Удзельнікі паўстання 1830-1831 гг. на Беларусі
Вольга Гарбачова
Выдавец: Выдавецтва БДУ
Памер: 400с.
Мінск 2006
Калантай Канстанцін памешчык з Гродзенскага пав. Гродзенскай губ. Абвінавачаны ў супрацьурадавых дзеяннях. РДВГА-8, арк. 153.
Калантай Францішак памешчык са Слонімскага пав. Гродзенскай губ. У паўстанні радавы атрада навагрудскай конніцы фарміравання Г. Дэмбінскага. Па рашэнню ГГСК аднесены да 2 разр. зл., маёмасць канфіскавана. НГАБ-3, арк. 38 адв.; РДВГА-8, арк. 153; AGAD, WCPL, пг 724, к. 77; KaczkowskiJ. Konfiskaty.
Каласоўскі Ян Францішак (18.11.1806-21.12.1872) з Лідскага пав. Гродзенскай губ., н. у в. Крыўцы, вывучаў літаратуру ў Віленскім ун-це. У паўстанні ппар. 11 ул. палка, 13.7.1831 перайшоў у складзе корпуса А. Гелгуда межы Прусіі. 26.2.1832 прыбыў у Францыю, з’яўляўся членам ПНК. У жн. 1833 стаў членам ПДТ. 3.8.1834 асудзіў А. Чартарыйскага. У 1837 далучыўся да АПЭ. Пачаткова вывучаў медыцыну ў Манпелье. 3 1839 вывучаў права ў Пуацье, у 1842 атрымаў дыплом. У 1843 у Парыжы наведваў лекцыі па праву. 22.11.1841 выдаў адозву “Да польскай эміграцыі”. У 1844 член Гісторыка-літаратурнага т-ва. У 1841-48 рэдактар “Dziennika Narodowego”, выдаў некалькі асабістых брашур. У крас. 1848 выехаў на радзіму, атрымаў дазвол жыць у Крака-
ве, належаў да кансерватыўнай арганізацыі “Час”. У 1851 атрымаў дазвол выехаць у Галіцыю, дзе і памёр. AGAD, EPP, nr 1, к. 18; Bartkowski J. Spis Polakow zmarlych. S. 213; Bielecki R. Zarys rozproszenia. S. 163; яго ж: Slownik biograficzny. T. 2. S. 301; Gadon L. Z zycia Polakow. S. 119; KonarskaB. Polskie drogi. S. 302; PSB. T. 13. S. 362; Tyrowicz M. Towarzystwo Demokratyczne. S. 302.
Калацкі Цімафей з Мінскай губ., радавы мазырскай інваліднай каманды. Далучыўся да паўстанцаў, удзельнічаў у сутыкненнях пад Кузьмічамі і Міхалкамі. Трапіў у палон. Па канфірмацыі галоўнакамандуючага 1-й арміі пакінуты на вайсковай службе. НГАБ-3, арк. 37-38; РДВГА-11, арк. 163.
Калдоцкі Феліцыян — селянін памешчыка Пршэгоцкага з мяст. Смаргонь Ашмянскага пав. Віленскай губ. Служыў у паўстанцаў. Узяты ў палон. РДВГА-2, арк. 136.
Календа Юзаф з г. Свянцяны Віленскай губ. У паўстанні ппар. 13 ул. палка атрада Г. Дэмбінскага. Эмігрыраваў у Францыю, 26.5.1832 знаходзіўся ў закладзе ў Авіньёне. AGAD, WCPL, пг 724, к. 65; Bielecki R. Zarys rozproszenia. S. 68; Bielinski K. Rok 1831. S. 123.
Каліта Антон — з Ашмянскага пав. Віленскай губ., адстаўны салдат польск. войскаў. Знаходзіўся сярод паўстанцаў прымусова. РДВГА-2, арк. 10.
Каліцкі Кастан з Ашмянскага пав. Віленскай губ. Прысягнуў паўстанцам. РДВГА-2, арк. 9.
Калтуноўскі Францішак — з Мінскай губ. У паўстанні падафіцэр 4 ул. палка, з 4.10.1831 ппар. 5.10.1831 з корпусам М. Рыбінскага перайшоў межы Прусіі, інтэрніраваны. 7.2.1832 прыбыў у Варшаву, аднавіў прысягу на адданасць расійск. ураду. ВРР, пг 493; Bielecki R. Slownik biograficzny. Т. 2. S. 301.
Калужскі Францішак (?) дваранін з Ваўкавыскага пав. Гродзенскай губ., аканом. У паўстанні ппар. 13 ул. палка. 5.10.1831 у складзе корпуса М. Рыбінскага перайшоў межы Прусіі. Па рашэнню ГГСК ад 9.11.1832 аднесены да 2 разр. зл. НГАБ-3, арк. 5; РДВГА-8, арк. 136; Bielecki R. Slownik biograficzny. Т. 2. S. 241.
Калупайла Люцыян (каля 1804 (1806) — 12.9.1872) памешчык з Ваўкавыскага пав. Гродзенскай губ., сын Ануфрыя і Барбары Равен-
скай, скончыў школу ў Свянцянах, Віленскі ун-т. У паўстанні з 25.3.1831, 3.4.1831 пар., дзейнічаў у атрадзе Д. Хлапоўскага. У 1831 эмігрыраваў у Францыю, член ПНК, працаваў на фабрьшы ў Сант-Дэніз. Ажаніўся з францужанкай, меў сына і дачку. 19.2.1832 уступіў у TJIP3. Памёр у Парыжы. Па рашэнню ГГСК аднесены да 2 разр. зл. РДВГА-8, арк. 155; AGAD, EPP, nr 1, к. 18; RpsBN, III. 6594, II. 7861, II. 7871; Bartkowski J. Spis Polakow zmarlych. S. 212; Bielecki R. Zarys rozproszenia. S. 117, 210; яго ж: R. Slownik biograficzny. T. 2. S. 302; Janowski L. Slownik bio-bibliograficzny. S. 203; Konarska B. Polskie drogi. S. 302.
Калышка Караль шляхціц з Мінскай губ., тытулярны саветнік, б. засядацель Вілейскага земскага суда. Прысягнуў паўстанцам, па загаду С. Радзішэўскага кіраваў атрадам. З’явіўся да ўлад. Па рашэнню МГСК ад 4.1.1832 атрымаў дараванне. НГАБ-3, арк. 39 адв. 40; РДВГА-11, арк. 164; Dangel S. Rok 1831. S. 128.
Калышка Тадэвуш — шляхціц з Лідскага пав. Гродзенскай губ. Прымусова знаходзіўся ў атрадзе Г. Дэмбінскага. НГАБ-3, арк. 40; РДВГА-2, арк. 141.
Кальзан Адольф з Ашмянскага пав. Віленскай губ. Прысягнуў паўстанцам. РДВГА-2, арк. 136.
Кальзан Вінцэнт з Ашмянскага пав. Віленскай губ. Прысягнуў паўстанцам. РДВГА-2, арк. 139.
Кальзан Іпаліт з Ашмянскага пав. Віленскай губ. Прысягнуў паўстанцам. РДВГА-2, арк. 136.
Кальзан Мадэст з Ашмянскага пав. Віленскай губ. Прысягнуў паўстанцам. РДВГА-2, арк. 136.
Кальзан Францішак з Ашмянскага пав. Віленскай губ. Прысягнуў паўстанцам. РДВГА-2, арк. 139.
Кальзан Юзаф з Ашмянскага пав. Віленскай губ. Прысягнуў паўстанцам. РДВГА-2, арк. 136.
Кальзняк з Ашмянскага пав. Віленскай губ., засядацель Ашмянскага земскага суда. Прысягнуў паўстанцам. РДВГА-2, арк. 139.
Калюсоўскі Генрык (11.9.1806-23.12.1894) з в. Казімірава Браслаўскага пав. Віленскай губ., студэнт мед. ф-та Віленскага ун-та. Уваходзіў у склад урадавага паўст. к-та ў Цельшах, ппар. 11 ул. палка, дзей-
нічаўу складзе корпуса А. Гелгуда і Г. Дэмбінскага. 13.7.1831 перайшоў з Гелгудам межы Прусіі. Прыбыў у Францыю ў лют. 1832, член ПНК, знаходзіўся ў закладзе ў Безансоне, сакратар мясцовага Т-ва ўзаемнай дапамогі, член безансонскай рады, па спісу Л. Ходзькі член ТЛРЗ. Прымаў удзел у экспедыцыі Ю. Заліўскага, быў накіраваны ў Галіцыю. У 1837 разам з Ю. Клячынскім заснаваў кнігарню і друкарню. У 1837-38 у Бруселі выдаваў двухмесячнік “Ziemianin Wszerada”, разам з Ф. Гардашэўскім тыднёвік “Sprawy Emigracji”. Падтрымліваў блізкія стасункі з I. Лялевелем. Са жн. 1838 да 29.7.1839 атрымліваў грашовую дапамогу англійскага ўрада. 10.9.1839 выехаў у ЗША разам з сям’ёй, выкладаў мовы ў гімназіі штата Мічыган. У 1842 выконваў абавязкі сакратара ў Т-ве палякаў у Амерыцы. У 1846 выехаў у Францыю. У 1850 вярнуўся ў Амерыку, садзейнічаў заснаванню Дэмакратычнага т-ва польск. выгнаннікаў. Працаваў у статыстычным бюро, служыў у амерыканскай арміі. У 1863 належаў да заснаванага ў Нью-йорку К-та дапамогі паўстанцам 1863. Працаваў дырэктарам дэп. у Міністэрстве промыслаў і гандлю. З’яўляўся адным з арганізатараў Польскага нац. альянсу. Памёр у Вашынгтоне. Ініцыіраваў заснаванне польск. бібліятэкі і музея ў Чыкага. AGAD, EPP, nr 1, к. 18; Rps BN, III. 6594, II. 7861, II. 7872; Potrykowski J. Tulactwo Polakow. T. 1. S. 96; Bielecki R. Slownik biograficzny. T. 2. S. 241; Gadon L. Emigracja polska. T. 2. S. 112; T. 3. S. 48, 155; Janowski L Slownik bio-bibliograficzny. S. 189; Paszkiewicz M. Lista emigrantow. S. 78; Tyrowicz M. Towarzystwo Demokratyczne.
S. 274-275.
Калюта Антон селянін памешчыка Махвіца з в. Задвор’е Ваўкавыскага пав. Гродзенскай губ., сын Юзафа. У ліп. 1831 выконваў абавязкі правадніка. Трапіў у палон. Па рашэнню ГГСК атрымаў дараванне. РДВГА-8, арк. 137.
Калясінскі Юзаф з Ашмянскага пав. Віленскай губ. Прысягнуў паўстанцам. РДВГА-2, арк. 138.
Каменскі (Камінскі) Адам дваранін з Дзісенскага пав. Мінскай губ. Вы-
Генрык Калюсоўскі. Фотаздымак
конваў абавязкі каменданта ў мяст. Лужкі. З’явіўся з раскаяннем. Па рашэнню МГСК ад 17.12.1831 вызвалены ад праследавання, па канфірмацыі М.М. Мураўёва ў чэрв. 1831 аддадзены на парукі I. Лапацінскага. НГАБ-3, арк. 12 адв.; РДВГА-11. арк. 145; Dangel S. Rok 1831. S. 119.
Каменскі Францішак манах картэзіянскага кляштара ў Картуз-Бярозе Пружанскага пав. Г родзенскай губ. Добраахвотна далу чыўся да атрада Ц. Пуслоўскага, узяты ў палон 8.8.1831 пад Невелем, паранены ў нагу. Па рашэнню ГГСК адпраўлены салдатам у Каўказскі асобны корпус. НГАБ-3, арк. 13; РДВГА-11, арк. 146; ч. 8, арк 137.
Каменскі (Камінскі) Юзаф (15.9.1805-4.7.1847)-дваранін з Вілейскага пав. Мінскай губ., н. у Рагожыне, сын Людвіка, брат Юльяна Людвіка, дэпутат мінскага дваранскага дэпутацкага сходу. Вывучаў 3 г. філасофію ў Віленскім ун-це. Рыхтаваў для паўстанцаў у мяст. Даўгінава пікі, пастаўляў кантаністаў, узбр. удзельнічаў у захопе іранспарту, які накіроўваўся з Дзісны ў Мінск, кап. 12 ул. палка. Эмігрыраваў у Францыюўлют. 1832, член ПНК, з 10.12.1832 член ТЛРЗ. Вывучаў пачаткова медыцыну ў г. Каны, з 1837 у Манпелье, 28.12.1838 атрымаў дыплом д-ра медыцыны, працаваў у вайсковым шпіталі ў Тулузе. Ажаніўся з францужанкай. Памёр каля Парыжа. Па рашэнню МГСК ад 21.12.1831 аднесены да 2 разр. зл. НГАБ-3, арк. 5 адв.; РДВГА-11, арк. 144; AGAD, EPP, nr 1, к. 18; Rps BN, II. 7871, к. 182; Bartkowski J. Spis Polakow zmarlych. S. 197; Bielecki R. Zarys rozproszenia. S. 95; яго ж: Stownikbiograficzny. T. 2. S. 244; Dangel S. Rok 1831. S. 133; Konarska B. Polskie drogi. S. 294.
Каменскі (Камінскі) Юльян Людвік (7.1.1809-24.9.1862) дваранін са Слуцкага пав. Мінскай губ., н. у Мінску, сын Людвіка, брат Юзафа. Рыхтаваў для паўстанцаў у мяст. Даўгінава пікі, пастаўляў кантаністаў, узбр. удзельнічаў у захопе транспарту, які накіроўваўся з Дзісны ўМінск, кап. 12 ул. палка. У лют. 1832 прыбыў у Францыю, з 10.12.1832 член ТЛРЗ, ПНК. У 15.8.1834-4.10.1837 член ПДТ. 6.9.1834 падпісаў статуг польск. эміграцыі ў Лондане. 10.6.1834—8.6.1835 атрымліваў грашовую дапамогу англійскага ўрада, прыкладна ў сак. 1835 выехаў у Францыю, дзе ў 1846 працаваў коміваяжорам. Пахаваны ў Мінску на Кальварыйскіх могілках. Па рашэнню МГСК ад 21.12.1831 аднесены да 2 разр. зл. НГАБ-3, арк. 5 адв. 6; РДВГА-11, арк. 144; AGAD, EPP. nr 1, к. 18; Rps BN, II. 7871, к. 182; Bielecki R. Slownik biograficzny. T. 2. S. 244; Czerniawska T, Jaroszewicz A. Rzymsko-Katolicki Cmentarz. S. 122; Dangel S.
Rok 1831. S. 133; Paszkiewicz M. Lista emigrantow. S. 78; Krawiec L. Lista czlonkow. S. 55; Tyrowicz M. Towarzystwo Demokratyczne. S. 277.
Камінскі Караль (н. 4.11.1794) з Гродзенскай іуб., ппар. польск. войскаў. У паўстанні з 3.5.1831 nap. Bielecki R. Slownik biograficzny. Т. 2. S. 245.
Камінскі Ксаверый (1805-1867) з Ашмянскага пав. Віленскай губ., канцылярыст Ашмянскага пав. суда. Прысягнуў паўстанцам. РДВГА-2, арк. 20; Rps BN, II. 7861.
КНІГІ ОНЛАЙН
