КНІГІ ОНЛАЙН

Беларускі габелен. Белорусский гобелен. Tapestry in Belarus.

Выдавец: Беларусь

Памер: 163с.

Мінск 2015

132.12 МБ

It should be mentioned that weaving became fateful for Borisov Decorative and Applied Art Works. Its history dates back to the early twentieth century. In 1908, the first ceramics workshop appeared there and it became the foundation of the future works. It changed the exterior (from wood to brick) and acquired new modern equipment, its subordination changed but the aesthetic and functional level of production consistently increased. Finally, the works turned out to be under the Artistic Fund of the BSSR Artists’ Union but as a part of Minsk Production Works. Only when the first group of weavers consisting of four people appeared in 1964, the works acquired the status of an independent organization.
From the 1980s, leading artists A. Kischenko and G. Gor­kunov guided the production of monumental tapestries for large interiors: “Flourish”, “Be­larus”, “Native Land”, “Circle
куноў, А. Кішчанка; гэтую ідэю падтрымалі таксама кераміст Ф. Зілберт і жывапісец М. Савіцкі. Кішчанка адразу ж запрасіў сюды ўкраінскіх ткачых. Галоўным мастаком камбіната стаў Г. Гаркуноў, які адкрыў вытворчасці габелена зялёную вуліцу. Тут дзякуючы майстэрству ткачоў дасягаюцца вяршыні гладкага габеленавага ткацтва.
Трэба адзначыць, што ткацт­ва для Барысаўскага камбіната дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва сталася лёсавызначальным. Гісторыя камбіната сыходзіць сваімі каранямі ў пачатак XX ст. У 1908 г. з’явілася першая керамічная майстэрня, на аснове якой і стаў «расці» будучи камбінат. Ён зменьваў сваё аблічча (драўляныя карпусы на цагляныя) і набываў новае сучаснае абсталяванне, змянялася яго падпарадкаванне, але нязменна ўзрастаў эстэтычны і функцыянальны ўзровень вырабленай ім прадукцыі. Нарэшце камбінат стаў належаць Мастацкаму фонду Саюза мастакоў БССР, але ўжо як частка Мінскага вытворчага камбіната. Толькі пры з’яўленні першай бригады ткачых, якая складалася з чатырох чалавек, у 1964 г. камбінат атрымаў ста­тус самастойнай арганізацыі.
3 1980-х гг. над кіраўніцтвам вядучых мастакоў А. Кішчанкі і Г. Гаркунова былі створаны манументальныя габелены для вялікіх інтэр’ераў: «Квітней, Бела­русь, край родны!», «Карагод», «Залаты сад» і інш. У 1991 г. па ініцыятыве міністра замежных спраў Рэспублікі Беларусь П. Краўчанкі і па ім жа прапанаваным сюжэце А. Кішчанка на Барысаўскім камбінаце дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва стварыў габелен «Чарнобыль» спецыяльна для залы пасяджэнняў А АН. Да гэтага часу дыпла-
ративно-прикладного искусства Художественного фонда Союза художников БССР. Инициатора­ми этого были известные бело­русские художники Г. Горкунов, А. Кищенко; эту идею поддержа­ли также керамист Ф. Зильберт и народный художник СССР М. Савицкий. Кищенко сразу же пригласил сюда украинских тка­чих. Главным художником ком­бината стал Г. Горкунов, который открыл производству гобелена зеленую улицу. Здесь благодаря мастерству ткачей достигаются вершины гладкого гобеленового ткачества.
Надо заметить, что ткачество для Борисовского комбината де­коративно-прикладного искус­ства оказалось судьбоносным. История комбината уходит сво­ими корнями в начало XX в. В 1908 г. появилась первая кера­мическая мастерская, на основе которой и стал «расти» будущий комбинат. Он менял свой облик (деревянные корпуса на кирпич­ные) и приобретал новое совре­менное оборудование, менялось его подчинение, но неизменно возрастал эстетический и функ­циональный уровень произво­димой им продукции. Наконец комбинат оказался в ведении Художественного фонда Союза художников БССР, но уже как часть Минского производствен­ного комбината. Только с появ­лением первой бригады ткачих, состоящей из четырех человек, в 1964 г. комбинат получил статус самостоятельной организации.
С 1980-х гг. под руководством ведущих художников А. Кищен­ко и Г. Горкунова были созданы монументальные гобелены для больших интерьеров: «Расцве­тай, Беларусь, край родной!», «Хоровод», «Золотой сад» и др. В 1991 г. по инициативе мини­стра иностранных дел Республи­ки Беларусь П. Кравченко и по им же предложенному сюжету
Dance”, “Golden Garden”, etc. In 1991, upon an initiative of P. Kravchenko, Minister of Foreign Affairs of the Republic of Belarus, and according to his plot, A. Kischenko created the tapestry “Chernobyl” especially for the UN conference room. It was produced at Borisov Decorative and Applied Art Works. By that time, the diplomats found out that the museum of gifts of the organization was full with art works from all over the world, so gifts wouldn’t be accepted anymore. Then, P. Kravchenko convinced UN Secretary-General J. Perez de Cuellar to accept the gift considering the special situation in Belarus — the catastrophe in Chernobyl — as a reminder and warning to the world. Thus, there was solemnly presented the tapestry (40 sq m) depicting not only the fact of the tragedy but also the centuriesold history of the country in the symbols of our holy places and historical events.
In 1995, under the guidance of A. Kischenko, workers of the weaving section created “The XX Century Tapestry” recognized as the world’s largest tapestry and included in the Guinness Book of Records in 1999. The tapestry reflects powers of good and evil depicted in the images of Christ and Antichrist, Churchill and Stalin, etc. The works was named after A. Kischenko. Since 2000, it is the Decorative and Applied Arts Works Unitary Enterprise owned by the Belarusian Union of Artists. The works produced monumental tapestries for the interiors of the Central Committee of the Communist Party of Belarus, the Palace of the Republic, Mir and Nesvizh castles, the Bolshoi Opera and Ballet Theatre of the Republic of Belarus, the Olympic Committee of the
матам стала вядома, што музей падарункаў ААН за гады існавання арганізацыі перапоўнены творамі мастацтва з усяго свету і больш яны прымацца не будуць. Тады П. Краўчанка дамовіўся з Генеральным сакратаром ААН X. Перэсам дэ Куэльярам з прычыны асаблівай сітуацыі ў Беларусі — чарнобыльскай катастрофы — усё ж прыняць гэты падарунак як напамін і перасцярогу для ўсяго свету. Га­белен (40 м2), які адлюстраваў не толькі факт трагедыі, але і шматвекавую гісторыю краіны праз сімвалы нашых святынь і гістарычных падзей, быў урачыста ўручаны.
У 1995 г. пад кіраўніцтвам А. Кішчанкі працаўнікамі ткацкага цэха быў створаны «Габе­лен XX стагоддзя», прызнаны самым вялікім габеленам у свеце і ў 1999 г. занесены ў Кнігу рэкордаў Гінеса. Габелен адлюстроўваў сілы дабра і зла, увасобленыя ў вобразах Хрыста і Антыхрыста, Сталіна і Чэрчыля і інш. Камбінату было прысвоена імя А. Кішчанкі. 3 2000 г. гэта ўнітарнае прадпрыемства «Камбінат дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва», якое з’яўляецца ўласнасцю Беларускага Саюза мастакоў. Тут створаны манументальныя га­белены для інтэр’ераў ЦК КПБ, Палаца Рэспублікі, Мірскага і Нясвіжскага замкаў, Вялікага тэатра оперы і балета Рэспублікі Беларусь, Алімпійскага камітэта Рэспублікі Беларусь, Па­лаца Незалежнасці, гасцініцы «Беларусь» у Мінску, Нацыянальнай бібліятэкі Рэспублікі Беларусь, гарадской ратушы ў Мінску, Беларускай дзяржаўнай філармоніі і інш. Над гэтымі габеленамі ў розныя гады працавалі мастакі тэкстылю В. Маркавец-Бартлава, Л. Гус­тава, В. Грыдзіна, Г. Крываблоц-
А. Кищенко на Борисовском комбинате декоративно-при­кладного искусства создал го­белен «Чернобыль» специаль­но для зала заседаний ООН. К этому времени диплома­там стало известно, что музей даров ООН за годы сущест­вования организации пере­полнен произведениями искус­ства со всего мира и больше они приниматься не будут. Тог­да П. Кравченко уговорил Ге­нерального секретаря ООН X. Переса де Куэльяра ввиду особой ситуации в Беларуси — чернобыльской катастрофы — все же принять этот дар как на­поминание и предостережение всему миру. Гобелен (40 м2), запе­чатлевший не только факт тра­гедии, но и многовековую исто­рию страны в символах наших святынь и исторических собы­тий, был торжественно вручен.
В 1995 г. под руководством А. Кищенко работниками ткац­кого цеха был создан «Гобелен XX века», признанный самым большим гобеленом в мире и в 1999 г. занесенный в Книгу рекордов Гиннесса. Гобелен отра­жал силы добра и зла, воплощен­ные в образах Христа и Анти­христа, Сталина и Черчилля и др. Комбинату было присвоено имя А. Кищенко. С 2000 г. это унитарное предприятие «Комби­нат декоративно-прикладного искусства», которое является собственностью Белорусского Союза художников. Здесь со­зданы монументальные гобе­лены для интерьеров ЦК КПБ, Дворца Республики, Мирского и Несвижского замков, Большо­го театра оперы и балета Респуб­лики Беларусь, Олимпийского комитета Республики Беларусь, Дворца Независимости, гости­ницы «Беларусь» в Минске, На­циональной библиотеки Рес­публики Беларусь, городской ратуши в Минске, Белорусской государственной филармонии
Republic of Belarus, the Palace of Independence, the Belarus Hotel in Minsk, the National Library of the Republic of Belarus, the City Hall in Minsk, the Belarusian State Philharmonic Hall, etc. These tapestries were created in different years by textile artists V. Markovec-Bartlova, L. Gustova, O. Gridina, G. Krivoblotskaya, V. Krivosheeva, A. Lukina, L. Petrul, N. Pilyuzina, N. Sukhoverkhova, and also painter, People’s Artist of the USSR M. Savitsky (in co-authorship with Honoured Artist of the BSSR A. Kischenko), monumental artists: laureate of the State Award of the Republic of Belarus Z. Litvinova, V. Dovgalo, G. Zharin, V. Nemtsov, V. Tkachev, A. Yaskin, etc.
A. Kischenko laid the foun­dation of monumental tapestry designed for public spaces. Actually, these principles and language haven’t changed for decades. There have been preserved a traditional rectangular form, a prominent graphic base, an easily perceived subject, a clear visual language combined with decorative elements, a prevailing figurative character and absolute smoothness of machine weaving.
Monumental tapestry, as other types of monumental art, is inseparably connected with an interior style, its content and purpose. Plastic experiments are the least possible in it but the traditions are strong so it is sometimes not clear whether a monumental tapestry dates back to the 1970s or to the 2000s. It should be mentioned that among a large group of the mo­numental tapestry creators two were awarded the State Award of the Republic of Belarus (including V. Markovec-Bartlova and N. Pi­lyuzina for tapestries in the Palace of the Republic).