• Газеты, часопісы і г.д.
  • Жыцьцё Вінцэнта Жук-Грышкевіча  Раіса Жук-Грышкевіч

    Жыцьцё Вінцэнта Жук-Грышкевіча

    Раіса Жук-Грышкевіч

    Памер: 798с.
    Таронта 1993
    284.43 МБ
    У глыбокай пашане
    Др. Вітаўт Тумаш	Праф. Ант. Адамовіч
    Натальля Арсеньнева
    Др. Янка Запруднік	Др. Вітаўт Кіпель.»
    Ад быўшага Першага Заступніка Старшыні Рады БНР сп. Аляксандра Стагановіча:
    «Яго Міласьці Прэзыдэнту Б.Н.Р.
    Спадару Вінцэнту Жук-Грышкевічу!
    У дзень Вашага 70-годняга жыцьця дазвольце зла-жыць Вам мае сардэчныя зычэньні і пажаданьні на даў-гія гады добрага здароўя, шчасьця й усякай памыснасьці ў Вашай працы за вызваленьне нашай Бацькаўшчыны Маці-Беларусі, паняволенай крамлёўскай чырвонай сот-няй сярпа-молата.
    3	Глыбокай Пашанай.
    А. Стагановіч.»
    7.	2. 1973 г.
    603
    “BIELARUAS
    Byelorussian Newspaper of North America.
    Нью Ёрк, 4 лютага 1973
    Доктару Вінцуку Жук-Грышкевічу
    Бэры, Канада.
    Вельмі Паважаны Спадар Доктар!
    У дзень Вашага 70-годзьдзя й 50-ых угодкаў белару-скай нацыянальна-палітычнай, грамадзкай і культурнай дзейнасьці прыміце ад мяне самыя гарачыя вітаньні й шчырыя пажаданьні жыцьцёвае памыснасьці, здароўя й доўгага жыцьця, а таксама плённасьці ў працы для на-шае сьвятое нацыянальна-вызвольнае ідэі.
    3 глыбокаю пашанаю
    Др. Станіслаў Станкевіч»
    Ад паэты Юркі Віцьбіча:
    «Глыбокапаважаны Спадар Доктар Жук-Грышкевіч!
    На глыбокі мой жаль, асабіста не знаёмы з Вамі, як зь сьвятое й незабыўнае памяці Прэзыдэнтам Абрамчыкам, які ветліва завітаў да мяне ў Саўт Рывэры, але-ж тое -асабістае - ці гэтак ужо й патрэбнае, каб добра Вас ве-даць, разумець і паважаць.
    Сардэчна вітаю вас зь сёляташнімі 70-мі ўгодкамі на-радзінаў і, даруйце за спазьненьне, леташнімі 50-мі ахвяр-нае нацыянальнае працы, жадаю здароўя й духовай ня-зломнасьці. Няхай будзе прыкладам для ўсіх Вашая адда-насьць нацыянальнаму.
    Дай Божа Вам найбольшае дабрыні,
    Ваш Юрка Віцьбіч
    8.	2. 73 г. Саўт Рывэр.»
    Колькі год пасьля, калі паэт Юрка Віцьбіч быў хворы, Вінцэнт адведаў яго ў Саўт Рывэры.
    604
    Ад Сэктару Рады БНР у Аўстраліі прывітаньні падпі-саны старшынёй Сэктару сп-няй А. Каранеўскай, калісь-няйшай вучаніцай Юбіляра ў Віленскай Беларускай Гім-назіі.
    Ад Згуртаваньня Беларусаў у Вялікай Брытаніі прыві-таньні падпісаны страшынём Галоўнай Управы сп. Ян-кам Міхалюком.
    Ад Сэктараў Рады БНР у Заходняй Эўропе:
    «Я. М. др. В. Жук-Грышкевічу
    Старшыні Рады Б.Н.Р.
    у Канадзе
    Высокапаважаны Спадар Старшыня,
    Высокадастойны ЮБІЛЯР,
    Сэктары Рады Б.Н.Р. у Заходняй Эўропе й спэцыяль-на ў Бэльгіі лучаць свой голас да ўдзячнага водгуку бела-рускага грамадзтва на чужыне ў высокай ацэне Вашай доўгай і плённай працы на нацыянальна-грамадзкай ні-ве, з нагоды 70 угодкаў Вашага ахвярнага жыцьця.
    Просім прыняць нашы шчыра-беларускія жаданьні Вам, Высокадастойны Юбіляр, каб у добрым здароўі яшчэ шматлікія годы змаглі прыносіць Вашы служэньні на ахвярнік Бацькаўшчыны як дасьведчаны сэньёр у зма-ганьні за беларускае імя й за беларускую праўду.
    Няхай Усемагутны Бог пашле Вам свае багатыя ласкі ў асабістым Вашым жыцьці й багаславіць Вашы добрыя пляны й дзейнасьць.
    3 глыбокай пашанай,
    протоп. др. Аўген Смаршчок, II Заст. Старш. Рады Б.Н.Р.
    Старш. Сэктару Рады ў Бэльгіі
    Бэльгія, 10 лютага 1973 г.»
    605
    Ад Беларуска-Амэрыканскага Задзіночаньня ў Нью Джэрзі:
    «7-га лютага 1973 году
    Яго Міласьці Прэзыдэнту Рады Беларускай Народнай Рэспублікі др. Вінцэнту Жук-Грышкевічу.
    Вельмі Паважаны Спадар Прэзыдэнт:
    Ад імя Беларуска-Амэрыканскага Задзіночаньня ў Нью Джэрзі лічу сабе вялікім гонарам Вас вітаць, Спадару Прэзыдэнце, з нагоды 70-х угодкаў ад Вашага нараджэнь-ня. Адначасна вітаю Вас з 50-мі ўгодкамі Вашай нацыя-нальна-грамадзкай дзейнасьці на Беларусі, а таксама бес-перапыннай й на выгнаньні.
    Шлем Вам нашыя найшчырэйшыя пажаданьні й жы-чым Вам Сто Год добрага здароўя, каб далей плённа пра-цаваць на беларускай ніве.
    Няхай Вас Усемагутны мае ў сваёй апецы.
    Жыве Беларуская Народная Рэспубліка!
    У сапраўднай пашане
    Расьціслаў Войтанка - Старшыня»
    Ад Сэктару Рады БНР у Нью Джэрзі, ЗША:
    «3-га лютага, 1973 г.
    Яго Міласьці Доктару Вінцэнту Жук-Грышкевічу Старшыні Рады Беларускае Народнае Рэспублікі.
    Вельмі Шаноўны Спадар Старшыня!
    Радныя Рады БНР - Сэктару ў Нью Джэрзі складаюць Вам свае найшчырэйшыя пажаданьні з нагоды Вашага 70-ці годзьдзя.
    Няхай Усемагутны пашле Вам яшчэ на доўгія годы здароўя і вытрываласьці ў працы дзеля вызваленьня Па-няволенае Бацькаўшчыны.
    3 глыбокай пашанай да Вас М. Васілеўская - сакратар 606
    В. Стома - старшыня.»
    Ад Сэктару Рады Беларускай Народнай Рэспублікі ў Чыкага:
    «Чыкага, 7 лютага, 1973.
    Вельмі Дастойны Прэзыдэнце!
    3 нагоды Вашага слаўнага юбілею 70 гадоў жыцьця й 50 гадоў плённай працы на карысьць незалежнасьці БНР, свабоды й дэмакрацыі ды вызваленьня ад чужакоў, ад імя сэктару і ў лучнасьці з усімі сябрамі, перасылаю Вам нашы стойкія ды найлепшыя пажаданьні, хай Усе-магутны трымае Вас у асаблівай сваёй апецы, хай дасьць Вам фізычныя й духовыя сілы, каб мы ўсе пад сьцягам БНР змаглі як найлепш спрычыніцца да паслабленьня нацыянальнага ярма нашага народу ды наблізіць час яго-най свабоды. Мы верым у Вашую мужнасьць, каб мы пад Вашым кіраўніцтвам змаглі выканаць нашае нацыяналь-нае пасланьніцтва.
    У імені Сэктару
    В.	Пануцэвіч»
    Ад Задзіночаньня Беларуска-Амэрыканскіх Вэтэранаў у Нью Джэрзі:
    «6-га лютага 1973 году.
    Яго Міласьці др. Вінцэнту Жук-Грышкевічу, Прэзыдэнту Рады Беларускай Народнай Рэспублікі на Выгнаньні.
    Высока Паважаны Спадар Прэзыдэнт:
    Кіраўніцтва й Сябры Задзіночаньня Беларуска-Амэры-канскіх Вэтэранаў у Нью Джэрзі горача Вас вітаюць з 70-мі ўгодкамі Вашага нараджэньня, а таксама з 50-мі ўгод-камі Вашай нясупыннай нацыянальна-грамадзкай працы на зямлі роднай Беларусі й на выгнаньні.
    Шлем Вам нашыя найшчырэйшыя пажаданьні - доў-гага жыцьця і добрага здароўя, каб далей плённа праца-ваць на беларускай ніве.
    Жыве Беларусь!
    Сяргей Гутырчык - Старшыня»
    607
    Ад Аддзелу ЗБВБ і Беларускага Клюбу ў Манчэстары, Ангельшчыне:
    «5-га лютага 1973.
    Яго Міласьці Спадару Прэзыдэнту
    В.	Жук-Грышкевічу
    54 Мэры Стрыт
    Бэры, Антарыё, Канада.
    Высокапаважаны Спадар Прэзыдэнт:
    У сувязі зь вялікай нагоды 70-ці годзьдзем Вашага жыцьця і 50-мі ўгодкамі нацыянальнае дзейнасьці, паз-вольце мне прывітаць Вас і пажадаць Вам усяго найлеп-шага ад аддзелу ЗБВБ і сяброў Беларускага Клюбу ў Ман-чэстары.
    Прашу лічыць на наша супрацоўніцтва й дапамогу ў Вашай дзейнасьці й працы на карысьць вызваленьня на-шае Бацькаўшчыны.
    Сто год! Прыяжджайце ў госьці, чакаем!
    3	глыбокай пашанай,
    X. Кажаневіч
    Старшыня Аддзелу ЗБВБ і
    Радны Б.Н.Р.»
    Ад Рады Беларускае Аўтакэфальнае Праваслаўнае Царквы ў Вялікай Брытаніі:
    «10-га лютага, 1973 г.
    Вельмі Паважанаму Спадару Прэзыдэнту
    Рады Б.Н.Р.
    Др. В. Жук-Грышкевічу ў Канадзе.
    Вельмі Паважаны Спадар Прэзыдэнт!
    Ад Настаяцеля, сяброў Рады й вернікаў БАПЦ у Ан-гельшчыне просім прыняць нашыя найшчырэйшыя па-жаданьні з нагоды 70-х угодкаў Вашага жыцьця й 50-х 608
    угодкаў Вашай грамадзка-палітычнай працы, накірава-най для дабра нашай Бацькаўшчыны-Беларусі.
    Няхай Бог Вам памагае, сьцеражэ й захоўвае Вас у добрым здароў’і на доўгія годы.
    Астаюся з пашанай да Вас,
    Янка Калбаса
    Сакратар Рады Б.А.П.Ц. у Англіі»
    Ад Выдавецтва «Родны Край» даўжэйшы прывітальны ліст падпісаны К. Якубам.
    Ад др. Віктара Сенькевіча:
    «Гішпанія, 6. II. 1973.
    Вельмі Паважаны Спадар Прафэсар,
    3 нагоды 70-х угодкаў з дня Вашага нараджэньня па-звольце пажадаць Вам як Старшыні Рады Беларускай Народнай Рэспублікі добрага здароўя і вытрываласьці, a як свайму Настаўніку ў нацыянальна-арганізацыйна-па-літычнай дзейнасьці шчырае «многае лета» і памыснасьці ў Вашым прыватна-асабістым жыцьці!
    Ваш заўсёды шчыры й адданы
    В. Сенькевіч»
    Тэлеграма з Францыі:
    «ПІчырыя прывітаньні. Сто Год! Шыманцы.»
    Тэлеграма зь Нью Ерку:
    «Многая лета. Запруднікі.»
    «Урачысты вечар і прыняцьце ўдаліся надзвычайна...» - піша ў сваім дзённіку Юбіляр - «На другі дзень на сьне-даньне засталося нас яшчэ дванаццаць асоб. Дзякаваць Богу за Ягоную ласку...»
    609
    На другі дзень пасьля юбілейнай бяседы. Зь лева на права: на падлозе ся-дзяць Ганулька й Паўлінка Сурвілы. У другім радзе: Эва Пашкевіч, Мі-хась Пашкевіч, Галіна Тумаш, Івонка Сурвіла, Раіса й Вінцук Жук-Грышкевічы, Натальля Арсеньнева, Валя Пашкевіч, Паўлюк Пашкевіч й Янка Сурвіла.
    «Назад ня прыйдзе хваля тая, што з быстрай рэчкай уплывае...» 3 таго часу мінула 17 год. Кажуць, што Вінцу-ка ўжо няма, што ён закончыў сваю работу, што ўсе яго-ныя турботы й клапоты, усе ягоныя цярпеньні скончылі-ся...А мне здаецца, што ён цяпер таксама, як і я, перажы-вае, сумуе, што яго ўжо няма ў жывых на гэтым сьвеце -сонечным і хмурным, радасным і сумным, спакойным і бурным, нэгатыўным і пазытыўным, усім тым, што робіць жыцьцё бясцэнным і непаўторным. Кожнай добрай вест-кай зь Беларусі хачу дзяліцца зь Вінцуком і шкадую, так шкадую, што ён не дажыў да часу, калі ў Менску ізноў за-шумелі бел-чырвона-белыя сьцягі... Бо як-бы там яшчэ ня было блага, як бы там яшчэ не паношыліся цёмныя «чыр-вонай сотні» сілы - Беларусь - паўтараючы словы Вінцука - «як фэнікс з папялішчаў» з духовага й фізычнага Чарно-былю - «падымаецца да нацыянальнага жыцьця».
    610
    «Падручнікі перш за ўсё»
    - Піша В. Жук-Грышкевіч, старшыня Рады БНР, у «Камунікатах» Прэзыдыюму й Сакратарыяту Рады БНР нр. 4, за люты 1973 год:
    «Але, але, падручнікі перш за ўсё, бо без падручнікаў бадай што нічога нельга навучыцца. А што-ж казаць пра вывучэньне беларусклай мовы й беларусаведы — жывучы ў чужамоўным акружэньні. 3 падручніка можна вучыцца ня толькі ў школе, але й самому дома. А беларусаведы трэба вучыцца ня толькі дзецям, а й дарослым, бо рэдка хто з нас вучыўся ў беларускай школе. У першую чаргу трэба вучыць беларускай мовы дзяцей і моладзь...
    Народ наш знаходзіцца ў савецкай няволі, дзе белару-скія школы ператвараюць у расейскія, перасьледуюць бе-ларускую мову, перасьледуюць нашых суродзічаў за тое, што яны гавораць пабеларуску. Масква стараецца выні-шчыць усё беларускае, зрусыфікаваць край і народ бела-рускі. I напэўна ў нашым народзе ёсьць надзея на нас, што жывем у вольным сьвеце ў свабодзе й дастатку, што можам бяз ніякіх абмежаваньняў культываваць сваю мову й культуру, узгадоўваць кадры сьведамыя нацыянальна беларускай інтэлігэнцыі...». I канчае свае разважаньні В. Жук-Грышкевіч гэтак: «Заклікаю беларускае грамадзтва складаць шчодрыя ахвяры на выданьне беларускіх пад-ручнікаў і ў першую чаргу зьвяртаюся з гэтым заклікам да сяброў Рады БНР».