Падручны расійска-крыўскі (беларускі) слоўнік
Вацлаў Ластоўскі
Выдавец: Навука і тэхніка
Памер: 853с.
Мінск 1990
ВЫГОДА ж. кар/>/сьць, зыск, ноўда. Якая мне к а р ы с ь ць з іпваеіі работы. ГНякага з ыску чя меў з гэтаіі куп.п'. Якая-ж з.не наўд a uuno ён у наіімах. Ніякае н аў д ы ня меў я харчуючы яго.
ВЫГОВОР м. вымова, вымоўка. Зьверхнік зрабіў в ы м оў ку. В ы м оў .1 е н а бы.ю дзесяць рублёў платы.
ВЫГРАВНРОВАТЬ uuno, вырыць. В ыр ы ць рысунак на медзі,
ВЫДАВАТЬ, выдавпць, выдавігцца. выдвываць, высовывацца, высувлньне, высаўка, вмсавень, высоўны, высовісты.
ВЫДЕРГМВАТЬ што, выскубаць, выскўбацца, выскубаньне, выскубіна, выскубень, высмыклць, высмыкацца, высмычына, высмычка; выстарглць, выстаргнуць.
ВЫДЕРЖКА ж. вытрымлласьць, вытрымлівасьць, вытрымка.
ВЫДРА, зьвярок Lutra fluviatilis выдра, юдра; Ю)ра каля рэчкі хадзіла, Гарнастайку будзіла.
(Ром. 8—9 спір151. Бых. п.).
ВЫДУМЫВАЦЬ што, выдумляць, выдумчыва, выдумшчык.
ВЫДЫХАТЬ што, вытыхлць. Вытхлы пах. В ы in х л а як камфора.
ВЫД"БЛКА ж. вь/раб, вырабляць, вырабны.
ВЫДІэЛЯТЬ шіпо. каго', вылучлць, вылучлцца, вылучны, вылучаньне; аддзяляць, аддзглены.
ВЫЕМКА ж. вырэз, вынятка. Зрабі еырэз у кашу.іі. Мы сабе вымавілі в ы н я т ку, акром ардынарыі.
ВЫЖАРЙВАТЬ што, выпражываць, высмажлць, праплліваць. Ты толькі добра выпраж гарох, Мяса іпрэба да косьці выпражыва ць. В ы с м а ж бульбу ў сале. Трэба гаршчок прап а л і ц ь. зьнішчыць запах тхліны.
ВЫЖЕЛОБНТЬшто, выжлубіць, выжлублены, выжалубак, выжалубіна, выжалубісты, выжалублівы.
ВЫЖЕЧЬ, выпаліць, вь/палены, выпалкі, выпал, выпаляньне, выплльнік.
ВЫЖйДАТЬ каго, йііпо; вычакаць. Трэба в ыч а к а ц ь тасоўную пару.
ВЫЖЫМАТЬ шіпо адкуль; выцісклць. В ыц і с к а ц ь пот з людзеіі. Выціскаць сьлёзы з еачеіі.
ВЫЖЫМКй ж, мн. вытоўчыны, жмак/.
ВЫЗОЛйТЬ бялізну, палатно; вылугаваць, вылужыць, выжлукціць.
Вызр—Выклянчнва і ь
10'2
ВЫЗРІіВАТЬ, сьпець, дасыіевлць, сьпежа, дасьпевяньне, дасьпелы.
ВЫЗРЬЗАТЬ што каг . вызіраць, вызірлньне, вызорны.
ВЫЗУБРйТЬ вышчэрбіць, вышчэрбіцца, шчарбагы, шчарбоцік. Каса п а шчарб а ц ілас я аб камень. Сякеру в ы т ч з р б іў трапіўшы на цмек. UJ ч а р б a т ы гарійчок.
ВЫЗЫВАТЬ каго, выклікяць, выклікоцца, выклікяньне, выклік, выкл/чны, выкл/чнік.
ВЫЙСКЙВАТЬ што, вышуківаць, вышуконьне вышуклны, вышукі.
ВЫКАЛЙВАТЬ, ВЫКАЛЯТЬ што, выпаляць. Гэтаіі вапны дрэны выпа.і. Вапну трэба выпаляць дату.іь, паку.іь не пачне разсыпацца
ВЫКАЛЫВДТЬ што, выімлываць, выбівлць, выклювяць. В ы к а л ы в а ю ц ь іголкай, ці socтрым чым дзіркі. Вока выбіў сабе, выпырн vў. Ііароны п авыклювалі вочы падліне.
ВЫКАРМЛМВАТЬ, выкармляць, выкармлены, выкарм, выкармак.
ВЫКАЧЙВАТЬ цечьіва, вычэрпываць, вычэрпны, вычэрпка.
ВЫКЙДЫШ м. спарон, спаран/ць; ськ/дыш, скідлць; неданосак.
ВЫКЛАДКА ж. выпакоўка. В ы п а к оў к a тавару.
ВЫКЛЕВЫВАТЬ што, выбіваць або выядаць дзюбай; выклювяць. Крук круку аока ня выклюе.
ВЫКЛЕПЫВАТЬ што, вьікові.шаць, халодным куныіем: выклЛнываць. Выкляппў касу. Выкляпаў конаўку з медзі. Кляпняр, майстар, які выклбпуе з медзі катлы.
ВЫКЛЙНЙВАТЬ, выкліновываць.
ВЫКЛЮЧАТЬ, што, каго; вылучлць, выкідаць, вык’ючггць.
ВЫКЛЯНЧЙВАТЬ што, дакучліва вьшрашываць; выканькаць, выкнягаць. Цэлы дзень княгаў па-
куль выкнягаў грошы пазычыць. Канькала ўсё дзеўка каб ей купіць барлёчы, і, такі, выканька.іа.
ВЫКОБЕНЙТЬСЯ, настабурчыцца, стабурчыцца.
ВЫКОВЫВАТЬ, выкуваць.
ВЫКОВЫРЙВАТЬ, што, адкуль; выкалупываць.
ВЫКОЛАЧЙВАТЬ што, выбівлць, спаганяць. Выбіваць пыл з адзеньня. Выбіваць клін з раскепу. С п аг а н я ць падаткі.
ВЫКОНОПАЧЙВАТЬ што, выпаклёвываць, паклявлць.
ВЫКОРЕНЙТЬ, выпленіць, выкараніць, выскараняць.
ВЫКОРОБЙТЬ што, скарабаціць, карабяціць.
ВЫКРАСКА, афарбоўка, амалёўка, малёўка.
ВЫКРОШЙТЬ што, выкрышыць.
ВЫКРЕШ.ЙВАТБ каго, выхрэшчываць, выхраст; выксьціць, выкста, выкшчэнец.
ВЫКРЙВЛЕНІЕ, вызгіб, сукал ад „сучыць"— скручаць.
ВЫКРЙКЙВАТЬ, выкрыкяць.
ВЫКРОПЛЕНІЕ, выкрапка.
ВЫКРУГЛЕНІЕ ср., выкругленьне, круглянасьць.
ВЫКУВЫРНУТЬ каго, выкуліць.
ВЫКУШАТЬ што, спажыць. Спажыў лыжку спіравы, чарку горэлкі.
ВЫЛАЗКА, раптоўны напад з аблогі на аблягаючых; выпад, вылаз.
ВЫЛОІДЙТЬ ійто, в&паліраваць, вь/глянцаваць.
ВЫЛЕБЕЗЙТЬ ійпю, вь/лесьціць, вь/хлюсіць.
ВЫЛЕГЧАТЬ каго, аб жывёлах; вь/лягчыць, вылажыць, авалошыць, аскап/ць аб птахах: акаплгніць.
ВЫЛЕЛЕЯТЬ каго шпю: выкукабіць (сма:і.\ вь/пеставаць, вмнесьціць.
ВЫЛЙНЯТЬ, пазбыцца' поўсьці, валасоў, пёраў, пуху; выпаўзьці, вылінявець, лінявгць, лінявы; утраціць, колер, барву, масьць: сасьвянуць, паблекнуць.
ВЫЛНЦОВЫВАТЬ што, выварачваць сподам наверх; выніцоўваць.
ВЫЛУЖНВАТЬ што, пабяляць. Самавар трэба йппо году пабяляць добраіі, белай цынай.
ВЫЛУПЛЯТЬ тто, вынімаць з шалупы, ачышчаць ад лузгі, шалупы; зьнімаць з чаго скурку і выбіраць зярно; вылушчлць, вылушчаны, вылустак.
ВЫМАНВАТЬ што у каго, вымучыць, выканькаць.
ВЫМОЛВНТЬ, вымавіць.
ВЫМАНІІВАТЬ каго адкуль, вынадзіць; што у каго, выдурыць, вымантачьіць, вымантэжыць, выкруціць.
ВЫМАРАТЬ каго, што чым\ выпэцкаць.
ВЫМОРОЧНЫЙ, адумершы, адум^ршчына. Адумершы род. Дзедаву адумершчыну цяпер толькі нам прызналі. Адумершы роі'і пшчол.
ВЫМАСЛНВАТЬшто, наалеіваць, праклушчлць, намлзываць; Наалеіі, намаж рульку ад стрэльбы. Праклусьці паперу да вакна.
ВЫМЕТНУТЬ што адкуль. вмлукнуць, выкінуць, вь/шыбнуць. Вылукнуў камень з прасткі; стралу з лука. Выкінуў нахрапліўца вон з хаты. Вышыбнуў арэлі, калыску ўровень стаўбоў.
ВЫМЕТКА ж. штабноўка на рубу—сьцібмоўка; абкіданьне пятліц да гузікаў—абкідлньне.
ВЫМЕТНУТЬ, вышвырнуць.
ВЫМЫЦАТЬ што каму. адмасьц/ць. адпомніць.
ВЫМННАТЬ што, кумгсіць, камш/>/ць, выцір«ць, выміняць. Кумесіць шанку ў руках. Ка.мшыць паперу, Выцірае салому. Вымінае лён, сырамятную скуру.
ВЫМОГАТЕЛЬСТВО ср. вымус, вымушлньне, вымусам, вынявольства. Вымушаюць згоду супроць волі ці пераконаньня. Выняволеньням ды прымусамі зрубнавалі чалавека.
ВЫБОННА ж. клухтав/на, рытвіна.
ВЫМОРГАТЬ што, в/яміргаць.
ВЫМПЕЛЬ м. марск. адмена флага з двумя косамі або хвосьцікамі, які падымаюць на самай вярхоўцы мачты: бандзра.
ВЫМУРАВЛЙВАТЬ начыньня, паліваць, пал/ва.
ВЫМУСЛНТЬ што, высьлініць, асьлюнявіць.
ВЫМЫСЕЛ, выдумка.
ВЫМУЧНТЬ, змучыць, змарыць каго страхам, нудой, горам, дакукай; вымучыць, выдра(у)чыць.
BBIMbMATb wino, вызначаць, вып/сваць.
ВЫМЯ малочныя жаўлакі з мяшкавістай павалокай; вымя, вымістая.
ВЫНОСЧЙВОСТЬ, выносьлівасьць, вытрымлівасьць.
ВЫННЧТОЖНТЬ што, вынішчыць.
ВЫНУЖДАТЬ, вымушяць, выняволіваць, вынуюіць. Вы.чусовая няпраўда. Вынява.йў вон з хаты. Вынука.й хлапца сказац^ праўду.
ВЫНУТЬ, выняць, вынятны, выняткі.
ВЬІПАДЫ. выбрыкі.
ВЫПАЛЗЫВАТЬ, выпаўзлць, выпоўзіны, выпоўзьлік.
ВЫПАЛЫВАТЬ што, ачышчаць лехі ад непатрэбнага зеліва; выпллываць, палоць, выналаткі.
ВЫПОРХНУТЬ аб птушцы, выпырхнуць.
ВЫПАХНВАТЬ, вьюрываць.
ВЫПАХНУТЬ пы.і за вакно, на ву.ііцу, змахнуць.
ВЫПАЧКАТЬ ййпо, выпэцкаць, выгвазраць, выбрудзіць.
ВЫПЕЧАТЫВАТЬ што, выдрукоўваць.
ВЫПНЛНВАТЬ што, выпілоўваць.
ВЫПНСКА, вб/піс, выпісовы, выпгсчык.
ВЫПЛАВЛЯТЬ што, вытапляць, вытапкі, вытопны. Вытапляць лой са скварак. Вытапляць серабро з нітак, жалеза з руды. В ы т а п к і, рэшткі ад вытапліваньня. В ы т о п н ы, празначаны да вытапліваньня, які лёгка вытапляецца.
ВЫПЛЕВЫВАТЬ, выкідаць, як сьліну з губы; выплювяць, выплюняць, плюнькі, плюнец.
ВЫПЛЕСКНВАТЬ што, выпял
КНІГІ ОНЛАЙН
