Rock on-line
Вітаўт Мартыненка
Выдавец: Каўчэг
Памер: 214с.
Мінск 2010
В.М. для Арв 01.11.07, 16'59: Бельншко моё вы уж самн поло- іцнте, еслн так нравятся, дорогая анонямная прачка, а про белору- сов-нацноналнстов слышу не впервые. Это уж даже нуднт как-то: стомт кому-то вспомнять родную мову, я он уже нацноналнст. Со- всем недавно, когда ненавнстный вам Андрей Плесанов ("P.L.A.N.") был пряглашён выступнть на фестявале "Blues жыве ў Менску" в одном весьма престяжном зале (к/з "Мннск"), к нему подошёл всем язвестный Геннаднй СтАРякоВ (Арв случайно выделялось) я от нменя органнзаторов заявнл: "Слышь, старнк, только вот не надо на этом тарабарском языке петь, мы ведь музыканты, блюз- мены, а не оппознцня какая-то". Так вот, Старнков лучше вас хотя бы тем, что говорнл это не аноннмно. А когда "P.L.A.N." всё-такн не послушал былого товаршца н взорвал зал нменно белорусскнмн песнямн "Вялікае калі ласка", "Два шляхі", "Самотны блюз", "Сьветлая галава", "Шынкарачка", "Ранішнія адчуваньні", тот же Старнков спокойно прнзнал успех белорусскнх песен, говоря: "Да, Андрюха, только мы с тобой можем расшевелнть публнку до глу- бнны душн". Думаю, что Арв родннт co Старнковым только одно - нм обонм стонло бы кроме газеты "Правда" почнтать еіцё хоть какую-ннбудь европейскую фнлософню. Напрнмер, немца Внльма Швебеля: "Еслн на родном языке можно говорнть только шёпо- том, значнт страну захватнлн врагн". Мы с Плесановым осмелнва-
емся говорнть вслух, н только поэтому всякне Арвы н Старнковы называют нас нацноналнстамн н оппознцнонерамн. Но не волнуй- тесь, нас это только подзадорнвает н убеждает, что нзбралн пра- внльный путь. Мы, а не вы. Да вы вапшчэ врагн собственной стра- ны, isn't it?
Вынікі
Сяржук для всех 31.10.07, 10'27: А як добра ўсё пачыналася...
В.М. для всех 01.11.07, 17'38: He грустнте о дураках, Сяржук, нбо без ннх было бы вообіце скучно. Правда, я внжу, тут уже многне утомнлнсь монм ннтервью. Да н я, в прннцнпе, тоже, поскольку как на работу целую неделю проходнл в "Музыкальную газету" безо всякой зарплаты. Правда, хотелось догнать Олега Клнмова по колнчеству поступнвшнх постов. Вот за неделю н догнал. Спаснбо. Отдельное спаснбо Олегу за предложенный ресурс. На этом решмл заканчнвать. Все свободны. P.S. А в заключенне всё-такн повторю текст о Шуме, скачанный с "Гостевой" сайта "Тузнн гатоу" (Военком, 01.11.2007, 08'47, пост №8070], a то как-то несерьёзно: мы о нём говорнм, а его всё удаляют здесь. Страна должна знать свонх героев:
ВОЕНКОМ:
Прочнтал в гостевой "Тузіна гітоў" следуюіцее: (Шум: «Все теперь гадят на форуме "Музыкальной газеты", травят там В. Мартыненко...»]. Я тоже решял зайтн туда, дабы ознакомнться. Что же получается: на "Тузіне", превратнвшемся в болото, гнусные фразы Шума почему-то не удаляются (Шум: «Так что закрой свой рот н займнсь онаннзмом вместо того, чтобы срать в гостевой; Вы, господа доброжелателн, мне уже остоебеннлн; Подошёл бы хоть однн пндор нз вас - крнкунов, да разобрался по-мужскн, чем загажнвать тут гостевые...»]. й это же он не о себе, что было бы по делу, а о вполне вменяемых людях. Но он впнсывается в целя н задачн "Тузіна": прнтчей во языцех стало здесь тотальное забанн- ванне нменно уважаемых людей. Это похоже на какую-то предна- меренную тактнку сайта протнв конкретных лнц. Какнх? Я был уднвлён, прочнтав й на "МГ" от Шума про уважаемого журналнста В. Мартыненко еіцё более гнусное (Шум: "Этот престарелый
парень срывается на внзг, как фрнгндная баба. Я, ей богу, не кровожаден, но хочется двннуть по лбу", "Слышь, Внтя, не трогайте меня, a? He надо Святого трогать. A то ведь заебу без мыла, н не пальцем - черенком от лопаты"). Н тут я понял, что с такнмн Шумамн надо бороться другнмн методамн. Первое, вскрыть то, что так прячет сей аноннм: ДОРОШЕНКО (я тебе по- ШУМ-лю, чмо ты подпольное!), у нас в армнн такне обнды смываются кровью, поэтому обеіцаю тебе, что на первом же концерте, который ты будешь проводнть, тебя заберут н в наручннках доставят туда, где ты должен был находнться еіце девять лет назад. Но только уже в днсцнплннарный батальон. A там уж, поверь, ты нспытаешь всё, что так жнвопнсно сыплешь для другнх (н без мыла, н без вазелнна). Слово офнцера!
В.М. для всех 01.11.07, 17'52: Усё, я сыходжу! Фірштэйн, сябручкі й дабрачкі, каторым трэба благіх цытатаў зь мяне? Жуйте, может у кого переварнтся, но вряд лн будет пнтательно с такнм подходом.
Rider для всех 01.11.07, 17'52: Ну что же... Похоже, "йнтервью" подошло к концу. Предлагаю всех участнйков й свйдетелей сего "йнтервью" высказать своё мненйе об господйне Мартыненка, а оно, думаю, естьу всякого. Своё пока попрйдержу (В.М.: Хоць зноў кульгае лёГіка, калі ён "прэдлагае фсех высказаць", мо ўсё ж варта было падзякаваць і Ridera за сумленнасць, бо невыпадкова ж ён слова "йнтервью" ў двукосьсе ўзяў - ведае сабака, чыё мяса есць. Гэта наіўны Ігонін піша пасьля ўсяго гэтага пра нейкую пераважную павагу да інтэрвіююемага, выказаную ў пытаньнях, а Шум і Rider сумарна даюць найболый адэкватнае азначэньне - "йнтервью"-травля. Але залішне дзя- каваць нестрыманаму сабаку, які нават уласнае слова - "Своё мненйе я пока попрйдержу" - ня здолеў стрымаць і папёр слоўны панос, так і не дачакаўшыся выказваньняў ад іншых).
Rider для всех 01.11.07, 19'53: Ладно. Я скажу вот что. На протяженйй всего этого "йнтервью" меня не покйдала мысль, что всё это уже было й не раз (В.М.: Цытата з клясычнай літаратуры, у якой хаваецца адно - жаданьне апраўдаць будучы нарыхтаваны шаблён, які яму нехта прадыктаваў, але які абавязкова трэба сюды прышыць, хоць і белымі ніткамі да каляровага), что-то весьма знакомое, зчанера поведенйя, ответы... Ага. Точно. Есть еіцё одйн господйн. To же арйстократ (В.М.: А может ТОЖЕ - в смысле слйтно слово-то пйшется в данном случае?). To же князь. To же
лйповый, правда... Который на пресс-конференцйй, на непонравйвшййся ему вопрос от журналйсткй, начал огрызаться й вопйть: "К вам тут звезда прйехалаі", "Мне не нравйтся ваша розовая кофточка!" (В.М.: Rider, а на вас такса- ж была ружовая кофтачка? Дзіўны выбар для мужчыны, хай сабе й ананімнага, але я раўнадушны да гэтага. Адно параю: завязвайце з ананімам), "По-русскй научйсь говорйть!" Н т.д. u m.n. Н с матом. Фйлйпп Бедросовйч Кйркоров. Но он всё же фйгура пойзвестней. Моё мненйе о Вйкторе-Вйтауте Мартыненко не йзменйлось (В.М.: А маё пра вас і не состоялось, бо вы ж так і не разгарнуліся ў празе сталага публічнага ананіраваньня). Едйнственное, за что стойт отдать ему должное fB.M.: Аддай, я фсё прашчуі), так это за то, что он так долго смог простоять "у руля'' музжурналйстйкй. (В отлйчйе от, скажем, Адама Глобуса, который тоже раньше много пйсал "пра рок", а потом переключйлся на лйтературу). В своё время, в конце 1980-х, допуіценный до странйц советской областной, а затем й республйканской прессы, умудрялся проталкйвать одному ему сймпатйчных маргйналов от музыкй. Но это йз разряда анекдота про неуловйзчого Джо. Нйкто неловйт fB.M.: Найцікавейшае, што нават сам Rider усё ж ловіць, і даўно, бо гэтак натужна чытаў дзеля нейкае мэты УСЁ напісанае мною, і чытаў больш за Глёбуса, якому змайстраваў тут ліпаеую біяГрафію. Зрэшты, і мне ён памылкова прыпісаў абласную журналістыку і міфічны канец 80-х, бо пачынаў я ў канцы 70-х акурат у рэспубліканскай, а, пасьля еыдатнай абароны дыплёма ў БДУ, скончыў у ЗША). В музыке, особенно современной, он не петрйт, похоже, нйчего. Только й остаётся, что травйть байкй про "Бонй М", "Гранд Фанк" й то, что он прйдумал новые музыкальные терзчйны, тйпа "музыка третьего направленйя" йлй "стод-рок" (В.М.: Во які начытаны,.. ці напіханы,.. бо гэта адзіная згадка тэрміну "стод-рок" у дадзенай кнізе, чаму й не пасуе да гэтых псэўда-еысноваў), которые com й йспользовал. Главное для него нацйональная йдея fB.M.: A Ride- ru толькі й застаецца, што прафэсыйна ўсё гэта падчытваць за непетряшчым у музыцы Мартыненкам і аббрэхваць, бо лепшага нічога не знайшоўў беларускай музкрытыцы).
editor для всех 02.11.07, 09'55: Оно мне надо? (В.М.: А вось тут і варта разгарнуць таямнічыя карты, бо ў хоры сеарлівых сабакусё ж выявіўся чалавек, якому сорамна брахаць. Хто ён? I ня многіх зьдзівіць, што пад мянушкай Editor тут увесь час выступаў
менавіта рэдактар. Рэдактар часопіса "Jazz-Keadpam" Алесь Астраўцоў).
В.М. для editora 03.11.07, 05'10: Менавіта, бо судзьдзі хто? Іх проста няма, бо няма імёнаў, якімі ганарыцца чалавек. Таму й філязофскім рэнамэ сваім яны зрабілі бяззьвязны набор словаў! Проста, есть мненне, якое камусьці трэба сюды цішком прапіхваць. He сюды, на форум, а сюды, у Беларусь. А што да параўнаньняў гэтага ананімнага сьмельчака-Ridera, дык з роду Кіркораў я ведаю толькі аднаго - вялікага этнографа Адама Кіркора, а чужынскія куміры ў галовах толькі чужынцаў. Так што я дык скажу наступнае: а мне яно сапраўды трэба, шаноўны editor, бо размаўляю я ня з гэтымі Блумамі, Хрунамі, Арвамі ды Шумамі, а зь вечна жывым у будучыні беларускім народам. Яму ўсё гэта будзе патрэбным нават праз 100 гадоў, бо кніга Вітаўта Мартыненкі "Rock on-line" ужо рэальнасць і факт гісторыі. Гэта размова пра нашыя адносіны да саміх сябе. Дзякуй усім за ўдзел у культураляГічным экспэрымэньце. 1 "Маналёг старога інтэрнэт юзэра" з "Шчасьлівай сямёркі" В. Шалкевіча (2010) не забывайце. Там пра такіх Райдэраў: Ты мог бы быць багатым прадпрымальнікам,/ Ці весьці шоў зранку па БТ,/ Ці на заводзе трактарным начальнікам,/ Ці скончыцьў Пінску унівэрсітэт,/Але ты сядзіш на хутары,/ Грэбаеш ў кампутары./ За вокнамі зьмяняецца надвор’е,/1 сойка нешта гадкае крычыць,/А Rider ўрослы перад маніторам,/ Сядзіць няўцямны, кім яшчэ мог быць.
Гэта заканамернасць: да ананімнай актыўнасьці схільныя тыя, у каго жыцьцё ня склалася. Так што і вы, editor, не ператварайцеся ў Ridera, ад якога чуваць толькі брэх, але нават імя ніхто ня ведае (акрамя нас з вамі).
Post factum: сарказм крепчал
Кася Сарокіна для Вітаўта Мартыненкі 02.11.07, 16'46: Паважаны Вітаўт! Сёньня я села і разам прачытала інтэрвію зь Вітаўтам Мартыненкам на форуме "МГ". Дайшла да словаў Вітаўта, скіраваных да Шума: "Но я благодарю н вас. Хотя бы за подаренное разочарованме одной якобы очень ннтеллнгентной особой -