Развагі
Зянон Пазьняк
Выдавец: Беларускія Ведамасьці
Памер: 315с.
Нью Йорк, Варшава, Вільня 2007
Дык у чнм жа справы? Чаму вакол гаворыцца няпраўда? А спрява вось у чым. Расіііскдд Федэрацыя не выяўляе зяраз__адн а роднан’паліт^^
цяпе р рті лтгкгспгдв wV^ патэ нцыяльйае. ,ііім<пуладдзе^^ ў тым, на"якую расінскую патэнцыяльную сілу зрабілі стаўку беларускія няменклатурныя артадоксы, якія і заварылі гэтую кашу з калектыўнай бяспекай і скасаваннем нентралітэту Радзімы. Вядома ж, іхнія спадзявашп не на Ельцына (мы падтрымліваем яго барацьбу з камуністамі) і, паверце, нават не на Хасбулатава (фігуру часовую і пераходную). СтаЎка. зрорлена на тыя авантурныя расійскія ады» іпто імкнуцца адрадзіць КГТС<Г~Савецкі Саюз, халодную ванну.
старўю _ іаталітарную сісгэму. Гэтая палітяяа ’здачы БсларусГ, ліквідацыі яе пезалежнасці, інкарпарацыі ў Расію асабліва выразна абазначылася цасля ^9£а_леддкоіінагд^^сзда^Ц^ нядаўда ЗЕГаПГТПряўІшГЗ^
Саўміпа флктьічПй выступяе выкапаўцам гэтай палітыкі. Спадзяванні робяцца таксама на старадумныя імперскія колы расійскай ваеншчыны, якія нс хаваюць сваіх экспансіянісцкіх намераў.
Аб’ектыўна ўдзел Беларусі ў калектыўнай бяспецы »е на карысць не толькі беларускаму народу, але і народам Расіі. Тым часам сітуаішя ў расійскіх Узброе; ных Сілах катастрафічная Вокскі ўкяМпд£к.тавацьія СТТддіамЕіСяр^ на 55 пра^іп^ўТТІяііер. прызвана ў войс к А^о ajyy_^__jjpaipnrn^
Болей не дазваляе~ЗЛК0Н.~Тэтай жа вяс нбй можна будзе прызваць толькі 16 працэнтаў. Міністр аоароны Расіі П.Грачоў гяворыць: “Еслн дело так пойдет н дзльшс, іо к 1995 году длххннскнх войск в "горячнх трчках” простр не будет. ІІусть тогда прлнтнкп~думают,. .как ji£e^ печйть стратепіческме пнтерш>ь1^сснн” ("Незавнснмая газета’ 1993, 23.03.).
Вось дзе, як кажуць, пябуджальная прычына да ваеннага саюзу. 1 палітыкі" думаюць. Сэнс у нястачы гарматнага__мя.~ са для "спхітёгнч^^ Рос
Снтг”, ' для г.фачы£^*рацак".. Ьсларусы, што былі найболып надзеннымі салдатамі і афіцэрамі ў Савецкай Арміі, шчодра палілі сваёй крывёй за чужыя “інтарэсы" Венгрыю і Чэхаславакію. кітайскую мяжу і Афганістан, Азербайджан і Асецію, І'рузію і Абхазію, Таджыкістан і Малдову. Выходзіць, трэба яшчэ? ^ толькі варнньі дагавор ао калектыўнзооеішГз усілн агавоокамі для npagaaH_______{аб службе_шлькі на свае» тэрыторыі jjui.) будзе .падпісаны/ беларуская крдў—зноў ііадьешіа. Грэба ж ахоўваць камуністычны рэжым ва Узбекістане, антыдэмакратычны рэжым у Таджыкістане, афганскую мяжу, рускія інтарэсы на Каўказе і г.д. ГІрытым усё будзе ‘законна абстаўлена. Прапануем прачытаць хаця 6 змест чацвёртага артыкула Дагавора пра калектыўвую бяспеку, куды нас заганяюць:
“В случае совершепня акта агресснн протнв любого нз государств участннков все остальные государстваучастннкн предоставят ему неооходнмую помоіць, включая военную, а также окажут поддержку находяіцнмнся в нх распоряженнн средствамп в порядке осуіцествлення права на коллектнвную оборону".
Цяпер у Вярхоўным Садеце пад выглядалГнйбходнасці эканамічнага саюзу і ваеннага дагавору аб калектыўнай бяс
244
ііецы з СНД, навязанага 11 й cedi намеііклатурнаіі ІЭДьшасцю, ідз? ^рыдкі, нізкі, агідны jяндлпь жнп.і'умі н ашых люДзей, сыноў і братоў, дысшуечна дзяржа ў нЗЯ 'ЗТфЛДЯТТрыПюу^^ маўчанні
і дэзінфармацыі грамадства. Гэта змова CXnw6e^ycia|)ra!ii3^^ радй^Тзуміна I дэііўтацкан пракамуніётычнай большасцю Вярхоўнага Савета. Гэта змова з рэакцыіінымі, антыдэЯажра/ьннйТ^^^
пцдаТГ~Ддярк^^ Канстыту
цыя~ГВзгтпіая дактрына Рэспублікі Беларусь, дзе гаворыцца, uno наша краіна праходзіць самастойны курс у галіне ваеннай палітыкі, імкнецца да пе^аходу ў статус нейтральнай, бяз'ядзернан дзяржавы". Адкрыта і брудна зневажаюцца ў Вярхоўным Савеце нашыя дзяржаўныя герб і сцяг, наша беларуская мова, нашы святыні, героі і гісторыя, парушаюцца законы. Адмятаецца ўсё карыснае і канструктыўнае, што нязручна для наменклатуры. На гэтай сесіі нават простая прапанова апазіцыі гарантаваць усім жадаю
чым атрымаць згодна з законам участак зямлі да 10 сотак — і тое было адкінута болыпасцю Вярхоўнага Савета.
Дыскусія на 11й сесіі паміж наменклатурай і апаэіцыяй БНФ схілілася, аднак, не на кярысдь наменклатуры. Тады, 1 красавіка, перад прыняццем рашэнняў дэпутаты наменклатурнай болыпасці сарвалі кворум, а нрэзідыум на кароткі час узурпіраваў уладу ў Вярхоўным Савеце. Сесію мяркуюць працягнуць 8 і 9 красавіка. Рыхтуюць антыканстціуцыццд.е прыняцце ваеннага дагавору...аб_калекУыўнай ^ааецьі^^ліквідацьію нсйт ралітэту, пагрзжаюць змшшь^таршыню Вярхоўнага Іавета.
Незалежнясць I нейтралітэт ёсць нашы важнейшыя палітычныя каштоўнасці, гарантыі спакою, стабільнасці. павагі да нас у свеце. Уявім, што нейтралітэт ліквідаваны і Беларусь уцяпіулі у ваенны блок з Расіяй. Адоазу зменяцца нашы ўзаемадачыненІіГІГхуседзя^^ ржнай^ПбльіірУЖТЛітвон, Латвіяіілкія рё 'ўваходзяЦв сістэму_^кадектьіўна й бяспекі. ііерамецяцца адносіны ла нас з 'боку міжйароднай суцолтасці. бо адначаСова са стратап нейтралітэту мы згубім і перспектывў бяз'ядзернай дзяржавы. Беларусь зноу name. ператварацца не тўлўсІ“’Срй^^ 1
нага мяса. але і ў расінскі ваепнастрлІэгічны плацдарм. Пра будучыню народа не трэба і кэзагіь. Яе ўрэшце не будзе.
іішль існус нелалежнасць і ueitu
ралцэ.т, вьіхад са складанага становішча уэканоміцы, экалопі культуры гяпнял^ найсферы — ёсць/чТрынцыпывыхаду з крызісу, ход і парадак магчымых рэфорчаў распрацаваны апазіцыяй Народнага фронту. Аднак ажыццявіць іх ва ўмовах наменклатурнага рэжыму і антынароднай палітмкі немагчыма/ 1 Іатрэбны дэмак'рТ" Тйчныя'вМбарБПТарламента. Тым часам пасля антыканстытуцыйнай, незаконнай забароны рэферэндуму на Беларусі і страты лептымнясці Вярхоўным Саветам дзейнасць яго зрабілася безадказнай, хяатычнай і рэгрэсіўнай, абнізіляся мараль, праца скіроўваешіа на псраі.ляд і адмніу раней прынятых дэмакратычных палажэнняў, гарантуюЧйх нам існаваннс дзяржаўнасці, развіцця культуры, сацы яльнай сферы і г.д. Цяпср праца гэтага органа ўлады і створанага ім урада не бяспечныя для грамядства. Раскрадаецца. Д^ДЦжаўная^Ў2’а£1’а£Ць^
рооіцца, каб гэтаПспынІП^; вайам ?арастЯЕ ——^мйышідспе: ^зьруеныя
Тфыйінальнікі з Азіі і Каўказа~ужо расн^ЦрюноТДЕггіта^В^^ на
вэтсТрптіііыяі святыя для кожнага беларуса брацкія магілы ў Курапатах. Улады не варушаць і пальцам. Тым часам навесці парадак можна. Трэба толькі за гэта ўзяцца. Аднак замест парадку npgiiaнуюць дашш ДдоХ' і праблемы гарачых К^ПЙ^.... ...
Мы за раўнапраўныя, ^заемавыгадныя дачыненні са свабоднан Расіяй. але вайсковыя справы хай кожны вырашае сам.
У сувязі з усім сказаным апазіцыя БНФ будзе зноў ставіць пытанне аб адмене незаконнай пастановы аб забароне рэферэндуму і аб прызначэнні Вярхоуным Саветам даты правядзення ўсенароднага галасавання аб новых выбарах згодна з заключэннем Цэнтральнай камісіі па рэферэндуму і законнай воляй 442 тысяч грамадзян, што паставілі свае подпісы за правядзенне рэфе рэндуму. Мы спадэяёмся на падтрымку выбаршчыкамі гэтай ініцыятывы.
У чацвер і ў пятніцу, 8 і 9 красавіка, у час працы сесіі пракамуністычнай большасцю можа быць спынена трансляцыя. Мы. дэпуіатц^іпазіцы^ вьівддзіцьлд^длойічў^^ вы
баршчыкаў гйГТВдОйСуЗ^х^^ Са
вецевыраійаеііцалсс. Беларусі.
/Няхай жыве вольная, мірная і незалежная Беларусь!
Народныя дэпутаты апазіцыі БНФ у Вярхоуііьім Цавёце7
З.І^Гзьняк, Л.Баршчэўскі, А.Трусаў, Л.Зданевіч, В.Голубеў, Г.Сямдзянава, Б.Гюнтар, Л.Дзейка, В.Какоўка, У.Заблоцкі, С.ІІапкоў, С.Антончык, А.Шут, П.Холад, С.Бабачонак, С.Навумчык, Л.Звераў, Ю.Беленькі, М.Крыжаноўскі, В.Алампіеў, М Лксаміт, М.Маркевіч, Г.Грутавм, Я.Цумараў, І.Гермянчук, В.Галубовіч, С.Слабчапка, І.Пырх, І.Гсрасюк.
Д23. („Народная Газэта”, 1993, 6 красавіка).
245
Заява апазіцыі Беларускага народнага фронту ў Вярхоўным Савеце
На адзінаодатай нечарговай сесіі Вярхоўнага Савета Беларусі яго пракамуністычнай большасцю зроблены яшчэ адзін крок у бездань: прынята пастанова даручыць Старшыні Вярхоўнага Савета падпісаць ад імя Рэспублікі Беларусь дагавор аб “калектыўнай бяспецы" з Расіяй, Арменіяй, Казахстанам, Кыргызстанам, Таджыкістанам, Туркменістанам, Узбекістанам. Камуністы спрабавалі ўвесці ў зман грамадскасць Беларусі, хаваючы свае сапраўдныя намеры — цераз адмаўленне ад нейтралітэту ліквідаваць незалежнасць нашай краіны. Правядзенне палітыкі, скіраванай на знішчэнне нашага нейтралітэту, што цягне за сабой і адмаўленне ад бяз’ядзернасці Беларусі, прымус да ўступлення ў ваенны олок з Расіяй выкліканы дзвюма прычыяамі. Папершае. гэта вынік поўнага правалу эканамічнай палітыкі Савета Міністраў і боязь адказнасці перад народам за разбуральныя наступствы сваіх дзеянняў. Наменклатура шукае знешняй сілы, на якую можна звалшь свае грахі і абаперціся, калі ўлада захістаецца. Другая прычына — гэта авантурнае імкненне старых камуністычных сіл адрадзіць ранейшую ўладу КПСС, узнавіць таталітарны СССР Беларуская посткамуністычная наменклатура, што не прызнавала самастойнасці і суверэнітэту краіны, заўсёды вылучалася правінцыяльнасцю і нацыянальным нігілізмам, фактычна ўступіла ў змову з найбольш рэакцыйнымі І артадаксальнымі пракамуністычнымі сіламі Расіі, зацікаўленымі ў рэанімацьгі КПСС і інкарпарацыі Беларусі ў адноўленую імперыю. Кіруючая алігархія Беларусі не падтрымлівае дэмакратычную Расію, а выступае за саюз з Расіяй таталітарнай, камуністычнай, імперскай. Гэтыя людзі гатовыя прадаць свой народ і незалежнасць дзяржавы. Капітуляцыю Беларусі перад
ваенным дагаворам аб калектьгўнай бяспецы кіруючыя змоўшчыкі хочуць выкарыстаць як адзін з аргументаў супраць дэмакратычнай, антытаталітарнай палітыкі Ельцына ў Расійскай Федэрацыі.
Алазіцыя Беларускага народнага фронту ў сваім “Звароце да народа Беларусі’’ ("Народная газета" за 6 красавіка г.г.) дала падрабязную юрыдычную і палітычную ацэнку факту змовы пракамуністычных, праімперскіх сіл Расіі і Беларусі. У час сесіі гэтыя аргументы абвергнуты не былі. Усё вырашыла машына для галасавання, усё вырашылі ўжо звыклыя парушэнні рэгламенту — калі канстытуцыйная норма была прагаласавана простай большасцю галасоў, калі не ставіліся на галасаванне пісьмовыя папраўкі дэпутатаў ад апазіцыі і г.д.
Тым не менш Беларускі народны фронт, іншыя дэмакратычныя сілы, пгго ўзнялі свой голас супраць антынародных планаў урада В.Кебіча, атрымалі маральную перамогу. Пракамунісгычкаму, прасаўмінаўскаму лобі, якое складае большасць у сённяшнім Вярхоўным Савеце, давялося пад націскам. апазіцыйкых дэпутатаў прыняць рашэнне, згодна з якім лёс нейтральнага і бяз’ядзернага статуса нашай дзяржавы павінен будзе вырашацца на ўсебеларускім рэферэндуме. Галоўная мэта дэмакратычных сіл сёння — каб да падпісання дагавора такі рэферэндум адбыўся. He знята і не можа быць знята з парадку дня таксама пытанне аб адмене незаконнага рашэння Вярхоўнага Савета ад 29 кастрычніка 1992 года аб забароне рэферэндуму па датэрміновай яго адстаўцы, ініцыятарам якога выступілі 442 тысячы грамадзян Беларусі. Толькі новыя выбары паводле дэмакратычнага закона могуць прывесці да замены скарумпіраванай камуністычнай мафіі, якая пакуль што §)ымае ўладу практычна паўсюдна на еларусі.
КНІГІ ОНЛАЙН
