Удзельнікі паўстання 1830-1831 гг. на Беларусі
Вольга Гарбачова
Выдавец: Выдавецтва БДУ
Памер: 400с.
Мінск 2006
ПятроўскіЯн Корвін (10.5.1801 (1792)6.3.1835)ca Свянцянскага пав. Віленскай губ., кап. польск. войскаў. Кіраваў конніцай у свянцянскім апалчэнні, з 2.7.1831 маёр 13 ул. палка, у складзе фарміравання Г. Дэмбінскага адышоў у Варшаву. 5.10.1831 з атрадам М. Рыбінскага перайшоў межы Прусіі, інтэрніраваны. 15.3.1832 прыбыў у Францыю разам з жонкай і дзіцем, 18.10.1832 знаходзіўся ў закладзе ў Безансоне, член ПНК. Па рашэнню ВГСК ад 5.2.1833 аднесены да 1 разр. зл., па канфірмацыі галоўнакамандуючага 1-й арміі ад 22.6.1833 аддадзены пад ваен. суд. Памёр у Безансоне. AGAD, PFR, пг 6; WCPL, пг 724, к. 64; Rps BLW, nr 2327; ND. 1843. S. 144; Bartkowski J. Spis Polakow zmarlych. S. 335; Bielecki R. Slownik biograficzny. T. 3. S. 294; яго ж: Zarys rozproszenia. S. 77; Bielinski K. Rok 1831. S. 97-98.
Пячонка з Дзісенскага пав. Мінскай губ. Выконваў загады Шумскага, займаўся паўст. агітацыяй. Па рашэнню МГ'СК ад 28.3.1832 вызвалены ад адказнасці. Dangel S. Rok 1831. S. 144.
Пячыскі Пётр з Брэсцкага пав. Гродзенскай губ., камердынер гр. Грыбоўскага. Дзейнічаў сярод паўстанцаў, адышоў у Варшаву, дзе 8.8.1831 удзельнічаў у Гродзенскім сейміку па абранню дэпутатаў на сейм. На месца жыхарства не вярнуўся. Па рашэнню ГГСК ад 9.11.1831 аднесены да 2 разр. зл. НГАБ-4, арк. 150; РДВГА-8, арк. 236; DS. Т. 6. S. 386.
Раганскі Казімір з Мінскай губ. ГІрысягнуў паўстанцам. Па рашэнню МГСК пакінуты вольным. РДВГА-Н, арк. 324.
Рагатка Рыгор селянін з маёнтка Свіслач Ваўкавыскага пав. Гродзенскай губ. Далучыўся да атрада Д. Хлапоўскага, з якім апынуўся ў Прусіі, інтэрніраваны. Па рашэнню ГГСК атрымаў дараванне. РДВГА-8, арк. 268.
Рагоза Мікалай (6.12.1811-7.9.1901) шляхціц, н. у Станіславава, сын Казіміра і Барбары Шыбека, скончыў Віцебскую базыльянскую школу, з 1829 вывучаў матэматыку ў Віленскім ун-це. Удзельнічаў у падрыхтоўцы паўстання, вывозіў з Вільні зброю. У паўстанні з 27.3.1831, 29.5.1831 ппар. 10 ул. палка пад кіраўніцтвам Г. Агінскага. 15.7.1831 з атрадам Ф. Роланда адышоў у Прусію, інтэрніраваны. 5.3.1832 прыбыў у Францыю, у сак. крас. 1832 знаходзіўся ў закладзе ў Безансоне. Член ПНК, з 12.11.1832 член ТЛРЗ. Працаваў на суконнай фабрыцы. 1.4.1849 атрымаў французскае грамадзянства. Працаваў дарожным наглядальнікам 1 кл. у дэп. Ньеўр. У 1860 вярнуўся на радзіму, у 1863 зноў эмігрыраваў. Ажаніўся з францужанкай. AGAD, EPP, nr 1, к. 19; Rps BN, II. 7871, к. 171; Potrykowski J. Tulactwo Polakow. T. 1. S. 113; Bartkowski J. Spis Polakow zmarlych. S. 355; Bielecki R. Zarys rozproszenia. S. 106; яго ж: Slownik biograficzny. T. 3. S. 368; Gadon L. Emigracja polska. T. 2. 8. 165; яго ж: Z zycia Polakow. S. 123; Konarska B. Polskie drogi. S. 378; PSB.
Рагускі Аляксандр (25.12.1796-25.12.1879) з Мазырскага пав. Мінскай губ., н. у в. Міхавічы, сын Антонія і Марыі Дашкевіч, кап. польск. войскаў. У паўстанні кап., 13.6.1831 маёр 11 палкалін. пяхоты, 8.6.1831 атрымаў залаты крыж. 26.8.1832 прыбыў у Францыю, адзін з ініцыятараў заснавання баціньёльскай школы. Памёр у Парыжы. A GAD, KRW, nr 573; Rps BUW, nr 2327; Ksiqga pamiqtkowa. S. 123; Bartkowski J. Spis Polakow zmarlych. S. 360; Bielecki R. Zarys rozproszenia. S. 77; ягож: Slownik biograficzny. T. 3. S. 391.
Радавіцкі Аляксандр з Гродзенскай губ., б. ганаровы наглядальнік вуч. Ваўкавыскага пав. Знаходзіўся сярод паўстанцаў. Адышоў за мяжу. Па рашэнню МГСК ад 8.10.1832 аднесены да 2 разр. зл. Прасіў літасці, атрымаў дазвол вярнуцца на радзіму. НГАБ-5, арк. 1 адв.; РДВГА-8, арк. 261.
Радавіцкі Ян Уладзімір (1812-1.11.1892) з в. Красная Гродзенскага пав. Гродзенскай губ. У паўстанні з 1.12.1830, ппар. вольных стральцоў, 2.9.1831 ппар. у атрадзе С. Рожыцкага, у складзе якога 26.9.1831 перайшоў межы Галіцыі, інтэрніраваны. У кастр. 1832 прыбыў у Францыю, накіраваны ў Буржэ. Займаўся гандлем. У 1837-46 жыў у Парыжы. 20.4.1837 адзін з заснавальнікаў Польск. клуба. 3 60-х гг. член Гісторыка-літаратурнагат-ва. У эміграцыі сябар I. Мікульскага. Памёр у Парыжы, пахаваны на Манмартры. Прызнаны выгнаннікам, маёмасць канфіскавана. РДВГА-8, арк. 261; RpsBLW, nr 2327; Bartkowski J. Spis Polakow zmarlych. S. 354; Bielecki R. Zarys rozproszema. S. 127; яго ж: Slownik biograficzny. T. 3. S. 364; Gadon L. Z zycia Polakow. S. 123; Kaczkowski J. Konfiskaty; Polacy pochowani. S. 160.
Радванскі Станіслаў ca Свянцянскага пав. Віленскай губ., адвакат. Дзейнічаў сярод свянцянскіх паўстанцаў, 20.4.1831 стаў членам часовага ўрада Свянцянскага пав. Па канфірмацыі галоўнакамандуючага 1-й арміі ад 18.11.1831 атрымаў дазвол вярнуцца ў свой маёнтак. Bielinski К. Rok 1831. S. 15-16, 84-85.
Радзевіч Марцін (н. 1806) з Мінскай губ. У паўстанні ппар. 19 палка лін. пяхоты корпуса А. Гелгуда. Адышоў у Прусію. AGAD, PFR, пг 15.
Радзевіч Міхал памешчык з Вілейскага пав. Мінскай губ. У паўстанні абраны ў вілейскі ўрадавы к-т, абавязкаў не выконваў. Па рашэнню МГСК ад 29.10.1831 аднесены да 2 разр. зл., 5.5.1832 па канфірмацыі галоўнакамандуючага 1-й арміі атрымаў дараванне. НГАБ-5, арк. 14; РДВГА-11, арк. 327; Dangel S. Rok 1831. S. 121.
Радзевіч Станіслаў памешчык з Дзісенскага пав. Мінскай губ., сын Гедэона. Прысягнуў паўстанцам, выконваў абавязкі памочніка наглядальніка склада. Вярнуўся на месца жыхарства. Па рашэнню МГСК ад 5.11.1831 вызвалены ад адказнасці, узяты пад паліцэйскі нагляд. НГАБ-5, арк. 17; РДВГА-11, арк. 328; Dangel S. Rok 1831. S. 139-140.
Радзевіч Эдвард Ігнацій (н. 1808) дваранін з Барысаўскага пав. Мінскай губ., сын Казіміра і Барбары Аскерка. 3 сак. 1831 дзейнічаў сярод
слонімскіх паўстанцаў, затым у атрадзе навагрудскай конніцы, ппар. 13 ул. палка атрада Г. Дэмбінскага, у складзе якога адышоў у Варшаву, дзе 10.8.1831 удзельнічаў у Мінскім сейміку па абранню дэпутатаў на сейм. 5.10.1831 з М. Рыбінскім перайшоў межы Прусіі, інтэрніраваны. У лют. 1832 прыбыў у Францыю, 26.5.1832 знаходзіўся ў закладзе ў Авіньёне. У кастр. 1845 выехаў у Алжыр, дзе набыў зямлю. Па рашэнню МГСК ад 20.2.1833 аднесены да 2 разр. зл., пасля смерці маці ў жн. 1833 в. Бубны канфіскавана. НГАБ, ф. 333, воп. 24, спр. 150; ф. 561, eon. 1, спр. 5, арк. 15—16; РДВГА-11, арк. 328; DS. Т 6. S. 444;AGAD, WCPL, nr 724, k. 77; Bielecki R. Slownik biograficzny. T. 3. S. 388; яго ж: Zarys rozproszenia. S. 70; DangelS. Rok1831. S. 147; TyrowiczM. Towarzystwo Demokratyczne. S. 573.
Радзецкі Антоній шляхціц з Мінскай губ., пісьмавод пры вілейскім земскім спраўніку. Дзейнічаў сярод вілейскіх паўстанцаў. З’явіўся з раскаяннем. Па рашэнню МГСК ад 31.12.1831 пакінуты вольным. НГАБ-5, арк. 7; РДВГА-11, арк. 319; LVIA.fi 437, ар. 5. Ь. 7; DangelS. Rok 1831. S. 147.
Радзецкі Фаусцін дваранін са Слонімскага пав. Гродзенскай губ. Служыў у атрадзе А. Бронскага. Эмігрыраваў. Па рашэнню ГГСК ад 26.10.1832 аднесены да 2 разр. зл. НГ4Б-5, арк. 1; РДВГА-8, арк. 260.
Радзібор Ян (н. 29.9.1786) з Мінскага пав. Мінскай губ., н. у Мінску, сын Юзафа і Людвікі Жывотка, кап. 6 палка лін. пяхоты. У паўстанні кап. 6 палка лін. пяхоты, з 13.6.1831 маёр, затым ппалк. 16.9.1831 з атрадам Д. Рамарына перайшоў у Галіцыю, інтэрніраваны. 6.4.1832 прыбыў у Варшаву, аднавіў прысягу расійск. ураду. AGAD, KRW, пг 477, к. 529; Rps BUW, nr 2327; Bielecki R. Slownik biograficzny. T. 3. S. 365.
Радзішэўская Клара памешчыца Вілейскага пав. Мінскай губ., жонка Станіслава, народжаная Абрамовічава. Пасля адыходу С. Радзішэўскага з Вілейкі хавалася ў лясах каля Мядзеля. З’явілася з раскаяннем. Пакінута вольнай. НГАБ-5, арк. 6; РДВГА-11, арк. 319; Рйzynina G. W Wilnie. S. 153.
Радзішэўскі Станіслаў (каля 1788-23.7.1844) памешчык з Вілейскага пав. Мінскай губ. і Ашмянскага пав. Віленскай губ., н. каля Нясвіжа, сын Міхала, барскага канфедэрата, і Людвікі Бжастоўскай, уладальнік маёнткаў Ілля, Лебедзева, з 1830 вілейскі маршалак. Удзельнік кампаніі 1812, адстаўны палк. французскіх войскаў. У паўстанні з крас. 1831, узначальваў вілейскае апалчэнне. Пасля бітвы пад Вільняй далучыўся да атрада Г. Дэмбінскага,
палк., камандзір 26 пях. палка, адышоў у Варшаву, дзе 10.8.1831 удзельнічаў у Мінскім сейміку па абранню дэпутатаў на сейм. 30.8.1831 атрымаў залаты крыж. 5.10.1831 адышоў з М. Рыбінскім у Прусію, інтэрніраваны. 25.4.1833 прыбыў у Францьпо, знаходзіўся ў Парыжы. (Жонка з 3 малымі дзецьмі засталася ў в. Беніцы Ашмянскага пав.). 20.4.1837 адзін з заснавальнікаў Польск. клуба, са студз. 1838 яго бібліятэкар. У 1838 член Гісгорыка-літаратурнагат-ва.ПарашэннюМГСКад21.12.1832аднесеныда 1 разр. зл.НГАБ-5, арк. 2-3; РДВГА-11, арк. 320; ВРР, пг 565; LVIA.f. 437, ар. 1, Ь. 260; DS. Т. 6. S. 444; Chlapowski D. Pami^tniki. Cz. U. S. 76; Konarski S. Dziennik S. 23; Ksfga pamiqtkowa. S. 137; Powstanie 1831 roku naLitwie. S. 116; Puzynina G. JV Wilnie. S. 153; Брэгер Г.М. Разрабаванне маёнтка Ілля; Bartkowski J. Spis Polakow zmarlych. S. 355; BieleckiR. Slownik biograficzny. T 3. S. 367; Dangel S. Rok 1831. S. 147; Gadon L. Z zycia Polakow. S. 123; PSB; Rederowa D. Polski emigracijny osrodek S. 127.
Радкевіч Адам Ігнацій (н. 1804) н. у мяст. Пагост Мінскай губ., студэнт мед. ф-та Варшаўскага ун-та, працаваў 3 г. у вайсковым шпіталі. У
паўстанні ппар. 4 палка пешых стральцоў. Перайшоў межы Прусіі, інтэрніраваны. 15.8.1832 прыбыў у Францыю, займаўся прыватнай практыкай без спецыяльнага дазволу, у 1846 спрабаваў здаць экзамен на д-ра медыцыны, дыплома не атрымаў. У 1838 член АПЭ. Па рашэнню МГСК ад
1.9.1832 аднесены да 2 разр. зл. НГАБ-5, арк. 20; РДВГА-11, арк. 321; AGAD, KRW, пг 478, 553, 581; Bielecld R. Zarys rozproszeпіа. S. 305; ягож: Slownik biograficzny. T. 3. S. 388; Dangel S. Rok 1831. S. 147; Konarska B. Polskie drogi. S. 381.
Радкевіч Эдвард з Вілейскага пав. Мінскай губ. Дзейнічаў сярод вілейскіх паўстанцаў. Эмігрыраваў у Францыю. Dangel S. Rok 1831. S. 147.
Раецкі Ануфрый (Януарый) (н. 9.7.1794) памешчык са Слуцкага пав. Мінскай губ., сын Вінцэнта, пар. польск. войскаў. У паўстанні пар. 3 палка конных стральцоў, з 15.6.1831 кап. 12.10.1831 пры-
Станіслаў Радзішэўскі
быў у Варшаву, з’явіўся з раскаяннем, аднавіў прысягу расійск. ураду. Па рашэнню
МГСК ад 20.10.1834 вызвалены ад адказнасці. НГАБ-5. арк. 4; РДВГА-11, арк. 321; Bielecki R. Slownik biograficzny. Т. 3. S. 369; Dangel S. Rok 1831. S. 147.
КНІГІ ОНЛАЙН
