• Газеты, часопісы і г.д.
  • Беларуска-расійскі слоўнік  Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў

    Беларуска-расійскі слоўнік

    Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў

    Выдавец: Народная асвета
    Памер: 363с.
    Мінск 1993
    147.07 МБ
    Валапас м.—волопас (созве- здйе) НТз.
    Валасень м.—гнойный нарыв. Валасны—волостной.
    Валасьн/к м.—заусеннца (на пальце}, леса (на удочке).
    Валасьцянін ж.—помеіцнчнй крестьяннн (старо-белорус- ское).
    Валасьцянка ж.—крестьянка Валацуга м.—бродяга, шатун. Валачобнік м.—волочобннк, пасхальный певец (поздра- внтель).
    Валачобны—волочобный.
    Валачыцца—таскаться, бро- днть.
    Валей прс. н. ст,—лучше; пред- почтнтельнее.
    Валеньне н.—валянне.
    Валец м.—вальс.
    Валец м.—цнлнндр.
    Валгсты (ср. воле)—зобастый.
    Вал/цца—падать.
    Вал/ць кого, што—опрокн- дывать; взвалнвать.
    Валка ж.—1) рубка (лесу)-, 2) свалка.
    Валкаватасьць ж.—сырова- тость.
    Валкавяты—сыроватый, мокроватый.
    Вллкасьць ж.—зыбкость, шаткость.
    Валкі—зыбкйй, шатквй.
    Валока ж.—уволока, (мера
    20 дес. землв); бечевка для подвязывзнйя лаптей, Сержп.
    Валоскі—волошскйй (Валоскія арэхІ).
    Валошка ж.—васвлек (бот.
    Centaurea L.)
    Валуй м.—грвб масьленка.
    Валчаньне драка, борьба. Валчыцца з кім—бороться, тягаться.
    Валында м.—шатун.
    Валындацца—шататься без дела.
    Вальл^ н.—зоб. (ср. воле.)
    Влльня ж., валюш м.—валяль- ная мастерская
    Валяцца—валяться, быть бро- шенным.
    Вандраваньне н.—1) странство- ванне, кочеванне; 2) путе- шествне. НТг.
    Вандраваць—путешествовать, странствовать, кочевать (ср. нем. tandem).
    Вандровец м.—путешествен- нйк, страннвк.
    Вандроўе н.—кочевье. НТз.
    Вандроўка ж.—странствованйе кочеванье. НТз.
    Вандроўнікі—кочевннкн. НТз.
    Вандроўны—странствуюіцйй; кочевой.
    Вандруга м— бродяга.
    Ванітаваньне позыв к рво- те.
    Ванітавяць дзс. безас.—позы- вать к рвоте.
    Ваніты м. мн.—рвота.
    Вантроба ж.—печень.
    Вантробы ж. мн.—кйшкн, внут- ренностн.
    Вапенны-нзвестковый.
    Вапень м.—кальцвй.
    ВаП(?р м— кабан.
    Вапна ж.—йзвесть.
    Вапнішчая.—нзвестковая копь.
    Вапняк м.—мзвестняк.
    Вар м.—кнпяток; зной.
    Варажб/т м.—гадалыцнк, кол- ДУН.
    Варажбггка ж.—ворожея, кол- дунья.
    Варажнечалг	вражда.Я.Л.Км.
    Варажзньне н.—гаданне, вол- шебство.
    Варажб/ць^ворожнть, колдо- вать, нашептывать.
    Варанец м.—1) вороной конь;
    2)	BopoHeu(do/n.Actaea L) НТе,
    3)	блоха.
    Варачацца, вярнуцца — воз- враіцаться, вернуться.
    Варачаць, вярнуць,—кого, што—возвраіцать, возвра- тнть.
    Варволь м.—ворвань.
    Варна—знойно.
    Влрны—знойный.
    Варожа—враждебно.
    Варожасьць ж— враждебность.
    Варожы—враждебный.
    Варона ж.—ворона.
    Вароты н. мн.—ворота.
    Варохаць,-рахну/ць што—двй- гать, двйнуть с шорохом.
    Варочаны—возвраіценый.
    Варта ж.—стража, караул; прс. —СТОЙТ.
    Вартавяльны — караульный, сторожевой.
    Вартаваньне н.—карауленне.
    Вартаваць што, каго—сторо- жйть, караулйть.
    Вартасьць 1) стонмость;
    2)	ДОСТОЙНСТВО.
    Вартаўн/к м.—сторож, кара- улыцнк.
    Вартоўны—дорого стоюіцнй. Варты—достойный, стоюіцнй. Варункі м. мн.—условня. Варушэньне н.—ворошенне. Варушыцца—ворошнться. Варушыць што—ворошнть. Варчак ж.—прнстяжная ло- шадь.
    Варчаковы—прнстяжной.
    Варштат м.—верстак, станок. Варывая.—кушанье, іцн, боріц. Варыўня ж.—кладовая для ово- іцей.
    Варзнік м.—вареннк.
    Варэньне варенне, прнго- товленне пшцн, стряпня.
    Вар'явяцца— сумасшествовать, сумасбродннчать.
    Вар'ят м.—сумасшедшнй.
    Вар‘ятка ж.—сумасшедшая.
    Вар'яцкі дом—дом умалншен- ных.
    Вар‘яцтва н.—сумасшествне.
    Васілек м,—васнлек голубой (Cyanus L). НТе.
    Васеньні—осенннй.
    Васгльле н.—день св. Васнлня
    1	января.
    Вас/ль у. м.—см. Базмль. Васкавлньне—н. воіценне. Васкавяць што—вош.нть. Васпан м.—сударь.
    Васпаня ж.—сударыня.
    Васьміноглл—восьмнног (Okto- pus). ЗТ.
    Васьмак м.—восьмерка.
    Ватоўка ж.—ватное пальто, поддевка.
    Ваўкалак м.—волколак. Ваўкарэз м—хніцннк. Ваўкарэзіна ж.—волчья сыть. Ваўкаўня ж.—волчья яма.
    Ваўнянка ж.—волнушка (грнб) Ваўняны—шерстяной.
    Ваўчаня н. (мн. л. ваўчаняты) — волченок.
    Ваўчк/ м. мн.—череда (бот. Bibens L). НТе; волчкн.
    Ваўч_уга м.—матерый волк.
    Ваўчыха ж.—волчнца.
    Вяхля ж.—вафля.
    Вахляй м.—рохля.
    Вяхта ж.—караульная, с'езжая.
    Вяхтацца—качаться (^ахталісь дрэвы ад стогнаў. 3. Б. Пад р. н., 109 с.).
    Вашапруд (звар.)—ваша вшн- вость; м.—вшнвец.
    Вашаць (звар.: Вяша мосьць)— ваша мнлость.
    Ваявлньне н.—воеванне.
    Ваяка м.—вояка, вонн.
    Ваяўн/цтва н.—военное дело.
    Ваяўндчасьць ж.—воннствен- ность.
    Ваяўн/чы—воннственный.
    Веда ж.—знанне.
    Ведама—нзвестно.
    Ведамасьць ж. — нзвестае, весть.
    Веданыяе н.—веденне, знанне. Ведаць што—знать (ср. знаць). Ведзьма ж—ведьма.
    Вежа ж—башня; сторожевая башня.
    Вежавы —башенный.
    Век м.—век; возраст.
    Века ж.—покрышка
    Век-вяком — всегда, беско- нечно.
    Векавдньне н.—пребыванне. Векавяць—проводнть жнзнь. Векавечна—продолжнтельно. Векав/та—прочно, крепко, по- стоянно.
    Векав/ты—прочный, постоян- ный.
    Векаісты,-вгсты—вечный, постоянный.
    Векапомны—прнснопамятный, незабвенный.
    Векша ж.—белка.
    Веліч ж.—велнчне; гро- маднна.
    Велічыня ж.—велнчнна.
    Вёльмі—весьма, очень.
    В^нцер м —рыболовная снасть.
    Вера ж.—вера; доверне; веро- нсповеданне, релнгня.
    Вераб^й м.—воробей.
    Верабейчык м.—воробышек.
    Вераб/на ж.—рябнна.
    Верад м.—веред.
    Верадавяты—золотушный.
    Верадавлць—прнвередннчать.
    Верадзгцца—прнчмнять ce­de вред, надсажнваться.
    Верадз/ць што, каго—надры- вать, надсажнвать работою.
    Верадовец м.—золотуха, чнрей.
    Веран/на ж.—соломаха.
    Верас м— вереск (бот. Erica vulgaris L).
    Верасень м.—сентябрь.
    Верасеньскі—сентябрьскнй.
    В^раск м.—верезг, внзг.
    Вераскл/вы—верезглнвый, вн- зглнвый.
    Верацяно н. -веретено.
    Верашчака ж.—вераіцага.
    Верашчаньне н.—верезжанне.
    Верашчаць —верезжать; шн- петь прн жареньн.
    Верая ж —столб, на который навешнвают ворота.
    Вербалоз м.—нвняк.
    Вгрбніца н.—Вербное воскре- сенье.
    В^рнік м.—вернтель; поверен- ный.
    BepHiua ж.—вернтельннца.
    Верх прыйм. з род.—выше, над; (Верх лесу)-, м.—вершнна (Верх гары. НТз).
    Верхаваньне н.—кульмннацня. НТз; верховность.
    Вархав/на ж.—вершнна.
    Верхав/нны—верхушечный, вершннный.
    Верхаводлг.—вожак, зачнніцнк.
    Верхаводзтва «.—верховен- ство, гегемоння.
    Верхаводка ж,—1) зачнніцн- ца; 2) полая вода.
    Верш м —стнхотворенне.
    Верша ж.—рыболовная снасть Вершавяльнік м.—верснфнка- тор. НТ-2.
    Вершаваньне н.—стнхосло- женне, верснфнкацня. НТэ
    Вершаваны—стнхотворный; переложенный на стнхн. НТ‘>.
    Вершаваць што—слагать стнхамн.
    Вершатворца м.—стнхотво- рец. НТ2.
    Вёсачка ж,—уменш. от вёска.
    Вёска ж.—деревня.
    Веснавы -весенннй.
    Вёстка ж.—нзвестне.
    Весьнік м.—вестннк.
    Весьніцы,-шніцы ж. мн.—во- рота, калнтка.
    Весял_уха ж.—1) радуга;
    2)	водка.
    Ветласьць ж.—вежлнвость.
    Ветліва—прнветлнво, вежлнво, делнкатно.
    Ветлівасьць ж. — прнветлн- вость, вежлнвость.
    Ветлівы,-лы—прнветлнвый, вежлнвый.
    Ветрагоньнік м	пропелер. Нк.
    Ветраны—ветренный.
    Ветрык м.—ветерок.
    Ветрычак—^ветерочек.
    Вехаць м.—ветошка.
    Вехцік м —уменып. от. вехаць.
    Вецер м.—ветер.
    Вечар м.—вечер.
    Вечарнгцы,-р_ушкі ж. мн.
    —поснделкн.
    Вечар&/на ж.—вечерннка.
    Вечны—вечный;-нае спачы- ваньне—вечный покой.
    Вешчавлць што—предвеіцать, предсказывать.
    Bz (мн.—шце)—пов. накл. от віць.
    Вгд м.—лнцо. МГ; внд НТ4. Вгдавішча н.—зрелнше НТа. Відавочна—наглядно; оче- вндно.
    Відавочнасьць ж.—нагляд- ность, очевндность.
    Відавочны—наглядный, оче- ввдный.
    Відавы—вндовой (Відавая аз- нака. НТі).
    Відалы—бывалый.
    Віданы,-дзёны—внденный.
    Відлцца з кім—ввдеться. Відаць дзс. безас.- вндно. В/дзець каго, што—вндеть. Відоўня ж.—зрнтельный зал.
    НТ2.
    Відоўца м.—зрнтель. НТ2
    Відук м.—мак с открытымн головкамн. Нк.
    Ві дуч ы—з ря ч н й.
    Відэлец ж.—внлка.
    Візарункі м.мн.—нзображенне.
    Візыт м,—внзнт
    Візытаваньне н.—внзнтацня.
    Візытаваць каго, што- посе- іцать.
    Вілаводзіць каго—путать.
    Вілаводнік м — путанннк, обман іцнк.
    Вілаводніца ж. путанннца, обмангцнца.
    Вілаводны—крнводушный, об- манный, ненадежный.
    Вілахвост м.—льстец.
    Віл/ць — крнвнть (Віліць ду- шою. HcJ
    Вілкі ж. мн.—ухват; внлы. Вільгамер—гнгрометр. НТз. В/льгаць ж.—влага, сырость. Вільгота ж.—оттепель; облег- ченне, льгота.
    Вільготнасьць ж.—влажность. Вільготны—влажный.
    Вільжэць—становвться влаж- ным, мокнуть, сыреть.
    В/’льля у. ж.—Внлня.
    Віляцца,-льну/цца—внляться, -льнуться; уклонятся.-ннться; тереться возле чего.
    Віляць,-льн^/ць чым—внлять, -льнуть, махать,-хнуть; хнт- рнть.
    Віна ж.—внна; прнчнна.
    Вінавайца м.—должннк.
    Вінавальнік м.—обвнннтель, облнчнтель. НТ’.
    Вінавальны—внннтельный (Ві- нівальны склону, облнчнтель- ный.
    Вінавоты—повннный, вннов- ный, внноватый.
    Вінаваціцца—1 )провйняться; 2)одолжаться.
    Вінавлціць каго—обвннять.
    Вінавачваньне н.—обвнненне; облнченне. НТг.
    Вінаград м.—внноград.
    Вінаградня ж.—внноградннк.
    Він/'цца — прнзнавацца в внне, каяться.
    Вініць каго—обвннять, осуж- дать.
    Вінуць што—свертывать, свн- вать.
    В/ннасьць ж.—внна, провнн- ность.
    Вшны—1) вннный; 2) повнн- ный; покорный.
    Віншавальнік л<-поздравнтель. Віншавдньне н.-поздравленне. Віншаваць каго—поздравлять. Вгньніца ж.—вннокуренный завод. НТз (ср. бровар).
    Вшьніцтва н.—вннокуренне. НТз.
    Bzp м.—водоворот, омут.
    Вфны—обнльный омутамн (о реке)\ опасный; ветренный (о-погоде).
    Вірок м—1) уменш. от вір.
    2)	снаряд для свнвання нн- ток. Сержп.
    Вісельня ж.—внселмца. Ян. К. Шл. ж. 165 с.
    Bzck м.—внзг.
    Віскатггць—внзжать; плакать.
    Віскатня ж.—внзжанье.
    Віскун м.—плакса.
    В/сла ж.— Вясла ,
    Віславухі—вяслоухнй, длннно- ухнй.
    Вгснуць—внсеть.
    Віслэчы—внсячнй.
    Вітаньне «,-прпветствне,-ство- ванне.
    Вітаццаз кім раскланнваться; здороваться с кем.
    Вітдць каго—прнветствовать.
    В/тка ж.—веха.
    Віханьне н.—колебанне; шата- нне.
    Віхацца—колебаться.шататься.
    Віхяць,-хнуць што—ша- тать,-тнуть; раскачнвать, раскачать.
    Віхляй м.—лентяй.
    Віхляйства н.—лентяйство.
    Віхлясты—шаткнй.
    Віхляцца—нттн шаткой по- ходкой.
    Віхор м.—внхрь.
    Вгхрам—быстро, мгновенно.
    Віхрасдуп м.—смерч. НТз.
    Віхрь/цца—крутмться.
    Віх_ура ж.—внхорь. Я. Куп.
    Віцша ж.—1) трость; 2) плот, судно, баржа.
    Віць што—внть, свнвать.
    Вішн?вы—вншневый, вншен- ный.
    В/шня ж.—вншня.
    Вішняк м.—вншенннк.
    Вішчаць—внзжать.
    Во выкл.—вот (Во як!); на (Во табе!)
    Вобад м.—обод (ср. afajkbi).
    Вобак прыйм. з род.—подле, возле; прс	боком, стороною.
    Вобач прыйм. зрод.—прн, возле.
    Воблак м.—облако.
    Воблачны — облачный.
    Вобліў м.—гололеднца (ср. галалёд).
    Вобраз м.—образ; картнна, фнгура. НТг.
    Вобразна—образно, фнгураль- но; картннно.