КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
1986, 1990, 1994 15 Найболыпая колькасць галоў у адным фінальным матчы ЧС Гулец Краіна Фіналы і колькасць мячоў Джэфры ХЭРСТ Англ. 1966 (3) Футбалісты, якія забівалі ў фінальных гульнях некалькіх ЧС ГуЛец Краіна Фіналы і колькасць мячоў ВАВА Бра^ 1958 (2), 1962 (1) Браты, якія гулялі ў складах каманд-чэмпіёнаў Гульцы Краіна Турніры Фрыц і Отмар ВАЛЬТЭРЫ ФРГ Джэк і Бобі ЧАРЛЬТАНЫ Англія 1954 1966 Браты, якія забівалі разам галы ў адным з матчаў сваёй каманды ў фінальнай стадыі ЧС Гульцы Краіна Турніры і мячы Фрыц і Отмар ВАЛЬТЭРЫ ФРГ Па 2 галы ў паўфінальным матчы ЧС 1954 супраць зб. Аўстрыі Найстарэйшыя чэмпіёны свету Гулец Краіна Турнір Узрост (гады+дні) на момант правядзення апошняй гульні ў фінальных частках ЧС ДЗОФ Іта. 1982 40+133 НІЛТАН САНТАС Бра. 1962 37+032 ТУРЭК ФРГ 1954 35+167 МЕБУС ФРГ 1954 34+025 Наймалодшыя чэмпіёны свету Узрост (гады+дні) на момант Гулец Краіна Турнір правядзення апошняй гульні ў фінальных частках ЧС ПЕЛЕ Бра. 1958 17+249 БЕРГОМІ Іта. 1982 18+201 МАРКА АНТОНІЁ Бра. 1970 19+135 АЛЬТАФІНІ Бра. 1958 19+340 МОРАН Уру. 1950 19+344 БАРЭЛЬ Іта. 1934 20+065 КАКА Бра. 2002 20+069 КЛАДААЛЬДА Бра. 1970 20+269 ТРЭЗЭГЕ Фра. 1998 20+270 ЭДУ Бра. 1970 20+319 Найчасцей гулялі ў фінальных матчах ЧС Гульні Каманда 7 7 6 36. Бразіліі 36. ФРГ-Германіі 36. Італіі Трэнеры і капітаны каманд пераможцаў чэмпіянатаў свету Турнір Чэмпіёны Трэнер Капітан 1930 Уругвай Альберта СУПІЧЫ Хасэ НАСАСІ 1934 Італія Віторыё ПОЦЦА Джамп'ера КОМБІ 1938 Італія Віторыё ПОЦЦА Джузэпэ МЕАЦЦА 1950 Уругвай Хуан ЛОПЕС Абдуліё Хасінта ВАРЭЛА 1954 ФРГ Ёзэф ХЕРБЕРГЕР Фрыц ВАЛЬТЭР 1958 Бразілія Вісэнтэ Італа ФЕОЛА Хідэральда Луіс БЕЛІНІ 1962 Бразілія Айморэ МАРЭЙРА МАУРА РАМАС дэ Алівейра 1966 Англія Альф РАМСЭЙ Роберт МУР 1970 Бразілія Марыё ЗАГАЛА КАРЛАС АЛЬБЕРТА Торэс 1974 ФРГ Хельмут ШОН Франц БЭКЕНБАЎЭР 1978 Аргентына Сезар Луіс МЕНОЦІ Даніэль ПАСАРЭЛЬЯ 1982 Італія Энца БЕАРДЗОТ Дзіна ДЗОФ 1986 Аргентына Карлас БІЛАРДА Дыега МАРАДОНА 1990 ФРГ Франц БЭКЕНБАУЭР Лотар МАТЭУС 1994 Бразілія Карлас Альберта ПАРЭЙРА ДУНГА 1998 Францыя Эмэ ЖАКЭ Дзідзье ДЭШАМ 2002 Бразілія Луіс Феліпэ СКАЛАРЫ КАФУ 2006 Італія Марчэла ЛШІ Фабіё КАНАВАРА Трэнеры двухразовыя чэмпіёны свету Трэнер Краіна Турніры Віторыё ПОЦЦА Італія 1934, 1938 Здабывалі Кубак свету і як гульцы, і як трэнеры Гулец і трэнер Краіна Турніры і роля Франц БЭКЕНБАЎЭР ФРГ1974 (як гулец), 1990 (як трэнер) Германія Марыё Жоржэ Лоба Бразілія 1958 і 1962 (абодва разы як гулец), ЗАГАЛА 1970 (як трэнер) * 3 пэўнай доляй умоўнасці да ліку трэнераў-двухразовых чэмпіёнаў свету, можна аднесці таксама бразільцаў Марыё Жоржэ Лоба ЗАГАЛА трыюмфатара ЧС 1970, які быў асыстэнтам Карласа Альберта ПАРЭЙРЫ на пераможным для Бразіліі ЧС 1994, а таксама самога Карласа Альберта ПАРЭЙРУ, які на ЧС 1970 дапамагаў ЗАГАЛА здабыць трэці для краіны Кубак свету. Чэмпіёны свету, якія пазней удзельнічалі ў фінальных частках ЧС у ролі галоўных трэнераў зборных каманд Гулец і трэнер Краіна Чэмпіён Турніры і каманды ДЗІДЗІ Бра. 1958, 1962 Узначальваў зб. Перу на ЧС 1970 Юрген КЛІНСМАН Герм. 1990 Узначальваў зб. Германіі на ЧС 2006 Даніэль Альберта ПАСАРЭЛЬЯ Apr. 1978 Кіраваў зб. Аргентыны на ЧС 1998 Рудзі ФЁЛЕР ФРГГерм. 1990 Узначальваў зб. Германіі на ЧС 2002 Ханс-Хуберт ФОГТС ФРГГерм. 1974 Кіраваў зб. Германіі на ЧС 1994 і ЧС 1998 Альфрэда ФОНІ Італія 1938 Кіраваў зб. Швайцарыі на ЧС 1966 Джэкі ЧАРЛЬТАН Англія 1966 Узначальваў зб. Ірландыі на ЧС 1990 і ЧС 1994 Асноўныя тэрміны і скарачэнні Bola de Ouro: «Залаты мяч», якім бразільскі часопіс Ріасаг з 1971 г. узнагароджвае лепшага гульца бразільскага чэмпіянату. Пераможца вызначаецца паводле балаў, якія выстаўляюцца журналістамі часопіса гульцам пасля кожнай гульні чэмпіяната. Bola de Prata: «Срэбраны мяч», якім бразільскі часопіс РІасаг з 1971 г. узнагароджвае найлепшых гульцоў бразільскага чэмпіянату на кожнай пазіцыі. ГІераможцы вызначаюцца паводле балаў, якія выстаўляюцца журналістамі часопіса гульцам пасля кожнай гульні чэмпіяната. «Срэбраны мяч» з 1973 г. атрымлівае таксама найлепшы стралец чэмпіяната. IFFHS: Міжнародная Федэрацыя Футбольнай Гісторыі і Статыстыкі (анг. International Federation of Football History & Statistics). Заснаваная ў 1984 г. y Ляйпцыгу (Герм.) арганізацыя, якая займаецца дакумантаваннем гісторыі футбола, а таксама складаннем рознага кшталту статыстычных рэйтынгаў (напр., найлепшых клубных трэнераў, трэнераў нацыянальных зборных каманд, брамнікаў, стральцоў). А: «Апертура». «Турнір адкрыцця» (восеньзіма) адзін з двух чэмпіянатаў, якія з 1992 г. праводзяцца ў Аргентыне на працягу года. АГ: Алімпійскія гульні. Футбольныя турніры ў межах Алімпійскіх гульняў праводзяцца з 1908 г. (у 1900 і 1904 гг. праводзіліся толькі паказальныя гульні, у 1932 г. футбольны турнір не праводзіўся). Да ўдзелу у АГ дапускаюцца каманды краін-сябраў ФІФА. Да канца 1920-х гг. у турніры мелі права браць удзел усе наймацнейшыя футбалісты сваіх краін, а на пазнейшых турнірах толькі футбалісты-аматары. 3 1988 г. у алімпійскім турніры дазволена выступаць і прафесіяналам ва ўзросце да 21 года (з 1992 г. да 23 гадоў), а таксама 2 футбалістам старэйшага ўзросту. - ал.: алімпійская зборная каманда. - ам.: аматарская каманда. Д-І: чэмпіянаты наймацнейшых дывізіёнаў краін. Залатая бутса: прыз, які штогод уручаецца УЕФА футбалісту, які заб'е найбольшую ў сезоне колькасць галоў у турнірах вышэйшых дывізіёнаў чэмпіянатаў еўрапейскіх краін. Гульцы, якія займаюць па гэтым паказчыку 2-е і 3-е месца, атрымліваюць адпа- ведна «Срэбную» і «Бронзавую» бутсы. 3 1997 г. па прапанове «European Sport Magazine» колькасць забітых гульцамі галоў у нацыянальных чэмпіянатах памнажаецца на адпаведны каафіцыэнт, які вызначаецца ў адпаведнасці з рэйтынгам УЕФА. Так, колькасць забітых галоў у чэмпіянатах краін, якія ў рэйтынгу УЕФА займаюць 1-5-е месцы, памнажаецца на 2, 6-21 месцы на 1,5, а ўсе ніжэйшыя месцы на 1. «Залатую бутсу» атрымлівае той, хто ў выніку такога памнажэння набірае найбольшую колькасць балаў. Залаты мяч: прыз штотыднёвіка «Франс Футбол», якім з 1956 г. на аснове апытання вядучых спартыўных выданняў кантынента ўзнагароджваецца найлепшы футбаліст Еўропы. зб.: зборная каманда. К: «Клаўсура». «Турнір закрыцця» (вясналета) адзін з двух чэмпіянатаў, якія з 1992 г. праводзяцца ў Аргентыне на працягу года. КА: Кубак Амерыкі. Турнір, які з 1916 г. праводзіцца Паўднёваамерыканскай Канфедэрацыяй футбола сярод зборных каманд Паўднёвай Амерыкі. 3 1993 г. да ўдзелу ў турніры запрашаюцца таксама асобныя прадстаўнікі іншых кантынентальных футбольных асацыяцый (у асноўным каманды з Цэнтральнай і Паўночнай Амерыкі). Пачынаючы з 1987 г. турнір праводзіцца кожныя два гады. КЕ: Кубак Еўропы. Такую назву мелі два першыя чэмпіянаты Еўропы, якія праводзіліся па кубкавай сістэме ў 1960 і 1964 гг. КЕЧ: Кубак еўрапейскіх чэмпіёнаў. Ініцыяваны ў 1954 г. рэдактарам французкай газеты «Экіп» Габрыэлем Ано і зацверджаны УЕФА ў 1955 г. турнір для каманд пераможцаў нацыянальных чэмпіянатаў краінсябраў УЕФА. У 1991/92 гг. трансфармаваны ў Лігу Чэмпіёнаў УЕФА, удзел у якой бяруць наймацнейшыя еўрапейскія клубы. КК: Кубак кірмашоў. Ініцыяваны ў 1955 г. віцэ-прэзідэнтам ФІФА Томэнам турнір зборных каманд гарадоў, у якіх праводзіліся міжнародныя кірмашы. 3 другога розыгрыша турніра да ўдзелу ў ім пачалі дапускацца і клубы (у тым ліку і з тых гарадоў, дзе кірмашы не праводзіліся). 3 1962 г. удзел у турніры быў дазволены толькі клубам з краінсябраў УЕФА. Канчатковы спіс удзельнікаў турніра зацвярджаўся УЕФА. Трэці па папулярнасці еўрапейскі клубны турнір, які ў 1971 г. быў заменены на Кубак УЕФА. КЛ: Кубак Лібертадорэс (Кубак Вызваляльнікаў). Турнір, які з 1960 г. праводзіцца Паўднёваамерыканскай Канфедэрацыяй футбола сярод наймацнейшых каманд нацыянальных чэмпіянатаў кантынента. Апошнія гады ўдзел у турніры бяруць таксама клубы з Мексікі. Кубак УЕФА: Кубак Саюза Еўрапейскіх Футбольных Асацыяцый (УЕФА), заснаваны ў 1971 г. узамен Кубка Кірмашоў. Большасць удзельнікаў турніра складаюць прызёры нацыянальных чэмпіянатаў. 3 восені 1996 г. у турніры бяруць удзел таксама чэмпіёны сваіх краін, якія прайгралі кваліфікацыйныя матчы Лігі Чэмпіёнаў, альбо выбылі з гэтага турніра пасля яго групавой стадыі. Пасля ліквідацыі ў 1999 г. Кубка ўладальнікаў Кубкаў каманды-ўладальніцы Кубкаў сваіх краін таксама бяруць удзел у Кубку УЕФА. Дадатковыя месцы ў турніры атрымліваюць 3 пераможцы Кубка Інтэртота і 3 клубы па выніках конкурса «Фэйр плэй» па рэкамендацыі УЕФА. КУК: Кубак уладальнікаў Кубкаў еўрапейскіх краін. Турнір заснаваны ў 1960 г. з ініцыятывы Федэрацый футбола Аўстрыі, Венгрыі, ГДР, Італіі, Швайцарыі, Чэхаславакіі і Югаславіі. Праводзіўся да 1999 г. Удзел у турніры бралі пераможцы альбо фіналісты розыгрышаў Кубкаў еўрапейскіх краін-сябраў УЕФА. М: «Метрапалітана». Адзін з двух чэмпіянатаў, якія ў 1967-1985 гг. праводзіліся ў Аргентыне на працягу года. - м: маладзёжная зборная каманда. МК: Міжкантынентальны Кубак. Заснаваны ў 1960 г. па ініцыятыве мадрыдскага «Рэала». Праводзіўся ў 1960-2004 гг. з удзелам каманд-пераможцаў КЕЧ і КЛ (у некаторых выпадках замест пераможцаў КЕЧ гулялі каманды-фіналісты гэтага турніра). 3 1980 г. турнір праводзіўся ў Японіі і складаўся толькі з адной гульні, пераможца якой і атрымліваў Кубак. У 2005 г. на змену МК прыйшоў Чэмпіянат свету сярод клубных каманд. Н: «Насьяналь». Адзін з двух чэмпіянатаў, якія ў 1967-1985 гг. праводзіліся ў Аргентыне на працягу года. НАСЛ: Паўночнаамерыканская футбольная ліга (North American Soccer League). Арганізаваная ў 1966 г. у выніку аб'яднання некалькіх футбольных асацыяцый ЗША і Канады ліга, чэмпіянат якой разыграваўся ў 1967-1984 гг. Перастала існаваць з прычыны фінансавага крызісу. СК: Суперкубак. Турнір, які праводзіцца УЕФА з 1972 г. Да 1999 г. за СК змагаліся каманды-пераможцы КЕЧ і КУК. 3 1999 г. каманды-пераможцы Лігі чэмпіёнаў і Кубка УЕФА.