0,6 дптр 27.7. Е = 1/F2 = 400 лк. 27.8. Паменшыцца ў 1,16 раза. 27.9. блк. 27.10. Z=Jr2(3T4"1) = 4 м, дзе г — адлегласць ад лямпы да цэнтра пляцоўкі. 27.11. Відарыс будземенш яркім. 27.12. У 8'105разоўменш. 27.13. У 1/4 раза. 27.14. E = t]N/(^R2 У 27.15. 7,38 с. 27.16. Е^/Е = 16/9 , дзе EQ— асветленасць пляцоўкі пры фатаграфаванні ў натуральную велічыню. 27.17. E/Eq4, дзе Eq— асветленасць пры фатаграфаванні цалкам. 27.18. 18 с. 27.19. 10 с. 27.20. D^/D} = 5/6, дзе Z>2 і — дыяметры дыяфрагмы. 27.21. Сіла святла ў пучку за лінзай Г = Ф' /Q, дзе Ф' — светлавы паток, які прайшоў лінзу і распаўсюджваецца ў цялесным вугле Q (рыс. 35). Ф = Рыс. 35 = Фр Q ~ nD2/(4a2); £2 = nD2/(4b2), дзе D — дыяметр лінзы, a »D i b» D. Вызначым сілу святла відарыса крыніцы S': Q' Q' Q a Паформулелінзы \/а+\! b=\ / F. Тады/' =I(F! (аГ))2=4кд. 27.22.100 кд. 27.23. 12-106 кд/м2; 3104 кд/м2. 27.24. Сіла святла, якую стварае элемент плошчы de у напрамку а да нармалі: di = Ldecosa. Светлавы паток у цялесным вугле (рыс. 36) , AScosa аФ = Ldecosoc р— . Асветленасць на пляцоўцы Д5, якую стварае элемент паверхні de, dE= (Ldecos2 a) /12 ; 1 = dr = 7— doc, cos za = /cosa, a de = 2nrdr, r = lQ tga. Адсюль dE = 2nLs i nacosai/a; E = 2rL J sinacosai/a 0 nLsi n2a _ r0 0 nL '0 + l0 ’ E = 276 лк. Калі лічыцьдыск пунктавай крыніцай, toE^nLr2 /I2 ; (Е^E) /E = r2 /l2 = = 2>25 %. 27.25. £1 Ф] S2 _ ^2 E2 Ф2 5] D2 4F2 дзе E} — асветленасць пры выкарыстоўванні лінзы; Е2 — асветленасць пры выкарыстоўванні люстра. Такім чынам, здапамогайлінзыможнаатрымаць больш высокую тэмпературу. 27.26. Пры умове 1 асветленасць відарыса пры выкарыстоўванні тэлескопа будзе менш, чым без яго. Пры умове 2 тэлескоп не змяняе асветленасць. 28.1. = 56° 12'. 28.2. Па формуле Фрэнеля інтэнсіўнасць адбітага праменя 1 2 '° s in2(a /3) tg2(a р) s in2(a + 3) tg2(a + 0) дзе — інтэнсіўнасць натуральнага святла. Пры поўнай палярызацыі аБ + +3=л/2, дзса[;— вугал Брустэра. Тады7= (1 /2) /0 sin2(ctB-/3> • Такімчынам, І/Іп= (1/2) sin2 (ак-р); tgaK=n71; tga = 1,52;ак=56° 40' ;р = 90° -56° 40' = = 33° 20'; аБз = 56° 40' 33° 20'; 7/70= (1/2) sin2 23° 20' = (1 /2) 0,3862 ~ ~ 0,078, 28.3. 32° . 28.4. 48° 6'. 28.5. п = 1,43. 28.6. Каэфіцыент адбіцця R = = /[ /I, дзе — інтэнсіўнасць адбітага святла; 7 — інтэнсіўнасць падаючага святла;аБ+/3 = п/2. ТадынападставеформулыФрэнеля/ =7] =/±sin2 (аБ-/3). R = /7] ) sin2 (аБ//3) =0,5sin2 (ак-р) = 0,07. 28.7. 100°. 28.8. 1/3.28.9. 0,9; 0,99. 28.10. 45°. 28.11. 1/8. 28.12. У 2 разы. 28.13. У 12 разоў. 28.14. 7нат= Аал’ 28.15. Ступень палярызацыі вызначаецца формулай Р = (7тах' Anin ^тах+ Anin Да паварота нікаля ён прапускае святло з інтэнсіўнасцю/. = 7 о , а пасля павароту (рыс. 37) 7Э = 7 cos2 ® + 7 . sin2 а>; 1 max r j г 2. max r min г ’ 72 ^ах005^ + Anin8*"2? Зформулы (1) I /7 = (1 + Р)(1 j r J max min ставіўшы ў формулу (2), атрымаем 7] , + Р)/ [ 1+Р( 1 2sin2= д - дзе х — таўшчыня пласцінкі; х = 13,24 мкм. 28.22. 5,7 мм. 28.23. 4,5 мм. 28.24. d = (l/a)arcsin 4 2/п . 28.25. An = A/(Axtg0). 28.26. 250 кг/м3 . 28.27. 240 кг/м3 . 28.28. 5 см. 29.1. т) = 2В/А3 , дзе 7) — дысперсія; u = сА2 / (АА2 + + 70, дзе v — фазавая скорасць; й = [сА2 (ЛА2В) ]/С4А2+ 5)2 , дзе й — групаваяскорасць. 29.2. u = 1,7108 м/с. 29.3.о = 2,24408 м/с; ы = 2,20408 м/с. 29.4. u = c2/v. 29.5. d = 2,3/Л. 29.6. к = 0,14 см-1. 29.7. 0,8. 29.8. к = = 0,35 cm’1. 29.9. 42 см; на 10 %. 29.10. К2 = lg^)/lg^. 29.11. п = 8. 29.12. 1 %. 29.13.0,67. 29.14. 0,52. 29.15. k' = 0,067 cm’1. 29.16. У 4 разы. 29.17. v = 1,88108 м/с. 29.18. 2 108 м/с; 2,56-108 м/с. 29.19. 30°. 29.20. 2 108 м/с; 2,56-108 м/с. 30.1. 3-108 м/с. 30.2. Д^=0,10.30.3. v = 0,141 с, дзе с — скорасць святла. 30.4. Частата меншая за р0 на 10 кГц. 30.5. А2 * Л1 v = с = 0,549 с. A 2 + 1 30.6. Калі самалёт набліжаецца, v -v' =vQ /(A v/c). Калі самалёт аддаляецца,р=м'' =м0 /(1 +v/c). Вызначымй = (р' -v'd/iv' + v'' ).30.7. На 180 нм. 30.8. AQ= 600 нм. 30.9. 0,84 пм. 30.10 ДА vn — = — cos
с, бо не ўлічвалася залежнасць масы электрона ад скорасці яго руху. 31.21. v = 4 2(hc АА)/(wA) = = 840 км/с. 31.22. 213 нм. 31.23. 0,994 аДж (6,2 эВ); 5 эВ; 0,192 аДж; 650 км/с. 31.24. На 0,6 эВ. 31.25. A = йс/(е^) = 10 нм. 31.26. 23,3 эВ. 31.27. he Ак A 31.28. 0,75 B. 31.29. 6,6-10~34 Дж-с. 31.30. 3,5 мкПа; 7 мкПа. 31.31. 1) 46,6 мкПа; 2) 23,3 мкПа. 31.32. 37,5 МВт/м2. 31.33. 4,7 мкПа; 2) 4,02 х х 10“16кг. 31.34. N р = (1 + р) =54 мкПа. cS 31.35. р = (1 + р) = (1 + р) = 2,25 мкПа. с AS 31.36. р = .—т— (1 + р) = 24 нПа. Атіг^с 31.37. ^S F = л— (1 + р) =0,96 мкН. Апг^с 31.38. Рс'Рг = 1—7 = 1>9раза. с r 4пг£ргс 31.39. 39 м. 31.40.\m.='lnhc/(eU} = 3,Н0-11 м. 31.41.59,3 Мм/с. 31.42. u = =J 2hc/ (/nA) = 29,5 Мм/с. 31.43. З’/т?2 знаходзім "'о^2 р = . =7,3 ЭГц. 2/zJ 1 /З2 ' 31.44. 6,61 -10 34 Дж-с. 31.45. 45кВ. 31.46. 843 пм. 31.47.5кэВ. 31.48.154 пм. 31.49. Co, Ni. 31.50. ЛА = 92 пм. 31.51. z = 1 + -° InhcRtnl (elJ ) 1/(е1/2) 29. 31.52. Лінія Кпраявіцца толькі ў тым выпадку, калі яна не будзе ляжаць за мяжой суцэльнага спектра, гэта значыць Aq> he/ (eU). Адкуль U> he/ (ehj, або U > 3hcR (Z O")2/(4e); U > 17,2 kB. 31.53. 1) Свабоднымі з’яўляюцца тыя электроны, энергія сувязі якіх значна меншая за энергію, што перадаецца рассейваючымі квантамі; 2) У гэтым выпадку энергія сувязі электронаў такога ж парадку, што і энергія налятаючых квантаў; такім чынам, свабодных электронаў няма. 31.54. Чым мацней звязаны электрон у атаме, тым менш энергіі ён можа атрымаць ад падаючага кванта. У лёгкіх элементах электроны слаба звязаны, у цяжкіх — энсргія сувязі істотна ўзрастае і адносная колькасць моцна звязаных электронаў павялічваецца. 31.55. 1,32 фм . 31.56. ДА = 2,4 пм не залежыць ад даўжыні святла. Адноснае змяненне даўжыні хвалі: для бачнага святла 0,48'10-5, а для у-прамянёў 0,48.31.57. ДА=А' -A = -2Acsin2 (^/2) = -1,2’10~12 м. 31.58. AAp = 2Af; 4,8 пм і 2,6 фм. 31.59. А' = A + 2Ас sin2 <^/2) = 59,9 пм. 31.60. У 2,8 раза. 31.61. 26,7 піЛЗ 1.62.90° ;EE=hv-hv' = Лс(1/А 1/(А+ДА)) =АсДА/(А(А+ДА» = = 24 кэВ. 31.63. Д£= йс(1 /А 1/А') = (hc/Л) (2Af sin2^/2)/ (A + 2Af sin2
) ], 1 cos• Гэтае выражэнне добра адлюстроўвае ізатэрму абсалютна чорнага цела ў вобласці Рыс. 38 большза2-10!4Гц (крывая///, рыс. 38). 31.98. оо h /сТ *э = Т /(w, T)du = -2-j ( — э о 4nzcz h )4 J x3dx e*-l я2Л4 = ■ 74 = 56-10'8 Bt (m2-K4) 74 =
/(кТ). Пераўтварыцьформулу Планка ў<р(А, Т) і прадыферэнцыраваць па Х °' Атрымаем: 2пйс i Th = a = 2,9-10-3 м>К = b. 4,965Л 32.1. Магчымы. Фазавая скорасць не характарызуецца ні скорасцю «сігнала», ні скорасцю пераносу энергіі. 32.2. У абодвух выпадках скорасці роўныя паміж сабой. 32.X A = 2пЙ J 1 v 2/с 2 / (mQv); 36,4 нм і 0,9 мкм. 32.4. 160 пм. 32.5. 7,3 пм; 6,9 пм. 32.6. 3 ураўненняў A = = рі Ек = т0с2( •— mv тоср ' u J J маем: hr A = = 2,86 пм. ^Ек(Ек + 2тос2)