Rock on-line  Вітаўт Мартыненка

Rock on-line

Вітаўт Мартыненка
Выдавец: Каўчэг
Памер: 214с.
Мінск 2010
59.85 МБ
Як можна, называючы сябе каранатарамі, ацэншчыкамі музычных падзеяў года, не заўважыць, напрыклад, адзіны музычна-актуальны прадукт - альбом магілёўскай каманды «Глюкі»? А, панятна как: зь Менску бліжэй відаць менскую ж каманду «Детндетей», дый сьпявае яна на больш панятнам языцэ. Хоць многія нават ня ведаюць, што за музыку яны граюць.
Натуральна, у розных мэляманаў розныя Густы, але вызначаць для ўсёй краіны лаўрэатаў толькі паводле сваіх Густаў - верх непрафэсыйнасьці. Ёсць пэўныя аб'ектыўныя крытэры. Але навошта вам аб'ектыўнасць, калі ў вас іншая мэта. Каго назначым, той і будзе сымболем заўтрашняй Беларусі.
Але ж вунь нядаўна «Оскара» ў Амэрыцы атрымаў зусім неактуальны неамэрыканец Мікелянджэла Антаніёні. Проста
амэрыканскія каранатары заўважылі, што рэальна аўтарытэтная асоба была абыйдзена імі за гады прэстыжнай прэміі. I яны падтрымалі свой прэстыж, прыдумаўшы прэмію «За плённыя гады творчасьці». У нас таксама ёсць абыйдзеныя ўвагай Антаніёні. Напрыклад, гурт «P.L.A.N.», які штогод выдае вельмі прафэсыйныя, прывабныя для многіх альбомы. А хто лідэр калектыву? Мо актыўны юнак, поўны творчага сьвербу, якога хопіць на гады 3-4? He. Гэта артыст, якому сёлета спаўняецца ні многа, ні мала - 60 гадоў. Мы ж памятаем, што Геніяльны амэрыканскі гурт «Pavlov's dog» перагарэў у 1977 на трэцім альбоме, славуты Джымі Гэндрыкс сьвядома запісаў таксама толькі тры студыйнікі, a рэшту даклёпвалі нелеГалы выдавецкага фронту. Хіба Джо Кокер, які позна вылез, здолеў захоўваць трывалы рок-н-рольны імпэт. Але ж ці шмат у сьвеце такіх плённых і актыўных старычкоў, якія могуць дадаць імпэту маладым, працуючы ня толькі ў сваіх улюбёных стылях блюз і рок-н-рол, але і ў рэГей, у pane, у іншых найактуальнейшых плынях... У нас гаворка пра Андрэя Плясанава.
Вы не заўважаеце ягоных заслуг? Тым і праславіцеся, як колісь уласаўская «Наша ніва», вышняя рада якой не прызнавала беларускім Геніем ажно Максіма Багдановіча.
Але Максім ня плакаў без адзнакі дзёўбаных экспэртаў- самазванцаў. Народ вырашыў іначай, і помнікі славутаму Максіму, ягоныя музэі, вуліцы цяпер ёсць у шмат якіх гарадох і мястэчках Беларусі. Дый ці толькі!
Я не зьвяртаюся да Сяргея Будкіна, да ўсяго «Тузіна»: не зразумеюць, бо ім не загадвалі тыя, хто дае сродкі дзейнічаць. У іх жа нават леГендарны «Ulis» ніколі ня быў лаўрэатам, а з «Тузінам» Слава Корань увогуле шумліва разьвітаўся з словамі: «Яны нават "БАСовішча" забілі». Але вы, грамада беларуская: «Азірніцеся вакол сябе, заўважце таленты своечасова, каб здолець пажынаць плён з сваіх засеваў». А «тузінцы» - яны не тузы, а толькі самазваныя www.axSperty.by, на картачны гмах аўтарытэту якіх Бог тым часам мэтанакіравана дзьме. Дый наўрад ці ім трэба нейкі аўтарытэт сярод беларусаў, бо вынікі кожнай справы падказваюць, каму яна выгадная. «Тузін» насамрэч займаецца беларускай музыкай, але не для таго, каб дапамагчы ёй у разьвіцьці, а «по указке нашей партнн» [He жалейте средств для поддержкй русского языка там, где он был еіцё недавно! (В.В. Путйн)]. Нават іхні праект «Перезагрузка» лепей было б назваць «Траянскі конь»..
Яны ўзяліся за справу «БАСовішча» - і хутка ў беларусаў ня будзе «БАСовішча», бо яны ўжо заяўляюць, што ідэя нацыянальнага року адмірае, шкадуюць, што мала там іншамоўных;
яны ўзяліся за «Рок-Кола» - і полацкі фэст, дзе зьзялі «Мясцовыя часы», «Мроі», «Рокашы», «Дзіды», а потым «Акропалі» ды «Індры», ужо пераязджае ў Смаленск;
яны ўзяліся за «Рок-Каранацыю» - і вось ужо гібее ейны аўтарытэт, зьбіраючы паўзалі народу.
Яны нават свой «Тузін гітоў» ня лічаць прэстыжнай справай, a толькі марным абцяжараньнем.
Задумайцеся, каму гэта выгадна, і вы зразумееце, хто зьнішчае маскульт беларускі: Іваны Сусаніны ў беларускіх сярмягах.
Адно радуе: яны ніколі не апануюць «BMAgroup», бо Віталь Супрановіч усё ж чалавек іншага гарту, таму беларускаму року ёсць на што спадзявацца.
Чад ("Rob Paolletti's Band", Філядэльфія), Мікола ("Tesadrus", Менск) і Вітаўт перад канцэртам у смаленскім к/з "Шарм" (2005)
I невыпадкова ж яшчэ ў 80-х вядомыя журналісты Мартыненка і Мяльгуй вылучылі тэзіс: народ, які ня мае сваёй маскультуры, ня будзе мець культуры ніякай.
«Тузінцы» пасьпяхова выціснулі гэты прарочы журналісцкі дуэт з сваіх шэрагаў (у той час як любое журы «Оскара» або «Грэмі» стараецца прывабліваць да сябе аўтарытэты), і мо нават названы «P.L.A.N.» не прызнаюць толькі з-за супрацоўніцтва з Мартыненкам. Як і гурт «Tesailrus», які сьпяваў дзясяткі Геніяльных песень на вершы Мартыненкі, ніколі так і не прагучаў на «Тузіне» ў поўны голас, бо такі быў адбор і такое самагаласаваньне. Так што зьвярні ўвагу, грамада: А СУДЗЬДЗІ ХТО? QUO VADIS? КУДЫ ВЯДУЦЬ ВАС УСІХ, як ня зноў у каляніяльнаеярмо пад лёзунРам «Какая раздніца!!!».
P.S. Пра ўсё гэта, як сьведчыць прэса, будзе ў новай кнізе Вітаўта Мартыненкі «Rock on-line». У інтэрвію «СБ» ён казаў, што галоўнымі там будуць не цытаты, а ягоныя камэнтары. Чакайце! (В.М. 0! А вось і дабрахот editoru нафурычыў! Дзякуй! Але потым ./Іазэр Мэханічны ўсё адно напіша на «Тузіне» 04.03.08 ў 11'29, пост №9718: «Patsan Вітаўт, вы проста зайздросна паранаідальна абыходзіцеся з фактам». Bo, а тут нават IP не дасьледуе, як раней? Бо так яму загадана. А я, па шчырасьці, ведаю таго зычлівага Patsana яшчэ па клюбу філяфаністых, якога ня раз прасіў не дапамагаць мне ананімна. Вось што з гэтага атрымліваецца. Вучыцеся змагацца за дабро адкрыта, не ў бандыцкай масцы. Ня можаце - не змагайцеся зусім, каб не дыскрэдытаваць).
Згадкі на згаслы форум
Анатоль МяльГуй 02.03.08,11'50 - А вось абяцаны камэнтар ад лідэра гурта «P.L.A.N.» Андрэя Плясанава:
У электроннай вэрсыі «Музыкальной газеты» напачатку лютага без майго дазволу, хоць і з маім імем у загалоўку, адкрылі форум «222 альбомы нлн Fuck от Плесанова». Я быў бы ня супраць, каб на роўных правох далі выказацца й мне, але кіраўнікі Газэты (наўмысна ці не] раптам зачынілі форум, на якім я так і ня выказаўся па розных прычынах. Але мае рэфлексіі насьпелі. Давялося папрасіць дазволу ў свайго сябра Анатоля МяльГуя выставіць мой адказ на ягоным блёгу, як папярэдне зрабіў гэта й журналіст Вітаўт Мартыненка. Гэта будуць рэальныя цытаты з зачыненага форуму і мае думкі:
Rider: «Я не ймею отношенйя к той девочке, которую вы с князем Вйтаутом так йнтеллйгентно называете "сучкой" ... Чем же она так неугодйла? Но можно догадаться...;)»
Ты, Rider, адносіны маеш, і самыя непасрэдныя. Хоць ты хаваесься за псэўданімам, але паставіць цябе на мейсца проста: я ведаю твой узрост, мейсца жыхарства і г.д., у цябе нават білет чытацкі ёсць - 32282...!!!])) Уяўляю, як ты падскочыла ад радасьці, толькі малю, не перабдзі, як зайчык, я знарок замяніў другую ды трэцюю лічбы. Ха-ха-ха! Але...
Наяве выразная змова з кімсьці ў «МГ», пэўна з-за якое маўчыць і мадэратар, не зьвяртаючы ўвагу на хамства з аднаго боку, але шчодра павучаючы другі бок! А мо я памыляюся, і ён проста «в ахуе...», як кажа прамым тэкстам на форуме О'К (рэдактар «МГ»)... Толькі чаму дазволена яму рабіць гэта публічна?
Rider, ты ў сваім пісьменьніцкім маразму дайшла да таго, што сьпярша пішаш, потым верыш, што напіСАСАнае праўда, і сама пачынаеш гэты маразм цытаваць ад імя іншага чалавека.
Rider: «Почйтайте тексты Мартыненкй u послушайте музыку нашего нового Высоцкого й его A.N. (аббревйатура ведь й расшйфровывается какА.Мдрей Р.Ь.есанов, так ведь?» (як крута ты мяне выкрыла! Пэўна, на сайт www.p-l-a-n.com залезла. А, Танюха? Ну прызнайся. Але аналізуем далей, дзе нас цытуюць так няўмела) - «на сэрцы цяжкая хмара, чужынцы пануюць, у нас адабралі мову, прайшло каханьне, кончылася любоў, зышла вясна,
адляцелі птушкі (буслы, шпакі, крукі:) ), лета прайшло, я ня ведаю, няма сілаў і..." так далее й тому подобное... Все это под тйпйчный совковый мажорно-аккордный харч-рок (он же “белорусскйй")».
Каза ты дрыпаная. У мяне з Мартыненкам ды іншымі аўтарамі тэкстаў, няма ніводнай песьні з такім наборам твайго слоўнага паносу. Я ніколі не называў сябе й Высоцкім (бо надзвычайна люблю гэтага чалавека), а проста дазволіў сабе перасьпяваць пару ягоных Геніяльных песень.
Яшчэ твой Яігіег'аўскі опус: «Пять дйсков ... (а што, гэтага мала?) Человек столько лет сйдел нейзвестно где, a nomoM его прорвало, можно й на 10-15 за это время напйсать...». Табе невядома, дзе я сядзеў - жыў у Польшчы, Нямеччыне, ВэнГрыі, Галяндыі, Чылі, НікараГуа, Тайляндзе, Эгіпце, Румыніі, пісаў карціны, рабіў выставы, дасягнуў пэўнага станоўчага выніку, a цяпер пішу песьні, якія падабаюцца многім (гл. відэа на CD «Шлях да каханай»65].
Зноў Rider: «Вон у Александра Солодухй тоже не менее 10 дйсков, u DVD есть, й песнй беларускамоўныя тоже - "Вольная птушка", "Каралеўна зімы." :) Его альбомы тоже покупают. Н что? Он себя почему-то не провозглашает песняром всея Беларусй. В этом плане Солодуха более честный музыкант. He прЕкрывается высокймй йдеаламй.» ???]]) Ну навошта ты, Rider, пішаш такую фігню? Пра якія ідэалы гаворка? Я ніколі не прЫкрываўся ніякімі «высокнмн ндеаламн», а проста сумленна рабіў тое, што ўмею. Мяркую, што яшчэ абганю Саладуху паводле колькасьці ды якасьці альбомаў (ну вось, ужо нос задраў, нясьціпла, тов. Плесанов].
Ты праз сваю працу пастаўлена стучаць на ўсё беларускае, пісаць правакацыйныя посты, выклікаючы нас на шчырасць. Нахрэн ты нам здалася разам з тваімі правакацыямі. Я доўга трываў, не жадаючы валтузіцца на форумах, хахатаў зь перабранак kilera й Шума, перажываў за Вітаўта, які занадта сур’ёзна ставіцца да вашых наездаў. Я ж табе, «дурёхе», пішу гэта толькі дзеля таго, каб яшчэ пара дзясяткаў маўклівых чытачоў даведаліся хоць трохі карыснага пра маю сьціплую пэрсону ды пра людзей, што напісалі «222...».
65 Мультымэдыйныя файлы дададзены да музычных запісаў амаль усіх альбомаў гурта "P.L.A.N." (па-за 1 і 3-м); кліпы, канцэртовыя выступы, інтэрвію розным тэле- і радыёканалам, жывапісныя палотны Плясанава- мастака.
Rider: «В отлйчйе от вас, дорогйе "неофйты", пйшуіцйе "co славарем", я хотябы слушал все альбомы P.L.A.N. й был как мйнймум на 12 выступленйях этого проекта...»
Разумееш, Rider, трэба быць альбо надта хворай на галаву, альбо канкрэтным стукачом, які дзейнічае па доўгу службы, каб столькі разоў хадзіць на канцэрты ненавіснага табе Плясанова.