найлепшы стралец
чэмпіяната Францыі 1998 (21), чэмпіён і ўладальнік Кубка Шатландыі 1999. Усяго ў Д-1 згуляў 316 гульняў, забіў 148 галоў. За зб. Францыі (1989-2000) згуляў 14 гульняў, забіў 1 гол. На ЧС 1998 прыехаў у якасці асноўнага форварда, аднак не здолеў забіць аніводнага гола. Няўдалымі сталіся спробы замацавацца ў складах «Ньюкасла» і «Глазга Рэйнджэрс», пасля чаго давялося вярнуцца на радзіму, дзе пакрысе пачаў аднаўляць сваю стралецкую славу. У 2002 г., аднак, з-за траўмаў скончыў кар'еру.
ПГЬЯ Альчыдэ Эдгарда (GHIGGIA Alcide Edgardo). Уругвай. 22.12.1926. Нападнік. ЧС 1950 (4-4). «Пеньяроль» (1940-53), «Рома», Іта. (1953-61, 201-19), «Мі-
лан», Іта. (1961-62, 4-0), «Данубіё» (1962-68). Чэмпіён Уругвая 1945, 1949, 1951, 1953. Чэмпіён Італіі 1962. Уладальнік КК 1961. За зб. Уругвая (1950-52) згуляў 12 гульняў, забіў 4 галы. За зб. Італіі (1957-59) згуляў 5 гульняў, забіў 1 гол. Адзін з найлепшых правых нападнікаў у гісторыі ўругвайскага футбола. Нарадзіўся ў сям'і італьянскіх эмігрантаў. Пасля амаль 10 сезонаў у Італіі вярнуўся ў Паўднёвую Амерыку.
ГРАБОЎСКІ Юрген (GRABOWSKI Jurgen). ФРГ. 07.07.1944. Нападнік. ЧС 1974 (6-1). «Бібрых» (1955-64), «Айнтрахт», Ф-н-М. (1964-80, 526-137). Уладальнік Куб-
ка УЕФА 1980, уладальнік Кубка ФРГ 1974 і 1975. За зб. ФРГ (1966-74) згуляў 44 гульні, забіў 5 галоў. Запасны на ЧС 1966, бронзавы прызёр ЧС 1970 (5-0). Чэмпіён Еўропы 1972.
ГРАЦЫЯНІ Франчэска (GRAZIANI Francesco). Італія. 16.12.1952. Нападнік. ЧС 1982 (7-1). «Арэцца» (1970-73, 48-11), «Тарына» (1973-81, 22297), «Фіярэнціна» (1981-
83, 52-14), «Рома» (1983-86, 57-12), «Удзінэзэ» (1986-88, 32-8). Чэмпіён Італіі 1976, уладальнік Кубка Італіі 1984 і 1986. Найлепшы стралец Серыі «А» 1977 (21). За зб. Італіі (1975-83) згуляў 64 гульні, забіў 23 галы. Удзельнік ЧС 1978 (3-0) і ЧЕ 1980. Зорка італьянскага футболу канца 1970-х пач. 1980-х. Найлепшы футбаліст краіны 1976. У 353 гульнях у Серыі «А» забіў 130 галоў.
ГРОСА Фабіё (GROSSO Fabio). Італія. 28.01.1977. Абаронца. ЧС 2006 (6-1). «Кьеці», Д-4 (1998-2001, 68-17), «Перуджа» (200101.2004, 67-7), «Палерма» (01.2004-2006, 69-1), «Ін-
тэр» (2006-*)За зб. Італіі (2003-2006) згуляў 23 гульні, забіў 2 галы. Адзін з галоўных герояў зб. Італіі на ЧС 2006: спачатку зарабіў пенальці ў 1/8 турніра ў сустрэчы з Аўстраліяй (за 4 сек. да канца асноўнага часу пры ліку 0-0 і пры колькаснай меншасці італьянцаў на полі), а затым забіў першы і рашаючы гол за хвіліну да канца дадатковага часу паўфінальнай гульні з немцамі! Дадамо да гэтага пераліку і рашаючы ўдар у серыі пенальці ў фінале супраць французаў!
ГРЫЎЗ Джэймс Пітэр (Джымі) (GREAVES James Peter (Jimmi). Англія. 20.02.1940. Нападнік. ЧС 1966 (3-0). «Чэлсі» (1958-61, 157-124), «Мілан», Іта. (1961, 10-9),
КНІГІ ОНЛАЙН
