Падручны расійска-крыўскі (беларускі) слоўнік
Вацлаў Ластоўскі
Выдавец: Навука і тэхніка
Памер: 853с.
Мінск 1990
ВЕРХОВЬЕ ср. верхвіна, вершадзь, вярхоўка, верхавгца, вяршня. Хамёлка, самая верхавіна дрэва (маковка).
ВЕРХОГЛЯД .й. салапяка, салапяй.
ВЕРША ж. рыбалоўская прылада: хаботня, буч, жак. Хаботняй называсцца прылада з доўгіх вярбовых пруткоў клінам ўдоўж, без перагародак ў сярэдзіне, Буч, больш круглы за хаботню і мае ў сярэдзіне адну, або дзьве лейкаватыя з праходам перагародкі. Жак робіццаз сеткі на абручах, канструкціяй напамінае буч.
ВЕСЕЛІЕ ср. агульн. слав. вяселасьць, весял/ць, весял/цца, весялець. Вясёлка — рожнабарвістая сьвятлавая дуга на небе.
ВЕСЛО ср. (зам. вязло) агульн. слав. лапата да грэбкі па вадзе: вясло, веславы, веславяць. Веслаўка, човен на пару, дзьве пары вёслаў.
ВЕСНА ж. агулвн. слав. вяснл, веснавы, веснаваць. Вясьняк, цёплы,палуднёвы, вецяр. Вясьнянка, веснавая абрадовая песьня. Веснавіца, ярка, ярая пшаніца, жыта. Весень старакрыўская назова чацьвёртага месяца ў гаду.
ВЕСНУШКН ж. дробныя прышчыкі на абліччы:
ластаўчына, рабацьцё. Строткі, стратаватая, страцпна.
ВЕСЬ, ВСЯ, ВСЕ мн. ВСЬ заімак: ўвесь, уся, усё мн. усе; ўсеьнкі, усгханька.
ВЕСЬМА, вельмі. Вельмі добра. Вельмі многа. Вельмадобры чалавек.
ВЕТЛА ж. расьц. лазя. Гбалі мы дугу вязовую, сагнём і лазовую.
ВЕТХІЙ, стары, старадаўны, пракаветны, друзлы, старавгтны. Стары. закон. Стары чалавек. Друзлы старац, будынак; Друзлае адзеньне. Пракаветная праўда. Стараветная кніга. Стараветнік, антыквар.
BETOLI1KA, старынка, старызна, дзярмо, дзярмядзіна, рыз/нка, ганучка, ганчярка, лахміна, лахмак, сьц/рка.
ВЕТОШЬ, друхло, дрз'хлядзь, хломазд.
ВЕТХОЗАВ’ЬТНЫЙ, старазаконны. Старазаконныя кнігі.
ВЕТОШННК м. таргоўшчык старымі лахманамі: рызнік
ВЕТШАТЬ аб чалавеку — старзць; аб рэчах — зняшывацца.
ВЕТЧННА ж. высалены і прадымлёны сьвінны кумпяк: дымляніна, кумпячына, вангл/на.
ВЕХОТЬ ж. агульн. слав. пук саломы да мыцьця начыньня, на высьцілку ў боце: вгхаць, вехцявяць.
ВЕЧЕРНІЙ, вячорны. Вячорны змрок. Вячорны адпачынак.
ВЕЧЕРМНКА, вечарынка, вечарн/ца, ігрь/шча.
ВЕЧЕРНЯ, вячэрня, у каталікоў—нгшпар.
ВЕІЦЬ ж. асобная адзінка, кождая нежывая адзінка: рэч. Злажы свае рэчы. Ўсякай рэчы дай сваё мейсца. / стол і іголка рэчы.
ВЕІЦЕСТВО ср. адарванае паняцьце ўсяго сьветавога і прыроднага: мат.эрыя. Чалавек зложан з матэрыі і істасьці, з цела і душы. Сьвет уяў-
ляецца розуму, як матэрыя ў прасторы і як сіла ў часе
ВЕІЦЕСТВЕННЫЙ, матэрьяльны.
ВЕШ.НЧКА, трянтка, Трантку паненька падаравала. Трантак настааіла між вокан на зіму заклеіваючы.
ВЖНМАТЬ што кудыіў што, ўціскйць, ўгнятаць, ўталачываць, ўкомсьціць.
ВЖНВЕ, жывучы пры жыцьш, за жыцыія, за дажывоцьця, ўжывобыці.
ВЗАБЫЛЬ ў няплмяць, ў забудзь.
У аднэй чары-сьлёзы гаручы,
У другой чары-забудзь гаюча.
ВЗАДН, спазадзь, чаго; ззаду, наўзадзі. За табой ззаду стаіць крэсла. Ззаду за табой будуць усякія дзівы, але ты не азірайся наўзадзь сябе.
ВЗАД, назад, наўспяць, наўзадзь.
ВЗАЕМ, ВЗАЙМЫ—пазычкова, ўдоўг, напавер.
ВЗАНМНЫ, адплатны, адзін аднаму адпаведны: ўза
КНІГІ ОНЛАЙН
