Беларуска-расійскі слоўнік
Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў
Выдавец: Народная асвета
Памер: 363с.
Мінск 1993
Даражн^ча ж.—см. дарагоўля.
Даражыць—запрашнвать высо' кую цену.
Даражэнькі—ласкат. от да- рап.
Даражэць—подыматься в це- не.
Дарана—рано утром.
Дараньне н.—раннее утро.
Дараньні—предрасветный.
Дарастаньне н.—дорастанне.
Дарастоць,-сьц/—дорастать, -стн.
Дарма—даром, напрасно.
Дарма што—не смотря на то, что.
Дармаед м.—дармоед, тунея- дец.
Дармаедн ы—ту неядн ы й.
Дармовы,-мавы—даровой, бес- платный.
Даробка 1) доделка;
2) коробка.
Дароблены—доделанный.
Даросласьць ж.—зрелость.
Дарослы—взрослый; зрелый.
Дарупіцца—достнгнуть забо- тою.
Даручаны—порученный.
Даручаць,-ч&/ць што каму— поручать,-чнть.
Даручнік м — поручнтель, вернтель.
Даручыны ж. мн.—порученне.
Дарывацца, дарвацца—доры- ваться, дорваться, добнрать- ся, добраться.
Дарыхтавдць што—догото- внть, прнспособять.
Дарэмна—даром, напрасно, тіцетно.
Дарэмны -даровой; напрас- ный, тіцетный.
Дарэмшчына ж.—даровгцнна, напраслнна.
Дарзчны—подходяіцнй, умест- ный.
Да-рэчы прс.—кстатн.
Да-рэшты—до остатку, до основання.
Дасачыць што, каго -высле- днть, проследнть.
Даседжваньне н.—доснжнва- нне.
Даседжваць, дасядзець досн- жмвать, досндеть.
Дасеўкі ж. мн.—окончанне посева.
Даскан«ла,-льна--совершенно. Дасканаласьць,-льнасьць ж.
—совершенство.
Дасканалы,-льны—совершен- ный.
Даскрабацца да чаго—дока- рабкаться.
Да-спадобы—по сердцу, по вкусу.
Дастйва ж.—доставка, снаб- женне.
Дастарчаць, дастарчыць— доставлять, доставнть.
Дастарчйючы—достаточный.
Дастасаваньне н.—прнспособ- ленне, прнмененне.
Дастасоўваць,-саваць што— прнспособлять,-бнть; прн- менять,-ннть.
Дастатнасьць ж.—зажнточ- ность.
Дастатны—зажнточный.
Дастаўка ж— доставка; по- ставка.
Дастаўляць,-тйвіць што—до- ставлять,-внть; поставлять, -внть.
Дастйўнік м.—поставіцнк.
Даступны—ммеюіцнй доступ.
Дасьведчаны—опытный.
Дасьведчанасьць ж.—опыт- ‘ность.
Дасьведчаньне,-вядчэньне н.
—опыт.
Дасьветны—предрассветный.
Дасьвйцьце н.—время пред рассветом (ср. досьвіткі).
Дасьвядчальны—основанный на опыте, эмпнрнческнй. НТ«.
Дасьвядчацца,-вйдчыцца— удостоверяться,-рнться, убе- ждаться, убеднться нз опыта.
Дасьледаваны—нсследован- ный.
Дасьледаваньне,-дваньне н.— нсследованне.
Даследаваць.-дваць што—нс- следовать.
Дасьледнік,-дчык м.—нссле- дователь.
Дасьледчы—нсследователь- скнй {Дасьледчы Інсгпытупі)-, опытный(Дасьледчая школа).
Дасьпеласьць ж.—дозрелость. Дасьпелы,-гк?лены—дозрелый, созревшнй, вызревшнй.
Дасьпяваньне —дозреванне, вызреванне.
Дасьпяваць, дасьпець—до- зревать,-реть.
Дасьц/пнасьць ж.—остроумне.
Дасьшпны—остроумный.
Дас/оль—досюда, до снх пор.
Дасяг дл,-гн.
Дзйяцца—провсходнть, совер- шаться, делаться.
Дзеяць—действовать; ішпо— делать.
Дзеяч м.—деятель.
Дз/ва н.—днво, чудо
Дзівавацца,-ваць з чаго, каго
—днвнться, уднвляться, нзумляться.
Дзівак м — чудак; сумасброд.
Дзівянна ж.—коровяк (бот.
Verbascum L).
Дзівас/л м. (HTs)—см. дзевясгл.
Дзівяцтва сумасбродство.
Дзівачаньне н.—прнчуды, странностн.
Дзівачка ж.—чудачка, сума- сбродка.
Дзівячна—прнчудлнво.странно.
Дзівачнасьць ж.—прнчудлн- вость, странность.
Дзівячны—прнчудлнвый, странный.
Дзівачыцца— сумасбродннчать.
Дзівгцца з чаго, каго—1)уднв- ляться; 2) смеяться.
Дзів/ць каго—1) уднвлять;
2) смешнть.
Дзівосны—прнчудлнвый; не- обыкновенный, сенсацнон- ный. НТг.
Дзівосьнік м.—прнчудннк.
Дзівосы—ж. мн.—чудеса; не- обыкновенное явленне.
Дзівота ж.—сенсацня. НТй.
Дз/да ж.—копье.
Дз/дка ж,—шнпок.
Дз/к м.—кабан днкнй (Sus scrofaj.
Дзікявы—днкнй, днковатый.
Дзіканьне н.—нелюднмость, стыдлнвость.
Дзікацца—чуждаться; быть застенчнвым, стыднться