Развагі
Зянон Пазьняк
Выдавец: Беларускія Ведамасьці
Памер: 315с.
Нью Йорк, Варшава, Вільня 2007
Характерные снмптоматйка, теченйе заболеванйя (длйтельный скрытый перчод, неврастенйческая стадля, стадня расцвета сймптоматнкй, стадля паралйтйческого маразма, т.е. полного пслхйческого й фйЗйческого распада лйчностй), патологоанатомйческйе нзменення мозга, проведенное актйвное антнсйфйЛйТйческое леченне все перечйсленное вполне убедлтельно свйдетельствует, что Леннн свыше 10 лет страдал поздннм нейроснфнлнсом, хроннческнм днффузным снфйлйтйческнм менннгоэнцефалнтом в внде прогрессйвного паралнча с распространенным артерносклерозом сосудов головного мозга, проявлявйшнмся хроннческой недостаточностью мозгового кровообрашення, эпйлептнческн| мн прнпадкамн, повторнымн ннсультамн, паралнчем правой половіійы тела, афазней (утратой речн), нсходом в паралнтнческйй маразм й завершйвшемся смертью вследствйе очередного ннсульта, как н бывает прн названном заболеванйй.
Прйведенный выше развернутый дяагноз болезнн Леннна не является нй клеветой, нн позором это его й наше несчастье. Позор в том, что мы до сйх пор пребываем в неведенйй. Да, правда о болезнн Лелна многйм непрнятна, но от нее ннкуда не уйтя. Прлдется смлрйться й прлнять ее, йбо время правды уже прйшло.
Лев НОВАКОВНЧ, врачпсйхйатр 1й категорйй Надрукувана: (Народная Газета, 1993. 1 ліпеня)
248
ЗА КАДРАМ
Лех Валэнса I Зянон Паэьняк у Курапатах, 28 чэрвеня 1993 г.
Гэтым здымкам мы адкрываем новую рубрыку: «За кадрам».
Вельмі часта здараецца, што афіцыйная прэса не заўважае істотных ладзеяў I фактаў, вартых публікацыі.
Магчыма ў іх палітыка такая, а можа ўся праблема ў прафэсіяналізме. У выніку ж людзі не атрымліваюць цікавай I разнастайнай інфармацыі. Дарэчы, польская прэса адзначыла, што прэзыдэнт Лех Валэнса спаткаўся зь лідарам БНФ Зянонам Пазьняком. Нашае ж тэлебачаньне так старанна рабіла «рэпартаж», каб у кадр, крый Божа, ня трапіў Зянон Пазьняк.
У «агмтпропа» (так завецца гэты жанр) — свае законы.
Здымак Уладэімера KAPMI/1KIHA
h^, /63/vCca^k^c 1JJ3
Д25. („Свыбода”, 1993,1631 ліпеня).
Заява апаріцыі БНФ у Вярхоўным Савеце Рэспублікі Беларусь
Аб правале грашовай і фінансавакрэдытнай
палітыкі ў Рэспубліцы Беларусь
Яшчэ ў 1990 годзе, у самым пачатку дзейнасці Вярхоўнага Савета XII склікання, апазіцыя Беларускага народнага фронту выступіла ў Вярхоўным Савеце і ў друку з прапановай аб неабходнасці стварэння беларускай фінансавакрэдытнай сістэмы і пераходу на нацыянальную валюту (талер). Гэта неабходна было зрабіць, каб забяспечыць кантроль над грашовай эмісіяй і ўгаймаваць інфляцыю, наб стварыць спрыяльныя ўмовы для інвестыцыйнай дзейнасці, каб уратаваць нашу эканоміку ад разбурэння, каб прадухіліць
раскраданне нацыянальнаймаёмасцІ, йадрыў таварнага рынку і збядаенне людзей. Гэтатрэба былО’Зрабіць тым болып, вгго іншай перспектывы не былб, бо наіпы суседзі па так званай рублёвай зоне, у тым ліку і Расія, з развіццём рынкавых рэформ абавязкова павінны былі прыйсці да ўвядзення сваёй нацыяцальнай валюты. Гэта трэба было пачынаць рабіць тады, калі ў Беларусі былі летпыя, чым у іншых, стартавыя магчымасці. Гэта неабходна было рабшь раней яшчэ і таму, што такая аперацыя патрабуе для падрыхтоўкі
шмат часу (годпаўтара), грошы немагчыма ўвесці адразу.
Аднак і Вярхоўны Савет, і Саўмін, і Нацыянальны банк, і асабліва Планавая і бюджэтнафінансавая камісія Вярхоўнага Савета не прыслухаліся да нашых прапаноў ды абгрунтаванняў і рэгулярна адкідвалі іх на працягу ўсіх гэтых трох гадоў свайго існавання. Удалося дамагчыся толькі ўвядзення часовых разліковых білетаў (менавіта яны сёння ў нейкай ступені ратуюць становііпча).
Прынцыпы нашьд прапаноў у эканоміцы і ў грашовай сістэме
249
вядомыя. У агульных рысах яны ажыццёўлены ў Эстоніі і ажыццяўляюцца ў Латвіі, дзе ўжо спынена спіраль інфляцыі, лат і крона становяцца стабільнымі канверсуемымі валютамі, сітуацыя там няўхільна паляпшаецца.
Тое, іпто эканоміка і фінансавакрэдытная сістэма Рэспублікі Беларусь, якая мела добрыя першапачатковыя магчымасці, апынуліся за тры гады ля разбітага карыта, вінаватыя перш за ўсё гэтыя Савет Міністраў, Вярхоўны Савет, адпаведныя камісіі Вярхоўнага Савета, Нацыянальны банк і — персанальна — іхнія кіраўнікі. Яны ведалі пра ўсё і дзесяткі разоў былі праінфармаваны апазіцыяй БНФ і іншымі дэпутатамі дэмакратычнага блока. Цяпер, пасля вераломных крокаў Расіі і маніпуляцый з рублём, здарылася тое кепскае, пра што мы палярэджвалі ўрад і Вярхоўны Савет. Няма ніякага апраўдання некампетэнтнаму кіраванню і палітыцы ігнаравання нацыянальных інтарэсаў, бо, цярпіць ад гэтага
ўся наша дзяржава і ўвесь беларускі народ.
У гэтай сітуацыі, калі пацярпелі тысячы людзей, што не змаглі выехаць у адпачынак за межы Беларусі, калі наша дзяржава па віне безадказнасці палітыкі нясе страты, калі Нацыянальны банк фактычна прызнаў памылковасць сваёй пазіцыі, мы яшчэ раз нагадваем аб неабходнасці тэрміновай і ўсебаковай падрыхтоўкі да ўвядзення беларускага талера, да хуткага яго прыняцця ў якасці нацыянальнай валюты, патрабуем неадкладнага правядзення рынкавых рэформ эканомікі і карэкціроўкі адпаведных законаў.
Нам стала вядома аб панічных намерах урада пратрымацца ў сваім банкруцтве шляхам таемнай перадачы нашых нафтаперагонных заводаў і іншых нацыянальных каштоўнасцей ва ўласнасць Расіі. Такія намеры сведчаць пра поўную маральнапалітычную
Ііародныя дэпутаты Беларусі ад апазіцыі БНФ:
З.Пазьняк, У.Заблоцкі, В.Алампіеў, В.Голубеў, А.Трусаў, С.Навумчык, А.Шут, П.Холад, Г.Сямдзянава, С.Слабчанка, І.Гермянчук, І.Пырх, Ю.Бсленькі, С.Антончык.
дэградацыю кіраўніцтва і заслугоўваюць асобага разгляду на сесіі Вярхоўнага Савета.
У сувязі з правалам эканамічнай і фінансавакрэдытнай палітыкі мы лічым неабходным паставіць на гэтай сесіі пытанні аб тэрміновай адстаўцы кіраўнікоў Савета Міністраў і Камісіі Вярхоўнага Савета па планавай і бюджэтнафінансавай палітыцы, аб грашовай палітыцы Нацыянальнага банка Рэспублікі Беларусь, аб стварэнні кааліцыйнага ўрада і прызначэнні нечарговых выбараў на вясну 1994 года.
Мы ўхваляем дзеянні прафсаюзаў па збору подггісаў за датэрміновыя выбары, аб неабходнасці якіх апазіцыя БНФ заявіла яшчэ ў 1991 годзе, і звяртаемся да дэпутатаў усіх узроўняў, каму дарагія наіп народ і наша Рэспубліка Беларусь, з заклікам падтрымаць нас.
Д26. („Народная Газэта”, 1993,17 жніўня).
Супольная зая&а
Аб захаванні
грамадскага адзінства
Эканамічны і палітычны крызіс, у якім апынулася Беларусь, відавочны: спыняюцца прадпрыемствы, вымушана не працуюць людзі. Кіраўніцтва краіны, выбранае ' ^асы жстПйалпльньтмпранпл^^ эка~Яймічныя рэформы_і кіраваць но^й нешгёжаав пзяржанай. стары зДЙскрэдытаваны рэжым стаў на шлях адмаўлення ад нейтралітэту, ад прагрэсгўных рэформ, ад незалежнасці Беларусі, на шлях супрацоўніцтва з рэакцыйнымі, камуністычнымі, імперскімі коламі Расіі. Гэтыя колы зацікаўлены ў
тым, каб захаваць у Беларусі расійскія войскі, паласу супрацьпаветранай і супрацьракетнай абароны Масквы, базы стратэгічных і тактычных ракет — фактычна пакінуць Беларусь у стане краінызаложніцы.
Сутнасш, змовы ў тым, каб, штучна. сіварыушьЕдкайІммныя цяжкасці. прымусіць БеларускуступпЕусістэВОа^ пекі 1 ў вайскодБЬіШОзЛД&сіяй, лііПШГавішь нашу дзяржаўную не залежнасць "Быкарыстоўваецца паліўн^энёргетычны шантаж і ствараецца штучны дэфіцыт нафты; адбываецца грубы націск на
250
беларускую фінансавакрэдытнук> сістэму; арганізуюцца розныя палітычныя акцыі.
У Беларусі ніколі не былс шчасцё наша ў тыКштоЯгпяма і цяпер, V няпростыя крызісныя часы. Але пракамуністычныя, праімперскія лш^^ дзеі справакавацьуБеларўа сутьічкг на—мацыянальнамоўнай глебе. унесцг—J—краіну нестабйьнасцьі стварнгг^^ чы’нам падставы для замацавання таталітарнага імперскага рэжыму.
, Раздзімаецца надуманаяпраблема дзяржаўнага двухмоЖ чарговай спробан распаліць напружанасць стала задума правядзення "кангрэса народаў Беларусі", з якой выступілі арганізацыі камуністычнага ды імперскага кірунку, аб'яднаныя ў "Народное двнженне Беларусн”, Сама назва меркаванага мерапрыемства выклікала абурэнне сваей правакапыйчяспю. Бо народ ьеларусі — МЬі, ён недзеліцца пдэтнІЧМамоўных.дрШ&ет^^ Беларусі — гэта ўсе мы разам: і беларусы, і прадстаўнікі нацыянальных меншасцей. Нездарма, атрымаўшы адмову з боку арганізацый
нацыянальных меншасцен. ініцыятары мерапрыемства вымушаны былі ўнесці змену ў яго назву (кангрэс не “народау", а “народа Беларусі").
Адсугнасць паўнамоцнага прадстаўніцтва ператварае гэту акцыю ў палітычны фарс. Арганізатары "кангрэса” нікога, акрамя саміх сябе, не прадстаўляюць, аднак збіраюцца прыняць на ім патрабДбанне аб скасаваннГнёзалёжнасці нашанкраіны п^з “кайф^^ашшХРдсШ/ Але Ж сапраудную думкў нар^а аб будучыні нашай краіны ўжо выказаў прадстаўнічыЗ’езд беларусаў свету, што нядаўна адбыуся у Мінску^
Уступіўшы ў канфедэрацыю . Расіяй, Беларусь непазбежна будзе зацягнута у бясконцыя і крывавыя войны. Але новыя Афганістаны не патрэбны ніводнаму жыхару Беларусі,
Мы пярэчым спробам знішчыць незалежнасць нашай краіны і перакрэсліць надзею на лепшае ў нашага народа. Мы патрабуем спыніць правакацыйныя намаганні перасварыць людзей Беларусі.
Мы выступаем на незалежную Беларусь, якая мае добрыя дачыненні з усімі суседнімі краінамі і супрацоунічае з імі на двухбаковай аснове. Мы выступаем за Беларусь, дзе будуць гарантаваны правы чалавека кожнай нацыянальнасці.
Ад Ееларускага народнага фронту “Адраджэнне" — Зянон ПАЗЬНЯК Ад Беларускай сацыялдэмакратычнай грамады — Алег ТРУСАУ Ад Згуртаванпя беларусдіх татар "АдьКітаб" — Барыс ІПАБАНОВІЧ Ад Саюза палякаў Беларусі — Тадэвуга ГАВІН Ад Свабоднага прафсаюза Беларусі — Генадзь БЫКАЎ Ад Асацыяцыі ўкраінцаў Беларусі “Ватра’' — Багдан МІХАЙЛЮК Ад Беларускай сялянскай партыі — Іван НІКІТЧАНКА Ад Аб’яднанпя беларускіх яўрэйскіх арганізацый і суполак — Леанід ЛЕВІН Ад Таварыства немцаў Беларусі “Адраджэнне” (Беларускага цэнтра нямецкай культуры) — . Аляксандр МАЙСНЭР
Ад БеларускаЛітоўскага задзіночання — Ян ВОЙНІЧ Ад Жаночага хрысціянскадэмакратычнага руху Беларусі — Людміла ПЕЦІНА Ад Згуртавання беларусаў свету "Бацькаўшчына” —
Ганна СУРМАЧ
Ад Аб’яднанай дэмакратычнай партыі Беларусі — Станісла^ Ад Нацыянальнадэмакратычнай партыі Беларусі — Алесь АПРЫШКА