Чэмпіёны свету па футболе 1930-2006
Вітаўт Руднік
Памер: 109с.
Беласток 2006
трыка на ЧС. Па версіі IFFHS найлепшы футбаліст XX ст. 3 1994 да 1997 міністр спорта Бразіліі.
ПЕРОТА Сімонэ (PERROTTA Simone). Італія. 17.09.1977. Паўабаронца. ЧС 2006 (7-0). «Рэджына», Д-2 (1995-98, 77-1), «Ювентус» (1998-99, 5-0), «Бары» (1999-2001, 56-1),
«Кьева» (2001-04, 95-6), «Рома» (2004-*, 65-8). За зб. Італіі (2002-2006) згуляў 31 гульню, забіў 1 гол. Удзельнік ЧЕ 2004 (3-1).
ПЕРЭС Хуліё Гервасіё (PEREZ Julio Gervasio). Уругвай. 19.06.192621.09.2002. Нападнік.
ЧС 1950 (4-0). «Рэсінг», Apr. (1945-48), «Рывер Плэйт», Apr. (1949), (1950-57), «Інтэрнасьё(1957), «Сюд Амерыка»
(1957-60), OFI (1960-63). Чэмпіён Уругвая 1950, 1952, 1955 і 1956. За зб. Уругвая (1947-56) згуляў 22 гульні, забіў 8 галоў. Запасны на ЧС 1954. Меў мянушку «Шалёныя ногі». Трэнераваў «Сюд Амерыка» (1964-67), «Рэсінг» (1968), «Дэфенсар» (1979-80), «Алімпія», Пар. (1980), «Фенікс» (1981), «Веракрус» Мекс. (1982-83).
«Насьяналь» наль», Браз.
ПЕТРОНЭ Педра (PETRONE Pedro). Уругвай. 11.05.1905 16.12.1964. Нападнік. ЧС 1930 (1-0). «Чарлі Сальферына» (1921-24), «Насьяналь» (1924-31, 1933-34, 97-103),
«Фіярэнціна», Іта. (1931-33, 44-37). Чэмпіён Уругвая 1933. За зборную Урутвая (1923-1930) згуляў 28 гульняў, забіў 24 галы. Уладальнік КА 1923 і 1924 (быў найлепшым стральцом кожнага з гэтых турніраў, забіўшы па 4 галы), срэбны
прызёр KA 1927, бронзавы прызёр КА 1929. Чэмпіён АГ 1924 і 1928. Адзін з найлепіііых нападнікаў у гісторыі паўднёваамерыканскага футбола. У складзе «Насьяналя» забіў 146 галоў у 128 гульнях, з іх у чэмпіянаце Уругвая 103 у 97 гульнях. Найлепшы стралец чэмпіяната Італіі 1932 (25). У 19 гадоў стаў найлепшым стральцом АГ 1924 (8).
ПЕЦІ Эманюэль (РЕТГГ Emmanuel). Францыя. 22.09.1970. Паўабаронца. ЧС 1998 (6-2).
«Манако», (1988-97, 2224), «Арсенал», Англ. (1997-2000, 85-9),
«Барселона», Ісп. (2000-2001, 23-1), «Чэлсі», Англ. (2001-2004, 55-2). Чэмпіён Францыі 1997, уладальнік Кубка Францыі 1991. Чэмпіён і ўладальнік Кубка Англіі 1998, уладальнік Суперкубка Англіі 1999. За зб. Францыі (1990-2003) згуляў 63 гульні, забіў 6 галоў. Чэмпіён Еўропы 2000. Удзельнік ЧС 2002 (2-0). Адзін з асноўных гульцоў зб. Францыі часоў яе ўзлёту ў канцы 90-х. Аўтар трэцяга гола ў браму бразільцаў у фінале ЧС 1998.
ПІАЦА Вілсан да Сільва (PIAZZA Wilson da Silva). Бразілія.
25.02.1943. Паўабаронца. ЧС 1970 (6-0). «Рэнасэнца», Мінас Жэраіс, «Крузэйра» (1963-79, 487-112).
Уладальнік КЛ 1976, уладальнік Кубка Бразіліі 1966, чэмпіён штата Мінас Жэраіс 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1972, 1973, 1974, 1975 і 1977. За зб. Бразіліі (1967-76) згуляў 51 гульню. Удзельнік ЧС 1974 (3-0) і КА 1975. Капітан зб. Бразіліі ва ўсіх сваіх трох гульнях на ЧС 1974. Лаўрэат Bola de Prata 1972.
ПІЕЛА Сільвіё (P1OLA Silvio). Італія. 29.09.191303.10.1996. Нападнік. ЧС 1938 (4-5). «Про
Верчэлі» (1929-34, 12651), «Лацыё» (1934-43, 227-143), «Тарына» (1944-
45, 57-26), «Ювентус» (1945-52, 185-86), «Навара» (1952-54). Чэмпіён Італіі 1950, 1952. Найлепшы стралец чэмпіяната Італіі 1937 (21) і 1943 (21). За зб. Італіі (1935-52) згуляў 34 іульні, забіў 30 галоў. Найлешпы італьянскі стралец усіх часоў. Рэкардсмен чэмпіянатаў краіны па колькасці забітых галоў (290 у 566 гульнях). Доўгі час (да 1983, калі яго дасягненне пераўзыйшоў ДЗОФ), быў рэкардсменам і па колькасці гульняў у Серьгі «А». Працаваў асыстэнтам тр. зб. Італіі на ЧС 1954, трэнерам «Кальяры» (1954-56,1957-58).
ПІРЛА Андрэа (PIRLO Andrea). Італія.
19.07.1979. Паўабаронца.
ЧС 2006 (7-1).
«Брэшыя» (1994-98, 2001, 57-6), «Інтэр» (1998-99, 2000-2001, 22-0), «Рэджы-
на» (1999-2000, 28-6), «Мілан» (2001-*, 141-23). Уладальнік КЕЧ 2003, чэмпіён Італіі 2004, уладальнік Кубка Італіі 2003. За зб. Італіі (2002-2006) згуляў 31 гульню, забіў 5 галоў. Удзельнік ЧЕ 2004, бронзавы прызёр АГ 2004, удзельнік АГ 2000. Галоўны канструктар гульні зб. Італіі на паспяховым для яе ЧС 2006 г. Трэці ў спаборы за тытул лепшага гульца турніра (пасля Зідана і Канавара).
ШРЭС Рабэр (PIRES Robert). Францыя. 29.10.1973. Паўабаронца.
ЧС 1998 (3-0). «Рэймс», (1991-92), «Мец» (199298, 162-43), «Алімпік», Марсэль (1998-2000, 66-8)
«Арсенал», Англ. (2000-2006, 189-62). Уладальнік Кубка Французкай Лігі 1996. Чэмпіён Англіі 2002 і 2004, уладальнік Кубка Англіі 2002, 2003 і 2005. За зб. Францыі (1996-2006) згуляў 79 гульняў, забіў 14 галоў. Чэмпіён Еўропы 2000, удзельнік ЧЕ 2004, удзельнік АГ 1996. Найлепшы футбаліст Англіі 2002 па версіі брытанскіх журналістаў. 3-за атрыманай у сакавіку 2002 траўмы вымушаны быў прапусціць ЧС ў Японіі і Карэі.
ПГТЭРС Марцін (PETERS Martin). Англія. 08.11.1943. Нападнік, паўабаронца. ЧС 1966 (5-1). «Дагенхэм» (195359), «Вэст Хэм Юнайтэд» (1960-70, 302-81), «Тотэн-
хэм Хотспур» (1970-75, 189-46), «Норвіч Сіці» (1975-80, 207-44), «Шэфілд Юнайтэд» (1980-81, 24-4). Уладальнік КУК 1965, Кубка УЕФА 1972, Кубка Англіі 1964 і Кубка Лігі 1973. За зб. Англіі (1966-74) згуляў 67 гульняў, забіў 21 гол. Бронзавы прызёр ЧЕ 1968. Удзельнік ЧС 1970 (4-1). Згуляў болып за 700 гульняў у чэмпіянаце краіны, адзін з лідэраў зб. Англіі канца 1960-х гг.
ПІЦЫЕЛА Марыё
(PIZZIOLO Mario). Італія. 08.12.1909 30.04.1990.
Паўабаронца. ЧС 1934 (2-0). «Фіярэнціна» (192936, 142-2). За зб. Італіі (1933-36) згуляў 12 гуль-
няў, забіў 1 гол. Узначальваў «Пескару».
ПОЗІПАЛЬ Ёзаф
(POSIPAL Josef). ФРГ. 20.06.1927 21.02.1997. Абаронца, паўабаронца.
ЧС 1954 (5-0). «Ліндэн07» (1943-46), «Армінія», Гановэр (1946-49), «Гам-
бург» (1949-56, 288-15). За зб. ФРГ
(1951-56) згуляў 32 гульні, забіў 1 гол.
Нарадзіўся ў Румыніі, сын румына і мадзьяркі. Ягоны сын, Пер Позіпаль (нар. 1962), таксама гуляў у нямецкай лізе за «Гамбург» (1976-82) і «Айнтрахт», Браўншвайг (1982-90) у тым ліку ў бундэслізе 30 гульняў, 2 галы.
ПОЦЦА Віторыё (POZZO Vittorio). Італія. 12.03.1886 21.12.1968. Трэнер. ЧС 1934 і ЧС 1938. Гуляў за «Грасхоперс», Швайц. (1905-06), «Тарына» (1906-11). Узна-
чальваў «Тарына» (1915-22). Трэнер зб. Італіі (1912, 1924,1929-48, 95+63=17-15, 233:126). Узначальваў зб. Італіі на АГ 1912, 1924, 1936 і 1948. Чэмпіён АГ 1936. Выбітная постаць італьянскага футболу, чалавек, які прывёў зб. Італіі да тытула чэмпіёнаў свету. Пасля сканчэння трэнерскай кар'еры зрабіў сабе журналісцкую кар'еру ў газэце «La Stampa».
ПУМПІДА Нэры Альберта (PUMPIDO Nery Alberto). Аргентына. 30.07.1957. Брамнік. ЧС 1986 (7/-5). «Уніён», CanTa Фэ (1976-81, 1991-92, 172 гульні), «Велес Сарс-
філд» (1982-83, 78 гульняў), «Рывер
Плэйт» (1984-88, 124 гульні), «Беціс»,
Ісп. (1988-91), «Ланус» (1992). Уладаль-
нік КЛ і МК 1986. У чэмпіянаце Аргентыны згуляў 376 гульняў. За зб. Арген-
тыны (1983-90) згуляў 38 гульняў. Срэбны прызёр ЧС 1990 (2/-1), запасны на ЧС
1982. Удзельнік КА 1983, бронзавы прызёр КА 1989. Моцны брамнік і здольны
трэнер: узначальваў «Бока Хуніёрс» (1996), «Уніён» Санта-Фэ (1999-2002), «Алімпія», Парагвай (2002-2003, уладальнік КЛ 2002), «Цігрэс», Мекс. (2003-2005), «Ньюэлс Олд Бойс» (10.2005-*).
ПФАФ Альфрэд (PFAFF Alfred). ФРГ. 16.07.1926. Нападнік. ЧС 1954 (1-1). «Родэхайм» (1935-48), «Айнтрахт», Ф-н-М (194862). Чэмпіён ФРГ 1959. У складзе «Айнтрахта»
зіуляў 324 афіцыйныя гульні, забіў 111 галоў (чацвёрты вынік у гісторыі клуба). У складзе зб. ФРГ (1953-56) згуляў 7 гульняў, забіў 2 гапы. Пасля перамогі на ЧС 1954 мадрыдскі «Атлетыка» прапаноўваў за ПФАФА вялізную на тыя часы суму ў 180 тыс. нямецкіх марак, але футбаліст адмовіўся пакідаць радзіму.
ПФЛЮГЛЕР Ханс (PFLUGLER Hans). ФРГ. 27.03.1960. Абаронца. ЧС 1990 (1-0). «Баварыя» (1975-95, 267-36), «Фрайсінг» (1997-99), «Баварыя»-ам. (2001-02, 32-
4). Чэмпіён ФРГ 1985, 1986, 1987, 1989 і 1990, уладальнік Кубка ФРГ 1982, 1984 і 1986. За зб. ФРГ (1987-90) згуляў 11 гульняў. Паўфіналіст ЧЕ 1988.
ПЭЙН Тэрэнс Лаянэл (PAINE Terence Lionel). Англія. 23.03.1939. Нападнік. ЧС 1966 (1-0). «Саутгемптан» (1957-73, 713-160), «Харфорд» (1973-77, 111-8). За зб.
Англіі (1963-66) згуляў 19 гульняў, забіў 7 галоў. Рэкардсмен «Сауггемптана» па колькасці гульняў у чэмпіянатах Англіі.
РАБЕРТА МІРАНДА Раберта Лопес (ROBERTO MIRANDA Roberto Lopes). Бразілія.
31.07.1943. Нападнік. ЧС 1970 (2-0). «Батафога» (1963-72, 348-150). Ула-
дальнік Кубка Бразіліі 1968, чэмпіён штата Р-д-Ж 1962, 1967 і 1968. За зб.
Бразіліі (1967-72) згуляў 13 гульняў, забіў 5 галоў. Удзельнік АГ 1964.
РАБЕРТА КАРЛАС да Сільва (ROBERTO CARLOS da Silva). Бразілія. 19.04.1973. Абаронца. ЧС 2002 (6-1). «Уніён СанЖааа» (1990-93), «Палмейрас» (1993-95, 68-5),
«Інтэр», Іта. (1995-96, 30-5), «Рэал», Мадрыд, Ісп. (1996-*, 347-45). Уладальнік КЕЧ 1998, 2000 і 2002. Уладальнік МК
1998 і 2002, уладальнік СК 2002. Чэмпіён Іспаніі 1997, 2001 і 2003, чэмпіён Бразіліі 1994. За зб. Бразіліі (1992-2006) згуляў 125 гульняў, забіў 11 галоў. Срэбны прызёр ЧС 1998 (7-0), удзельнік ЧС 2006 (4-0). Бронзавы прызёр АГ 1996, пераможца КА 1997 і 1999. Адзін з найлепшых гульцоў свету канца XX пач. XXI ст. Уладальнік Bola de Prata 1994.
Скончыў выступы за зб. Бразіліі пасля няўдалага для яе ЧС 2006.
РАВА П'етра (RAVA Pietro). Італія. 20.01.1916. Абаронца. ЧС 1938 (4-0). «Ювентус» (1935-46, 1947-50, 289-13), «Алесандрыя» (1946-47, 38-6). Чзмпіён Італд 1950, ула-
дальнік Кубка Італіі 1938 і 1942. За зб. Італіі (1936-46) згуляў 30 гульняў. Чэмпіён АГ 1936. Працаваў трэнерам у клубах «Падова» (1952-54), «Палерма» (195758), «Алесандрыя» (1961-63).
РАІ Соуза Віейра дэ АЛІВЕЙРА (RAI Souza Vieira de OLIVEIRA). Бразілія. 15.05.1965. Паўабаронца. ЧС 1994 (5-1). «Батафога» (1984-86), «Понтэ Прэтэ» (1986-87),
«Сан Паула» (1988-92, 1998-2000), «Пары Сэн-Жэрмэн», Фра. (1992-98, 14751). Уладальнік КЛ і МК 1992, КУК 1996.
Чэмпіён Бразіліі 1991, Францыі 1994, уладальнік Кубка Францыі 1995 і 1998, Кубка французкай Лігі 1994. У чэмпіянаце Бразіліі згуляў 101 гульню, забіў 30 гапоў. За зб. Бразіліі (1987-98) згуляў 49 гульняў, забіў 15 галоў. Удзельнік КА 1987, срэбны прызёр КА 1991. Найлепшы футбаліст Бразіліі і Паўднёвай Амерыкі 1992, найлепшы футбаліст фінала МК 1992. Уладальнік прыза Bola de Prata 1989. Малодшы брат славутага САКРАТЭСА зоркі бразільскага футбола 1980-х гадоў. Па сканчэнні кар'еры заснаваў дабрачынны фонд, які займаецца дапамогай дзецям з бедных сем'яў.
КНІГІ ОНЛАЙН
