Удзельнікі паўстання 1830-1831 гг. на Беларусі
Вольга Гарбачова
Выдавец: Выдавецтва БДУ
Памер: 400с.
Мінск 2006
Друцкі-Любецкі Уладзіслаў (Уладзімір) кн., памешчык з Мінскай губ., сын Караля. Знаходзіўся ў час паўстання ў КП. НГАБ-2, арк. 126 адв.; РДВГА-11, арк. 112.
Дубаздзеленка Якуб — селянін памешчыцы Скірмунтавай з маёнтка Каралін Мазырскага пав. Мінскай губ. Дзейнічаў узбр. у атрадзе Ф. Кеневіча ў Мазырскім пав. Узяты ў палон пад Міхалкамі. НГАБ-2, арк. 129; РДВГА-11, арк. 116.
Дубачэўскі Юзаф селянін памешчыка Паўлоўскага са Слонімскага пав, Гродзенскай губ. Служыў у кавалерыі. Узяты ў палон пад Коўна, адпраўлены ў Дынабургскую крэпасць, адкуль збег. Злоўлены і аддадзены пад ваен. суд, пастановай якога асуджаны на ссылку на Каўказ. НГАБ-2, арк. 127 адв.; РДВГА-8, арк. 103; Sliwowska W. Zeslancy polscy. S. 144.
Дубікоўскі Феліцыян шляхціц з Рэчыцкага пав. Мінскай губ. Кароткачасова знаходзіўся сярод паўстанцаў. Вярнуўся на месца сталага жыхарства. Dangel S. Rok 1831. S. 156.
Дубінскі Міхал селянін памешчыка Ю. Крушэўскага з Мазырскага (?) пав. Мінскай губ. Далучыўся да паўстанцаў, удзельнічаў у бітвах супраць расійск. войскаў у складзе атрада Бараноўскага. Па рашэнню МГ'СК ад 12.11.1831 прызначаны да аддачы ў салдаты. БІГАБ-2, арк. 128 адв.; РДВГА-11, арк. 115.
Дубіскі Іван дваранін з Гродзенскага (Навагрудскага?) пав. Гродзенскай губ. Дзейнічаў сярод паўстанцаў, адышоў у Прусію, прасіў літасці. Па рашэнню ГГСК аднесены да 3 разр. зл. РДВГА-8, арк. 104.
Дубіцкі Базыль — селянін памешчыцы Эйсмантавай з Ваўкавыскага пав. Гродзенскай губ. Служыў у паўстанцаў. Узяты ў палон. РДВГА-7, арк. 316.
Дубіцкі Марцін селянін з Ашмянскага пав. Віленскай губ. Служыў у паўстанцаў. Узяты ў палон. РДВГА-7, арк. 316.
Дубіцкі Мацвей селянін з в. Казлоўшчына Слонімскага пав. Гродзенскай губ. Уваходзіў у атрад А. Бронскага, затым Г. Дэмбінскага, з якім дайшоў да Варшавы. Адпраўлены на месца жыхарства. РДВГА-8, арк. 104.
Дубовіч Рамуальд дваранін з Вілейскага пав. (?) Мінскай губ., сын Тадэвуша, прыватны настаўнік. Выканаў прысягу ў Маладзечне, але застаўся на месцы жыхарства. Па рашэнню МГСК ад 21.12.1831 аднесены да 3 разр. зл. з вызваленнем ад далейшага праследавання. НГАБ-2, арк. 114.
Дубоўскі Васіль селянін памешчыка К. Тызенгаўза з маёнтка Паставы Дзісенскага пав. Мінскай губ., сын Кандрата. Знаходзіўся ў атрадзе С. Радзішэўскага. Прымаў удзел у бітвах. Па рашэнню МГСК прызначаны да аддачы салдатам у сібірскія лін. батальёны. НГАБ-2, арк. 128 адв.; РДВГА-11, арк. 116; LVIA.f. 437, ар. 5, Ь. 132, Ір. 1-8.
Дубскі Юзаф селянін памешчыка Солтана са Слонімскага пав. Гродзенскай губ. Служыў у паўстанцаў. Узяты ў палон. РДВГА-7, арк. 315.
Дудзін Караль Платон (н. 1808) з Мінскай губ., служыў у расійск. войсках. У паўстанні з 25.4.1831 ппар., 3.5.1831 ппар. 4 палка лін. пяхоты, 16.9.1831 пар. 15.9.1831 атрымаў залаты крыж, паранены пад Варшавай. У ліст. 1832 эмігрыраваў у Францыю. 3 7.8.1833 член ПДТ. Віеlecki R. Slownik biograficzny. Т. 1. S. 392; Krawiec L. Lista czlonkow. S. 44; Tyrowicz M. Towarzystwo Demokratyczne. S. 146.
Дудзінскі Томаш селянін ca Свянцянскага пав. Віленскай губ. Знаходзіўся ў атрадзе Г. Дэмбінскага, радавы 3 палка пешых стральцоў, адышоў у Варшаву. AGAD, WCPL, пг 724, к. 54; Bielinski К. Rok 1831. S. 121.
Дудка Пракоп — селянін памешчыка Пршыгоцкага з Гродзенскай губ. Служыў у паўстанцаў. Узяты ў палон. РДВГА-7, арк. 318.
Дук Ян (28.9.1798-22.6.1849) з Гродзенскай губ., сын Лукаша і Анастасіі Брашэвіч. У паўстанні радавы 4 палка пешых стральцоў. Адышоў у Прусію. 27.4.1834 прыбыў у Аран на караблі ‘Траф Келлі”, у гэты ждзень уступіў у замежны легіён наЗг. У 1834—35 у Афрыцы, у 1835-37 у Іспаніі. Пасля вяртання ў Францыю ажаніўся з францужанкай. Віеіесki R. Polacy w Legii. S. 128.
Дульскі Ян з Мінскай губ., калежскі сакратар, б. наглядальнік Маладзечанскага вуч. Прысягнуў паўстанцам, перадаў ім школьную касу. Па рашэнню МГСК ад 5.11.1831 атрымаў дараванне. НГАБ-2, арк. 111; РДВГА-11, арк. 117; AGAD, ММК, пг 4; Dangel S. Rok 1831. S. 127.
Дыдалевіч Юсцін з Мінскай губ., губернскі сакратар, б. настаўнік Маладзечанскага вуч. Прысягнуў паўстанцам. Па рашэнню МГСК ад 21.12.1831 прызнаны вольным. НГАБ-2, арк. 107; РДВГА-11, арк. 118; Dangel S. Rok 1831. S. 127.
Дылеўскі Юльян (21.4.1792-1841)-зг. Слоніма Гродзенскай губ., кап. польск. войскаў. У паўстанні кап. пры штабе губернатара Варшавы, з 13.9.1831 камендант галоўнай кватэры. 4.10.1831 адзначаны залатым крыжам. 5.10.1831 перайшоў з корпусам М. Рыбінскага ў Прусію, інтэрніраваны. 15.2.1832 прыбыў у Варшаву, аднавіў прысягу расійск. ураду. AGAD, KRW, пг 460; Ksi^gapamiqtkowa. S. 165; BieleckiR. Slownik biograficzny. T. 1. S. 402.
Дэмбінскі Генрык (16.1.1791-13.6.1864)-польск. ген., удзельнік кампаніі 1812-14. ГІад час паўстання арганізатар узброеных сіл у Кракаўскім ваяв., 29.4.1831 ген. брыгады. У пачатку чэрв. у складзе польск. войскаў яго атрад уступіў на тэрыторыю Віленскай губ. Пасля няўдалага штурму Вільні 19.6.1831 на чале асобнага фарміравання з 4 тыс. чал. здзейсніў адыход праз Гродзенскую губ. За вайсковую мужнасць удзельнікі гэтай кампаніі атрымалі ад сейма дыплом “Добра паслужыўшых Айчыне”. 3 7.8.1831 губ. Варшавы. 5.10.1831 з корпусам Ф. Роланда перайшоў межы Прусіі. У эміграцыі пачаткова ў Дрэздэне, дзе апісаў падзеі літоўскай кампаніі. 3 восені 1832 у Парыжы, падтрымліваў палітыку А. Чартарыйскага. У 1834 уступіў у егіпецкую армію. 3 1849 у венгерскай арміі. Пазней вярнуўся ў Фран-
цыю, памёр у Парыжы, пахаваны на Мантмарэнсі. Dembinski Н. Раmiqtnik; яго ж: Pami^tniki о powstaniu w Polsce; AGAD, WCPL, nr 724; Rps BUW, PJK, nr 562; MWP, 40 H; Chlapowski D. Pami^tniki. Cz. II; Konarski S. Dziennik; Ksit’ga pamiqtkowa; Potrykowski J. Tulactwo Polakow. T. I. S. 117; Гарбачова B.B. Паўстанне 1830-1831 гадоў на Беларусі; Нсторйя Польшй. С. 448; Смйт Ф. Нсторйя польского восстанйя. Т. 2. С. 397; Пузыревскйй А.К. Польско-русская война. Т. 1. С. 331; Bielecki R. Slownik biograficzny. Т. 1. S. 358; яго ж: Zarys rozproszenia. S. 202; PSB; SzyndlerB. Henryk Dembinski; SkowronekJ. Cmentarzpolski w Montmorency; Trzy powstania narodowe.
Дэмбскі Віктар (н. 10.8.1807)-з Гродзенскай губ., н. у в. Навасады, сын Стэфана і Марціны. У паўстанні радавы 13 ул. палка. Адышоў у Прусію. 27.4.1834 прыбыў у Аран на караблі ‘Траф Келлі”, у гэты ж дзень уступіў у замежны легіён на 3 г. 16.1.1835 вярнуўся ў Францыю, жыў у Ліёне, дзе 30.12.1835 стаў членам ПДТ. Па рашэнню ГГСК ад 8.10.1832 аднесены да 2 разр. зл. НГАБ-2, арк. 116; РДВГА-8, арк. 92; Bielecki R. Polacy w Legii. S. 120; Krawiec L. Lista czlonkow. S. 68.
Ельскі Адам памешчык з Ваўкавыскага пав. Гродзенскай губ. Служыў у пях. палку прымусова. З’явіўся з раскаяннем. Па рашэнню ГГСК атрымаў дараванне. РДВГА-8, арк. 109.
Ельскі Канстанцін селянін з Віцебскай губ. Дзейнічаў сярод паўстанцаў. Узяты ў палон. РДВГА-7, арк. 349.
Ерамейчык Іван селянін з Кобрынскага пав. Гродзенскай губ. Знаходзіўся ў паўстанні прымусова. Узяты ў палон. Адпраўлены на месца жыхарства. РДВГА-8, арк. 110.
Ермаловіч Аляксандр селянін памешчыка К. Пілецкага з Навагрудскага пав. Гродзенскай губ., брат Юрыя. Служыў у атрадзе Г. Дэмбінскага, з якім дайшоў да Варшавы, дзе быў уведзены ў склад 26 пях. палка. Апынуўся ў Прусіі, інтэрніраваны. Па рашэнню ГГСК атрымаў дараванне і дазвол вярнуцца на месца жыхарства. РДВГА-8, арк. 373.
Ермаловіч (Ермантовіч) Мікалай (1790-20.9.1843) са Слуцкага пав. Мінскай губ., н. у мяст. Блушын (Блячын ?), сын Леана і Тэадоры Касцюшка, ппар. польск. войскаў. У паўстанні ппар. 3 палка пешых стральцоў, 6.2.1831 пар., 24.3.1831 кап. 11.3.1831 атрымаў залаты крыж. 5.10.1831 перайшоўзМ. Рыбінскім межы Прусіі. У студз. 1832 прыбыў у Францыю. Памёр у Францыі. Bartkowski J. Spis Polakow zmarlych. S. 189; Bielecki R. Slownik biograficzny. T. 2. S. 219.
Ермаловіч Юрый селянін памешчыка К. Пілецкага з Навагрудскага пав. Гродзенскай губ., брат Аляксандра. Служыў у атрадзе Г. Дэмбінскага, з якім дайшоў да Варшавы, дзе быў уведзены ў склад 26 пях. палка. Апынуўся ў Прусіі, інтэрніраваны. Па рашэнню ГГСК атрымаў дараванне і дазвол вярнуцца на месца жыхарства. РДВГА-8, арк. 373.
Ермантовіч Вінцэнт селянін з в. Моўчадзь Слонімскага пав. Гродзенскай губ. Памешчыкам А. Бронскім дастаўлены ў атрад Г. Дэмбінскага. Апынуўся ў Прусіі, інтэрніраваны. Па рашэнню ГГСК атрымаў дараванне і дазвол вярнуцца на месца жыхарства. РДВГА-8, арк. 373.
Ерх Павел з Гродзенскай губ. Знаходзіўся ў паўстанні кароткачасова. Па рашэнню ГГСК пакінуты вольным. РДВГА-8, арк. 111.
Еўдакімаў Васіль (Іваноў Валяр’ян) (н. каля 1810) шляхціц з Мінскай губ., юнкер расійск. войскаў. Служыў у паўстанцаў ппар. Па канфірмацыі I. Паскевіча ад 1833 адпраўлены на катаржныя работы. У вер. 1834 прыбыў у Табольск. Sliwowska W. Zeslancy polscy. S. 246.
Ешакевіч Юзаф селянін з Ашмянскага пав. Віленскай губ. Служыў у паўстанцаў. Узяты ў палон. РДВГА-7, арк. 358.
Жаба Антоній (каля 1778-17.7.1857) з Магілёўскай губ., сын Ігнація. Удзельнічаў у паўстанні. Утрымліваўся ў Бабруйскай крэпасці. За падбухторванне салдат да супраціўлення ў 1834 адпраўлены ў 13 сібірскі батальён. 3 1834 знаходзіўся ў Іркуцку, жыў пры рымска-каталіцкім касцёле. Падазраваўся ў арганізацыі падрыхтоўкі да паўстання. У 1837 губ. С. Бранеўскім высланы ў Якуцк у аддзел іпвалідаў. (А. Гілер пазначае, што сродкам для яго існавання з’яўлялася гульня ў карты). Памёр у Іркуцку. Giller A. Z wygnania. T. 2. S. 63; Sliwowska W. Zeslancy polscy. S. 722.
Жагілевіч Ян шляхціц з Ашмянскага пав. Віленскай губ. Знаходзіўся ў паўстанні прымусова. РДВГА-7, арк. 374.
Жакевіч Тадэвуш (Томаш) дваранін з Вілейскага пав. Мінскай губ., сын Тадэвуша. Радавы сярод вілейскіх паўстанцаў. Вярнуўся на месца жыхарства. Па рашэнню МГСК ад 1.2.1832 пакінуты вольным. НГАБ-2, арк. 137; РДВГА-11, арк. 126; Dangel S. Rok 1831. S. 156.
Жаковіч Каліст дваранін з Вілейскага пав. Мінскай губ., сын Марціна. Знаходзіўся сярод вілейскіх паўстанцаў, афіцэр атрада I. Адахоўскага. Удзельнічаў у бітве пад Вілейкай, з’явіўся да ўлад. Па рашэнню МГСК 21.12.1831 вызвалены ад адказнасці. НГАБ-2, арк. 137 адв.; РДВГА-11, арк. 126; Dangel S. Rok 1831. S. 156.
КНІГІ ОНЛАЙН
