КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
Вось яшчэ Rider пра Мартыненку: «А то человек сам себя откровенно рекламйрует, самопровозглашает себя культурологом й божййм помазаннйком, арйстократом... й тут же опускается до базарной перебранкй й выпадов в стйле Панйковского: "А ты кто такой?"... Н сразу весь его пафос оборачйвается пшйком...», «Хорошо, можно допустйть, что Мартыненка действйтельно компетентный журналйст, крйтйк, культуролог й чуть лй не святой». Вось тут я сьмела магу сказаць - ён не СЬВЯТЫ! Але ў 2003 годзе яго асабіста запрасіў да сябе на аудыенцыю ў Ватыкан Папа Ян-Павал Другі. Ты такога гонару ніколі не спазнаеш. Працягваю - Rider: «Культурный человек тем от хама й отлйчается, что себя в руках может держать... А так, сколько себя Вйктором-Вйтаутоуч йлй Шйшкйньцч-Радзйвйллоуч не называй, этого недостаточно, нужно еіце й внутреннюю культуру шчеть. Н выдержку». Вы ўсё намагаецеся прынізіць Мартыненку за ненавіснае вам імя Вітаўт [Внтя]. А слабо замахнуцца на Вольскага Лявона (Лёню), Паўлава Піта (Петю), Сокалава-Воюша Сяржука [Сергея], Купалу Янку [Нвана], Коласа Якуба (Константнна], Танка Максіма [йвана], Бядулю Зьмітрака (Самунла) і г.д.? Мне асабіста дык сорамна за тое, што я, названы бацькамі Анджэем, дазваляю называць сябе Андрэем. Як у школе «задолбалн», дык і пайшло... Карацей, прошчай дзевачка, да наступнага майго канцэрту. Вось яшчэ адзін «журналіст» Шум: «Оставьте вы в покое Мартыненку. Его ебут, а он только крепчает. Он псйхо-вампйр, в вашем негатйве энергйю черпает. Ребята, забейте. :) Прйзывать ncuxoe к здравому рассудку бесполезно - ux в карантйн надо, й электрйчество к дужкам кроватй подвестй. Но это не в нашйх сйлах... Поэтому давайте-ка лучше делать что-нйбудь по-настояіцему нужное, чем тратйть сйлы на эту бесплодную х..ету». «Кюнем бйля e попу кюнем!» «Дедушка killer, в отлйчйе от Мартыненко, который своё еіцё получшп, прежде чем стать настояіцей легендой белорусской журналйстйкй (:)), ваш почётный возраст отнймает даже моральное право проверйть ваш подбородок на крепость. Поэтому как человек воспйтанный, я вынужден прйзнать, что буду с улыбкой терпеть вашй крйвлянйя до скончанйя века. Вашего века, понятное дело. Что мне еіцё остаётся?.. Дедунь, усердно напрягая мозгй в юродстве своём, пожалуйста, не забывайте о сердце. He стойло бы вам так волноваться, a то ведь - "on!" - й станете легендой белорусского рока. Я-то понймаю прйчйны вашей предсмертной сублймацйй. Вы-то даже поананйровать себе в удовольствйе вряд лй можете. He то что я: захочу - Rider’a nod венец поведу, захочу - Мартыненко опрйходую. Нет пределов молодойудалй! He завйдуйте жйвым, Плесанов. Подумайте лучше о спасенйй душй»... «Господйн Алесь, ваше лйцемерйе достойно самого ООН. Я даже говоря гадостй делаю это с грацйей, которой любой здесь может позавйдоеать. Н не выхожу йз рамок прйлйчйя. Я здесь воюю не с авторамй кнйгй "222", которую я вообіце за кнйгу не счйтаю, а за кусок говна, которое не нуждается в крйтйке. Какой смысл ЭТО крйтйковать, еслй ece й так очевйдно??? Что касается моего внйманйя к Мартыненке й Плесанову, то тут большую роль йграет моя давняя страсть - успокайвать ncuxoe й ебанутых. Желательно - раз й навсегда.:))))» Ты хоць сам разумееш, што ты пішаш, дружок: «Я здесь воюю... за кусок говна». Відаць, на большае ты і няздольны (узрост і слава не дазваляе, прабач, цябе клікаць на вы). Я б мог, безумоўна параіць табе, спадар Дарашэнка, пісаць порна-сцэнары ды рэалізоўваць іх ва ўласных порна-фільмах, дзе ты б быў і зьверху, і зьнізу, але рабіць таго ня буду. Адзінае, што мне падказвае здаровы сэнс у адносінах да цябе, дык выклікаць цябе на дуэль. Прычым на сцэне, перад маім выступам. I вось тут бы ты ад душы выявіў усе свае здольнасьці ў выпрабаваньні майго падбародьдзя, каб змог. Дый публіку мы б з табой павесялілі! Ты быў бы ў мяне на разагрэве - крута! Killer: «А еаш еорфалл манйакально-дэпрессйвный псйхоз отягошчайт паранойдальное стремленйе к рахм, потаму што ду думайт што du schriftsteller». Ты не паверыш, Шум, але я цалкам згодны з Кіііег'ам, які піша, што твой маніякальна-дэпрэсіўны псіхоз ацягашчае параноідальнае памкненьне да славы, бы думаеш, што ты "пнсатель"...». А ўвогуле, у вас, у рускіх, ёсць цудоўная прымаўка: «Горбатого могнла нсправнт!» Дык вось я табе, Шум'ны Дарашэнка, жадаю хутчэйшага нсправлення! Вялікі дзякуй «МГ» за форум з такім кідкім найменьнем. Да пабачэньня ўсім з падзякай за тое, што трохі далі забавы. Андрэй ПЛЯСАНАЎ, музыка, мастак і г. д. О'К ® 03.03.08, 12'11 - А вот теперь рукн я нм всем (Плесанов, Мартыненка, Мяльгуй) точно не подам. Я был не прав, каюсь, это действнтельно больные людн (В.М. Найбольш прышпільнае тут паназіраць, якіх «здаровых» людзей выбраў сабеў сябры Алег Клімаў пасьля нашай сьціплай абароны на блёгў Анатоля МялЫуя: Шум, padbiarez, Ape ®, Rider ®... Карацей тых, з кім і распачынаў ды няўмела скіроўваў гэтую траўлю названых асобаў. На новым адмыслова зьлепленым форуме пад назвай «Плесаное, Мартыненка, Мяльгуй» чарговым разам паплыў струмень хамскага паносу на тых, хто ня здрадзіў нацыянальнай ідэі ў сувэрэннай краіне. За тры дні яны зварГанілі зь дзясятак постаў, поўных недвусэнсоўных намёкаў на ўласныя хваробы, і толькі адзін ананім сьціпла піскнуў нешта насуперак: «Мало е чей адрес за последнйе пару месяцев было еылйто столько, гм, "конструктйвной крйтйкй", как в адрес упомянутых Вамй людей. Много кто вскйпятйлся бы, не только Мартыненка». Але наўрад ці гэта было слова абароны, падказанае разуменьне.м, бо адкуль узяўся вскіпячонный Мартыненка. Увесь мой кіпень - у гэтай кнізе: чытайце, калі ласка, тыя, хто хоча пераканацца, дзе тут нестрыманы Гвалт вылітага кіпеня. Хутчэй у вас, хто еядзе хітрамудрыя гульні ў дэмакратыю: маўляў, во мы якія слушныя - пасьля кожнага вядра памыяў можам і па плячы палэпаць. Але рукі ніхто зь іхужо не падасць. Думалі, мы сядзем і будзем плакаць? Ня ведаю, як іншыя фіГуранты «МГ»-шнай памыйлазьніцы, але я дык быў шчыра рады, што Алег разьвязаў мне стрымліваемыя этыкетам рукі дзеля публікацыі гэтай кнігі. Твая рука, Алег, ніяк не даражэй мне за права майго народу ведаць армію здрадлівых агентаў уплыву, якая робіць у Беларусі палітыку глуханямога маскульта. Ты лёгка кінеш няродную Беларусь, калі народ дасьпее тут да пасады гаспадара ва ўласнай хаце, як кінуў і родную КараГанду ў юнацтве, як кінуў патопленую табой «Музыкальную газету» дзеля так порстка крытыкаванай калісьці «Советской Блолоруссйй», бо аГенты рускага ўплыву яшчэ патрэбныя ў Прыднястроўі, Абхазіі, Асэтыі, Нагорным Карабаху, дзе табе давераць зноў рэдагаваць сьціплую шматтыражную Газэтку «Велйчйе русской кулыпуры» накладам у пару тысяч асобнікаў. A мы застанемся тут БУДАВАЦЬ СВОЙ ДОМ). Пакуль я тут намагаўся намаляваць ня зусім кепскі партрэт былога рэдактара ціпа беларускай «Музыкальной газеты» Алега Клімава, то знаходзячы тлумачэньні ягоным непатрыятычным учынкам ў банальным госьцевым статусе, то дзівячыся на ягоныя перабольшаныя камплімэнты, дык ён сам вырашыў усе праблемы, даўшы з сваімі сябрамі ў гэтую кнігу завершаны аўтапартрэт. Чытаючы яго далей, зважайце, што пішуць яны пра хлопчыка Віцю, а маюць на ўвазе ўвесь народ, масавую культуру якога пастаўлены вартаваць ад нацыянальных прыкметаў. У выніку ўсе, хто асьмеліцца любіць Беларусь як Вітаўт Мартыненка, пры падобных гаспадарах будзе атрымліваць аналяГічныя публічныя экзэкуцыі. Але пасьля гэтай кнігі вы наўрад ці ўжо запытаеце: «А судзьдзі хто?». Бо іначай і быць не магло: калі ёсць чалавек, дык будзе й цень ягоны. У гарбатага й цень гарбаты. Я нават рады, што ў мяне ўжо вялізны цень, і не гарбаты (гэтая ж брыГада ўшанавала яго нават асабастым блёГам на пэўны час), дый мне, рыхтуючы кнігу пра той цень, даводзілася скарачаць найбольш бяздарныя паўторы. A судзіць аўтара гэтай кнігі ўзяў на сябе сьмеласць рэдактар, які пасьпяхова давёў Газэту з 20-тысячным накладам да ўзроўню сьціплай шматтыражкі - 2000 шт. Праўда, ён застаўся яшчэ пакіраваць часопісам «НОТ7», увесь пяцігадовы наклад якога пыліцца ў офісе рэдакцыі, бо трымаецца выданьне за кошт падману даверлівых беларускіх рэклямадаўцаў. Гэты «рэцэнзэнт Мартыненкі» ведае, пра што пісаць у Беларусі, каб ніхто не чытаў. Але я дзякую люду беларускаму, які знаходзіць, што яму чытаць. I таму сьмела раблю для яго вось гэтую чарговую кнігу. О'К ® 14.03.08, 11'20 - Нет, ну ей Богу не хочется пнсать, что Мартыненко мудак, но напншу (В.М. Ну як жа - чым душонка сілкуецца, тое й скіне людзям). Даже так - мудачок. Что такое Мартыненко? Несколько размышленнй, в стнле стёба, как он это любнт. Это человек, который упрекает другнх, что на форумах те подпнсываются ннкамн, не открывая свон настояіцне нмена; a ведь это нх ннтернетское право (В.М. Званае ваўсім сьвеце правам ананіма, якое непрыемлема ў журналістыцыў да еіцё под несколькнмн ннкамн, органнзуя массовость конкретного мнення (В.М. Ня масавасць, Алег, а фікцыю масавасьціШў Вот этнм самым Внтя м заннмается сам на этой ветке: каждый, кто хоть раз с ннм обіцался, попробовав представнть, что тот ялн нной текст пронзноснт Мартыненко, легко его н вычнслнт (В.М. Вось гэтак проста: бярэш любы тэкст, хоць самога Бальзака або Дыкенса, уяўляеш Мартыненку - і ўсё сходзіцца, нават тэксты пад нікам О'К... Ну гэта ўжо поўная клініка). Тем более, что в текстах есть слова, фразы, нх построення, прнсуіцне нменно ему. Фашнст лн Внтя? Да. Его безусловная любовь к Беларусн прнняла самые крайнне н страшные формы - нацнзм н фашнзм (В.М. Алег, ты занадта ператрухнуў. Але ж так вас вучыць ваша русская классйка: «Лучше перебдеть, чем недобдеть», Козьма Прутков). Плюс ксенофобня, русофобня (В.М. А тут і сталінскія шаблёны зьмяняць ня трэба, нібыта сам Віця прыдумаў лёзунГ «Бей жйдов, спасай Россйю!»). Он нх особо н не скрывает, подавая свон взгляды под тем же соусом стёба. Тнпа: «Понаехалн тут, морды москальскне. Это я так стебусь». Правдой тут будет первое предложенне (В.М. Адкуль цытаты? Am, ня важна, абы плюнуць, a потым хай адмываецца). Паранонк лн Внтя? Да (В.М. Дык Клімаў журналіст ці псыхіятр? Хутчэй, ні то, ні сё). Он н сам о себе так нногда говорнт: «Всё. Это паранойя» (В.М. Відаць, Клімаў сваю хваробу на мяне сьпісаў, бо скуль такая ўпэўненасць?). Как алкоголнк, который вслух прнзнаётся, что «я - алкоголнк», одновременно про себя прнзнавая, что он действнтельно алкоголнк, н что еіцё всё можно поправнть. Его паранойя - любое крнтнческое замечання в адрес того, к чему он прнложнл руку, счнтается выпадом н протнв себя н протнв Беларусн вообіце. Мнровой заговор (В.М. Алегу скажу адно: табе, таленавітаму самавуку, і ня сьнілася, з чаго складаецца КРЫІЫКА, але талент твой прыдатны толькі для масавіка- зацейніка вясковага клюбу, які занадта часта добрым жартам лічыць тупыя прыгаворкі пра водочку і рюмочку. Гэта нават ня гумар, сябра-беларусафоб. А чытач знойдзе нават тут нямала прыкладаў маёй прагі ўдумлівай, аналітычнай крытыкі, а не банальнай клімаўскай камплімэнтарнасьці на мяжы з такім вось брудным сьцёбам. Само слова гэта іхняе, не маё).