Беларуска-расійскі слоўнік
Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў
Выдавец: Народная асвета
Памер: 363с.
Мінск 1993
Валапас м.—волопас (созве- здйе) НТз.
Валасень м.—гнойный нарыв. Валасны—волостной.
Валасьн/к м.—заусеннца (на пальце}, леса (на удочке).
Валасьцянін ж.—помеіцнчнй крестьяннн (старо-белорус- ское).
Валасьцянка ж.—крестьянка Валацуга м.—бродяга, шатун. Валачобнік м.—волочобннк, пасхальный певец (поздра- внтель).
Валачобны—волочобный.
Валачыцца—таскаться, бро- днть.
Валей прс. н. ст,—лучше; пред- почтнтельнее.
Валеньне н.—валянне.
Валец м.—вальс.
Валец м.—цнлнндр.
Валгсты (ср. воле)—зобастый.
Вал/цца—падать.
Вал/ць кого, што—опрокн- дывать; взвалнвать.
Валка ж.—1) рубка (лесу)-, 2) свалка.
Валкаватасьць ж.—сырова- тость.
Валкавяты—сыроватый, мокроватый.
Вллкасьць ж.—зыбкость, шаткость.
Валкі—зыбкйй, шатквй.
Валока ж.—уволока, (мера
20 дес. землв); бечевка для подвязывзнйя лаптей, Сержп.
Валоскі—волошскйй (Валоскія арэхІ).
Валошка ж.—васвлек (бот.
Centaurea L.)
Валуй м.—грвб масьленка.
Валчаньне драка, борьба. Валчыцца з кім—бороться, тягаться.
Валында м.—шатун.
Валындацца—шататься без дела.
Вальл^ н.—зоб. (ср. воле.)
Влльня ж., валюш м.—валяль- ная мастерская
Валяцца—валяться, быть бро- шенным.
Вандраваньне н.—1) странство- ванне, кочеванне; 2) путе- шествне. НТг.
Вандраваць—путешествовать, странствовать, кочевать (ср. нем. tandem).
Вандровец м.—путешествен- нйк, страннвк.
Вандроўе н.—кочевье. НТз.
Вандроўка ж.—странствованйе кочеванье. НТз.
Вандроўнікі—кочевннкн. НТз.
Вандроўны—странствуюіцйй; кочевой.
Вандруга м— бродяга.
Ванітаваньне позыв к рво- те.
Ванітавяць дзс. безас.—позы- вать к рвоте.
Ваніты м. мн.—рвота.
Вантроба ж.—печень.
Вантробы ж. мн.—кйшкн, внут- ренностн.
Вапенны-нзвестковый.
Вапень м.—кальцвй.
ВаП(?р м— кабан.
Вапна ж.—йзвесть.
Вапнішчая.—нзвестковая копь.
Вапняк м.—мзвестняк.
Вар м.—кнпяток; зной.
Варажб/т м.—гадалыцнк, кол- ДУН.
Варажбггка ж.—ворожея, кол- дунья.
Варажнечалг вражда.Я.Л.Км.
Варажзньне н.—гаданне, вол- шебство.
Варажб/ць^ворожнть, колдо- вать, нашептывать.
Варанец м.—1) вороной конь;
2) BopoHeu(do/n.Actaea L) НТе,
3) блоха.
Варачацца, вярнуцца — воз- враіцаться, вернуться.
Варачаць, вярнуць,—кого, што—возвраіцать, возвра- тнть.
Варволь м.—ворвань.
Варна—знойно.
Влрны—знойный.
Варожа—враждебно.
Варожасьць ж— враждебность.
Варожы—враждебный.
Варона ж.—ворона.
Вароты н. мн.—ворота.
Варохаць,-рахну/ць што—двй- гать, двйнуть с шорохом.
Варочаны—возвраіценый.
Варта ж.—стража, караул; прс. —СТОЙТ.
Вартавяльны — караульный, сторожевой.
Вартаваньне н.—карауленне.
Вартаваць што, каго—сторо- жйть, караулйть.
Вартасьць 1) стонмость;
2) ДОСТОЙНСТВО.
Вартаўн/к м.—сторож, кара- улыцнк.
Вартоўны—дорого стоюіцнй. Варты—достойный, стоюіцнй. Варункі м. мн.—условня. Варушэньне н.—ворошенне. Варушыцца—ворошнться. Варушыць што—ворошнть. Варчак ж.—прнстяжная ло- шадь.
Варчаковы—прнстяжной.
Варштат м.—верстак, станок. Варывая.—кушанье, іцн, боріц. Варыўня ж.—кладовая для ово- іцей.
Варзнік м.—вареннк.
Варэньне варенне, прнго- товленне пшцн, стряпня.
Вар'явяцца— сумасшествовать, сумасбродннчать.
Вар'ят м.—сумасшедшнй.
Вар‘ятка ж.—сумасшедшая.
Вар'яцкі дом—дом умалншен- ных.
Вар‘яцтва н.—сумасшествне.
Васілек м,—васнлек голубой (Cyanus L). НТе.
Васеньні—осенннй.
Васгльле н.—день св. Васнлня
1 января.
Вас/ль у. м.—см. Базмль. Васкавлньне—н. воіценне. Васкавяць што—вош.нть. Васпан м.—сударь.
Васпаня ж.—сударыня.
Васьміноглл—восьмнног (Okto- pus). ЗТ.
Васьмак м.—восьмерка.
Ватоўка ж.—ватное пальто, поддевка.
Ваўкалак м.—волколак. Ваўкарэз м—хніцннк. Ваўкарэзіна ж.—волчья сыть. Ваўкаўня ж.—волчья яма.
Ваўнянка ж.—волнушка (грнб) Ваўняны—шерстяной.
Ваўчаня н. (мн. л. ваўчаняты) — волченок.
Ваўчк/ м. мн.—череда (бот. Bibens L). НТе; волчкн.
Ваўч_уга м.—матерый волк.
Ваўчыха ж.—волчнца.
Вяхля ж.—вафля.
Вахляй м.—рохля.
Вяхта ж.—караульная, с'езжая.
Вяхтацца—качаться (^ахталісь дрэвы ад стогнаў. 3. Б. Пад р. н., 109 с.).
Вашапруд (звар.)—ваша вшн- вость; м.—вшнвец.
Вашаць (звар.: Вяша мосьць)— ваша мнлость.
Ваявлньне н.—воеванне.
Ваяка м.—вояка, вонн.
Ваяўн/цтва н.—военное дело.
Ваяўндчасьць ж.—воннствен- ность.
Ваяўн/чы—воннственный.
Веда ж.—знанне.
Ведама—нзвестно.
Ведамасьць ж. — нзвестае, весть.
Веданыяе н.—веденне, знанне. Ведаць што—знать (ср. знаць). Ведзьма ж—ведьма.
Вежа ж—башня; сторожевая башня.
Вежавы —башенный.
Век м.—век; возраст.
Века ж.—покрышка
Век-вяком — всегда, беско- нечно.
Векавдньне н.—пребыванне. Векавяць—проводнть жнзнь. Векавечна—продолжнтельно. Векав/та—прочно, крепко, по- стоянно.
Векав/ты—прочный, постоян- ный.
Векаісты,-вгсты—вечный, постоянный.
Векапомны—прнснопамятный, незабвенный.
Векша ж.—белка.
Веліч ж.—велнчне; гро- маднна.
Велічыня ж.—велнчнна.
Вёльмі—весьма, очень.
В^нцер м —рыболовная снасть.
Вера ж.—вера; доверне; веро- нсповеданне, релнгня.
Вераб^й м.—воробей.
Верабейчык м.—воробышек.
Вераб/на ж.—рябнна.
Верад м.—веред.
Верадавяты—золотушный.
Верадавлць—прнвередннчать.
Верадзгцца—прнчмнять cede вред, надсажнваться.
Верадз/ць што, каго—надры- вать, надсажнвать работою.
Верадовец м.—золотуха, чнрей.
Веран/на ж.—соломаха.
Верас м— вереск (бот. Erica vulgaris L).
Верасень м.—сентябрь.
Верасеньскі—сентябрьскнй.
В^раск м.—верезг, внзг.
Вераскл/вы—верезглнвый, вн- зглнвый.
Верацяно н. -веретено.
Верашчака ж.—вераіцага.
Верашчаньне н.—верезжанне.
Верашчаць —верезжать; шн- петь прн жареньн.
Верая ж —столб, на который навешнвают ворота.
Вербалоз м.—нвняк.
Вгрбніца н.—Вербное воскре- сенье.
В^рнік м.—вернтель; поверен- ный.
BepHiua ж.—вернтельннца.
Верх прыйм. з род.—выше, над; (Верх лесу)-, м.—вершнна (Верх гары. НТз).
Верхаваньне н.—кульмннацня. НТз; верховность.
Вархав/на ж.—вершнна.
Верхав/нны—верхушечный, вершннный.
Верхаводлг.—вожак, зачнніцнк.
Верхаводзтва «.—верховен- ство, гегемоння.
Верхаводка ж,—1) зачнніцн- ца; 2) полая вода.
Верш м —стнхотворенне.
Верша ж.—рыболовная снасть Вершавяльнік м.—верснфнка- тор. НТ-2.
Вершаваньне н.—стнхосло- женне, верснфнкацня. НТэ
Вершаваны—стнхотворный; переложенный на стнхн. НТ‘>.
Вершаваць што—слагать стнхамн.
Вершатворца м.—стнхотво- рец. НТ2.
Вёсачка ж,—уменш. от вёска.
Вёска ж.—деревня.
Веснавы -весенннй.
Вёстка ж.—нзвестне.
Весьнік м.—вестннк.
Весьніцы,-шніцы ж. мн.—во- рота, калнтка.
Весял_уха ж.—1) радуга;
2) водка.
Ветласьць ж.—вежлнвость.
Ветліва—прнветлнво, вежлнво, делнкатно.
Ветлівасьць ж. — прнветлн- вость, вежлнвость.
Ветлівы,-лы—прнветлнвый, вежлнвый.
Ветрагоньнік м пропелер. Нк.
Ветраны—ветренный.
Ветрык м.—ветерок.
Ветрычак—^ветерочек.
Вехаць м.—ветошка.
Вехцік м —уменып. от. вехаць.
Вецер м.—ветер.
Вечар м.—вечер.
Вечарнгцы,-р_ушкі ж. мн.
—поснделкн.
Вечар&/на ж.—вечерннка.
Вечны—вечный;-нае спачы- ваньне—вечный покой.
Вешчавлць што—предвеіцать, предсказывать.
Bz (мн.—шце)—пов. накл. от віць.
Вгд м.—лнцо. МГ; внд НТ4. Вгдавішча н.—зрелнше НТа. Відавочна—наглядно; оче- вндно.
Відавочнасьць ж.—нагляд- ность, очевндность.
Відавочны—наглядный, оче- ввдный.
Відавы—вндовой (Відавая аз- нака. НТі).
Відалы—бывалый.
Віданы,-дзёны—внденный.
Відлцца з кім—ввдеться. Відаць дзс. безас.- вндно. В/дзець каго, што—вндеть. Відоўня ж.—зрнтельный зал.
НТ2.
Відоўца м.—зрнтель. НТ2
Відук м.—мак с открытымн головкамн. Нк.
Ві дуч ы—з ря ч н й.
Відэлец ж.—внлка.
Візарункі м.мн.—нзображенне.
Візыт м,—внзнт
Візытаваньне н.—внзнтацня.
Візытаваць каго, што- посе- іцать.
Вілаводзіць каго—путать.
Вілаводнік м — путанннк, обман іцнк.
Вілаводніца ж. путанннца, обмангцнца.
Вілаводны—крнводушный, об- манный, ненадежный.
Вілахвост м.—льстец.
Віл/ць — крнвнть (Віліць ду- шою. HcJ
Вілкі ж. мн.—ухват; внлы. Вільгамер—гнгрометр. НТз. В/льгаць ж.—влага, сырость. Вільгота ж.—оттепель; облег- ченне, льгота.
Вільготнасьць ж.—влажность. Вільготны—влажный.
Вільжэць—становвться влаж- ным, мокнуть, сыреть.
В/’льля у. ж.—Внлня.
Віляцца,-льну/цца—внляться, -льнуться; уклонятся.-ннться; тереться возле чего.
Віляць,-льн^/ць чым—внлять, -льнуть, махать,-хнуть; хнт- рнть.
Віна ж.—внна; прнчнна.
Вінавайца м.—должннк.
Вінавальнік м.—обвнннтель, облнчнтель. НТ’.
Вінавальны—внннтельный (Ві- нівальны склону, облнчнтель- ный.
Вінавоты—повннный, вннов- ный, внноватый.
Вінаваціцца—1 )провйняться; 2)одолжаться.
Вінавлціць каго—обвннять.
Вінавачваньне н.—обвнненне; облнченне. НТг.
Вінаград м.—внноград.
Вінаградня ж.—внноградннк.
Він/'цца — прнзнавацца в внне, каяться.
Вініць каго—обвннять, осуж- дать.
Вінуць што—свертывать, свн- вать.
В/ннасьць ж.—внна, провнн- ность.
Вшны—1) вннный; 2) повнн- ный; покорный.
Віншавальнік л<-поздравнтель. Віншавдньне н.-поздравленне. Віншаваць каго—поздравлять. Вгньніца ж.—вннокуренный завод. НТз (ср. бровар).
Вшьніцтва н.—вннокуренне. НТз.
Bzp м.—водоворот, омут.
Вфны—обнльный омутамн (о реке)\ опасный; ветренный (о-погоде).
Вірок м—1) уменш. от вір.
2) снаряд для свнвання нн- ток. Сержп.
Вісельня ж.—внселмца. Ян. К. Шл. ж. 165 с.
Bzck м.—внзг.
Віскатггць—внзжать; плакать.
Віскатня ж.—внзжанье.
Віскун м.—плакса.
В/сла ж.— Вясла ,
Віславухі—вяслоухнй, длннно- ухнй.
Вгснуць—внсеть.
Віслэчы—внсячнй.
Вітаньне «,-прпветствне,-ство- ванне.
Вітаццаз кім раскланнваться; здороваться с кем.
Вітдць каго—прнветствовать.
В/тка ж.—веха.
Віханьне н.—колебанне; шата- нне.
Віхацца—колебаться.шататься.
Віхяць,-хнуць што—ша- тать,-тнуть; раскачнвать, раскачать.
Віхляй м.—лентяй.
Віхляйства н.—лентяйство.
Віхлясты—шаткнй.
Віхляцца—нттн шаткой по- ходкой.
Віхор м.—внхрь.
Вгхрам—быстро, мгновенно.
Віхрасдуп м.—смерч. НТз.
Віхрь/цца—крутмться.
Віх_ура ж.—внхорь. Я. Куп.
Віцша ж.—1) трость; 2) плот, судно, баржа.
Віць што—внть, свнвать.
Вішн?вы—вншневый, вншен- ный.
В/шня ж.—вншня.
Вішняк м.—вншенннк.
Вішчаць—внзжать.
Во выкл.—вот (Во як!); на (Во табе!)
Вобад м.—обод (ср. afajkbi).
Вобак прыйм. з род.—подле, возле; прс боком, стороною.
Вобач прыйм. зрод.—прн, возле.
Воблак м.—облако.
Воблачны — облачный.
Вобліў м.—гололеднца (ср. галалёд).
Вобраз м.—образ; картнна, фнгура. НТг.
Вобразна—образно, фнгураль- но; картннно.