Практыкум па жывёлагадоўлі
Выдавец: Ураджай
Памер: 259с.
Мінск 1998
,5
130
4
5,0
130
5
5,5
120
6
6,0
115
7
6,5
110
8
7,0
110
9
7,5
110
10
7,5
110
11
8,0
105
12
8,0
105
13
8,5
105
14
8,5
105
15
9,0
105
16
9,0
105
За ўвесь перыяд
Затрачана на 1 кг прыросту масы за перыяд вырошчвання: кармавых адзінак кг страўнага пратэіну г
Заданне 5. Разлічыце размер землекарыстання для вытворчасці кармоў з улікам гадавой патрэбнасці пагалоўя ў кармах (табл. 116), фактычнай ураджайнасці кармавых культур ва ўмовах гаспадаркі і патрэбнасцей зялёнай масы на 1 кг адпаведнага корму (табл. 114).
Табл і ца 114. Разлік памеру землекарыстання для кормавытворчасці
Кармы
Культура
Ураджайнасць зялёнай масы, ц/га
Патрабуецца
Плошча, га
кармоў па ко.мплек-
су, Ц
зялёнай масы на
1 кг корму, кг
зялёнай масы ўсяго, ц
Табліца 115. Сярэднясутачныя рацыёны кармлення рамонтных цялушак і нецеляў па перыядах года і перыядах вырошчвання
3
3
2
3 03
о о
m Я
3 я
3 S
3 a
5S о
U
a
S '2 2
5 □
2 в
сЧ
§
co g 3 Е
3 a
>ыяды г
Р
a c0 e;
X
2
т
Пер
3 3 co
Е
a
:S О
W
3 a co
3 co
3 a
5S о
3 a CO
Паказчыкі
Жывая маса 1 галавы на начатак пеоыяду. кг
Сярэднясутачны прырост 1 галавы, г
Жывая маса 1 галавы v каішы пеоыяду. кг
Прырост жывой масы 1 галавы за перыяд, кг
Патрабуецца на 1 кг прыросту жывой масы, к.а.
Патрабуецца на 1 галаву ў суткі, к.а.
Рацыёны кармлення, кг па відах корму
Малако натуральнае ЗНМ (1 : 9) Малако знятае
Сена
Салома
Сенаж
Сілас Караняклубняплоды Зялёныя Канцэнтраты
T a б л і ц a 117. Рэкамендаваная структура кармоў у рацыёнах пры дыферэнцыраваным кармленні рамонтных цялушак і нецяляў, % к.а.
Узроставыя перыяды, мес
Перыяды года
—
Кармы, %
малочныя
сена
салома
сенаж
сілас
караняклубняплоды
зялёныя
канцэнтраты
0,5-3
Стойлавы
50
13
—
—
—
5
—
32
Пашавы
60
2
—
—
—
—
10
28
3-6
Стойлавы
5
23
—
19
9
10
—
34
Пашавы
5
—
—
—
—
—
60
35
6-9
Стойлавы
—
20
—
23
13
8
—
32
Пашавы
—
—
—
—
—
—
68
32
9-12
Стойлавы
—
19
—
28
17
8
—
28
Пашавы
—
—
—
—
—
—
71
29
12-18
Стойлавы
—
13
3
36
23
8
—
17
Пашавы
—
—
—
—
—
—
82
18
18-24
Стойлавы
—
11
2
36
25
8
—
17
Пашавы
—
—
—
—
—
—
82
18
Літаратурс
1. Вырашнванне телок / А.П.Голубнцкнй, В.К.Казакевнч, В.Т.Сндоров н др. — Мн.: Ураджай, 1986. — 284 с.
2. Різйлов Ю.С. Практнкум по скотоводству. — М.: Агропромнздат, 1988. 216 с.
3. йнструкцня по боннтнровке крупного рогатого скота молочных н молочно-мясных пород. — М.: Колос, 1990. — 16 с.
4. йнтенснвная технологвя промзводства молока / Трофнмов А.Ф., Алёшнн А.А., Залесская М.Г. н др. — Мн.: Ураджай, 1991. — 142 с.
5. Клейменов Н.М., Клейменов В.Н., Клейменов А.Н. Снстемы вырашнваняя крупного рогатого скота. — М.: Росагропромнздат, 1989. — 320 с.
6. Кормовые нормы н состав кормов / А.П.Шпаков, В.К.Назаров, Й.Л.Певзнер н др. — Мн.: Ураджай, 1991. — 384 с.
7. Рекомендаішн по выраіцнванню высокопродуктявных коров для молочных комплексов. — М.: Колос, 1984. — 50 с. '
8. Скотоводство / А.П.Бегучев, Т.Й.Безенко, Л.Г.Боярскнй н др.; Под ред. Л.К.Эрнста. — М.: Агропромнздат, 1992. — 543 с.
Тэма Vlll. ПАТОЧНА-ЦЭХАВАЯ СІСТЭМА ВЫТВОРЧАСЦІ МАЛАКА I ЎЗНАЎЛЕННЯ СТАТКА
3 а н я т а к 24. РАЗЛІК ДСНОЎНЫХ ПАРАМЕТРАЎ ПАТОЧНА-ЦЭХАВАЙ СІСТЭМЫ ВЫТВОРЧАСЦІ МАЛАКА
Мэта заняткаў. Набыць практычныя навыкі ў разліках асноўных параметраў паточна-цэхавай сістэмы вытворчасці малака.
Дапаможнікі і абсталяванне. Зыходныя дадзеныя для разлікаў асноўных параметраў паточна-цэхавай сістэмы вытворчасці малака; мікракалькулятары.
Метадычныя ўказанні. Інтэнсіфікацыя малочнай жывёлагадоўлі разам з умацаваннем кармавой базы і павышэннем прадукцыйнасці жывёлы прадугледжвае ўкараненне інтэнсіўнай тэхналогіі, асновай якой з’яўляецца паточна-цэхавая сістэма вытворчасці малака. Гэта сістэма заснавана на раздзяленні малочнага статка ўнутры фермы на аднародныя групы (сухастою, ацёлу, раздою і асемянення, вытворчасці малака), размяшчэнні іх у розных аналагічна названых памяшканнях (цэхах), у кожным з якіх устанаўліваецца пэўны парадак утрымання, кармлення і выканання зоаветэрынарных мерапрыемстваў, якія ў найбольшай меры адказваюць фізіялагічным патрабаванням жывёлы.
Паточна-цэхавая сістэма вытворчасці малака дазваляе ўстараніць недахопы, характэрныя традыцыйнай вытворчасці, што ўжываецца на многіх малочна-таварных фермах: у адной групе ўтрымліваюцца сухастойныя, малозіўныя (5 — 7 дзён пасля ацёлу), навацельныя (8 — 20 дзён пасля ацёлу), у пачатковай і завяршальнай стадыях лактацыі каровы; даільнае абсталяванне выкарыстоўваецца нерацыянальна і інш.
Паточна-цэхавая сістэма дае магчымасць арганізаваць дыферэнцыраванае індывідуальна-групавое кармленне і раздой кароў; палепшыць узнаўленне статка; павысіць узровень зоаветэрынарнай работы; праводзіць паглыбленую селекцыйнаплемянную работу; спецыялізаваць працу і павысіць прадукцыйнасць яе; павялічыць малочную прадукцыйнасць кароў пры адначасовым зніжэнні сабекошту прадукцыі і інш.
Пры паточна-цэхавай сістэме ў канкрэтных умовах гаспадарак і ферм колькасць груп жывёлы і, адпаведна, цэхаў можа быць рознай. На комплексах і буйных фермах прамысловага тыпу і асабліва з беспрывязным утрыманнем кароў і даеннем на ўстаноўках тыпу “Елочка” або “Тандем” мэтазгод-
на падзяліць дойны статак на чатыры групы і мець чатыры цэхі: сухастойных кароў; ацёлаў з прафілакторыем; раздою і асемянення; вытворчасці малака. Цэхі размяшчаюць у розных памяшканнях. Калі такой магчымасці няма, то некалькі цэхаў аб’ядноўваюць у адным памяшканні.
У большасці гаспадарак з прывязным утрыманнем кароў і даеннем у малакаправод або ў пераносныя вёдры прадугледжваецца раздел дойнага статка на 3 групы і іх размяшчэнне па трох цэхах: сухастойных кароў; ацёлу; раздою, асемянення кароў і вытворчасці малака, без выдзялення кароў на раздоі ў самастойны цэх. Пры такой мадыфікацыі паточна-цэхавай сістэмы навацельных кароў групуюць асобна, і яны знаходзяцца першыя 90—100 дзён на рэжыме раздою ў цэху вытворчасці малака. Пры гэтым захоўваецца прынцып індывідуальнага замацоўвання кароў за асноўнай даяркай, толькі ў цэху для сухастойных кароў і радзільным аддзяленні яны абслугоўваюцца іншымі даяркамі.
Пры арганізацыі паточна-цэхавай сістэмы праводзяць адпаведныя арганізацыйна-гаспадарчыя мерапрыемствы: на дробных і сярэдніх фермах павышаюць узровень канцэнтрацыі пагалоўя да аптымальнага; разлічваюць патрэбнасць жывёла-месцаў па цэхах; робіцца дабудаванне ферм або рэканструкцыя наяўных памяшканняў пад цэхі ацёлу і сухастою; ажыццяўляюць інвентарызацыю лагалоўя з мэтай удакладнення індывідуальнай нумарацыі; аналізуюць фізіялагічны стан і малочную прадукцыйнасць кароў; размяркоўваюць малочны статак па групах і цэхах; рыхтуюць кадры, арганізуюць зоатэхнічную дыспетчарскую службу. На кожную карову заводзяць індывідуальную картку, у якую запісваюцца ўсе звесткі аб жывёліне (дата ацёлу і перамяшчэння па цэхах, прадукцыйнасць, клініка-фізіялагічны стан).
Разлік тэхналагічнай схемы, памяшканняў для кожнага цэха і цыклаграмы руху кароў па цэхах неабходна пачынаць з вызначэння працягласці вытворчага цыкла:
Т = Л + С або Т = Сп + 280, дзе Т — працягласць вытворчага цыкла (сярэдні па статку прамежак часу ад аднаго ацёлу да другога), дзён; Л — сярэдняя працягласць лактацыі, дзён; С — сярэдняя працягласць сухастойнага перыяду, дзён; С„ — сярэдняя працягласць сервіс-перыяду, дзён; 280 — сярэдняя працягласць цельнасці, дзён.
Працягласць вытворчага цыкла на розных фермах і комплексах неаднолькавая. Калі яна знаходзіцца ў меЖах аптымальнай (350 — 365 дзён), то можа быць пакінута без змянен-
няў. Калі ж перыяд паміж ацёламі адхіляецца ад гэтых велічынь, неабходна прымаць меры, каб прывесці да аптымальнай працягласць сервіс-перыяду, лактацыі і сухастойнага перыяду, а асноўныя параметры паточна-цэхавай сістэмы разлічваць зыходзячы з дасягнення аптымальнай працягласці вытворчага цыкла (365 дзён) і яго элементаў.
Потым на аснове існуючых рэкамендацый вызначаецца працягласць утрымання кароў у кожным цэху, але з тым разлікам, каб агульная працягласць утрымання ва ўсіх цэхах была роўнай раней вызначанай працягласці вытворчага цыкла (Т). Пры чатырохцэхавай арганізацыі вытворчасці можна кіравацца наступнымі сярэднімі тэрмінамі знаходжання кароў у цэхах (дзён): цэх сухастойных кароў — 50, цэх ацёлу — 25, цэх раздою і асемянення — 100, цэх вытворчасці малака — ад 160 да 190. Пры трохцэхавай — адпаведна 50, 25 і 290 дзён.
На аснове гэтага вызначаецца пагалоўе, якое будзе ўтрымлівацца ў кожным цэху (Вц):
R -М'Д
дзе М — магутнасць фермы (комплексу), колькасць кароў; Д — працягласць знаходжання кароў у цэху, дзён; Т — працягласць вытворчага цыкла (сума дзён знаходжання кароў ва ўсіх цэхах), дзён.
Напрыклад, на малочна-таварнай ферме (комплексе) будзе ўтрымлівацца 800 кароў пры сярэдняй працягласці міжацёльнага перыяду — 365 дзён і ўтрыманнем у цэху сухастою — 50 дзён, ацёлу — 25, раздою і асемянення — 100, вытворчасці малака — 190 дзён. Тады ў цэху сухастою будзе знаходзіцца 110 галоў (800 • 50 : 365 = 110), у цэху ацёлу — 55 (800 • 25 : 365 = 55), а ў двух наступных цэхах — адпаведна 219 і 416 кароў.
Пасля вызначэння пагалоўя, якое ўтрымліваецца ў кожным цэху, яго размяркоўваюць па тэхналагічных групах, якія перамяшчаюцца з цэха ў цэх на працягу вытворчага цыкла і ствараюць паток — аснову паточна-цэхавай сістэмы вытворчасці малака. У кожнай такой групе (якая на комплексе размяшчаецца ў асобнай секцыі) утрымліваюцца каровы з блізкімі тэрмінамі запуску, ацёлу і асемянення (з розніцай, як правіла, не больш 2 — 3 тыдняў).
Пры вызначэнні размеру тэхналагічнай групы неабходна зыходзіць з рэкамендуемых аптымальных іх размераў, норм абслугоўвання (пры індывідуальным замацаванні кароў), a
пры даенні на
КНІГІ ОНЛАЙН
