Ведамасці Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь
№25-26 1994 год
г) калі яна з'яўляецца грамадзянінам абедзвюх Дзяржаў або калі яна не з'яўляецца грамадзянінам ніводнай з іх, кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў вырашаюць пытанне па ўзаемнай згодзе.
3. Калі ў адпаведнасці з палажэннямі пункта 1 асоба, якая не з'яўляецца фізічнай асобай, з'яўляецца рэзідэнтам абедзвюх Дагаворных Дзяржаў, кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў вырашаюць пытанне па ўзаемнай згодзе.
Артыкул 5
Пастаяннае прадстаўніцтва
1' Для мэт дадзенага Пагаднення тэрмін «пастаяннае прадстаўніцтва» абазначае пастаяннае месца дзейнасці, праз якое
25
поўнасцю або часткова ажыццяўляецца камерцыйная дзейнасць прадпрыемства.
2. Тэрмін «пастаяннае прадстаўніцтва» ўключае ў сябе ў прыватнасці:
а) месца кіравання;
б) аддзяленне;
в) кантору;
г) фабрыку;
д) майстэрню;
е) руднік, нафтавую або газавую свідравіну, кар’ер або любое іншае месца здабычы прыродных рэсурсаў;
ж) памяшканне, выкарыстоўваемае для збыту прадукцыі;
з) будаўнічую пляцоўку, будаўнічы, мантажны або зборачны аб'ект, але калі толькі такая пляцоўка або аб'ект існуюць на працягу перыяду, які перавышае 12 месяцаў.
3. Нягледзячы на папярэднія палажэнні дадзенага артыкула, тэрмін «пастаяннае прадстаўніцтва» не разглядаецца як той, які ўключае:
а) выкарыстанне збудаванняў выключна для мэт захавання, дэманстрацыі або пастаўкі тавараў або вырабаў, якія належаць прадпрыемству;
б) утрыманне запасаў тавараў або вырабаў, якія належаць прадпрыемству, толькі ў мэтах захавання, дэманстрацыі або пастаўкі;
в) утрыманне запасаў тавараў або вырабаў, якія належаць гэтаму прадпрыемству, толькі для мэт перапрацоўкі іншым прадпрыемствам;
г) утрыманне пастаяннага месца дзейнасці выключна для пакупкі тавараў або вырабаў або для збору інфармацыі для прадпрыемства;
д) утрыманне пастаяннага месца дзейнасці выключна для мэт ажыццяўлення для прадпрыемства любой іншай дзейнасці падрыхтоўчага або дапаможнага характару;
е) утрыманне пастаяннага месца дзейнасці выключна для любога спалучэння відаў дзейнасці, названых у падпунктах а — д, пры ўмове, што такая дзейнасць у цэлым пастаяннага месца дзейнасці, якая вынікае з гэтага спалучэння, мае падрыхтоўчы або дапаможны характар.
4. Нягледзячы на палажэнні пунктаў 1 і 2, калі асоба, іншая, чым агент з незалежным статусам, да якога прымяняецца пункт 5, дзейнічае ў адной Дагаворнай Дзяржаве ад імя прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы, то лічыцца, што гэтае прадпрыемства мае пастаяннае прадстаўніцтва ў першай названай
26
Дагаворнай Дзяржаве ў адносінах да любой дзейнасці, якую гэтая асоба ажыццяўляе для прадпрыемства, калі такая асоба мае і звычайна карыстаецца ў гэтай Дзяржаве паўнамоцтвамі заключаць кантракты ад імя гэтага прадпрыемства, калі дзейнасць такой асобы не абмежавана той, якая прадстаўлена ў пункце 3, і якая, калі яна ажыццяўляецца праз пастаяннае месца дзейнасці, не робіць гэтае пастаяннае месца дзейнасці пастаянным прадстаўніцтвам згодна з палажэннямі гэтага пункта.
5 Прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы не разглядаецца як маючае пастаяннае прадстаўніцтва ў другой Дагаворнай Дзяржаве толькі на той падставе, што яно ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у гэтай другой Дзяржаве праз брокера, камісіянера або любога іншага агента з незалежным статусам пры ўмове, што гэтыя асобы дзейнічаюць у рамках сваёй звычайнай прафесіянальнай дзейнасці.
6. Той факт, што кампанія, якая з'яўляецца рэзідэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы, кантралюе або кантралюецца кампаніяй, якая з'яўляецца рэзідэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы або якая ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у гэтай другой Дзяржаве (праз пастаяннае прадстаўніцтва або іншым чынам), не з'яўляецца сам па сабе падставай для таго, каб лічыць адну з гэтых кампаній пастаянным прадстаўніцтвам другой.
Артыкул 6
Даходы ад нерухомай маёмасці
1. Даходы, якія атрымлівае рэзідэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ад нерухомай маёмасці (уключаючы даходы ад сельскай або лясной гаспадаркі), якая знаходзіцца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, могуць абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
2. Тэрмін «нерухомая маёмасць» абазначае зямлю і будынкі. Тэты тэрмін таксама ўключае маёмасць, дапаможную ў адносінах да нерухомай маёмасці, жывёлу і абсталяванне, выкарыстоўваемыя ў сельскай і лясной гаспадарцы, правы, да якіх прымяняюцца палажэнні агульнага права ў адносінах зямельнай уласнасці, узуфрукт нерухомай маёмасці і правы ў адносінах перамененых або фіксаваных плацяжоў як кампенсацыя за распрацоўку або права на распрацоўку мінеральных запасаў, крыніц і іншых прыродных рэсурсаў. Марскія, рачныя і паветраныя судны не разглядаюцца ў якасці нерухомай маёмасці.
3. Палажэнні пункта 1 прымяняюцца да даходаў, якія атрымліваюцца ад прамога выкарыстання, здачы ўнаём або выкарыстання нерухомай маёмасці ў любой іншай форме.
27
4. Палажэнні пунктаў 1 і 3 прымяняюцца таксама да даходаў ад нерухомай маёмасці прадпрыемства і да даходаў ад нерухомай маёмасці, якая выкарыстоўваецца для ажыццяўлення незалежных асабістых паслуг.
Артыкул 7
Прыбытак ад камерцыйнай дзейнасці
1. Прыбытак прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы абкладаецца падаткам толькі ў гэтай Дзяржаве, калі толькі гэтае прадпрыемства не ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве праз размешчанае там пастаяннае прадстаўніцтва. Калі прадпрыемства ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць, як зазначана вышэй, прыбытак гэтага прадпрыемства можа абкладацца падаткам у другой Дзяржаве, але толькі ў той частцы, якая адносіцца да гэтага пастаяннага прадстаўніцтва.
2. 3 улікам палажэнняў пункта 3 гэтага артыкула, калі прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве праз пастаяннае прадстаўніцтва, якое там знаходзіцца, то ў кожнай Дагаворнай Дзяржаве гэтаму пастаяннаму прадстаўніцтву залічваецца прыбытак, які яно магло б атрымаць у выпадку, калі б яно было асобным і самастойным прадпрыемствам, што ажыццяўляе такую ж або аналагічную дзейнасць у такіх жа або аналагічных умовах і дзеючым цалкам незалежна ад прадпрыемства, пастаянным прадстаўніцтвам якога яно з'яўляецца.
3. Пры вызначэнні прыбытку пастаяннага прадстаўніцтва дапускаецца вылік расходаў, звязаных з дзейнасцю гэтага пастаяннага прадстаўніцтва, уключаючы кіраўніцкія і агульнаадміністрацыйныя расходы, панесеныя як у Дзяржаве, дзе размешчана пастаяннае прадстаўніцтва, так і за яе межамі.
4. Па меры таго, што вызначэнне ў Дагаворнай Дзяржаве прыбытку, які адносіцца да пастаяннага прадстаўніцтва на аснове прапарцыянальнага размеркавання агульнай сумы прыбытку прадпрыемства яго розным падраздзяленням, з'яўляецца звычайнай практыкай, нішто ў пункце 2 не перашкаджае гэтай Дагаворнай Дзяржаве вызначыць падаткаабкладаемы прыбытак пры дапамозе такога размеркавання, як гэта дыктуецца практыкай; аднак выбраны метад размеркавання павінен даваць вынікі, адпавядаючыя прынцыпам, якія змешчаны ў гэтым артыкуле.
5. Ніякі прыбытак не адносіцца да пастаяннага прадстаўніцтва на падставе толькі закупкі гэтым пастаянным прадстаўніцтвам вырабаў або тавараў для прадпрыемства.
6. Для мэт папярэдніх пунктаў прыбытак, які адносіцца да
28
пастаяннага прадстаўніцтва, вызначаецца штогод адным і тым жа метадам, калі толькі не будзе дастатковай і важнай прычыны для яго змянення.
7. Калі прыбытак уключае віды даходаў, якія разглядаюцца асобна ў іншых артыкулах дадзенага Пагаднення, палажэнні гэтых артыкулаў не закранаюцца палажэннямі дадзенага артикула.
Артикул 8
Марскі і паветраны транспарт
1. Прыбытак, які атрымлівае прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы ад эксплуатацыі марскіх або паветраных суднаў, піто выкарыстоўваюцца ў міжнародных перавозках, абкладаецца падаткам толькі ў гэтай Дзяржаве.
2. У адносінах прыбытку, які атрымлівае авіятранспартны кансорцыум Скандынаўскай авіятранспартнай кампаніі (САС), палажэнні пункта 1 прымяняюцца толькі да той часткі прыбытку, якая адпавядае ўдзелу ў кансорцыуме авіятранспарту АБ (АБА), шведскага партнёра САС.
3. Палажэнні пункта 1 прымяняюцца таксама да прыбытку ад удзелу ў сумеснай дзейнасці або міжнародным транспартным агенцтве.
Артыкул 9
Асацыіраваныя прадпрыемствы
1. У выпадку, калі:
а) прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы прама або ўскосна ўдзельнічае ў кіраванні, кантролі або капітале прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы, або
б) адны і тыя ж асобы прама або ўскосна ўдзельнічаюць у кіраванні, кантролі або капітале прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы і прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы і ў абодвух выпадках паміж двума прадпрыемствамі ў іх камерцыйных або фінансавых узаемаадносінах ствараюцца або ўстанаўліваюцца ўмовы, якія адрозніваюцца ад тых, што мелі б месца паміж двума незалежнымі прадпрыемствамі, тады любы прыбытак, які мог бы быць налічаны аднаму з іх, але зза наяўнасці гэтых умоў не быў яму налічаны, можа быць уключаны ў прыбытак гэтага прадпрыемства і адпаведна абкладзены падаткам.
29
2. У выпадку, калі адна Дагаворная Дзяржава ўключае ў прыбытак прадпрыемства гэтай Дзяржавы — і адпаведна абкладае падаткам — прыбытак, па якому прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы абкладаецца падаткам у гэтай другой Дзяржаве, і прыбытак, такім чынам уключаны, з'яўляецца прыбыткам, які быў бы налічаны прадпрыемству першай Дзяржавы, калі б умовы ўзаемаадносін паміж двума прадпрыемствамі былі б умовамі, якія існуюць паміж незалежнымі прадпрыемствамі, тады гэтая другая Дзяржава робіць адпаведную папраўку ў суме падатку, спаганяемага з гэтага прыбытку. Пры вызначэнні такой папраўкі належная ўвага ўдзяляецца іншым палажэнням дадзенага Пагаднення, а кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў могуць пракансультавацца адзін з адным пры неабходнасці.
Артыкул 10
Дывідэнды
1. Дывідэнды, якія выплачвае кампанія, якая з'яўляецца рэзідэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы, рэзідэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
2. Аднак такія дывідэнды могуць таксама абкладацца падаткам у той Дагаворнай Дзяржаве, рэзідэнтам якой з'яўляецца кампанія, якая выплачвае дывідэнды, у адпаведнасці з заканадаўствам гэтай Дзяржавы, але калі атрымальнік фактычна мае права на дэвідэнды, спаганяемы падатак не перавышае:
КНІГІ ОНЛАЙН
