Rock on-line
Вітаўт Мартыненка
Выдавец: Каўчэг
Памер: 214с.
Мінск 2010
Под конец, не дождэвшйсь, что его позовут, на сцене матерйалйзовался Андрей Плесанов. Облачён был сей артйст с ног до головы в камуфляж, от чего (В.М. А насамрэч: ад чаго? Мо ад тэ- лефона) у прйсутствуюіцйх в зале создалось впечатленйе, что, как это часто бывает на подобных акцйях, вызвалй ОМОН.
Андрей Плесанов в тот вечер взял на себя роль хедлайнера й йсполнйл более 10 песен. Это отчастй oetBCHBeTCB большой
любовью Внтаута Мартыненкн к нему, к тому же нменно на стнхн Внтаута напнсано большое колнчество песен группы «P.L.A.N.»
А. Плесанов пел в тнпнчной для него «нстернчно- проповедннческой» манере, когда блнже к концу каждой песнн, он переставал терзать струны гнтары н продолжал петь, эффектно раскннув рукн по сторонам. He дать, не взять (В.М. Тут, пэўна, устойлівая непісьменнасць) - статуя месснн в Рно! Разойдясь, м, внднмо желая показать, что он всё же не бард, а настояіцнй белорусскнй рок-н-ролыцнк, во время нсполнення песнн «Вялікае калі ласка!» он показал нзвестный в рок-культуре жест - кулак с оттопыренным средннм пальцем. Этот поступок в стнле «Sex Pistols» в стенах католнческой святынн, адмнннстрацня которой так любезно предоставнла помеіценне н аппаратуру под эту сомннтельную акцню во время проведення на верху службы, выглядел по крайней мере хамством (В.М. Збаў нас, Божа, ад такіх абаронцаў сьвятыні, якія ня грэбуюць хлусьнёй: там, дзе Плясанаў трымаў мэдыятар і ня мог аттапырыць палец, яны майструюць гучны Fucky сьвятыні і ціпа змагаюцца зь ім).
йсполннв на «бнс» еіцё несколько хнтов «P.L.A.N.», отважный рок-н-ролыцнк удалнлся, а авторы н музыканты сталн раздавать автографы желаюіцнм, конх было не так много...
Com для Ridera 04.02.08, 14'07 - А чё это было, мой далеко не юный друг? Камуфляж, костюмчнк, ботмнкн, портянкн н грнпп - это разве музыкальный репортаж? Тебе попросту надо было рек- ламу вннмательнее чнтать: «222 альбома н свнной грнпп уже в Мннске? Зато нн одна свннья не прндёт на концерт». А ты вот взял н прншёл в навозе поковыряться, где его сроду не бывало.
editor для Ridera 04.02.08,14'10 - Клёва.
kiss 04.02.08, 16'42 - цунамн в унмтазе всё это %) н вот тут мненме http://www.livesound.by/news/525 (В.М. Нейкі ананім спрабуе паказаць велічэзнасць нейкага унітазу? Дзіўная ганарлівасцьў
человечек 09.02.08, 17'03 - н вот тут мненне http://www.livesound.by/news/525 (В.М. Якяны дружна падпяваюць адно аднаму, недаўзгодненыя змоўшчыкі! А мо тыя ж двурушнікі? Двуаблічныя Янусы! Ну як не падзякаваць нават ворагам сваім, як пісаў Караткевіч, што нам заснуць не даюць, дапамагаючы пісаць вось і гэтую кнігу. Кінуў вокам тыя спасылкі - бачу: нічога занадта страшкога. Проста недавучанае дзяўчо пыжыцца стаць журналісткай, пакуль ананімнай адуласнага страху, але блытаецца па малалецтву ваўласных жа сусьлях. Hi пра жанры журналістыкі,
ні пра стыль яна, відаць, нічога ня чула. Вось і атрымалася клясычная кляўза баявой шэрасьці ў форме рэпартажу з канцэрту, дзе рэцэнзуецца непрачытаная кніга. Ну што ж, дам бясплатны ўрок. Вы пішаце: «В рецензйй на дебютный дйск "beZ bileta" - "Ha неба" (она есть во втором томе сборнйка "222 альбомаў") Мартыненка говорйл, что одна-едйнственная песня этой группы - "Мая краіна - Беларусь" - достойна уваженйя, всё остальное - слабенько». Па-першае, адкуль вы накалупалі ў сваім тэксьце ажно тры тамы названай кнігі? Вы хоць бачылі тыя кнігі, пра якія ўзяліся пісаць? Ёсць толькі дзьве асобныя. А ў вас нешта накшталт «У другім томе "Братоў Карамазавых", які называецца "Ідыёт", Дастбеўскі аўтар раптам разьлюбіў свайго падлетка Макара Даўгарукага». Вы прыпісалі мне словы, якіх я ня мог сказаць, бо і ў кнізе зусім іншыя высновы. Мо самі ведаеце ў абараняемага гурта толькі адну беларускую песьню? Дык жа, па-першае, названы альбом беларускі напалову, вы забыліся пра песьні "Прывітаньне", "Валадар", "Пад яліною", "Сьвяча", "Жалейка", "Споласк"; рэшта руска-польская. Па-другое, ніякага фальклёру ў згаданай вамі песьні няма. I ня трэба схематызаваць нармальных людзей пад пяюноў выключна фольку. Проста, рэцэнзуючы кнігу, разгарніце яе на стар. 120-122 - іўсе вашыя высновы пэмкнулі. Далей, «в прймер постоянно прйводйлй...» ва ўсіх рэпартажах - Іскуі Абалян, а ў вас чамусьці - Гюнэш Абасаву. Што, чулі звон, ды не зразумелі, адкуль ён? Ці вамусе яны, беларускія зоркі-чужынцы кшталту Абасавых, Абалян, Майсурадзэ, «на одно лйцо»? Маўляў, «ратуйце Абрама, a то Ёселя б'юць. Дзе? Ды нідзе, проста прысьнілася»... 3 падобнай журналістыкай так і застанецеся сецівамарацелем бясплатных сайтаў, якія наведваюць 2/3 сябрука ў месяц па асабістай просьбе аўтара за пляшку піва. Лепш задумайцеся, чаму павучаным вамі аўтарам за кнігу ня толькі заплацілі ганарар выдаўцы ды прызначылі прыз адмыслоўцы «Рок-Каранацыі», але і ў Інтэрнэце перавыдаўцы знайшліся, якія палічылі патрэбным пачаць размову таксазча з прапановы чароднага ганарару. Найцікавейшае, што й тыя апошнія ня ў страце, бо абедзьве кнігі названых аўтараў у сталым рэйтынгу, што падвышае й рэйтынГ сайту (http://www.kamunikat.org). Але яшчэ больш жахлівыя для вашай журналісцкай будучыні вашыя ж высновы: «Другймй словамй, только йсполнйтелй, поюіцйе на белорусском, могут называться нашймй музыкантамй». Ну вы загнулі!!! Нават у нашай кнізе нашы музыканты сьпяваюць і па-анГельску, як Ігар Варашкевіч у сваім брытанскім альбоме, і па-польску, як Лявон Вольскі ды Сяржук
Скрыпнічэнка ў альбоме «Сэрца Эўропы In Rock», і па-расейску, як згаданы «beZ bileta»...ripocma мы, аўтары кнігі, маем права выбіраць, пра каго нам пісаць. Нават выдавец кнігі, у якога склаліся напружаныя адносіны з гарадзенскім панк-гуртом «Deviation», згадзіўся не выкідваць нашыя рэцэнзыі пра іх, бо мы не хацелі абыйсьці тэму беларускага року ў Францыі. Мы не праслаўляем недавукаў пад заказ, як вы спрабуеце давесьці, робячы з журналістыкі рэклямнае аГенцтва, а пішам пра тое, што цікава нам, для тых, каму цікавыя мы. Калі вам гэта не падабаецца, дык папрасіце выдаўцоў, каб у наступным перавыданьні раманаў Дастоеўскага прымусілі Раскольнікава не забіваць бабулю- працэнтшчыцу. А ўвогуле, дзяўчо, лепшая вам парада на жыцьцё: вучыцеся ў старэйшых, калі хочаце набыць аўтарытэт, альбо так і застанецеся, павучаючы старэйшых, пяюном ваяўнічай шэрасьці. A напрыканцы жыцьця вам скажуць: «Усё жыцьцё вучыла мамку сікаць у ямку, ды так і памерла самазасранкай». I не ўспрымайце гэты водгук, misty/Ареша, як прысуд, бо вы ўсё ж дагледзелі, што «Пйсать этот матерйал необходшчо было на белорусском языке, потому что все, кто там собрался - негде было стать, настолько много собралось поклоннйков белорусскйх музыкантов й почйтателей музыкальных крйтйков, - людй йстйнно влюблённые в нацйональную культуру й йдею, которую она несёт». Жаль только, что вы обошлй необходймое, а гэта не натуральна. Ня трэба карыстацца досьведам няўдачнікаў, каб паўтарыць іхні чын. Памятайце, што жывучы ў краіне Беларусь, дзе людзі шчыра радуюцца свайму, роднаму, ня варта падсоўваць ім тое, што ніколі ня стане якойкольвек культурнай памяткай. Колькі таленавітых беларускіх артыстаў, зьвязаных з расейскай мовай, былоў 50-я, 70-я, 90-я гады - назавіце мне іх? А я вам назаву й Забэйду-Суміцкага з 40-х, і Баляслава Лішчонка з 60-х, і Пётру Конюха з 70-х, а ўжо Лявона Вольскага ды Ігара Варашкевіча, якім мы дапамагалі падымацца ў 80-я, ведаеце нават вы самі. Вы нават не ўяўляеце, як іх дзяўблі цяперашнія вашы аднадумцы («Выкананьне гуртом "Мроя" каляднай песьні ў стылі рок я назваў бы прафанацыяй музыкі» - пісаў, напрыклад, нехта Д. Падбярэзскі ў «СБ» №152 за 03.07.1987)! Вам народ пастаянна падказвае, хто ў Беларусі гаспадар, дык пачуйце яго, калі спадзяецеся на посьпех. I не задавайце такіх пытаньняў: «А как быть с темй творческймй людьмй, которые всю жйзнь прожйлй здесь, поют прекрасные веіцй, набйрают йзвестность, счшпают себя белорусамй й не собйраются отсюда уезжать, но к родному языку йм не прйвйлй любвй?» Бо гэта дзіцячае пытаньне,
наўзор «Ну не падцерлі мне попку, таму і сычярджу гаўном. А як жа йшчэ?». Але вашыя набіраюшчые ізвестность артысты так і памруць невядо^ымі як на радзіме, гэтак і ў краіне РУСКАЙ МОВЫ ПЕРШАГА ГАТУНКУ. Дый чытайце клясыкаў зямлі беларускай, якія пісалі пра эпоху, «калі другі артыст народны ня ведаў двух народных слоў, затое меў тут харч нязводны ды ўволю цешыўся з аслоў». Ня будзьце ж асламі, журналісты).
www 10.02.08, 23'53 - «...Эпндемня грнппа заставнла уважаемых крнтнков забыть фнрму "Ковчег", на которой нздавалось в 1990-е годы всё, от "Мясцовы Час", "Ulis", "N.R.M." до проектов вроде "Народны альбом"...» Относптельно фнрмы «Ковчег» авторы явно нмелн ввнду прорыв в нзданнн ДНСКОВ, a не кассет. Первый полностью белорускоязычный днск, выпуіценный промышленным тнражом, был днск «BMAgroup» под названнем «Вольныя танцы: слухай сваё»! Да н, кстатн, ковчегов- скне саморезы «Мясцовы Час» н «Народны альбом» в промышлен- ный тнраж на днсках позже попалн тоже от «BMAgroup»? Млн упо- мянутая вамн эпндемня грнппа подкоснла вас еіцё более серьёзно, чтобы это не заметнть. Тогда поясню.
До этого «Ковчег» еслн н делал днскн, то методом компьютер- ной нарезкн, так называемые CD-R’bi, no несколько десятков штук.
Нзданне н быстрая продажа 1000 промышленных днсков «Вольныя танцы» показалн, что днскн белорусскнх групп можно н нужно выпускать тысячамн. Это как раз то, чего ждал белорусскнй народ.
* To, что данное меропрнятне прншлось проводнть в костёле (В.М. Дакладней, у касьцёльнылі тэатры), показывает еіцё раз абсурдность нашей снтуацнн. Но нн Дом Лнтератора, нн другой зал под такое сейчас просто не снять. Все всего боятся.
* Но в любом случае, мне пнтересно мненне разных людей. Еслн что-то сделаете лучше, обязательно прпгласнте, еслн можно...
www 11.02.08, 12'22 - http://mialguj.livejournal.com/19974.html «Адзін юбілей і дзьве прэзэнтацыі» (В.М. Сам ведаю, як цяжка пісаць пра сябе, але Анатольу сеаім дыярыюшу нагадаў і тое, паўз што не павінен прайсьці ніводзін сумленны чалавек, хоць запісныя скандалісты нават не зьвярнулі ўвагу: «Толькі адно мы зь Вітаўтам сплянавалі - хвіліну памяці па нядаўна адыйшоўшым ад нас пісьменьніку, рэдактару часопіса "Зважай" і нашай першай кнігі "Праз рок-прызму" Кастусю Акулу. Няхай зямля будзе Вам пухам, спадар Кастусь». Канцэрт адбываўся 3 лютага, а Акулу пахавалі ў Таронта 2 лютага. Ён памёр на 83-/4 годзе жыцьця. Але якое
КНІГІ ОНЛАЙН
