КНІГІ ОНЛАЙН
Аўтаматычна згенераваная тэкставая версія, можа быць з памылкамі і не поўная.
53 32. * * * Хто сказау... .... 54 33. Ідуць гады. ..... 55 Стр. 34. Навука 56 35. Адбітак .... 57 36. * * * Як ліст вярбінкі... 58 37. Нізнаны госьць . 59 38. Матчын дар 60 39. Змора .... 61 40. Літанне Адзіноце 62 41. Начлег .... 63 42. * * * Скажы, братухна... 64 43. Ноч ..... 65 44. * * * 3. Б-ку . 66 45. Малітва .... 67 46. Поэту . ... 69 47. Слабасьці .... ... 70 48. Жыцце .... .... 71 49. Муляру .... 72 50. 51. Прыявы роднаго. Вясна ....... 75 • • 76 52. Вецяр .... 77 53. У прыпар .... 79 54. Добрыя дзеці 80 55. Салавейка. ... 81 56. Дзеучаці .... 82 57. Асенні сьпеу 83 58. Песьня .... 84 59. Хаутуры .... 86 60. Мяцеліца .... 87 61. Два каханні 88 62. Казка .... 90 63. Хатка .... 92 64. Габруська .... 93 65. Жэбрачка .... 94 66. Сын..... . . . 97 67. Журба і сьмяхоцце 98 68. Спрэчка .... 100 69. Каму што .... 102 70. Варожба .... 104 71. Канец Паулючонка 111 72. Шчасьце Мацея . 120 Факснмнльное нзданме Мннск, нздатсльство «Мастацкая літаратура» На белорусском языке Лнтературно-художественное мзданне Гарун Алесь (Прушннсквй Алсксандр Владнмнровнч) МАТЕРМНСКНЙ ДАР Літаратурна-мастацкае выданне Гарун Алесь (Прушынскі Аляксандр Уладзіміравіч) МАТЧЫН ДАР В е р ш ы Факсімільнае выданне Выданне падрыхтавана па экземпляру, які захоўваецца ў Барыса Сачанкі Адказныя за выпуск Л. ЯРПрагін, Г. С. Шупенька ІБ № 3060 Здадзсна ў набор 05.11.87. Падл. да друку 30.12.87. Фармат 60х92’/ів. Папера афс. № 2. Афсетны друк. Ум. друк арк 8,16. Ум. фарб.-адб. 9,06. Ул.-выд. арк. 4,83. Тыраж 10 000 экз Зак. 894. Цана 65 к. Выдавсцтва «Мастацкая літаратура» Дзяржаўнага камітэта БССР па справах выдавецтваў, паліграфіі і кніжнага гандлю. 220600, Мінск, праспект Машэрава, 11. Мінскі ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга паліграфкамбінат МВПА імя Я. Коласа. 220005, Мінск, Чырвоная. 23. 4702.20.00-Ш М2_ет М 302(03)—88 ISBN 5-340-00368-X МІНСК «МАСТАЦКАЯ ЛІТАРАТУРА» 1988 Друковано у ліку 5-000 экз. Дарагі ч ы тач, перад табой кніжка паэзіі аўтара надзвычай трагічнага лёсу, песняра роднага краю, яго «жуды і нуды», напісаная ў далёкія гады на пачатку стагоддзя. Жыццёвы лёс Алеся Гаруна на доўгі час пазбавіў яго свабоды, асудзіў на выгнанне і бясконцы шэраг фізічных і душэўных пакут, у якіх, аднак, кавалася чыстае золата паэзіі і высакароднага пачуцця любові да роднага краю. Так любіць і так апяваць радзіму, як гэта рабіў Гарун, магчыма, бадай, толькі ў безнадзейнай ростані з ёй. Усе Гаруновы памкненні, усе думкі і мроі належалі тады Беларусі, яе драматычнай гісторыі і бязрадаснай сучаснасці, поўніліся вобразамі роднай прыроды, мілымі драбніцамі побыту, якіх на катаржнай чужыне быў пазбаўлены аўтар. Так ужо склалася ў нашай гісторыі, што жыццё рэдка песціла капрызлівым шчасцем сваіх песняроў, аднак лёс гэтага паэта быў асабліва сляпы і жорсткі. Несправядліва паставіўся ён да аўтара, неміласэрна аднёсся да яго нягучнай, надзвычай душэўнай, поўнай нутраной сілы паэзіі. Мабыць, не шмат трэба паэту для шчасця, але яму заўжды неабходна быць пачутым сваім народам. I, мусіць, найбольшаю карай для яго з’яўляецца немата, на якую ён бывае несправядліва асуджаны. Алесь Гарун прабыў у немаце ўдвая болей, чым ён пражыў на свеце. Творца шмат чым абавязаны свайму народу, ён вечны ягоны служка і працаўнік. Але цывілізаванае грамадства таксама мае свае абавязкі перад мастаком, якімі яно не павінна грэбаваць. Можна толькі радавацца, што ў дадзеным выпадку справядлівасць святкуе перамогу: Беларусь з удзячнасцю ўзнаўляе ў сваім культурным ужытку трапяткое слова аднаго з самых пакутных яе песняроў. Дык удумайся ж, чытач, у гэтыя даўнія радкі, народжаныя самотай і горам,— у іх нямала адзнак высокай людскасці і прагнай надзеі. Надзеі на нас, тых, каму наканавана часам жывіць лёс роднага краю, якому на сібірскай катарзе гэтак сардэчна і самазабыўна спяваў Алесь Гарун. Васіль Быкаў МІНСК «МАСТАЦКАЯ ЛІТАРАТУРА» 1988 65 к. МІНСК «МАСТАЦКАЯ ЛІТАРАТУРА» 1988