Беларуска-расійскі слоўнік
Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў
Выдавец: Народная асвета
Памер: 363с.
Мінск 1993
Прык/длівы—прмтворчнвый.
Прыклад м.—1) прнмер; 2) на- вес над крестом. (Пад шэ- рым прыкладам драўляным прыпынак вечны селяніна. Я. Кол. НЗ. vi).
Прыкладам—к йрнмеру.
Прыкладяньне н.—прнложе- нне, прнкладыванне.
Прыкладацца,-л«сьціся—
1) прнкладываться,-ложнть- ся; 2) сравннться с кем.
Прыкладяць.-ласьці што— прнлага гь,-ложнть; сравнн- вать, првмерять.
Прь/клядна—прнмерно.
Прыклядны—прнмерный, об- расцовый.
Прыклетак м.—чулан прн клетн.
Прыклгнчыць—прнклоннть коленн.
Прыклецьце - амбарнаяпло- іцадка.
Прыкл&/гацца—добрестн (Пры- клыгалісь да мэты. Я. Кол. НЗ. XXVI.)
Прыкмета ж.—см. прымета.
Прыкмячяць—см. прымячаць.
Прыкорчыла дзс. безас.— скрючнло.
Прыкра—горько; непрнятно.
Пр&/красьць ж.—пряторность; непрнятность.
Прь/кры—горькнй, прнторный; непрнятный.
Прыкрыць—надоедать, досаж- дать.
Прыкуска ж.—прнкуска.
Прыкугак м.—место в уголке.
Прыку/тваць, таць што—прн- творять,-рнть.
Прыкуты—прыкованный.
Прыкуць каго, што—прнко- вать.
Прыл<7да ж.—прнспособленне, снаряд, ннструмент.
Прылдджаны—прнспособлен- ный.
Прыл<7джвацца,-дзіцца—прн- спосаблнваться,-собнться; прнмагцнваться,-мостнтьс.я.
Прыл«джваць,-дзіць шпго— прнспосаблнвать,-собнть.
Прыладзьдзе н.—прнспособле- нне, орган. НТ<.
Прылямліваць,-м/ць што— надламывать,-ломнть.
Прылаплены заплатанный, употребленный для заплатьк
Прылапліваць,-піць што заплатывать,-тать.
Прыллшчаны прнласканный.
Прыл«шчвацца,-шчыцца—прн- ласкнваться,-скаться.
Прылгглы—смежный, прнле- жаіцнй. НТі.
Прылегчы—прнлечь.
Прылеплены—прнклеенный.
Прылепліваць,-ляп/ць што— прнкленвать,-йть.
Прылесьціцца—подольстнться.
Прыл/звацца,-з«цца—подлн- зываться.-заться.
Прыл/зваць,-зйць шпю—прн- лнзывать,-зать.
Прыліп«ць,-л/пнуць—прнлн- пать,-пнуть; прыставать, -тать.
Прыл/стак м,—прнлнстннк (stipula). НТв.
Прылітавяны— прнпаенный.
Лрылітоўваць,-тав<7ць што— прнпанвать.-паять.
Прыл/чаны прнсчнтанный.
Прыл/чваньне «. -прнсчнтыва- нне.
Прыл/чваць,-ч&/ць ійто—прн- счнтывать,-тать.
Прыломак м.—надломок.
Прыломаны—надломанный.
Прылоньне лоно, коленн.
Прылука ж.—случай.
Прылуч«ецца дзс. базас.—слу- чается.
Прылу>чаны,-чоны—прысоедн- ненный.
Прылуч«цца,-чь/цца—прысое- днняться,-ннться.
Прылучэньне н.—прнсоеднне- нне.
Прыляздць.-л^зьці—взлезать, взлезть.
Прымагляваны—ярнглажен- ный.
Прымаглявяцца—прыгладнть- ся, прнчесаться.
Прымагляваць што, каго— прнгладнть, прмчесать.
Прымадзець-нстомвться (Язык прымадзеў. Ян. К. Шл. ж. 216 ст.).
Прымайстравяцца—прнмасте- рнться. прнсоседнться.
Я. Кол. НЗуі.
Прымайстравяць тто—пры- мастернть, прнделать.
іірымяк м.—зять, прннятый в дом тестя.
Прымацавяньне пріікреп- ленне.
Прымацоўв«ць,-цав«ць што
—прнкрепля ть,-пнть.
Пр&мачка ж.—жена прымака.
Прымйчы—прннадлежатвй прымяку.
Прымгр м — прнмер, образец.
Прыме,рваць,-М(?рыц.ь што— прнмернвать,-рнть.
Прь/меркі м. мп.—сумеркн.
Прымеркнуць—стемнеть.
ripbiM^pHiK м.—экземпляр, шаблон. НТг.
Прымернікавы—шаблонный.
НТ2.
Прымескі—прнгородный.
Прымета ж.—лрнзнак, прн- мета.
Прыметны—заметный. НТі.
Прым^ць—мочь, нметь воз- можность.
Прымгшваньне н.—прнмешн- ванне.
Прымешваць,-мяш«ць йіпго— прнмешнвать,-шать.
Прымешка ж.—прнмесь.
Прымняжаць ішпо—умножать, увелнчнвать (капнтал). Яз. Лёс. Км.
Прымоўка ж—прнговорка.
Прымрак м.—сумрак.
Прь/мус ж,—првнужденве.
Прымусны,-совы—прннудн- тельный.
Прымушаны,шоны— прннуж- денный, вынужденный.
Прымуш«ньне,-шзньне н.— прннужденне.
Прымушаць,-мз>сіць каго— прннуждать.-нуднть.
Прымяч«ць,-м(?ціць што, каго> замечать,-метнть.
ГІрын прннуждать,-нуднть.
Прыняцьце н.—прмнятне.
Прыпадаблцца—понравнться.
Прыпадабаць каго—полюбнть. Прыпадабн
КНІГІ ОНЛАЙН
