• Газеты, часопісы і г.д.
  • Беларуска-расійскі слоўнік  Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў

    Беларуска-расійскі слоўнік

    Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў

    Выдавец: Народная асвета
    Памер: 363с.
    Мінск 1993
    147.07 МБ
    Вятрак j\i.—ветряная мель- ннца.
    ВЯТРУГА—ГАЙДАМАК
    75
    Вятруга м.~ ветрнте. (Я. Кол. H3iv).
    Вяхотка ж.—ветошка.
    Вяхоткавы ветошный.
    Вячорашні—оставшнйся от вчерашнего вечера.
    Вячоркі мн.—поснделкн вече- ром.
    Вячэра ж.—ужнн.
    Вячэраць—ужннать, вечерять.
    Вячэрні—вечерннй.
    Вячэрня ж.—вечеряя, все-
    | ноіцная.
    г.
    Га выкл.—ась (отклнк\, эй I (зов); эх, тьфу (презренйё). |
    Габйць каго, што—хватать, брать, трогать (ср. лйтовск. gaubti).
    Габінэт м.— кабннет.
    Габрусь м.—Гаврнял, Гаврнла.
    Гаваря ж— разговор.
    Гаваркі—разговорчнвый.
    Гаварок м.—говорун,краснобай
    Гаваруха ж.—говорунья, краснобайка.
    Гаварушкі ж. мн.—опенкн.
    Гаварыць—говорнть.
    Гаворка ж.—говор; наречве, дналект. НТз.
    Гаворыць—3 л. еднн. ч. от гаварыць.
    Гавяда ж. зб. — домашнвй скот.
    Гагалёк м.—уменьш. от гогаль.
    Гагатоньне «.—гоготанне, хохот.
    Гагатаць—гоготать, хохотать, ржать.
    Гагаць—крнчать по гуснному, гоготать.
    Гад м,—гад; уж (ругательноё).
    Гадавяньне н.—выкормка; воспнтанве.
    Г адавацца—выкармлнваться, воспнтываться.
    Гадаваць (-дую) каго—вы- кармлнвать, воспнтывать.
    Гадав/ны ж. мн.—годовіцнна. Гад<гньне гаданье; ворожба. Гадаць—думать, предполагать; гадать, ворожнть.
    Годзіна— гаднна; гадюка.
    Гадзгна ж. час.
    Гадзгнны—часовой ^ірчлагапі\ Гадзжьнік м,—часы.
    Гадзгншчык м.—часовіднк, Гадзіцца—обгажнваться, ма- раться.
    Гадз/цца з кім—мнрнться; сговарнваться, уславлнваться
    Гадзгцца да чаго—подходнть к чему, годнться.
    Гадзіць каго, што—обгажн- вать, марать; у нпр. с.—га- днть, нспражняться калом.
    Гадзгць 1)—временнть;
    2) каму—угождать; 3) з кім каго—соглашать, уславлн- вать.
    Гадз/ока ж.—гадюка.
    Гядка ж.—мысль.
    Гадов ы—годн ч н ы й.
    Гадок м.~годнк.
    Гадоўля ж.—выкормка, куль- тура.
    Гадунец м.—выкормыш, вос- пнтаннвк.
    Гаёвы—дубровный.
    Гаёк м.—уменьш. от гай. Гааньне зажнвленне (раны). Гаёчак м.—лесочек, роіцнца. Газа ж.—керосвн.
    Гдзавы—кероснновый; газовый Газоўка —лампочка. Ц. Гар.
    С. Ц. 29 ст.
    Газынца ж.—ночннк.
    Газэля ж. газель.
    Гай л£.~рой;а.
    Гайдамлк м.—гайдамак;гуляка. ухарь.
    Гайдамачка ж.—потаскушка.
    Гайдамачны—разгульный, гуляіцнй.
    Гайдамачыць—вестн разгуль- ную жнзнь.
    Гайдук м — 1) гайдук (служка);
    2)	жокей; 3) внд пляскн.
    Гайнік м.—дремлнк (бот. Epipactis Rich.). HTg.
    Га/цца—зажнвать; затягнвать- ся (о ране).
    Га/ць тто—зажнвлять (рану). Гайсаць—гнаться, скакать, бежать.
    Гак м.—железный крюк; ко- са, пересыпь. НТз.
    Гала ж.—чнстое безлесное место, простор; шар. {Гала зямлі).
    Галабокі с голым боком.
    Галава ж.—голова.
    Галаварог м.—носорог (жук
    —Orictis nasicornis). ЗТ. Галавень м.—голавль (рыба). Галаве’шка ж.—головня, го- ловешка.
    Галаварэз м.—1) сорвмголова;
    2)	перан.—праздннк Нвана Кр. 29 августа.
    Галадавяньне н.—голоданне.
    Г аладавяць—голодать.
    Галадз/ць каго—морнть голо- дом.
    Галадоўля ж.—голодуха, го- лодное время.
    Галалёд м.—гололедвца. НТз. (ср. вобліў).
    Галамоўза м.—куцеголовый, гладко острнженный, безво- лосый.
    Г алапузы—голобрюхнй. Галаруч—голымн рукамм.
    Г«лас м.—крнк, шум.
    Галасавяньне н,— 1) голосо- ванне, баллотнровка; 2) го- лошенне, вопль, прнчлтанне.
    Галасавдць—]) голосовать,
    баллотнровать. 2) голоснть. вопнть.
    Галасы м. мн.—слухн.
    Галасьл/васьць ж.—голосн- стость.
    Галасьл/вы—голоснстый.
    Галатвя м.—голытьба.
    Галаўны—головной.
    Галаўнь/я мазгг—головной мозг. НТі.
    Галачка ж.—галька.
    Гал