Чэмпіёны свету па футболе 1930-2006  Вітаўт Руднік

Чэмпіёны свету па футболе 1930-2006

Вітаўт Руднік
Выдавец:
Памер: 109с.
Беласток 2006
36.27 МБ
«Васка да Гама» (1960-69), «Крузэйра» (1970), «Батафога» (1971-73), «Карынціянс» (1974), «Атлетыка Мінэйра» (1975). Чэмпіён пітата Сан Паула 1966. За зб. Бразіліі (1964-73) згуляў 45 гульняў. Удзельнік ЧС 1966 (1-0). Уладальнік Воіа de Prata 1970.
БРЭМЭ Андрэас (BREHМЕ Andreas). ФРГ Германія. 09.11.1960. Абаронца. ЧС 1990 (6-3). «Бармбек Уленхорст» (196580), «Саарбрукен», Д-П, (1980-81, 36-3), «Кай-
зэрслаўтэрн» (1981-86, 1993-98, 242-43), «Баварыя» (1986-88, 63-7), «Інтэр», Іта.
(1988-92, 85-8), «Рэал», Сарагоса, Ісп. (1992-93, 24-1). Уладальнік Кубка УЕФА 1991, чэмпіён Германіі 1987, чэмпіён Італіі 1989. За зб. ФРГ (1984-94) згуляў 86 гульняў, забіў 8 галоў. Срэбны прызёр ЧС 1986 (5-0), удзельнікЧС 1994 (5-0), ЧЕ 1984, срэбны прызёр ЧЕ 1992. Удзельнік АГ 1984. Адзін з найлепшых нямецкіх абаронцаў усіх часоў. У бундэслізе згуляў 301 гульню, забіў 50 галоў. Усяго ў Д-1 згуляў 451 гульню, забіў 62 галы. Узначальваў «Кайзэрслаўтэрн» (2000-2002) і «Унтэрхахінг», Д-ІІ (09.2004-04.2005). Уваходзіць з 2005 у трэнерскі штаб «Штутгарта».
БУРУЧАГА Хорхэ Луіс (BURRUCHAGA Jorge Luis). Аргентына. 09.10.1962. Паўабаронца. ЧС 1986 (7-2). «Арсенал», дэ Сарандзі (198081), «Індэпэндзьентэ»
(1982-85, 1995-98, 266-80), «Нант», Фра. (1985-92, 85-19), «Валансьен», Фра. (1992-93). Уладальнік КЛ і МК 1984, чэмпіён Аргентыны 1983, чэмпіён Францьгі 1986. У чэмпіянаце Аргентыны згуляў 235 гульняў, забіў 72 галы. За зб. Аргентыны (1983-90) згуляў 59 гульняў, забіў 13 галоў. Адзін з герояў ЧС 1986, аўтар пераможнага гола ў браму зб. ФРГ у фінале турніра. Срэбны прызёр ЧС 1990 (6-0). Удзельнік КА 1983, бронзавы прызёр КА 1989. Узначальваў «Дэфенса і Юстыцыя», Д-П (1999), «Лос Андэс», «Арсенал», Б-А. (2002-2005, 145+56=5237), «Эстудзіянтэс» (2005-*).
БУФОН Джанлуіджы (BUFFON Gianluigi). Італія. 28.01.1978. Брамнік. ЧС 2006 (7/-2). «Парма» (1994-2001, 168 гульняў), «Ювентус» (2001-*, 153 гульні). Уладальнік Кубка
УЕФА 1999, чэмпіён Італіі 2002, 2003,
2005 і 2006, уладальнік Кубка Італіі 1999 і Суперкубка Італіі 1999 і 2003. За зб. Італіі (1997-2006) згуляў 67 гульняў. Удзельнік ЧС 2002 (4/-5), запасны на ЧС 1998. Удзельнік ЧЕ 2004. У 2001 за 46 млн. долараў перайшоў у «Ювентус», стаўшы найдаражэйшым брамнікам свету. Лепшы брамнік свету 2003 і 2004 па версіі Міжнароднай Федэрацыі гісторыі і статыстыкі футбола. Лепшы брамнік ЧС 2006. Паходзіць з сям'і з спартыўнай традыцыяй: маці, Марыя Стэла Масока, была чэмпіёнкай Італіі ў кіданні дыска.
БУХВАЛЬД Гвіда (BUCHWALD Guido). ФРГ Германія. 24.01.1961. Абаронца. ЧС 1990 (7-0). «Ванвайль»	(1969-77),
«Пліцхаузэн» (1977-78), «Штутгартэр Кікерс»,
Штутгарт (1978-83), «Штутгарт» (198394, 325-28), «Урава Рэд Даймандс», Яп. (1994-97, 127-11), «Карлсруэ» (1998-99, 40-3). Чэмпіён Германіі 1984 і 1992. За зб. ФРГ (1984-94) згуляў 76 гульняў, забіў 4 галы. Удзельнік ЧС 1994 (3-0), АГ 1984, ЧЕ 1984, паўфіналіст ЧЕ 1988, срэбны прызёр ЧЕ 1992. Адзін з найлепшых нямецкіх абаронцаў апошняй чвэрці XX ст. У бундэслізе згуляў 334 гульні, забіў 28 галоў. Пасля сканчэння кар'еры спартыўны дырэктар «Карлсруэ» (1999-2001). У 2004 узначаліў японскі клуб «Урава Рэд Даймандс» (уладальнік Кубка краіны 2006).
БЬЯВАЦІ Амедэа (ВІАVATI Amedeo). Італія. 04.04.1915 22.04.1979. Нападнік. ЧС 1938 (3-0). «Балонья» (1925-34, 193548, 172-74), «Катанія» (1934-35). Чэмпіён Італіі
1937, 1939, 1941. За зб. Італіі (1938-47) згуляў 18 гульняў, забіў 8 галоў.
БЭКЕНБАЎЭР Франц (BECKENBAUER Franz). ФРГ — Германія. 11.09.1945. Паўабаронца, абаронца, трэнер. ЧС 1974 (7-0), ЧС 1990. «Мюнхен-1906» (1954-58),
«Баварыя» (1958-77, 396-43), «Ню-Ёрк Космас», ЗША, (1977-80, 1983, 105-20), «Гамбург» (1980-82, 28-0). Уладальнік КЕЧ 1974, 1975, 1976, КУК 1967, МК 1976. Чэмпіён ФРГ 1969, 1972, 1973, 1974 і 1982, уладальнік Кубка ФРГ 1966, 1967, 1969 і 1971, чэмпіён NASL 1977, 1978, 1980. За зб. ФРГ (1965-77) згуляў 103 гульні, забіў 14 галоў. Срэбны прызёр ЧС 1966 (6-4), удзельнік ЧС 1970 (51), чэмпіён Еўропы 1972, срэбны прызёр ЧЕ 1976. Адзін з найлепшых гульцоў у гісторыі футбола. Па версіі IFFHS заняў 3-е месца ў спаборы на вызначэнне найлепшых гульцоў XX ст. Уладальнік «Залатога мяча» 1972 і 1976, найлепшы футбаліст ФРГ 1966, 1968, 1974 і 1976, найлепшы футбаліст NASL 1977. У бундэслізе згуляў 424 гульні, забіў 44 галы. Пасля сканчэння кар'еры ўзначальваў зб. ФРГ (1984-90, 66+34=20-12 107:61). Пад яго кіраўніцтвам немцы сталі срэбранымі прызёрамі ЧС 1986, паўфіналістамі ЧЕ 1988, а таксама пераможцамі ЧС 1990. У 1990-91 ачольваў «Апімпік», Марсэль, Фра. У 1993-94 і 1996 узначальваў «Баварыю», якую зрабіў уладальніцай Кубка УЕФА 1996 і чэмпіёнам краіны 1994. Найлепшы трэнер свету 1990 па версіі «World Soccer». У красавіку 2004 быў прызнаны УЕФА другім пасля ЗІДАНА найлепшым футбалістам Еўропы за апошнія 50 гадоў. Адзіны ў свеце, хто заваяваў Кубак свету спачатку ў якасці капітана каманды, а затым яе трэнера. Прэзыдэнт «Баварьгі» да 2001, пасля чаго ўзначаліў аргкамітэт па правядзенні ЧС 2006 у Германіі.
БЭНКС Гордан (BANKS Gordon).	Англія.
30.12.1937. Брамнік. ЧС 1966 (6/-3). «Мілквэй Сціл Уокс» (1953-54), «Роумарш Вэлфер» (195455), «Чэстэрфілд», Д-3
(1955-59), «Лэстэр Сіці» (1959-67, 293/457), «Сток Сіці» (1967-73, 194/-265), «Форт Лаўдэрдэйл Страйкерс», ЗША (1977-78, 39/-67). За зб. Англіі (1963-72) згуляў 73 гульні, прапусціў 57 галоў. Удзельнік ЧС 1970 (3/-1), запасны на ЧС 1962. Бронзавы прызёр ЧЕ 1968. Па версіі Міжнароднай асацыяцыі гісторыі і статыстыкі футбола другі пасля Яшына найлепшы футбольны брамнік ХХ-га стагоддзя. Найлепшы футбаліст Англіі 1972. У чэмпіянаце Англіі згуляў 510 гульняў. У 1973 патрапіў у аўтакатастрофу, у выніку якой страціў вока і вымушаны быў скончыць кар'еру гульца. Трэнераваў зб. Англіі-м., «Мортан», Шатл., «Форт Лаўдэрдэйл Страйкерс», ЗША, «Порт Уэл».
ВАВА — Эдвальда ІСІДЗІЁ НЭТА (VAVA Edvaldo IZIDIO NETO). Бразілія. 12.11.1934 19.01.2002. Нападнік. ЧС 1958 (4-5), ЧС 1962 (64). «Спорт», Рэсіфэ (1948-
51), «Васка да Гама» (1951-58), «Атлетыка», Мадрыд, Ісп. (1958-61), «Палмейрас» (1961-67), «Амерыка», Мекс. (1966, 1970), «Партугеза», (1968-69), «СанДзіега Торас», ЗША (1968). За зб. Бразіліі (1955-64) згуляў 19 гульняў, забіў 13 галоў. Удзельнік АГ 1952 (найлепшы стралец турніра). Першы гулец, які вызначыўся галамі ў двух фінальных матчах чэмпіянатаў свету. Асыстэнт гал. тр. зб. Бразіліі на ЧС 1982. Працаваў трэнерам у Калумбіі, Бразіліі, Мексіцы.
ВАЛЕНСІЯ Хасэ Даніэль (VALENCIA Jose Da­niel).	Аргентына.
03.10.1955. Паўабаронца. ЧС 1978 (4-0). «Атлетыка Хімнасія і Эсгрыма», Хухуй (1972-74), «Талье-
рэс», Кардоба (1974-85, 1986-88, 274-27), «Дэпарціва Унівэр», Кіта, Эквадор (1986), «Расарыё Сэнтрал» (1989-90). За зб. Аргентыны (1975-82) згуляў 39 гульняў, забіў 4 галы. Удзельнік ЧС 1982 (10). Браўудзелу КА 1975 і 1979.
ВАЛЬДАНА Хорхэ Альберта Франсіска (VALDANO Jorge Alberto Francisco). Аргентына. 04.10.1955. Нападнік. ЧС 1986 (7-4). «Ньюэл'с Олд Бойс» (1972-75, 49-11),
«Алавес», Ісп., Д-2 (1975-79), «Рэал», Сарагоса, Ісп. (1979-84, 143-46), «Рэал», Мадрыд, Ісп. (1984-87, 85-39). Уладальнік Кубка УЕФА 1985 і 1986. Чэмпіён Аргентыны 1974 (М) і Іспаніі 1986, 1987. У Д-1 згуляў 277 гульняў, забіў 97 галоў. За зб. Аргентыны (1981-86) згуляў 22 гульні, забіў 7 галоў. Удзельнік ЧС 1982 (2-0). Яркі аргентынскі нападнік, які амаль усю кар'еру адгуляў у Іспаніі, грамадзянства якой у рэшце і ўзяў. Трэнераваў «Тэнэрыфэ», Ісп. (1992-94), «Рэал», Мадрыд, Ісп. (1994-01.1996, чэмпіён краіны 1995), «Валенсію», Ісп. (1996-97). Да лета 2004 працаваў тэхнічным дырэктарам мадрыдскага «Рэала». У сакавіку 2006 цудам выжыў у авіякатастрофе ў гарах Мексікі.
ВАЛЬТЭР Отмар (WAL­TER Ottmar). ГерманіяФРГ. 06.03.1924. Нападнік. ЧС 1954 (5-4). «Кайзэрслаўтэрн» (1938-58, 275-295). Чэмпіён ФРГ 1951 і 1953. За зб. ФРГ
(1950-56) згуляў 21 гульню, забіў 10 га-
лоў. Ён і ягоны больш славуты брат Фрыц сталіся першай парай братоў-чэмпіёнаў свету.
ВАЛЬТЭР Фрыдрых (Фрыц) (WALTER Fried­rich (Fritz). Германія-ФРГ. 31.10.1920 17.06.2002. Нападнік. ЧС 1954 (6-3). «Кайзэрслаўтэрн» (193059, 379-306). Чэмпіён ФРГ
1951 і 1953, найлепшы стралец нямецкай лігі 1953 (38). За зб. ФРГ (1940-58) згуляў 61 гульню, забіў 33 галы. Удзельнік ЧС 1958 (5-0). Зорка нямецкага футболу. Капітан зб. ФРГ ў 30 гульнях, у тым ліку і на пераможным ЧС 1954. У чэмпіянатах Германіі-ФРГ згуляў 416 гульняў, забіў 381 гол. Узначальваў малавядомыя «Нойштадт-Кобург» (1960), «Альзэнборн» (1962-68). Імя Фрыца Вальтэра носіць з 1985 стадыён у Кайзэрслаўтэрне. Брат Отмара ВАЛЬТЭРА.
ВАМПЕТА Маркас Андрэ Баціста дос САНТАС (VAMPETA Marcos Andre Batista dos SAN­TOS).	Бразілія.
13.03.1974. Абаронца, паўабаронца. ЧС 2002
(1-0). «Віторыя», Байя (1990-94, 04.2004-06.2004,	14-0), «ФСФ
Эйндховен», Гал. (1994-95, 1996-98, 495), «Венло», Гал. (1995, 8-6), «Флумінэнсэ» (1995-96, 23-1), «Карынціянс» (19982000, 2002-3, 69-5), «Пары Сэн-Жэрмэн», Фра (2000-01, 7-1), «Інтэр», Іта. (200012.2000, 1-0), «Фламенга» (2001-02, 161), «Кувейт Спорт Клуб», Кувейт (07.2004-04.2005), «Бразіленсэ» (04.2005-12.2005), «Гояс» (02.2006-*). Пераможца першага чэмпіянату света сярод клубных каманд (2000), чэмпіён Бразіліі 1998 і 1999, штатаў Сан Паула 1999, 2002, 2003 і Гояс 2006, чэмпіён Галандыі 1997, уладальнік Суперкубка Галандыі 1996 і 1997. За зб. Бразіліі
(1998-2002) згуляў 39 гульняў, забіў 2 галы. Уладальнік КА 1999, срэбны прызёр Кубка Канфедэрацый 1999. Уладальнік Bola de Prata 1998 і 1999.
ВАРЭЛА МУІНЬЁС ВАРЭЛА Абдуліё Хасінта (VARELA MUINOZ VARELA Obdulio Jacinto). Уругвай. 20.09.1917 02.08.1996. Паўабаронца, абаронца. ЧС 1950 (4-1).
«Хувентуд» (1936-38), «Уондэрэрс» (1937-43), «Пеньяроль» (1943-55). Чэмпіён Уругвая 1944, 1945, 1949, 1951, 1953, 1954. За зб. Уругвая (1939-1954) згуляў 49 гульняў, забіў 10 галоў. Удзельнік ЧС 1954 (3-1). Капітан каманды на абодвух турнірах. Уладальнік КА 1942, удзельнік КА 1939, 1941, 1945 і 1946. Культавая постаць урутвайскага футболу. Найстарэйшы аўтар галоў на ЧС 1950 і 1954.
ВІДАЛЬ Эрнэста Хасэ (VIDAL Ernesto Jose). Уругвай. 15.11.192113.06.1974. Нападнік. ЧС 1950 (3-1). «Расарыё Сэнтрал», Apr., «Пеньяроль» (1944-53), «Фіярэн-