Беларуска-расійскі слоўнік
Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў
Выдавец: Народная асвета
Памер: 363с.
Мінск 1993
Вятрак j\i.—ветряная мель- ннца.
ВЯТРУГА—ГАЙДАМАК
75
Вятруга м.~ ветрнте. (Я. Кол. H3iv).
Вяхотка ж.—ветошка.
Вяхоткавы ветошный.
Вячорашні—оставшнйся от вчерашнего вечера.
Вячоркі мн.—поснделкн вече- ром.
Вячэра ж.—ужнн.
Вячэраць—ужннать, вечерять.
Вячэрні—вечерннй.
Вячэрня ж.—вечеряя, все-
| ноіцная.
г.
Га выкл.—ась (отклнк\, эй I (зов); эх, тьфу (презренйё). |
Габйць каго, што—хватать, брать, трогать (ср. лйтовск. gaubti).
Габінэт м.— кабннет.
Габрусь м.—Гаврнял, Гаврнла.
Гаваря ж— разговор.
Гаваркі—разговорчнвый.
Гаварок м.—говорун,краснобай
Гаваруха ж.—говорунья, краснобайка.
Гаварушкі ж. мн.—опенкн.
Гаварыць—говорнть.
Гаворка ж.—говор; наречве, дналект. НТз.
Гаворыць—3 л. еднн. ч. от гаварыць.
Гавяда ж. зб. — домашнвй скот.
Гагалёк м.—уменьш. от гогаль.
Гагатоньне «.—гоготанне, хохот.
Гагатаць—гоготать, хохотать, ржать.
Гагаць—крнчать по гуснному, гоготать.
Гад м,—гад; уж (ругательноё).
Гадавяньне н.—выкормка; воспнтанве.
Г адавацца—выкармлнваться, воспнтываться.
Гадаваць (-дую) каго—вы- кармлнвать, воспнтывать.
Гадав/ны ж. мн.—годовіцнна. Гад<гньне гаданье; ворожба. Гадаць—думать, предполагать; гадать, ворожнть.
Годзіна— гаднна; гадюка.
Гадзгна ж. час.
Гадзгнны—часовой ^ірчлагапі\ Гадзжьнік м,—часы.
Гадзгншчык м.—часовіднк, Гадзіцца—обгажнваться, ма- раться.
Гадз/цца з кім—мнрнться; сговарнваться, уславлнваться
Гадзгцца да чаго—подходнть к чему, годнться.
Гадзіць каго, што—обгажн- вать, марать; у нпр. с.—га- днть, нспражняться калом.
Гадзгць 1)—временнть;
2) каму—угождать; 3) з кім каго—соглашать, уславлн- вать.
Гадз/ока ж.—гадюка.
Гядка ж.—мысль.
Гадов ы—годн ч н ы й.
Гадок м.~годнк.
Гадоўля ж.—выкормка, куль- тура.
Гадунец м.—выкормыш, вос- пнтаннвк.
Гаёвы—дубровный.
Гаёк м.—уменьш. от гай. Гааньне зажнвленне (раны). Гаёчак м.—лесочек, роіцнца. Газа ж.—керосвн.
Гдзавы—кероснновый; газовый Газоўка —лампочка. Ц. Гар.
С. Ц. 29 ст.
Газынца ж.—ночннк.
Газэля ж. газель.
Гай л£.~рой;а.
Гайдамлк м.—гайдамак;гуляка. ухарь.
Гайдамачка ж.—потаскушка.
Гайдамачны—разгульный, гуляіцнй.
Гайдамачыць—вестн разгуль- ную жнзнь.
Гайдук м — 1) гайдук (служка);
2) жокей; 3) внд пляскн.
Гайнік м.—дремлнк (бот. Epipactis Rich.). HTg.
Га/цца—зажнвать; затягнвать- ся (о ране).
Га/ць тто—зажнвлять (рану). Гайсаць—гнаться, скакать, бежать.
Гак м.—железный крюк; ко- са, пересыпь. НТз.
Гала ж.—чнстое безлесное место, простор; шар. {Гала зямлі).
Галабокі с голым боком.
Галава ж.—голова.
Галаварог м.—носорог (жук
—Orictis nasicornis). ЗТ. Галавень м.—голавль (рыба). Галаве’шка ж.—головня, го- ловешка.
Галаварэз м.—1) сорвмголова;
2) перан.—праздннк Нвана Кр. 29 августа.
Галадавяньне н.—голоданне.
Г аладавяць—голодать.
Галадз/ць каго—морнть голо- дом.
Галадоўля ж.—голодуха, го- лодное время.
Галалёд м.—гололедвца. НТз. (ср. вобліў).
Галамоўза м.—куцеголовый, гладко острнженный, безво- лосый.
Г алапузы—голобрюхнй. Галаруч—голымн рукамм.
Г«лас м.—крнк, шум.
Галасавяньне н,— 1) голосо- ванне, баллотнровка; 2) го- лошенне, вопль, прнчлтанне.
Галасавдць—]) голосовать,
баллотнровать. 2) голоснть. вопнть.
Галасы м. мн.—слухн.
Галасьл/васьць ж.—голосн- стость.
Галасьл/вы—голоснстый.
Галатвя м.—голытьба.
Галаўны—головной.
Галаўнь/я мазгг—головной мозг. НТі.
Галачка ж.—галька.
Гал