КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
Сам я магу сказаць тут ня менш адкрыта адно: для мяне, напрыклад, усе тыя мянушкі, якія вы сабе прыпісалі (Кырыла Ша, Днма /Подберезскнй что лн?!!!?/, Агент ГБ, Маскаль, Лукашнст, Здрадннк, Журналнст "СБ") - гэта адно бесфамнльное лнцо, пазначанае стэрэатыпнай тактыкай. Каб знайсьці ісьціну, мне ня трэба прызначаць тут у вінаватыя нешта адно. Яно і так адно цэлае, "уходяіцее", пад’імпэрскае беларускае мінулае.
Тое мінулае, пра якое Геніяльна піша наш выдатны раманіст і публіцыст Васіль Якавенка: "Хто ж іх, нячысьцікаў, столькі наставіў сюды?.. А той, хто вынішчае нацыянальны падмурак рэспублікі. Гэта кадравая акупацыя краіны. Зноў тутэйшым даводзіцца чухаць патыліцу. Калі Гітлер у сваёй кніжцы пагражае вынішчыць некаторыя народы, дык тут, пад Саветамі, гэтым даўно ўжо займаюцца: жах бярэ - практычна беларусаў у БССР адцерлі адулады, ад дзяржаўнага і культурнага жыцьця"52.
I ці ня гэтым спрабуюць займацца ў маскульце розныя Арвы, Шумы, О'К, Riderbi ды прочыя ананімныя гэроі ўчорашняга дня. I
52 Цытуецца па кнізе: Васіль Якавенка "Пакутны век" (трылёгія), Мн„ 2009, "БелСаЭС Чарнобыль", стар. 249-250.
вось яны ўжо трапляюць у лік калярытных літаратурных вобразаў, толькі ці чытаюць тыя марГіналы памерлай імпэрыі штосьці акрамя сваіх інструкцыяў-мантраў, якімі пакліканы глушыць тутэйшы народ?
He скажу, што апошні час ваш ужо настаў, бо вы, як вужака, стала пераўвасабляецеся. Настане нават момант, калі вы будзеце змагацца за падрасейскую Беларусь ажно на РОДНАЙ МОВЕ. Ды вы ўжо робіце гэта ў вашым "Тузіне гітоў" (перазагрузка, прыдуманая Пуціным). Пачытайце, як таленавіта перадае гэта сучасная беларуская літаратура (акрамя В. Якавенкі, напрыклад, кнігу Кастуся Травеня "Маўчы і будзь хітрым", Мн., "Народная кніга", 2007 я таксама цытаваў і ў сеціве, і тут, у сваёй новай працы "Rock on-line"). I мне ня трэба падпісвацца дзеля гэтага Rider, Reader, Radar ці якая-небудзь Malgosia, бо я насамрэч ганаруся сваім чынам і ня маю намеру яго хаваць, як вы, спрабуючы нават тут зарэгістравацца то пад мылам dzianisau_s... то як ulden... I кожнаму зразумела, навошта вам гэта патрэбна. Бо вы - (мянушкі чытай вышэй).
editor 13.02.08, 18'55 - Клёва! (В.М. Мо дзяўбова, Алесь? A то мяне ты далей, 14.02.08 ў 10'22, вучыш не ўжываць слова ПРЫШПІЛЬНА, а сам зачаста тут клюеш, братку-беларусе, вызваленыў дзяцінстве ад вывучэньня роднаймовы].
Vitaut Martynenka для Сяржука 13.02.08, 19'05 - Сяржук, я запомніў вас яшчэ з свайго леташняга он-ляйну ў "Музыкальной газете", вы задавалі нямала сапраўдных журналісцкіх пытаньняў, таму, карыстаючыся выпадкам, падзялюся й тут пэўным досьведам (але не крыўдуйце за крытыку, яна сяброўская).
Па-першае, вашыя апраўданьні перад ананімам залішнія ("Насамрэч я не намагаўся выгароджваць М&М"), бо ў апраўданьнях і тут, і далей, вы пачынаеце адыходзіць ад журналістыкі ("Гэта тое самае, калі б я пайшоў на які-небудзь мэталкор ці эмо-канцэрт, каб паглядзець ды пасьля прылюдна аба***ць... Але ж я гэтага не раблю, таму што ні бяльмеса не разумею ў гэтых накірунках").
Дзякую за шчырасць, але паспрабуйце схадзіць менавіта туды, да чаго не ляжыць ваша душа, толькі не аба***ць, а зразумець. Асэнсаваць, ШТО падабаецца ўсім гэтым людзям побач? Такое было і ў нашай з МяльГуем журналісцкай практыцы: мы вечна спрачаліся пра пэрспэктывы джазу й року, а неяк МялЫуй кажа: "На табе новы дыск трыо ГЧТ і напішы ўсё, што палічыш патрэбным".
Я джаз і дагэтуль не люблю, але я рэцэнзэнт, а не базарны трындзюк, каб дзяліцца сваімі абмежаванымі Густамі. I я паспрабаваў зразумець, што прываблівала ў музыцы Ганеліна майго сябра ды мільёны іншых людзей.
Калі мая рэцэнзыя выйшла ў друк, МяльГуй сустрэў яе жартам: "Ну ты даў, ты пачуў нават тое, на што я не зьвяртаў увагі. Каб у мяне не было гэтага дыска, дык пайшоў бы ў краму пераканацца, што пачую з дыска тое, што чытаў у тваёй рэцэнзыі". Вось і вам, Сяржук, я б раіў не кіравацца толькі сваімі Густамі. Бо пасьля сваёй рэцэнзыі я хоць і не палюбіў джаз, але перастаў яго ненавідзець.
А наконт "аба***ць" - гэта проста такое журналісцкае крэдо ў пэўных людзей, якім карціць не дабром падзяліцца з людзьмі, a гаўном. А людзі ўсюды чамусьці шукаюць дабра. Рэцэнзэнт толькі дапамагае ім адшукаць СВАЁ ДАБРО.
Калі ў апраўданьнях перад ананімамі вам даводзіцца пераходзіць на настаўніцкія адзнакі, кажучы пра нас з Мяльгўем як пра "людзей са сваімі прынцыпамі ды сваімі загонамі (я наконт правапісу й вызначэньня беларускасці ў музыкантаў]", дык вы ўвогуле забіваеце ў сабе крытыка. Я люблю нагадваць прынцып, сфармуляваны чэскай пісьменьніцай 60-х Марыяй Пуйманавай: "Крытык - не настаўнік пачатковай школы, каб выстаўляць адзнакі; ягоная задача ў тым, каб суаднесьці ідэі твора з рэальнасьцю". I ўсё!
Я сам крыўдую на сябе, калі ў сьпешцы напішу нешта банальнае: «у гурта "Tesaurus" асабліва спадабалася песьня "Гісторыя", а ў "P.L.A.N." не падабаецца чамусьці "Даміно" на мае вершы». Гэта ня крытыка, бо ведаю, што для Мяльгуя акурат "Даміно" сталаўлюбёнай песьняй гурта "P.L.A.N."
Каб без залішніх наездаў, хачу падзякаваць вам за разуменьне галоўнага: "М&М - гэта людзі, якія дасканала ня ведаюць беларускае мовы, але не саромяцца гэтага, ужываючы яе. Гэта звычайныя людзі..."
Так, сутнасць менавіта ў тым, што мы не баімся выявіцца HE АНЁЛАМІ. Мы хочам, каб людзі вярталіся да роднага і не баяліся гэтага, бо...
"Бо галадаць на ўрадлівай зямлі будзеце вы, якія аддалі сьвятыню псам". А найвышэйшая сьвятыня - мова.
Parafin для всех 13.02.08, 20'33 - Как сторонннй наблюдатель позволю себе пару замечаннй, еслн позволнте...
Ну то, что граждане чуть более свядомые, чем другне, умеют (н любят!] промыть мозг похлеіце ведуіцнх БТ - давно не секрет
(OK,+1). "Кто не с намн, тот протнв нас" - девнз н тех, н этнх. В этом, кстатн, антн-Райдеровцы очень похожн на так нелюбнмых нмн "прндурковатых подростков", фанатов "Зверей" н "Токіо Hotel": тоже порвут на брнтанскнй флаг любого, кто плохо подумает об нх любнмцах. Особенно порадовала Алнсня, в демократнчесжом угаре готовая чуть лн не лннчевать О'К за то, что он допустнл на сайте "МГ" райдеровскне безобразня, в то время как, по её мненню, должен был нзо всех снл «не пуіцать». Патсан так ваіце жжот. (Дорогой друг, вы всегда этакнм высокнм штнлем нз-ьясняетесь алн только когда заіцемят кой-чаво?)
Райдер, по-моему, вы ошнблнсь только в одном. He стонло расшаркнваться перед оппонентамн, практнческм забнрая свон слова назад. Еслн демократня - это право говорнть только то, что хочется слышать демократам, то ***ал я такую демократню.
Parafin для всех 13.02.08, 20'34 - ...н демократов (В.М. Н такой парафйн!).
Вано ® 13.02.08, 22'18 - Да уж.))) Плесановскнй бот н меня запмсал в себе подобные.])))]) Умерьте свой пыл, господа- МЕГАТАЛАНТЫ н нх почнтателн!
ВГ ® для Alicia 13.02.08, 23'46 - © Ho йнтересно, ведь Rider по- белорусскй это Чытач ©
Уднвнтельно! ну, ннкогда бы не подумал что белорусское слово Чытач можно перевестн на русскнй язык как Всадннк нлн Наездннк. (В.М. Мой юны друг, не дажоўвайце ўжо кімсьці перажаванае, пагартайце вышэй сеой сайт, адмінам якога вас паставілі).
Rider ® 13.02.08, 23'54 - Господа, вы правы... Нет, ну я очередной раз наступаю на однн н те же граблн. Желанне серьёзно опнсать событне (В.М. Ну куды вам, непісьменнаму. Адно гаўнеца людзям у душу можаце падліць], расставнть так сказать, корреляты, нн к чему не прнвело (В.М. А магло?). Нбо как раз «сурьёзные» господа (вроде Мартыненко) впадают в бешенство, когда нм серьёзно н корректно (В.М. Ды вашае прозьвішча Самахвалаў, відаць) пытаются сказать, что «король- то голый». В нтоге всё это вылнвается в «коллектнвное порнцанне» от «задетых за жнвое честных граждан», да еіцё начннаешь отвечать... н сам уже весь по ушн в этом (В.М. Ну, ва ўласна разьлітым).
Нтак, серьёзно относнтся к этому нельзя. Будем не серьёзно. Нужно было назвать всё свонм нменем: - это шуточное представленне с элементамн буффонады н клоунады (В.М. Дык вы
спэц па цыркавых тэрмінах? Дыку цырку б і працавалі. Ці й туды не бяруць, бо maw форумаў для непісыченных няма). Как в своё время заседання КПСС (В.М. Вось адкульу вас ногі растуць!), с "снськой- маснськой" "дорогым" Леонндом Нльнчем у трнбуны. Презентацня какой-то там кннгн с опечаткамн (В.М. Прыклады? Адмыслоўцы акурат адзначаюць выдатную працу карэктуры), которая-то "кннгой" не является - набор отрывков, перепнска Леннна с Каутскнм. Какнх-то там журналнстов, которые ннкакммн журналнстамн-то в помнне не былм (В.М. Проста жах! I гэта сур'ёзны журналіст, які сапраўдныя унівэрсытэцкія дыплёмы не прызнае? Проста Моська: "Гаў-гаў-гаў" ды "Гаў-гаў-гаў").
Два некмх престарелых клоуна-маразматнка (В.М. Вось ён, асноўны ваш "творчы прынцып": не арГумэнты, а нарыхтаваны набор абразаў) неслн какой-то бред о своём «сурьёзном меседже», в серьёзность которого някто кроме ннх самях я кучкя ннчего не понямаюіцей, но дяко фанатеюідей по "белорусскому року" молодёжя н отдельных "отмороженных" по-старше (В.М. По-как? Нугэта ж поўная атрафія розуму для школьніка), не вернл.
А однн спекулянт н его подручные стряглн с "лохов" бабкн, прякрываясь "святой целью". Как Остап Бендер, помннте, говорнл: "Цель у нас святая, господа, полная тайна вкладов. Заграннца нам поможет! Союз меча я орала!" (В.М. Гэта хто ж пакупнікоў кніг называе "лохамі"? Ах, гэта той непісьменны, які кніжак ніколі не купляў. Чытаў толькі Газэты. Дый тое: колькі адарвецца. A Бэндэра ведае хіба з кіно)
Но что бы (В.М. Что бы? Мо бык?) народ на это повёлся, как я в каждом более-менее серьёзном балаганчнке, было н музыкальное сопровожденяе, тнпа унца-унца (В.М. Гэта вы пра Хаменку, "сур’ёзны наш аналітык"? Дый Яраш Малішэўскі для вас добра выступіў). "Первую скряпку" в балагане нграл такой же престарелый клоун, владеюіцнй старым, но проверенным набором трюков - комяческяе куплеты с сурьёзным вндом (В.М. Ці ў вас зноў прыпадак пачаўся: то "песнй у Вас хорошйе, гймноподобные", то "комйческйе куплеты". А вось і яшчэ вашыя словы пра яго крыху раней: "Артйст Вы яркйй, экспрессйвный" гл. Rider ® за 13.02.08ў 10'01).
Все осталнсь довольны - шнзойды выговорнлнсь, нстеройды наоралнсь, коммерсанты сделалн деньгн, а кто-то н насладнлся комнческнм зрелніцем, оценнл, так сказать, по достоннству (В.М. Вось акурат імкненьне да такой журналістыкі й загубіла "Музыкальную газету"). He зря же нз зала задалн вопрос в