• Газеты, часопісы і г.д.
  • Падручны расійска-крыўскі (беларускі) слоўнік  Вацлаў Ластоўскі

    Падручны расійска-крыўскі (беларускі) слоўнік

    Вацлаў Ластоўскі

    Выдавец: Навука і тэхніка
    Памер: 853с.
    Мінск 1990
    134.87 МБ
    ВНХОРЬ м. агульн. слав., мейсца на галаве дзе валасы твораць кругаварот, віхор, віхрэц, віхрак, віхраціна.
    ВНХОРЬ м. заверць, стаўбавы вецер, віхор, чор тава вясельня: ветраварот. Віхрыць, віхраць: круціць, бунтаваць.
    ВРІШЬ скароч. відіш: бач. Бач ён які разумнік. Б ач што ён прыдумаў. Які ён, бач, мудры.
    ВКАТЫВАТЬ што куды, ўкачываць, ўкачывацца, ўкац.?й.ь, ўкотны, ўкогам.
    ВКЛАДЫВАТЬ што куды, у што, агульн. слав.; ўкладяць, ўкладчык-ца.
    ВКЛАД м. сама рэч ўкладаная куды у што: ўклад, наддньне, надаваць, надавец. Гэта наданьне яшчэ крыўскімі князямі нададзена манастыру.
    ВКЛЮЧАТЬ што у што; ўлучаць, ўлу/чна. 3 панядзелка да серады ўлучна. Трэба ўлучыць і працэнты ў ісцінку.
    ВКРАДЫВАТЬСЯ, увайсці скрытна, крадаком:
    Вкорен—Влагатель
    70
    украдлцца, ўкрлўся, ўкродліва. Лісьлівасьцю ўкрад а еццаў сэрца. Ў кнігу ўкр а ліся памылкі. Ўкрадчывай прымільнасьцю ў сэрца лезе.
    ВКОРЕНЯТЬ што, умацовываць, урастаць каранямі: ўкараняць, ўпляняць (ад „плёнчык", KapaHex).
    ВКОРЕНЬ ўплень. Ўплень вынішчыў народ.
    ВКОСЬ, ВКОСУЮ, наўскась, насукась, ўскось.
    ВКРАТЦ'Ь наўскаротна наўскароць.
    ВКРАШНВАТЬ што ў што; ўкрышыць, ўкрышлць, укрышыцца. Ўкрышыць хлеб v ваоу.Буракі, моркву кр ужаюць.
    ВКРЕСТЬ, наўкрыж. Н аў к р ы ж злажыў рукі (пер.памер).
    ВКРЙВЬ, наскрыў, наўкрыў. Ўсё пайшло н аў к р ыў ды коса.
    ВКРУГ нар. наўкол, наўкольна, наўкр_угН «Ў' коліца, абшар распаложаны наўкол сялібы.
    ВКРУТУЮ варыць яйкі: на цьвёрда.
    ВКУС м. чоў смаку; смач, смак, смачны.
    ВКУСОВОЕ, наўсмачнае.
    ВКУШАТЬ, смакаваць, ку'шаць. Маскалі куш а ю ц ь але не ядуць. П а к у ш а й, але ня еш.
    ВКУТЫВАТЬ каго у што: ўгартлць, увіваць.
    ВЛАГА ж. мокрадзь, макравятасьць, волага, валожыць, валожны, вогкасьць, волгкасьць. Бяз в о л агі і цяпла німа расьціннасьці, німа жыцьця наагул. Вагкавапгае сена. Вогкае мейсца. Час мне закрапіці. (гарэлкай працу, гаворыцца аб каравайніцы), а д в а ложаньку даці. (Крачк. стр. 44).
    ВЛАГАТЬ што куды ці ў што: ўкладлць, хаваць.
    ВЛАГАЛШЦЕ ср. похва, ўлогва.
    ВЛАГАТЕЛЬ м. ўкллдчык-ца, ўкладзіны, ўклддзіва.
    ВЛАД’ЬТЬ чым, валадаць, абладдць.
    ВЛАД'ЬТЕЛЬНЫЙ, валаддрны. Валадарны князь.
    ВЛАД"ЬТЕЛЬ м. валадар. Валадар маетнасьці вялікай.
    ВЛАД'ЬЛкіЦА ж. валаддрка.
    ВЛАД'БНІЕ, валадлньне, маетнасьць, маемасьць
    ВЛАДЫЧЕСТВО, ўладнасьць. Ўладнасьць сваю на нас распасьцягае.
    ВЛАДЫКА-ЧНЦА, ўладыка, ўладычыца, ўладычна.
    ВЛАСТЬ ж. права сіла. і воля над чым: ўлада ўладнасьць.
    ВЛАСТНО, ўладна. Пышна і ў л а д н а паны у нас орудааалі.
    ВЛАСТОЛЮБІЕ , ўладалюблівасьць.
    ВЛАЧНТЬ, валачыць, смб/жыць, цягнуць, магнуць. Гляджу, ажно с м ы ч э воўк авечку. На паплавох скошанае сена сьпярша зграбаюць у кучкі, а пасьля кучкі „с м ы ж а ц ь“ на сухое мейсца; найчасьцей канём на санёх, або на дошках. Закахаўся хлапец, таму яго і м а г н е ўсё у тую старану. М а г н е чорт, каб зграшыў чалавек. Валачыць марна жыцьцё сваё.
    ВЛЕЧЬ каго што: цягнуць, валачы, магнуць.
    ВВЕЧЬСЯ, цягнуцца, валачыцца, валачыся.
    ВЛЕЧЕНІЕ ср. поцяг, цягнасьць, мдгнасьць, смагнасьць, тантація, Такая ў яго магнасьць да грошы. Янук мае тантацію да маей Анэткі.
    ВЛІЯТЬ, ўліваць ў пераносным значэньні; браць над кім маральную перавагу: ўплываць, ўплыў, ўплывовы, ўплывовасьць.
    ВЛОЖЕНІЕ, ўклад. Даў ў к л а д свой на цэркву.
    ВМЕТАТЬ, ВМЕТЫВАТЬ штоў што: ўкідаць, ўшыбаць.
    Вм^нять —Внутрь
    72
    ВМ1>НЯТЬ каму што, забавязываць, ўлучаць, пачытаць, намяняць. Кроў бязвінную н а м еніць вам Бог. (Срезн.)
    ВМ"ЬНЯЕМОСТЬ, прытомнасьць, пачытачьнасьць. Непрытомнасьць (непачытальнасьць) паступкаў варьята безпярэчна.
    ВМ'БСТО прысл. замСТЙТЕЛЬ-НЙЦА, спатоўпнік-ніца
    ВНАЧАЛ'Б прысл. спачатку, значлтку, Спачатку было Слова, а Слова было ў Бога.
    ВНЕЗАПНО нар. знагла, зьнечаку, знеўспадзеў, рлптам, зьнечвільна.
    ВНЙМАТЬ, ВНЯТЬ чаму: ўваждць.
    ВНЙМАНІЕ, увяга. Да .навукі патрэбны пільнасьць і у в ага.
    ВНЙМАТЕЛЬНО, уважна. У в аж н а слухай еучыцеля.
    ВНОВЬ, ізноў, наўзноў, назноў.
    ВНОС м. тое што ўнесена (а грашах): ўклад, сплатка, склядка.
    ВНУК—ЧКА, сына або дачкі дзеці: унук, унучка, унукі, унукаў.
    ВНУТРЙ чаго, у сярэдзіне, ў чым небудзь: ўнутры, вонутры.
    ВНУТРЬ прысл. ўнутро, вонутры. Доктар даў зеліва аонутра піць.
    73
    Внутрен—Водворять
    ВНУТРЕННІЙ, унутрамны, нутрамны, вс>нутрны. Нутрамны клушч.
    ВНУТРЕННОСТЬ, нутро, нутранасьць.
    ВНУШАТЬ, (во-ушать?) каму што, прымушаць думаць, хацець, пабуджаць да прыняьцця перадаванага славамі ці іншым спосабам: умушчяць.
    ВНУШЕНІЕ ср. ўмуст, ўмусьц/ць, ўплыв ВНУШкІТЕЛЬНЫЙ, ўмусьлівы, ўплывовы, ВН"Б чаго прысл. зьне, на зьне.
    ВН'ЬШНІЙ, зьнешні, назьнць.
    ВОЗГРЯ ж. наздравая сьлізь: сопля, сапляк, сапл/вец, сапл/вы, сапляв/ць. С а п л і в е ц гэты ўсё засморкае. Соплі цякуць па барадзе, a жаніцца хоча.
    ВОЗДАВАТЬ, ВОЗДАТЬ каму’што; аддавяць, аддзячыць, адпомніць.
    ВОЗДАЯНІЕ ср. аддятак, аддатнік,-ца, аддзяка.
    ВОЗДАЯТЕЛЬНЫЙ, адддтлівы, адзячлівы.
    ЗОЗДВНГАТЬ, ВОЗДВЙЗАТЬ што; уздымяць, уздымяцца.
    ВОЗДВНЖЕНІЕ ср. уздойм, узьвгжаньне.
    ВОЗДВНЖНМК м. уздоймнік,—ніца.
    ВОЗДЕРЖНВАТЬ, ВОЗДЕРЖАТЬ каго ад чаго: паздзяржлць, пастрымаць, паўсьцягаць
    ВОЗДЕРЖАНІЕ ср. паўздзержлівасьць, паўстрымлівасьць, судзерж, сустрыманьне, паўсьцяжлівасьць.
    ВОЗДУХ м. матэрыя акружаючая зямельны клуб, творачая атмосфэру яго: паветра.
    ВОЗДУШНОСТЬ, павгтрлівасьць.
    ВОЗДУШНЫЙ, паветравы, павгтраны, напаветраны.
    ВОЗДУХОПЛАВАНІЕ ср. лётніцтва, лётчык.
    ВОЗДЫХАТЬ, уздыхаць, уздыханьне.
    ВОЗДЫХАТЕЛЬ—НЙЦА, уздыхлч,—ачка, уздыхальнікніца.
    ВОЗД'ЬВАТЬ, ВОЗД-ЬТЬ што, ўзьнімаць, ўзьняць.
    ВОЗД"ЬЙСТВОВАТЬ, падзеяць, ўплынуць.
    ВОЗД"ЬСТВІЕ ср. падзейлівасьць, ўплыў.
    ВОЗДІэЛЫВАТЬ зямлю, поле: вырабляць.
    ВОЗД'БЛЫВАНІЕ ср. выраб, вырабка.
    ВОЗД"БЛЫВАТЕЛЬ, плрабнік, пярабшчык.
    ВОЗЖАЖДАТЬ, захацець піць; пожлднуць, зажаднуць, засмягнуць.
    ВОЗЖЕЛАТЬ чаго пажадяць, узхай/ць, забажяць замягнуць.
    ВОЗЖНВАТЬ, ажывгіць.
    ВОЗЖНГАТЬ, запаляць, заагняць, загнячяць.
    ВОЗЖЙГАНІЕ ср. запаляньне, загнсшчаньне, завогніўленьне.
    ВОЗЗВАНІЕ, зяклік, адозва.
    ВОЗР'ЬНІЕ, погляд, спозірк.
    ВОЗНТЬ што на чым, агу.іьн. с.іав; ваз/ць, вазіцца, вазяняцца, вазян/ца, возка.
    ВОЗЛАГАТЬ, пакладаць. Треба на свае сілы надзею пакладаць.
    ВОЗЛЕГАТЬ, ляжяць, наўзлеж.
    ВОЗЛНВАТЬ, ВОЗЛІЯНІЕ, пал/ваць, палівішьне.
    ВОЗЛ'Ь прысл. няўзьле, побач.