КНІГІ ОНЛАЙН
Аўтаматычна згенераваная тэкставая версія, можа быць з памылкамі і не поўная.
Паказальнік імёнаў Адысон (Addison) Джозэф (1672—1719) — ангельскі літаратар, вучоны, журналіст і палітычны дзеяч. Арыстотэль (384—322 да н. э.) — старажытнагрэцкі філёзаф і вучоны. Бэкан (Bacon) Фрэнсіс (1561 — 1626) — ангельскі філёзаф. Вавэнарг (Vauvenargues) Люк дэ Клап’е дэ (1715—1747) — францускі філёзаф, прадстаўнік эпохі Асьветы. Вальтэр (Voltaire) (сапраўднае імя Франсуа Мары Аруэ [Arouet]) (1694—1778) — францускі філёзаф, пісьменьнік, гісторык, прадстаўнік эпохі Асьветы. Ван Гог (van Gogh) Вінцэнт (1853— 1890) — галяндзкі мастак. Вэгецый (Vegetius) Флавій Рэнат (4—5 стагодзьдзі н. э.) — рымскі гісторык. Галіяф (Goljat) — у Старым Запавеце асілак, якога забіў у двубоі Давід. Геракліт з Эфэсу (544/540/535—483/480/475 да н. э.) — старажытнагрэцкі філёзаф. Давід (David — магчыма, «любімы») — біблійны герой, які забіў Галіяфа. Дыяген Сынопскі (каля 400 — каля 327 да н. э.) — старажытнагрэцкі філёзаф-кінік. Дэманакт (1—2 стагодзьдзі н. э.) — старажытнагрэцкі філёзаф. Захер-Мазох (Sacher-Masoch) Леапольд фон (1836—1895) — аўстрыйскі пісьменьнік. Кадук — міталягічны герой беларускіх паданьняў. Камю (Camus) Альбэр (1913—1960) — францускі філёзаф, публіцыст, пісьменьнік, драматург. Канфуцый (Кун-цзы) (каля 551—479дан.э.) — старажытнакітайскі мысьляр. Квінтыліян (Quintilianus) (каля 35 — каля 96 н. э.) — рымскі красамоўца. Клаўдыян (Claudianus) (каля 375 — пасьля 404 н. э.) — рымскі паэт. Крышнамурці Джыду (нарадзіўся ў 1895 або ў 1897 — 1986) — індыйскі філёзаф і паэт. Леанарда да Вінчы (Leonardo da Vinci) (1452—1519) — італійскі мастак, скульптар, інжынэр, архітэктар, вучоны, мысьляр. Людовік XIV (1638—1715) — францускі кароль з 1643 году. Ягонае праўленьне — апагей абсалютызму. Лябруер (La Bruyere) Жан дэ (1645 — 1696) — францускі пісьменьнік. Лярашфуко (La Rochefoucauld) Франсуа дэ (1613—1680) — францускі пісьменьнік-мараліст. Лятрэамон (Lautreamont) (сапраўднае імя Ізідор Дзюкас, (Ducasse)) (1846—1870) — францускі паэт. Ніцшэ (Nietzsche) Фрыдрых (1844— 1890) — нямецкі мысьляр. Нэсі — мітычная істота, падобная да дыназаўра, якая нібыта жыла ў Лахнэскім возеры ў Англіі. Плятон (427—347 да н. э.) — старажытнагрэцкі філёзаф і пісьменьнік. Вучань Сакрата. Расін (Racine) Жан (1639—1699) — францускі драматург, прадстаўнік клясыцызму. Рафаэль Санці (Raffaello Santi) (1483— 1520) — італійскі мастак і архітэктар. Савініа (Savinio) Альбэрта (1891 — 1952) — італійскі мысьляр, кампазытар, мастак і пісьменьнік. Сад (Sade) Данасьен-Альфонс-Франсуа дэ (1740—1814) — францускі пісьменьнік. Сакрат (470/469—399 да н. э.) — старажытнагрэцкі філёзаф. Скаварада Грыгорый Савіч (1722—1794) — украінскі філёзаф, паэт, пэдагог. Тора (Thoreau) Генры Дэвід (1817— 1862) — амэрыканскі пісьменьнік і філёзаф. Фукс Эдуард (1870—1940) — нямецкі вучоны, пісьменьнік і палітычны дзеяч. Фулер (Fuller) Томас (1654—1734) — ангельскі мысьляр. Хрыстос Ісус — богачалавекухрысьціянскай міталёгіі. Чорны чалавек — герой аднайменнай паэмы расейскага паэта Сяргея Ясеніна (1895—1925). Шамфор (Chamtort) Ніколас-Сэбасьцьен (1741—1794) — францускі пісьменьнік. Шапэнгаўэр (Schopenhauer) Артур (1788— I860) — нямецкі філёзаф-пэсыміст. Эзоп (6 стагодзьдзе да н. э.) — паўлегендарны старажытнагрэцкі байкапісец. Эклезіяст (грэцкае ekkl6siastes, пераклад са старажытнагабрэйскага geheleth — той, хто прапаведуе ў сходзе) — адна з найбольш позьніх кніжак Бібліі (4 ці 3 стагодзьдзе да нашай эры), помнік афарыстычнай літаратуры. Эпіхарм (другая палова 6 — першая палова 5 стагодзьдзяў да н. э.) — старажытнагрэцкі драматург і філёзаф-піфагарэец. Эрот (Эрас) — у грэцкай міталёгіі бог любові й каханьня, яму адпаведны рымскі Адгур (Купідон). Юда — у хрысьціянскай міталёгіі вучань Хрыста, здраднік. ЗЬМЕСТ I. ЖЭСТ — GESTURE Пра творчасьць 1. Культура 7 2. Творчасьць 8 3. Талент 9 4. Слава 14 5. Літаратура 17 6. Слова 26 7. Кніга 27 8. Мастацтва 33 II. нуль — ZERO Пра навуку 1. Розум 41 2. Цывілізацыі 46 3. Прырода 47 4. Чалавек 48 5. Асоба 52 6. Паводзіны 55 7. Веды 68 8. Здароўе 70 9. Вайна 71 10. Гвалт 76 11. Палітыка 81 12. Праца 83 ІЗ. Час 85 14. Грошы 89 III. СЭКС — SEX Пра эротыку 1. Каханьне 101 2. Любоў 108 3. Мужчына 109 4. Жанчына 110 5. Сям’я 113 6. Бацькі 114 IV. БОГ — GOD Пра рэлшю 1. Вера 117 2. Рэлігія 120 3. Бог 122 4. Павер’і 128 5. Падман 130 6. Сорам 133 7. Жыцьцё 134 8. Сьмерць 135 9. Душа 140 10. Заганы 142 П.Дабро 149 12. Варожасьць 152 13. Сяброўства 155 14. Старасьць 161 15. Шчасьце 164 16. Ідэалы 166 ПАКАЗААЬНІКШЁНАЎ 170 Друкарня AT „VILSPA”, Вільня, Літва Адам Глёбус Аўтапартрэт. 1977 Кнігі Адама Глёбуса: 1. Парк. Вершы. Мінск. "Мастанкая літаратура”. 1988 2. Адзінота на стадыёне. Апавяданні. Мінск. "Мастанкая літаратура". 1989 3. Оборотнн. Эротаческая проза. Мннск. "БАДППР". 1991 4. Смерць-мужчына. Проза. Мінск. "Беларускі Дом друку". 1992 5. Скрыжаваньне. Вершы. Менск." БАДППР", " Ковчег". 1993 6. Дамавікамэрон. Проза. Менск. "BADPPR". 1994 7. Толькі не гавары маёй маме. Зборнік інтымнае прозы. Менск. "Сучасная літаратура”.1995 8. Койданава. Проза. Менск. "Літаратура". 1997 9. Demonokameron. Bialystok."ZBRP". 1998 10. Новы дамавікамэрон. Казкі для дарослых. Менск. "Літаратура". 1998