• Газеты, часопісы і г.д.
  • Архівы Беларускай Народнай Рэспублікі Том 1. Кніга 1

    Архівы Беларускай Народнай Рэспублікі

    Том 1. Кніга 1

    Памер: 850с.
    Мінск, Нью Йорк, Вільня, Прага 1998
    211.39 МБ
    1637.	Блянк анкеты для афіцэраў Беларускага Войска
    582.1.70:002&г-003&г
    1638.	Блянк анкеты Беларускай Вайсковай Камісіі ў Менску
    582.2.36:124 — д
    1639.	Пячаткі Консульства БНР у Рызе 1920 г.
    582.2.43:014
    Дата невядомая.
    1640.	Блянк Пасьведчаньня аб грамадзянстве БНР Консульства БНР у Рызе 1920 г. (вялікага фармату)
    582.2.43:015 — д
    582.2.43:026 — д
    582.2.43:027 — д
    582.2.43:028 — д
    Дата невядомая.
    1641.	Блянк Пасьведчаньня аб грамадзянстве БНР Консульства БНР у Рызе 1920 г. (малога фар.мату)
    582.2.43:016&г,021&г — д
    582.2.43:017&г,020&г — д
    582.2.43:018&г-019&г — й
    Дата невядомая.
    1642.	Блянк заявы на атрыманьне Беларускага Замежнага Пашпарту ў Консульстве БНР у Рызе
    582.2.43:029 — д
    582.2.43:030 — д
    582.2.43:031 — д
    Дата невядомая.
    1643.	Блянк пасьведчаньня грамадзяніна Беларускай Народнай Рэспублікі, выдаванага консулам БНР у Рызе
    582.1.46:057
    Дата невядомая.
    1644.	Блянк пасьведчанызя ваеннапалонных беларусаў у Нямеччыне, выдаванага Дыпляматычнай Місіяй БНР у Нямеччыне для звароту ў Беларусь
    582.2.31:060
    Дата невядомая.
    1645.	Блянк анкеты «У Надзвычайную Місію Беларускай Народнай Рэспублікі» на атрыманьне замежнага пашпарта грамадзяніна БНР
    582.2.32:073
    Дата невядомая.
    1646.	Блянк бюлетэня «Варта Бацькаўшчыны»
    582.2.50:024 — д
    Дата невядомая. Бюлетэнь «Варта Бацькаўшчыны» выдаваў у 1920 годзе для беларускіх вайскоўцаў у літоўскім войску Аляксандар Ружанцоў. Ад 9 студзеня да 30 чэрвеня 1920 году выйшла 15 нумароў.
    1647.	Нота шэфа Вайскова-Дыпляматычнай Midi БНР у Латвіі і Эстоніі палкоўніка Кастуся Езавітава міністру замежных справаў Паўночна-Амэрыканскіх Злучаных Штатаў (Вашынтгон) за 7.01.1920 (вых. №?) з патрабаваньнем прызнаць незалежнасьць Беларугі, памагчы ў барацьбе з бальшавікамі, прыняць дыпляматычнага прадстаўніка
    582.2.54.025&Г-028 — мк
    Дакладная дата невядомая.
    1648.	Пастанова Старшыні Рады Народных Міністраў Беларускай Народнай Рэспублікі Антона Луцкевіча за 1.01.1920 (вых. №4) аб прызначэньні былога консула Беларускай Народнай Рэспублікі ў Адэсе Сьцяпана Некрашэвіча кіраўніком Канцылярыі Рады Народных Міністраў БНР
    Б.Н.Р.
    СТАРШЫНЯ
    РАДЫ НАРОДНЫХ МІНІСТРАЎ.
    1 студзеня 1920 №4
    Пастанова
    Б. Консул Беларускае Народнае Рэспублікі у Одэссі, Сьцепан Некрашэвіч, гэтым назначаецца ад 1 студзеня 1920 году Шэфам Канцэлярыі Рады Народных Міністраў з захаваньнем старога акладу.
    Старшыня Рады Народных Міністраў:
    Ант.Луцкевіч
    582.2.01:074 — рк
    582.2.40:096 — рк
    1649.	Тэлеграма Лявона Зайца й Леаніда Баркова (Бэрлін) Антону Луцкевічу (Варшава) за 1.01.1920
    = luckiewicz bielaruski kamitet spitalna 1
    warschau =
    berlin 2230 32 1 ./1 4,45 s
    prosimo pryslac tocznyja wiestki faktycznym naszym stanowiszcy miensku bo nanasza zapytannie adtul nichto adkazu nidau chocmy zapraszywali i was niprawieranyja wiestki nawodziuc naroznyja dumki zajac barkow .
    582.2.31:044
    1650. Квіт за тэлеграму з Варшавы ў Менск за 1.01.1920
    582.2.48:006 — квіт
    1651. Квіт за тэлеграму з Варшавы ў Вільню за 1.01.1920
    582.2.48:005 — квіт
    1652. Перадрук артыкулаў: Найвышэйшая Рада Беларускай Народнай Рэспублікі // Беларусь (Менск). N01. 1.01.1920 і Абвяшчэньне Н Беларусь (Менск). №3. 4.01.1920
    582.2.50:016 — мк
    582.2.50:017 — мк
    1653. Квіт за тэлеграму з Варшавы ў Парыж за 2.01.1920
    582.2.48:008 — квіт
    1654. Пратакол аўдыенцыі Антона Луцкевіча й Лявона Дубейкоўскага ў Юзэфа Пілсудзкага ў Варшаве 3.01.1920
    Пратакол
    аудыэнцыі Старшыні Рады Народных Міністрау А.Луцкевіча і Паунамоцніка Ураду у Варшаве Л.Дубейкоускага 3 студня 1920 году, у Начальніка Польскае Дзяржавы.
    А.Луцкевіч выясьніу утварыушаеся у Менску палажэньне і адзначыу, што яно вызывае сур’езную небаспеку для справы беларускае дзяржаунасьці: дагэтуль праціунікамі беларускага ураду былі толькі элемэнты расейскія, цяпер жа у зьвязку з тым, што прыязныя адносіны да Польшчы не даюць ніякіх рэальных рэзультатау для беларускай дзяржаунай справы, творыцца фэрмэнт і у беларускіх кругах, вызываючы цягаценьне да Большавізіі. Дзеля барацьбы з балыпавіцкім курсам мы можам ждаць і жджэм помачы ад Полыпчы, каторая павінна паддзяржаць конкрэтна дзяржауную беларускую работу.
    Начальнік Польскае Дзяржавы адказау, што ен у гэтым сэнсе ужо дау інструкцыі Рачкевічу і Асмалоускаму, лічучы, што польская палітыка павінна паддзержаць тых беларусау, якія у справе свайго дзяржаунага будауніцтва хочуць ісьці поруч з Польшчай. — Далей п. Пілсудскі заявіу: што ен — як аб гэтым ен ужо раз казау п. Луцкевічу — дагэтуль у беларускай справе нічога ня мог зрабіць з прычыны становішча Антанты і з гэтай жа прычыны у сваіх гутарках з англічанамі ня мог паддзержываць нават справы Украіны. Англіцкі генэрал, заступаючый англіцкага пасла у Варшаве, перад сваім выездам у Лондан сказаў яму, Пілсудскаму: Пан добра зрабіу, што не падняу офіцыяльна украінскае справы перад Антантай. Ен, Пілсудскі, у зьвязку з гэтым зрабіу новае прадлажэньне Антанце аб пашырэньні плебісцытнага абшару на Усходзі на Вітэбшчыну і Магілеушчыну — да граніц паміж Польшчай і Расеяй да 1772 году, опэруючы не паняцьцем Беларусі, а старым паняцьцем дзяржаунасьці Рэчыпосполітай. Справу аб Беларусь ен ставіу на грунт спору паміж Расеяй і перадразьдзельнай Польшчай. За матыу пашырэньня плебісцытнага абшару на усю Беларусь ен перад Антантай выстауляу патрэбу лічыцца з інтарэсамі такжа і Расеі, да якой усходнія часьці Беларусі болей цягацеюць і могуць пераважыць разьвязку плебісцыту на карысьць Расеі. Хаця гэтага плебісцыту правясьці у Вітэбшчыне і Магілеушчыне нельга («яны ня у нашай уласьці»), аднак прызнаньне патрэбы плебісцыту на усім гэтым абшары са стараны Антанты было бы вялікай палітычнай выгранай.
    Паводле рахунку Пілсудскага, да моманту разьвязкі пытаньня аб Беларусі на доугі час есьць яшчэ каля году. За гэты час беларусы і павінны зрабіць вялікую работу і выявіць якнайбольш актыунасьці у культурнапрасьветнай рабоці і у прапагандзе, у чым окупацыйныя уласьці гатовы аказваць помач.
    У канцы гутаркі п. Луцкевіч сказау, што Найвышэйшая Рада праектавала учыніць выразны палітычны крок у форме дэлегацыі да п. Пілсудскага, і запытауся, ці п. Пілсудскі лічыу бы гэты крок на цяперашні мамэнт на часе?
    Начальнік Дзяржавы адказау, што ен цяпер выяжджае на Валынь і вернецца толькі у палове студня. Да тагож часу павінен прыехаць з Лондона і Парыжа міністэр загранічных спрау Патэк і англіцкі генэрал, выкліканы цяпер у Лондон. Яны дадуць пэуныя весткі аб становішчы Антанты у зьвязку з фактам разгрому Дэнікіна, а тады будзе усе ясна, і магчыма, што ен, Пілсудскі, здалее учыніць больш станоучыя крокі у беларускім пытаньні.
    Старшыня Рады Народных Міністрау і Міністэр Загранічных Спрау:
    Ант. Луцкевіч
    Паунамоцнік Беларускага Ураду у Варшаве:
    Л.Дубейкоўскі
    582.2.13:	037&г — ма
    1655. Зварот міністра беларускіх справаў Літоўскай Рэспублікі Язэпа Варонкі «Всімь членамь Правнтельства, Государственнаго Совіта н обшественнымгь діятелямь Лнтвы» за 3.01.1920
    СРОЧНО
    ВСБМЬ ЧЛЕНАМЬ ПРАВНТЕЛЬСТВА, ГОСУДАРСТВЕННАГО СОВ'БТА Н ОБІЦЕСТВЕННЫМ'Ь Д'БЯТЕЛЯМ'Ь ЛНТВЫ.
    Пользуюсь не бьлорусскнмь языкомь нз-за частыхь случаевь превратнаго толкованія б-Ьлорусскнхь выраженій. Лнтовскнмь языкомь не влад’Ью.
    Вь понедільннкь 22 декабря 1919 года около трехь часовь пополуднн проходнвшая по улнць Мнцкевнча публнка была немало уднвлена, вндя суетяіцнхся Коменданта н военныхь у зданія Мнннстерства Білорусскнхь Діль (№13а). Еіце бол Ье былн уднвлены кліенты Мнннстерства н одна нзь служаіцнхь Канцелярін Мнннстерства, направлявшіеся вь само зданіе н прннужденные отказаться оть этого наміренія посл'Ь реплнкн, стоявшаго у входа караульнаго. Вь секунду по городу понеслнсь «новостн» самаго разнообразнаго содержанія:
    Вь Мнніістерстві Білорусскнхь ДЬль Предсідатель Сов^та Мнннстровь пронзводнть «обыскь». Чась тому назадь вт> Мнннстерство вь саняхь Коменданта проЬхалн ПредсЬдатель Сов^та Мнннстровь, Мшшстрь Б^лорусскнхь Діль н Коменданть.
    Вь Мнннстерств’Ь Б'Ьлорусскнхь Дьль пронсходнть coB^maHie сь большевнстской делегаціей, поэтому часовой охраняеть входь.
    Мнннстерство Б-Ьлорусскнхь ДЬль подозр^вается вь сношенін сь полякаміі. Оно оц'Ьплено войскамн.
    Арестовалн «какнхь-то» б’Ьлоруссовь н содержать вь Мнннстерстві Б^лорусскнхь ДЬль.
    Такь, до снхь порь ніікто правнльно не осв’Ьтнль того, что случнлось 22 декабря вь Мнннстерств'Ь Б'Ьлорусскнхь Дьль. Во нзб^жаніе ложныхь й невыгодныхь для Лнтовскаго Народа толковь, настояіцнмь я прошу Вась ознакомнться co сл'Ьдуюіцнмь монмь сообіценіемь н сд'Ьлать надлежаіцій выводь.
    22 декабря утромь я получнль сообіценіе, что будто бы на гранвц'Ь лнтовскнмн властямн арестованы два днпломатнческнхь курьера Правнтельства Б'Ьлорусской Народной Республнкн (находяіцагося вь Мннск’Ь) — М.Маркевнчь н Я.Черепукь н сл'Ьдовавшій сь ннмн же бывшій білорусскій офмцерь вь ГродйгВ — Злоцкій. Bob трое, по свонмь паспортамь направлялнсь нзь Германін вь Латвію черезь Лнтву н арестованы по телеграмм'Ь нзь Берлнна (лнтовскаго представнтеля вь Берлнн'Ь Пурнцкаго). Лнтовцы, будто бы, отнялн у ннхь весь нхь багажь л, доставнвь вь Ковно нхь сегодня ночью, содержать подь арестомь.
    Черезь нікоторое время, собравшнсь навестн бол'Ье точныя свідЬнія обь этомь пронсшествін вь Мнннстерств'Ь йностранныхь Д^ль, я быль вызвань по телефону Мнннстромь-ПредсЬдателемь Э.Гальвановскнмь вь его Кабннеть. Направляясь туда, я попроснль зайтн co мною вм’ЬстЬ кь Мнніістру-Предсіэдателю члена Государственной Тарнбы — представнтеля б’Ьлоруссовь Д.Семашко, счнтая, что у Мнннстра-ПредсЬдателя можеть быть поднять вопрось, касаюіційся б'Ьлорусско-ліітовскнхь взанмоотношеній.
    Г. Гальвановскій встріітнль меня весьма любезно, прн чемь обь арестованных'ь сразу же заговорнль я самь. Черезь н-Ьсколько секундь, слушая меня, Мнннстрь-ПредсЬдатель вызваль по телефону (сь верхняго этажа) Мнннстра йностранныхь Дііль А.Вольдемараса, по прнход'Ь котораго Мнннстр’ь-Предс’Ьдатель н члень Государственной Тарнбы осталнсь пасснвнымн слушателямн, а г. Вольдемарас завель разговорь co мною н заявнль мн^ сл-Ьдуюіцее:
    Арестованные б-Ьлоруссы освобождены быть не могуть (я потребоваль немедленнаго нхь освобожденія ст> предложеніемь задержаннымь покннуть сейчась же предЬлы Лнтвы, занятой Лнтовскнмн войскамн) нбо у ннхь обнаружены подложные днпломатнческіе паспорта Правнтельства Б’Ьлорусской Народной Республвкн, выданные вь КовнЬ; зат-Ьмь на этнхь паспортахь, какь н другнхь пакетахь н документахь арестованныхь, находятся печатн Білорусской Народной Республнкн сь лнтовскнмь гербомь; KpoMi того, у арестованныхь найдены еіце н удостов’Ьренія, нзоблнчаюіція нхь вь связн сь войскамн Бермондта1.