Чэмпіёны свету па футболе 1930-2006  Вітаўт Руднік

Чэмпіёны свету па футболе 1930-2006

Вітаўт Руднік
Выдавец:
Памер: 109с.
Беласток 2006
36.27 МБ
Трэнер: Франц БЭКЕНБАУЭР (11.09.1945)
Запасныя: 12 Раймонд АУМАН (12.10.1963 Б, «Баварыя»), 22 Андрэас КЁПКЕ (12.03.1962 Б, «Нюрнберг»), 11 Франк МІЛ (23.07.1958 Н, «Барусія» Дортмунд), 16 Пауль ШТАЙНЕР (23.01.1957 А, «Кёльн»), 21 Гюнтэр ХЕРМАН (05.12.1960 П, «Вердэр»),
1994 Бразілія
XV.	17 чэрвеня 17 ліпеня, ЗША
Чэмпіянат свету прымалі Злучаныя Штаты, які здолелі апярэдзіць у змаганні за права правесці турнір Бразілію і Марока. Упершыню перамога ацэньвалася ў тры ачкі, а нічыя у адно.
Чацвёрты раз Кубак свету заваявалі бразільцы. Ніколі да гэтага пераможца чэмпіянату не вызначаўся ў серыі пенальці. Галоўным трэнерам бразільцаў быў Карлас Альберта Парэйра, які ў 1970 г. дапамагаў тагачаснаму кіраўніку каманды Марыё Загала заваяваць трэці для Бразіліі Кубка свету. На турніры ў ЗША Загала і Парэйра памяняліся ролямі!
Галоўнымі зоркамі каманды былі Рамарыё, Бебета, Бранка, Тафарэл і Дунга. Аднак не ім, а Кафу пашчасціць праз восем гадоў узняць над сабой пяты для Бразіліі Кубак свету. Зазначым, што ў складзе бразільскай каманды на турнір прыехаў і Ранальда, якому, аднак, так і не давялося згуляць у ЗША аніводнай хвіліны.
Удзел у чэмпіянаце бралі 24 каманды. У фінальным матчы каманда Бразілія па пенальці з лікам 3-2 (асноўны час 0-0) перамагла Італію.
Зборная каманда Бразіліі
13
АЛДАІР Сантас
30.11.1965
A
«Рома», Іта.	7 (593)
7
БЕБЕТА
16.02.1964
Н
«Дэпарціва», Ла7 (660) Карунья, Ісп.
6
БРАНКА
04.04.1964
A
«Флумінэнсэ», Р-д-3 (298) Ж
21
ВІЁЛА
01.01.1969
Н
«Карынціянс», 1 (16) Сан Паула
8
ДУНГА
31.10.1963
П
«Штутгарт»,	7 (648)
Герм.
2
ЖАРЖЫНЬЁ
17.08.1964
A
«Баварыя», Герм. 7 (559)
9
ЗІНЬЁ
17.06.1967
П
«Палмейрас», Сан 7 (605) Паула
14 КАФУ
19.06.1970
A
«Сан Паула»	3 (125)
16 ЛЕАНАРДА Насімента дэ
05.09.1969
П
«Сан Паула»	4 (312)
Араужа
15 МАРСІЁ Раберта дос САНТАС 15.09.1969
5 МАУРА да СІЛЬВА Гомес 12.01.1968
17 МАЗІНЬЁ	08.04.1966
19МЮЛЕР	31.01.1966
18 ПАУЛА СЕРЖЫЁ	02.06.1969
10 РАІ Соуза	Віейра дэ Алівейра 15.05.1965
11 РАМАРЫЁ да Соуза Фарыя 29.01.1966 Фідьё
3 РЫКАРДА Раберта Барэта да 11.09.1962 РОЧА
1 Клаудзіё Андрэ Морген ТА08.05.1966
А «Бардо», Фра. 7 (660) П «Дэпарціва», Ла7 (615) Карунья, Ісп.
П «Палмейрас», Сан 6 (392) Паула
Н «Сан Паула» 1 (11) Н «Баер 04», Герм. 2 (27) П «Пары Сэн-Жэр5 (304) мэн», Фра.
Н «Барселона», Ісп. 7 (660)
А «Васка да Гама», 1 (67) Р-д-Ж
Б «Рэджана», Іта. 7 (660)
1
5
-3
ФАРЭЛ
Трэнер: Карлас Альберта ПАРЭЙРА (25.03.1943)
Запасныя: 22 ЖЫЛМАР Луіс Рынальдзі (13.01.1959 Б, «Фламенга»), 12 ЗЭЦІАрмеліна Данізэці Куальята (10.01.1965 Б, «Сан Паула»), 4 РАНАЛЬДАА Ранальда Радрыгес дэ Жесус (19.06.1965 А, «Сан Паула») 20 РАНАЛЬДА Луіс Назарыё дэ Ліма (22.09.1976 Н, «Крузэйра»),
1998 Францыя
XVI.	10 чэрвеня 12 ліпеня, Францыя
Шэсцьдзесят гадоў давялося чакаць французам, каб другі раз убачыць на стадыёнах сваёй краіны гульні наймацнейшых каманд свету! Упершыню ўдзел у турніры бралі 32 каманды, а ўдзел у адборавых гульнях 174 краіны (абсалютны рэкорд на той час). Сярод удзельнікаў адборавага турніру былі ажно 32 камандыдэбютанткі (у іх ліку Беларусь).
Упершыню на чэмпіянатах свету дзейнічала права «залатога гола», пасля якога гульня ў дадатковы час адразу спынялася. Першымі аўтарамі такога гола сталі
французы, якія ў 1/8 фінала перамаглі такім чынам Парагвай. Немец Лотар Матэус паўтарыў рэкорд мексіканскага брамніка Антоніё Карбахала абодва бралі ўдзел у 5 фінальных турнірах чэмпіянатаў свету! Але галоўнымі героямі турніру сталі французы, якія ў фінале бліскуча перайгралі бразільцаў з лікам 3-0.
Зборная каманда Францыі 12Ц'ерыАНРЫ	17.08.1977	Н	«Манако»	6 (367)	3
14 Ален БАГАСЯН	27.10.1970	П	«Сампдорыя»,	Іта.	5(216)
16 Фаб'ен БАРТЭС	28.06.1971	Б	«Манако»	7 (684)	-2
5 Ларан БЛАН	19.11.1965	А	«Алімпік»,	Марсэль	5 (487)	1
4 Патрык ВІЕЙРА
23.06.1976
П
«Арсенал», Англ.
2 (106)
9 Стэфан ПВАРШ
06.09.1970
Н
«Асэр»
6 (267)
6 ЮрыДЖАРКАЕФ
09.03.1968
п
«Інтэр», Іта.
7 (585) 1
21 Крыстоф ДЗЮГАРЫ
24.03.1972
н
«Алімпік», Марсэль
3 (118) 1
13 Бернар ДЫЯМЕД
23.01.1974
н
«Асэр»
3 (222)
8 Марсэль ДЭСАІ
07.09.1968
A
«Мілан», Іта.
7 (661)
7 Дзідзье ДЭШАМ
15.10.1968
П
«Ювентус», Іта.
6 (594)
10 Зінэдзін ЗІДАН
23.06.1972
п
«Ювентус», Іта.
5 (459) 2
2 Венсан КАНДЭЛЯ
24.10.1973
A
«Рома», Іта.
1 (90)
19 Крысціян КАРАМБЁ
03.12.1970
П
«Рэал», Мадрыд, Ісп.
4 (239)
18 ФранкЛЕБЁФ
22.01.1968
A
«Чэлсі», Англ.
3 (197)
3 Біксант ЛІЗАРАЗЮ
09.12.1969
A
«Баварыя», Герм.
6 (594) 1
17 Эманюэль ПЕЦІ
22.09.1970
П
«Арсенал», Англ.
6 (502) 2
11 РаберПІРЭС
29.01.1973
П
«Мец»
3 (134)
20 Давід ТРЭЗЭГЕ
15.10.1977
Н
«Манако»
6 (347) 1
15 Ліліян ЦЮРАМ Трэнер: Эмэ ЖАКЭ (27.11.
01.01.1972
1941)
A
«Парма», Іта.
6 (594) 2
Запасныя: 1 Бернар ЛАМА (07.04.1963 Б «Вэст Хэм Юнайтэд», Англ.), 22 Ліянэль ШАРБАНЬЕ (25.10.1966 Б «Асэр»),
2002 Бразілія
XVII.	31 мая 30 чэрвеня, Паўднёвая Карэя/Японія
Упершыню чэмпіянат свету праводзіўся на стадыёнах двух краін і ўпершыню ў Азіі. Першапачаткова абедзве краіны самастойна прэтэндавалі на правядзенне турніру. Пагадненне пра сумеснае правядзенне чэмпіянату было дасягнута ў 1996 г. Да ўдзелу у турніры заявіліся 198 краін, што з'явілася новым рэкордам чэмпіянатаў свету.
Пяты раз Кубак свету заваявалі бразільцы. Іх капітан Кафу стаў першым у свеце гульцом, які тройчы запар
гуляў у фінальных матчах чэмпіянатаў свету. Упершыню у паўфінале чэмпіянатаў свету гуляла каманда з Азіі зборная Паўднёвай Карэі. Найлепшым стральцом турніру стаў бразілец Ранальда, на рахунку якога 8 галоў. У фінальным турніры бразільцы перамаглі ва ўсіх сямі сваіх гульнях (падобны вынік быў у іх у 1970 г., але тады давялося гуляць на гульню менш).
Удзел у чэмпіянаце бралі 32 каманды. У фінальным матчы каманда Бразіліі з лікам 2-0 перамагла Германію.
Зборная каманда Бразіліі
14 АНДЭРСАН Карэа ПОЛГА
13 Жуліяна Хаус БЕЛЕЦІ
18 ВАМПЕТА
09.02.1979A «Грэміё» Порту2 (180) Алегры
10.06.1976A «Сан Паула»	1(5)
13.03.1974 П «Карынціянс»,	1 (18)
Сан Паула
17 ДЭНІЛСАН дэ Алівейра
24.08.1977H
«Беціс», Ісп.
5 (117)
16 ЖУНІЁР
20.06.1973A
«Парма», Іта.
1 (90)	1
19 ЖУНІНЬЁ ПАУЛІСТА
22.02.1973П
«Атлетыка»,
5 (265)
8 ЖЫЛБЕРТА Апарэсіда да
07.Ю.1976П
Мадрыд, Ісп. «Атлетыка
7 (630)
СІЛЬВА
23 КАКА
22.04.1982H
Мінэйра» «Сан Паула»
1 (18)
2 КАФУ
07.06.1970A
«Рома», Іта.
7 (630)
15 Жазэ КЛЕБЕРСАН Перэйра
19.06.1979П
«Атлетыка
5 (307)
21 ЛУІЗАА
14.11.1975H
Паранаэнсэ» «Грэміё», Порту-
2 (39)
3 ЛУСІЁ
08.05.1978A
Алегры «Баер 04», Герм.
7 (630)
1 МАРКАС Раберта Сільвейра
03.07.1974Б
«Палмейрас», Сан 7 (630) -4
Рэйс
6 РАБЕРТА КАРЛАС да Сільва
10.04.1973A
Паула «Рэал», Мадрыд,
6 (540) 1
9 РАНАЛЬДА Луіс Назарыё дэ
22.09.1976H
Ісп.
«Інтэр», Іта.
7 (552) 8
Ліма

11 РАНАЛЬДЗІНЬЁ
21.03.1980H
«Пары Сэн-
5(334) 2
4 Жазэ Вітор POKE ЖУНІЁР
31.08.1976A
Жэрмэн», Фра. «Мілан», Іта.
6 (540)
10 РЫВАЛДА Віктор Борба
19.04.1972H
«Барселона», Ісп.
7(611) 5
Ферэйра

7 РЫКАРДЗІНЬЁ
23.05.1976П
«Карынціянс»,
3 (50)
20 ЭДЗІЛСАН да Сільва Ферэйра 17.09.1971 Н
Сан Паула «Крузэйра», Белу
4 (170)
5 ЭДМІЛСАН Жазэ Гомес
10.07.1976A
Арызонці «Алімпік», Ліён,
6 (540) 1
Мараэс	Фра.
Трэнер: Луіс Феліпэ СКАЛАРЫ (09.11.1948)
Запасныя: 12 ДЗІДА Нэльсан дэ Жэзус да Сільва (07.10.1973 Б, «Карынціянс», Сан Паула), 22 РАЖЭРЫЁ Сэні (22.01.1973 Б, «Сан Паула»).
2006 Італія
XVII.	9 чэрвеня 9 ліпеня, Германія
Другі раз у гісторыі наймацнейшая каманда свету вызначалася на нямецкай зямлі. За права ўзяць удзел у турніры змагаліся 194 каманды, якім спатрэбілася правесці ў адборавым турніры 847 гульняў ды забіць 2464 галы... Уся Германія спадзявалася на паўтарэнне трыюмфу 1974 г., але яркай камандзе Юргена Клінсмана давялося задаволіцца толькі «бронзаю»...
Героямі турніру сталі італьянцы і французы. Галоў-
ным расчараваннем Бразілія, ад зорак якой заўзятары так і не дачакаліся чэмпіёнскай гульні. Адзначым, аднак, асабістае дасягненне Ранальда, які забіў свой 15-ты гол у фінальных частках ЧС і стаў аднаасобным лідэрам па гэтым паказчыку. He абмінем і поспеху суседзяў-украінцаў, якія ў сваім першым турніры здолелі прабіцца ў васьмёрку наймацнейшых каманд свету.
Другі раз у гісторыі лёс Кубка свету вызначаўся ў серыі пенальці. У адрозненні ад 1994 г. італьянцы гэтым разам выйгралі ў «латэрэі»: пасля нічыёй 1-1 у асноўным і дадатковым часе яны былі мацнейшымі за французаў у серыі адзінаццацімятровых удараў 5-3.
Зборная каманда Італіі
6
Андрэа БАРДЗАЛЫ
08.05.1981
A
«Палерма»
2 (125)
17
Сімонэ БАРОНЭ
30.04.1978
П
«Палерма»
2 (40)
1
Джанлуіджы БУФОН
28.01.1978
Б
«Ювентус», Турын
7 (690) -2
8
Джэнара ГАТУЗА
09.01.1978
П
«Мілан»
6 (552)
3
Фабіё ГРОСА
28.01.1977
A
«Палерма»
6 (600) 1
11
Альберта ДЖЫЛАРДЗІНА
05.07.1982
Н
«Мілан»
5 (304) 1
2
Крысціян ДЗАКАРДА
21.12.1981
A
«Палерма»
3 (157)
19
Джанлука ДЗАМБРОТА
19.02.1977
A
«Ювентус», Турын
6 (600) 1
4
Даніэле ДЭ РОСІ
24.07.1983
П
«Рома», Рым
3 (177)
7
Алясандра ДЭЛЬ П'ЕРА
09.11.1974
н
«Ювентус», Турын
5 (172) 1
18
Філіпа ІНДЗАГІ
09.08.1973
н
«Мілан»
1 (31)	1
16
Маура КАМАРАНЭЗІ
04.10.1976
п
«Ювентус», Турын
5 (350)
5
Фабіё КАНАВАРА
13.09.1973
A
«Ювентус», Турын
7 (690)
23
Марка МАТЭРАЦЫ
19.08.1973
A
«Інтэр», Мілан
4 (363) 2
13 Алясандра НЭСТА
19.03.1976
A
«Мілан»
3 (196)
22
Масіма ОДА
14.06.1976
A
«Лацыё», Рым
1 (23)
20
Сімонэ ПЕРОТА
17.09.1977
П
«Рома», Рым
7 (613)
21
Андрэа ПІРЛА
19.05.1979
П
«Мілан»
7 (667) 1
9
Лука ТОНІ
26.05.1977
Н
«Фіярэнціна», Флар.
6 (479) 2
10
Франчэска ТОЦІ
27.09.1976
П
«Рома», Рым
7 (465) 1
15
Вінчэнца ЯКВІНТА
21.11.1979
Н
«Удзінэзэ», Удзіна
5 (192) 1
Трэнер: Марчэла ЛІПІ (11.04.1948)
Запасныя: 14 Марка АМЕЛІЯ (02.04.1982 Б «Ліворна»), 12 Анжэла ПЕРУЦЫ (16.02.1970 Б «Лацыё», Рым).
Гульцы і трэнеры чэмпіёны свету 1930-2006***
АЛАРЦІКАЭЧЭА Хуліё Хорхэ (OLARTICOECHEA Julio Jorge). Аргентына. 18.10.1958. Паўабаронца. ЧС 1986 (7-0). «Рэсінг», Б-А. (1976-81, 1988-90, 249-10), «Рывер Плэйт»