Дарога
Зянон Пазьняк
Выдавец: Беларускія Ведамасьці
Памер: 432с.
Варшава, Вільня 2007
Калі хочаш пазнаць чалавека, Паглядзі на ягоных дзяцей I шмат зразумееш.
2004 г.
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад, дзе напісана: „Ікожны, хто мае гэту над-зею на Яго, ачышчае сябе, бо Ён чысты ” (Перш. пасл. Яна, 3; 3). Тады я падумаў сабе:
Людзі - малыя без ідэалаў.
Але бяз Бога - марныя ідэалы.
2004 г.
* * *
Адчыняю Эвангельле наўгад і чытаю: „ У справах чалавечых, паводле слова вуснаў Тваіх, я высьцерагаўся шляхоў гнібіцеляў". (Псальмы, 17; 4).
I падумаў я пра справядлівых.
Любоў і нянавісьць пажнуць да канца.
Бо нават Хрыста ўкрыжавалі.
2004 г.
* * *
Адчыняю Эвангельле наўгад і чытаю: „Як і вы некалі былі непаслухмяны-мі, а цяпер памілаваныя праз непаслухмянасьць іхнюю ’’. (Пасл. Паўлы да Рым., 11; 30). Тады я сабе напісаў:
Літасьць - праява велічнага духа.
Яна дае шанс вечнасьці.
Але ня можа быць міласэрдзя
Без справядлівасьці.
Інакш яно прывяло б Да апраўданьня зла.
2004 г.
227
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад, дзе напісана: „I пазнаеце праўду і праўда зробіць вас вольнымі ’’. (Ян, 8; 32). Тады я падумаў сабе:
Праўда - адна.
Але шмат хто марнуе жыцьцё На пазнаньне мноства праўдаў.
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад і чытаю: ,,Ярасцярушыў іх, як той пыл пад вакном; як балота вулічнае, таптаў я іх”. (Псальмы, 18; 43). Тады я сабе напісаў:
О, паэзія!
Толькі хто расцярушыць ворагаў нашых?
2004 г.
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад і чытаю: „Дзеткі мае! Будзем любіць ня словам ціязыком, але дзелам і праўдаю!” (Перш. пасл. Яна, 3; 18). Тады я падумаў:
Любоў не чакае ўзнагароды. Бо нават без узаемнасьці Прыходзіць ад Бога.
2004 г.
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад і чытаю: „Мы ведаем, што кожын, хто наро-джаны ад Бога, не грашыць; а народжаны ад Бога захоўвае сябе, і ліхі не зачэпіць яго ”. (Перш. пасл. Яна, 5; 18). Тады я падумаў сабе:
Рызыка без патрэбы -Ня Боская справа.
Але ратуючыся, Чалавек аддае сябе Волі Божай.
2004 г.
228
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад і чытаю: „Каб і далей вас навучаць Эвангельля, а не хваліцца прыгатаваным чужой меркай ’’. (Др. пасл. Паўлы да Карын., 10; 16). Тадыя сабе напісаў:
Лепш моўчкі жыць па мудрасьці, Чым хваліцца начытаным.
2004 г.
* * *
Адчыняю Эвангельле наўгад і чытаю: „Іяк зьняло чацьвёртую пячаць, пачуў я голас чацьвёртае жывёлы мовячы: Ідзі ды глядзі”. (Адкр. Яна Багасл., 6; 7). Тады я сабе напісаў:
I ўбачыў я тут сьвет сучасны, Разбэшчаны і самадавольны, I пекла йдзе за ім.
2004 г.
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад, дзе напісана: „1 затрубіў першы Анёл, і стаўся град і агонь, зьмешаныя з крывёю, і выпалі на зямлю; і траціна дрэваў згарэла, і ўся трава зялёная выгарэла ”. (Адкр. Яна Багасл., 8; 7). Тады я падумаў сабе:
Нашае — гэта тое, што з намі было.
Маючы мінулае - спаткаем будучыню, Якая для Бога таксама ўжо была.
2004 г.
Уяўленьні
Простая думка, якая ўражвае найбольш - гэта тое, што калі б ляцець хутчэй сьвятла, можна дагнаць сваё мінулае. А гэта значыць, што нічога няма немагчымага ў Бога. Думаючы гэтак, сабе запісаў:
У адну ваду ступаеш бясконца.
Вечны паўтор.
Але пражываеш жыцьцё - аднойчы.
2004 г.
229
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад і чытаю: „Бо калі сэрца нас асуджае, дык тым болей Бог, бо Бог большы за сэрца нашае і ведаеўсё". (Перш. пасл. Яна, 3; 20). Тады я сабе запісаў:
Толькі праз сэрца Есьць сувязь з Богам. I ў сэрцы - Бог.
2004 г.
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад, дзе напісана: „I прыходзіць за ім Сымон Пётр і ўваходзіць у магілу ды бачыць: ляжыць адна палатніна ”. (Ян, 20; 6). Тады я падумаў:
Надпрыродная зьява
Можа толькі ўмацаваць веру, Але ня даць яе.
Бо вера жыве ў душы.
2004 г.
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад і чытаю: „ слова здаровае, беззаганнае, каб супраціўнік быў асаромлены, ня маючы нічога благога сказаць аб нас ”. (Пасл. Паўлы да Ціта, 2; 8). Тады я сабе напісаў:
Пра важнае
цяжка сказаць адно слова
I лёгка - шмат.
Але вага аднаго
можа пераважыць мноства.
2004 г.
230
135. Нясьвіж. Абраз з гаюўнага алтараў фарным касьцёле. Фота 1964 г.
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад і чытаю: „Тады сказаў Ісус увераваўшым у Яго жыдам: калі застанецеся ў слове Маім, дык запраўды вы вучні Mae ”, (Ян, 8; 31). Тады я сабе напісаў:
Сын Божы прышоў да тых, Хто верыў і чакаў.
Які сэнс быў прыходзіць да іншых?
2004 г.
231
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад і чытаю: „а калі ходзім у сьвятле, як Ёну сьвятле, дык маем лучнасьць міжы сабою, і кроў Ісуса Хрыста, сына Ягонага, ачышчае нас ад усялякага граху ’’. (Перш. пасл. Яна, 1; 7). I тады я ўспомніў:
„Будзь добрай думкі,” - сказала маці.
А гэта ж і ёсьць - хадзіць у сьвятле.
2004 г.
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад, дзе напісана: „Іусякі, хто мае гэту надзею на Яго, ачышчае сябе, бо Ён чысты ”. (Перш. пасл. Яна, 3; 3). Тады я паду-маў:
Маючы дрэнныя жаданьні, Ніколі не адчуеш прысутнасьць Бога.
2004 г.
* * *
Адчыняю Эвангельле наўгад, дзе напісана: „I глянуўя, і вось Ягня стаіць на гары Сыёне, і за ім сто сорак чатыры тысячы, якія маюць імя Айца Ягонага, напісанае налобе іх”. (Адкр. Яна Багасл., 14; 1). Тадыя падумаў:
Пажыўшы, убачыш:
Напісана ўсё у людзей на ілбе, Толькі цяжка чытаць у самога сябе.
2004 г.
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад і чытаю:,, Фарысеі ж, вышаўшы, змаўляліся проці Яго, як бы загубіць Яго. Але Ісус, ведаючы, пайшоў адтуль ”. (Мац., 12; 14). Тады я падумаў:
Зло трэба абходзіць
Дзеля вялікай мэты, Каб перамагчы зло.
232
* * *
Адчыняю Эвангельле наўгад і чытаю: „Бо сабакі абступілі мяне, грамада злачынцаў аблягае мяне; пракалолі яны рукі й стопы мае ”. (Псальмы, 23; 17). I тады я сабе напісаў:
Перад зграяй галоўна ня ўпасьць.
Бо тады, як ад голаду конь, -He падняцца.
2004 г.
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад і чытаю: „ бо лепей бы ім не пазнаць шля-ху праўды, чым, пазнаўшы, адвярнуцца ад перададзенае ім сьвятое запаведзі’’. (Др. пасл. Пётры, 2; 21). Тады я сабе запісаў:
Дрэннаму ўсюды дрэнна.
I нават пазнаньне дабра
Можа стаць горам
Для кепскага чалавека.
2004 г.
Пятая пячаць
Адчыняю Эвангельле наўгад, дзе напісана: „Іяк зьняло Яно пятую пячаць, убачыў я пад ахвярнікам душы забітых за слова Божае ды за сьведчаньне, што мелі; і загаманілі голасам вялікім, мовячы: ” (Адкр. Яна Багасл., 6; 9). Тады я падумаў:
Людзі перасталі паміраць за слова Божае.
I доўжыцца пэрыяд зла.
2004 г.
* * *
Адчыняю Эвангельле наўгад і чытаю: ,,Мы ведаем, што мы ад Бога, і што ўвесь сьвет ляжыць у зьле". (Перш. пасл. Яна, 5; 19). Тадыя сабе запісаў:
Думаючы быць першым,
He сьпяшай заслужыцца ў сьвеце.
Бо на Небе
стаць можаш апошнім.
2004 г.
233
* * *
Адчыняю Эвангельле наўгад і чытаю: „Дык вось, умілаваныя мае, як вы заўсёды слухалі ня толькі ў бытнасьць маю, але шмат болей цяпер, у час нябытнасьці маёй, са страхам і дрыжэньнем аб збаўленьні сваім старай-цеся ’’. (Пасл. Паўлы да Філіп., 2; 12). Тады я сабе запісаў:
Калі маеш вялікую мэту, He кідайся ў бакі — йдзі да яе, Тады дасягнеш.
2004 г.
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад і чытаю: „ і неба счэзла, як скручаны лісток, і кожная гара і востраў скрануліся з месцаў сваіх’’. (Адкр. Яна Багасл., 6; 14). Iўспомніў я далёкі час:
Гарачае лета:
На дрэвах скручанае лісьце, I ў паветры дым.
2004 г.
* * *
Адчыняю Эвангельле наўгад і чытаю: „ЯкЯньні і Ямбр супраціўляліся Майсею, гэтак і яны супраціўляюцца праўдзе, людзі з папсаваным розумам, невукіў веры ”. (Др. пасл. Паўлы да Цім., 3; 8). Тады я сабе запісаў:
Разумны - хоча ведаць.
Дурны - ня хоча.
Таму дурня не навучыш.
Але калі не вучыць, To дурняў стане шмат.
2004 г.
234
Пяты Анёл
Адчыняю Эвангельле наўгад і чытаю: „ і дадзена ёй, каб іх не забівала на сьмерць, але каб мучыла пяць месяцаў; і мука ад яе, як мука ад скарпіёна, калі ўкусе чалавека ”. (Адкр. Яна Багасл., 9; 5). Тады я сабе напісаў:
Адчынілася дно.
Распаўзаецца дрэнь па Зямлі.
Але ня можа быць дно верхам.
2004 г.
* * *
Адчыняю Эвангельле наўгад і чытаю: „Не адапхнуў Бог народу Свайго, які Ён наперад ведаў. Ці ня ведаеце, што кажа Пісаньне (у апавяданьні). аб Ільлі? Як той скардзіцца Богу на Ізраіля, кажучы ”: (Пасл. Паўлы да Рым., 11; 2). Тады я падумаў:
Калі ўсьвядоміць, што ўсе мы дзеці Бога -Народ ня згіне.
Бо сэнс
пераносіцца ў вечнасьць.
2004 г.
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад і чытаю: „Валадар, зьлітаваўшыся над гэтым слугою, пусьціўяго і дараваўяму доўг”. (Мацьв. 18; 27). Тады я падумаў:
Без дараваньня і літасьці Жыцьцё заходзіць у тупік. Бо чалавек важнейшы.
Але калі чалавек мераецца на чалавека, Забойцу - няма дараваньня.
Бо ахвяра невінаватая.
2004 г.
235
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад, дзе напісана: ,,Ня робма і блуду, як некаторыя зь іх блудзілі іў адзін дзень загінула іх двацаць тры тысячы ”. (Лічб., 25;
1,9). Перш. пасл. Паўлы да Карын., 10; 8). Тады я падумаў:
Блудлівы сьвет не напраўляецца.
Ен можа толькі згінуць
(Калі ня прыйдзе з гары паратунак).
Але бяз кары няма паратунку.
2004.
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад і чытаю: „Бо будуць людзі самалюбнымі, срэбалюбцамі, пыхлівымі, гордымі, зламоўнымі, непаслухмянымі баць-кам, няўдзячнымі, бязбожнымі, непрыязьлівымі, нязгодлівымі, абмоўцамі, нястрыманымі, жорсткімі, ня любячымі дабра, здрайцамі, напастлівымі, надзьмутымі, будуць больш любіць раскошу, чым Бога ”. (Др. пасл. Паўлы да Цім., 3; 2,3,4). Тады я падумаў:
Воблік рэгрэсу - страта Боскага ў чалавеку, 2004 г.
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад, дзе напісана: „А ўсялякі дух, які не вызнае Ісу-са Хрыста, што прышоўу целе, ня ёсьць ад Бога, і гэта дух антыхрыста, абякім вы чулі, што ён прыйдзе, і цяпер ёсьцьужоў сьвеце”. (Перш. пасл. Яна, 4; 3). Тады я сабе напісаў:
Ёсьць ідэі, што твораць традыцыю. Бо ў традыцыі найлепей трывае дух.
2004 г.
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад і чытаю: „ а хто выпаўняе словы Яго, у тым запраўды любоў Божая завяршылася: з гэтага пазнаём, што мы ў Ім ”. (Перш. пасл. Яна, 2; 5). Тады я падумаў:
Ведаць лягчэй, чым рабіць.
Таму ня кожны робіць, паводле веданьня.
2004 г.
236
* * *
Адчыніў Эвангельле наўгад і чытаю: „Яжкажу вам, што Ільляўжо пры-шоў ды не пазналіяго, аўчынілі проціяго, што хацелі; так і Сын Чала-вечы пацерпіць ад іх”. (Мацьв., 17; 12). Тады я сабе напісаў:
КНІГІ ОНЛАЙН
