КНІГІ ОНЛАЙН

Узнікненне кнігадрукавання ў Еўропе і Беларусі

Алесь Суша

Выдавец: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі

Памер: 152с.

Мінск 2017

206 МБ

!	ptcfiWLboc wham tn pafenti OcMmti'rtltvet
bam Oenamw* v«vbmnccnr
_ „ mterqiiclloi.vc n. de ctFAia crorf? Ji, in L MWMf M in ШМІММ qui qocfbtrsm Ьш«Гі(.«йсгіСРпМ QUI ««liulanim № тіГц.ДсойІаг#.
e c CcfiToUrrmwcifBlan'e tft aiiniifign/aewtfatambe ncfiiw pa TK1 Pieced fcqmf. led Cjtncwn«pc*«t st івЙла^вЛввжсЛо tapaMMiKMBiffMiaGJfci
tf| pttro.'wnahwnvdvocaflKQlZk.
f C7nftr^»cm^srtrc»tiiamlqwfw«rinttr«fqid rnrcfralarnepwpcavtiifc ЬоЬ«,7«в, be p rhomE# •ртіЛшьІппЬввалЛсйвгіда,
 THE ORIGINS OF EUROPEAN BOOKPRINTING
НСТОКН ЕВРОПЕЙСКОГО КНЙГОПЕЧАТАННЯ
ГЕРМАННЯ
GERMANY
14401450 гг.  Поганн Гутенберг (Gutenberg) в г. Майнц предпрнннмает первые опыты кннгопечатанйя тнпографскнм способом.
Ему прннадлежнт решенне всех основных техннческнх задач тнпографской печатп: набор текста нз отдельных лнтер, воспронзведенне текстов путем оттнска с набора, технологня пронзводства шрпфта, состав шрнфтового сплава н спецнальной печатной краскн, конструкцня печатного пресса. Это была самая продуктнвная на тот момент технологня печатных кннг, позволпвшая впервые в псторпн перевестн этот процесс на промышленную основу.
Первые напечатанные тексты  латннская грамматнка н папскпе пндульгенцнн. Самое пзвестное нзданне Н. Гутенберга  42строчная Бнблмя.
1457 г.  Петер Шеффер (Peter Schbffer) пздает Майнцкую Псалтпрь  первую кніігу с полнымн выходнымн даннымп.
1461 г.  Альбрехт Пфнстер (Albrecht Pfister) в Бамберге впервые печатает кннгу с гравнрованнымн на дереве ііллюстрацняміі.
1466 г.  Ноганн Ментелнн в Страсбурге нздал первую печатную Бнблню на немецком народном языке (Бнблпя Ментелпна)  первая нз т.наз. долютеровскйх Бпблнй (Vorlutherische Bibeln).
1493 г.  Антон Кобергер (Koberger) в Нюрнберге напечатал знаменнтую «КннгуХроннк» X. Шеделя.
Нанболее нзвестные тнпографы Германнк XVXVI вв.: А. Кобергер, Э. Ратдольт, Г. Цайнер, Г. Кноблохтцер н др.
In 14401450 Johann Gutenberg attempted first bookprinting by typographic means of Mainz.
His was the decision of main technical problems of typographic printing: text compositions from separate letters, reproduction of texts by impression of composed matter, alloy composition of type and special printing ink, construction of the press. It was the most productive technology allowed to transform the process on industrial basis.
The first texts printed were Latin grammar and Papal indulgences. The most famous printed publication by Gutenberg is the 42line Bible.
In 1457 Peter Schoffer published the Mainz Psalter the first book with all particulars as to the place and date of publication.
In 1461 Albrecht Pfister at Bamberg published the first book with woodcut illustrations.
In 1466 Johann Mentelin in Strasburg published the first printed Bible in German folk language (the Mentelin Bible). It was the first Bible of the so called preLuther Bibles.
In 1493 Anton Koberger in Nuremberg published the famous “World Chronicle” by H. Schedel.
The most widely known German printers in 1516th centuries are A. Koberger, E Ratdolt, J. Zainer, H. Knoblochtser and others.
Summa de casibus conscientiae Bartholomei de Sancto Concordia.
Аўгсбург: Г. Цайнер, 1475
Summa de casibus conscientiae Bartholomei de Sancto Concordia.
Аугсбург: Г. Цайнер, 1475
Summa de casibus conscientiae Bartholomei de Sancto Concordia.
Augsburg: G. Zainer, 1475
Кодэкс Юстыніяна. Нюрнберг: A. Кобергер, 1488
Кодекс Юстйнйана. Нюрнберг: А. Кобергер, 1488
Codex lustinianus. Nuremberg: A. Koberger, 1488
Гравюры з выявамі Нюрнберга і Кёльна з кнігі Г. Шэдэля «Кніга хронік». Нюрнберг: А. Кобергер, 1493
Гравюры с йзображенйямй Нюрнберга й Кёльна йз кнйгй X. Шеделя «Кнйга хронж». Нюрнберг: А. Кобергер, 1493
Engravings with images of Nuremberg and Cologne of the book of
H.Schedel Liber chronicarum. Nuremberg: A. Koberger, 1493
УЗНІКНЕННЕ КНІГАДРУКАВАННЯ Ў ЕЎРОПЕ I БЕЛАРУСІ
— ВЫТОКІ ЕЎРАПЕЙСКАГА КНІГАДРУКАВАННЯ
ІТАЛІЯ
Каля 1465 г.  Конрад Свейнхэйм і Арнольд Панарц надрукавалі першую кнігу ў г. Субіяка паблізу Рыма.
1467 г.  пачатак кнігадрукавання ў Рыме. У 1467 г. з’яўляецца першая ілюстраваная друкаваная кніга «Разважанні» X. дэ Тарквемады з 31 гравюрай на дрэве.
1481 г.  у Фларэнцыі выйпіла «Боская камедыя» Дантэ з гравюрамі Б. Бандзіні па малюнках С. Батычэлі.
1470 г.  з’явілася друкарня ў г. Фаліньё, у 1471 г.  у гарадах Ферара, Фларэнцыя, Мілан, Балоння, Неа
паль, у 1476 г.  у Венецыі, найбольш значным цэнтры кніжнай вытворчасці Італіі, у 14701490х гг. узніклі друкарні ў 56 гарадах.
Пачатак 1470х гг.  у Італіі была надрукавана першая кніга на старажатнаяўрэйскай, у 1476 г.  на грэчаскай, у 1513 г.  на эфіопскай і армянскай, у 1514 г. на арабскай мовах.
Канец XV  першая палавіна XVI ст.  эпоха росквіту італьянскай кнігі. Найбольш значным цэнтрам кніжнай вытворчасці была Венецыя, дзе асабліва вылучаліся друкарнівыдавецтвы А. Мануцыя і яго паслядоўнікаў Л.А. Джунці, Ф. Маркаліні, Г. Джаліта і інш.
muidialiberaffer.etnobisccrredediffctaligdqdfequeremur.Nucautqih ab bis fequedis nos retraxerit: ne ueltmus plus fare g poifunus: no mm us a fe quocp ipo rerraxit.Quis an uclir laborarc: ne quicg friar.aut ci ufmodi fufapc doctrina: ut ctiam coon fciam perdat.quc fl doctrina eft: fdcnna eft neceffe ur conftet.Si no eft. quis tam Ышш difcendum id purer: m quo aur nibil difdc ;aut olo dedifdtur.Quare ft nerp oia fori poffunt ;qd pbifid putauerur.neq; nifi qd acbademid pbilofopbia onus exancta eft.
;	Ranfeamus nunc ad altera pbHofopbi? parrcm. qua ipft moralem
J r t l ““^^rorius pb'Wbif rocontinec. Sigdem І ilia pbiftca obleclatio eft: m bac ctiam utiltcas.Ec q m m dfiponedo nite Itaru :f or, mandiftp moribuspiculo maiori peccatur: maiorediligcntiam neceffe eft U adbiberi.utfriamusqiionosoportcatuiiiar.lll^^	
$ fmealiqddicarnibdpfunr^
; dio. nullus errorielocus(Omes unum fentireoporcet.ipamq;pbilofopbia unoqft ore pdpe.quia fi qd liierit errarii: Hita ois euerutfm ilUpori pane: ur periculi minus, ita plus difficiHtaris eft: q» oblcura reru ro cogit diucrla чСЛе uaria fen tire.H tc ut piculi plus: ІЫ minus difficult! ris.qd ipc ufus reru er quoridiana expimenta poffunt doccre. quid fir uerffis W melius^idcaz , . mus ergo utrunccoicntiarrautqd nobis affcrar. quo reclffismtadegar.
Nonncccffeeftoiadrcuir^niielegamusacporiffuniimuodefummum uolupoa anmiA«nfcgSHHppn5 muoluput. corps#,abb™ « Dmomacbus cyrenaicPboneftatccii йоійрсасеійпхегйцр^огйзі pri, uatione doloris. fummu bonnm pofuit^lierommusni nodoledo^eripa, tbena аікё m bonis a mini & corpis er fortune (Enlli fummu bonu eft feia (zScnoms .cu nofttacongruenter uiuere^uorudam ftoicoy uirutran fcqui. (Ariftotelcs in boneftate ac uirrurc fummu bonum collocairit .(He funt fere oimfnie. fo fntiduierfitate^ucfeqmtirf CuicredimusfPar eftoinibus / aucloritisSi eligcrepoffumus quod eft melius: iam non eft pbilofopbia nobis neceffaria.ga iapietes iam fumus .g de fapientfi fentcriis iudiccnius. Cum uerodifeende fapi? ca uciamus:gd poffumus iudtcarc.q nodum fapc'' cepimusmaxie cu prefto afftt acbademicus.q nos pallio rerrabat ac uetec cuigcrederc.nacnafferatipeqdfcqmur.Qi. ^p; A,^’ ... Point Udif ho ct.u if wrpte uviuptattia'aliqa earn аг plus
/	Vid ergo fupeft.nifi ucomiffis litiganoibus foriofis ac prntacibus;
uSarnus ad indican i1lu Jcilicet darorem fimpbds « quiete laptf .g no lantu formare nos ac inducere i mam poffit: ueru etia de controuerliis • iftoy Ferre fniam.Hfc nos docct.quid fir bois uerii ac fummu bonii.de quo
Л pufgdicere metpio: file oes fatten? funt refellede. ut appareat nemme tlloy *5£^ЛХ^ў^ . fuiffefapicnce^umdeoffidoboisagac^oportctfummumfummianfmalis • ^^..s  bonu i eo conftimi: qd coe cu eperis aialibus cc no poffit. fed ut fcris dr res;
armentis cornua: uolucribus pen?*рра funr.fic boi aligd fnu debet afcribi. fine quo roan fa? conditioms amirrar.Nam qd uiuedi rant generadi caufo darQ eft oibus.eft gdem bonu naturale.ftunmii tn non eft; nifi qd c шгіагіф gener^ppriu.SapicS ergo nofuie.gfummu bonu crcdidir auni uoluptatc: qm fiue ulla fecuritas ;fiue gaudiu eft.cois eft oibusQriftippo ne rndendu	& л.^ J
., quidem duco.que m corpis femp uoluptatc ruenrem: nibil ф aliud g uetri er ueneri ftruiercm.nemmi dubiu eft boiem no foiffc. Sic cm uix it: ur nihil niter cu pecudemq; diftarer; nifi unu quod loquebar.g» ft afmo aut cam auc fill: facultas loquendi cribuat.querafq; ab bis quid ftbi udmt; cu frias am rabide confcctarur.uc uix d/uelli queanr. cibos etia potitq; negligant. Cur aut alios mares uiolenter abigancaut ne uicti gdem affiftanr.icd a fordo ribus fepe contrid: eo magis mfcclenc f Cur nec im bres; nec frigora per. rimeicant.bborem fufdpiat.pcriculii non recufcncf Quid alfud rndebunt: nifi fummu bonu effe corpis uolupcare.cam fe appetere; ut afficianv fuauif* funis fenfibus.cofq;effe anti, ucaflequedoycamec laborem fibiullum :nrc uulneratnecmorre ipam rcculandamputet^Kbbisneigirpceptauiuedi §'<.,«.«"•* pcremus.g hoc idem fennut: qd ale roisexptes. Aiuc C trenaici turoitc ipaj ex eo ipo effe laudanda :q, fit effidens uoluptatis. Vcrii ergoihgtobicenus cam's: aur fus iUe lutule tus. Na ideo cu aduerlario fumma uinu cotcntione depugno: ur uirrus mea pariat mibi uoluptate .cuius expers fim. neceffe c fl u ictus abfeeffero. Ab bis ergoJape diicemus. quos a pecudibus ac belnis non fnia; fed lingua difcermr(Priuarione doloris fummu bonu putire; no	^ ^л^