Беларуска-расійскі слоўнік
Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў
Выдавец: Народная асвета
Памер: 363с.
Мінск 1993
2) замедленне.
Забяўлены—замедленный, задержанный.
Забаўляцца,-бавіцца—1) раз- влекаться,-лечься; 2) замед- лнваться,-лнться.
Забаўляць,-бавіць каго— развлекать,-лечь, заннмать, •нять; 2J задержнвагь,-жать.
Забаўна—1) заннмательно;
2) медленно.
Забаўны—1) заннмательный;
2) медлнтельный.
Забачыцца з кім—увндеться. Забачыць каго,
Забегі м. мн.—нскательство, пронскн.
Забесьпячяць,-бясьпечыць што, каго—обеспечнвать, -печпть застраховать.
Забесьпячэньне н.—обеспе- ченне, гарантня.
Забіваць,-б/ць uitno, каго— забнвать, забнть; убнвать, убнть.
Забіраць, забраць што, каго— забнрать, забрать.
Забіркаваць—зарубнть на бнрке, заметйть.
Забггы—убнтый.
Забліскацець—заблестеть.
Заблуканы—1) потерянный;
2) заблудшнй.
Заблуклньне н.—заблужденне, затменне.
Заблукацца—заблуднться.
Забляклы—поблеклый, блед- ный.
Заблякнуць—поблекнуть.
Забожкацца—начать бо-
ЖЙТЬСЯ.
Забойства н.—убнйство.
Забойца м.—убнйца.
Заборысты—складчатый
(Заборысты каўнер. Нс.).
Забочча «.—закромы; место по сторонам чего-лнбо.
Забракоўваць,-каваць што, каго—забраковывать,-ко- вать.
Забразкатаць—зазвенеть. Забрасьнелы—заплесневелый. Забрасьнець—заплесневеть. Забрахаць—залаять.
Забруджвацца.-дзгцца—за- грязннваться,-ннться.
Забрусьнець—загореть (ср.
брусьнець).
Забрынкаць—забренчать.
Забудаваньне застройка, застранванне.
Забудованы—застроенный.
Забудоўваць,-даваць што
—-застранвать,-ронть.
Забураны—разрушенный.
Забу/рваць,-рыць што—разру- шать,-шнть.
Забывака аг.—забывчнвый,
■вая.
Забывдцца,- быцца—забывать, забыть.
Забыўчасьць ж.—забывчн- вость.
Забыўчы—забывчнвый.
Забыцьц^ н.—забытьё, заб- венне.
Забяганьне н.—занскнванне.
Забягаць,-б^гчы—занскнвать, сннскать расположенне.
Забяляць,-лгць што—1) побе- лять,-лнть; 2) прнправлять, -внть сметаной.
Забясьпека ж.—предохране- нне, гарантмя.
Забясьпечваць—см; забесьпя- чаць.
Забясьпечнік м.—предохра- ннтель.
Забясьпечны—предохранн- тельный.
Заваблены—заманенный.
Завабліваньне н.—заманнва- нне, прнманнванне.
Завабліваць,-бпіь каго—зама- ннвать,-ннть; завлекать, -влечь.
Завада ж.—1) препятствне, по- меха; 2) порок, нз‘ян.
Завадзіць каму—повреднть.
Завадзгць.-весьці што, каго заводнть,завестн; завлекать, -завлечь.
Завадна—вредно.
Завадны—вредный.
Заваё'ва ж.—завоеванне.
Зава^ўваць,-яваць што—заво* ёвывать,-евать.
Заважнець—заважннчать.
Завазгць,-везьці што, каго —завознть, завезть.
Завала ж.—задвнжка, засов.
Завалакпць,-лачы /д/до--затя* гнвать,-тянуть.
Завал/цца—завалнться, зате- ряться; обрушнться.
Завальле н.—осыпь. НТб.
Заварат м.—опушка леса.
Заварваць,-рыць што—1) за- варнвать,-рнть; 2) зака- лнвать,-лнть (топор).
Завдрка ж.—закалка.
Завертка ж.—завёртка (оглоб- лей у саней).і
Заверць ж.—внхорь.
Завея ж.—снежная мятель. Зав/лы—сложный, запутанный. Завідна—засветло.
Завінаваціцца—оказаться дол- жннком.
Завінацца,-нуцца—1) завёр- тываться, завертеться, уку- тываться,-таться; 2) усердно прнннматься,-няться за ра- боту. (Як завінуліся, дык за- відна ўсё чыапа сена зграблі. Нс.).
Завінлць,-нуць што—завёрты- вать,-теть.
Завіняцца,-н/цца—входнть, войтн в долгн.
Завіруха ж.—мятель, буря с снегом.
Завітяць—прнехать с поздрав- леннем (Хто першы ў гось- ці завітае. Я- Кол. НЗ хп).
Завіхацца—заколебаться.
Завіхаць,-хну/ць—махать, мах- нуть.
Завішчйць—завнзжать, заво- пнть.
Завод м.—1) порода, культу- ра скота; 2) обман.
Завоз м.—большая очередь на мельннце.
Завочны—заочный.
Завошта—за что.
Завугольле н.—задворок.
Я. Кол. НЗ V.
Завушнік м.—наушннк. Завушніца ж.—серьга.
Злвязка ж.—завязка, шнурок для завязывання меха.
Завял/кі—чересчур большой. Завярацца—уверяться.
Завярнуцца—отвернуться (Мі- хал тут плюнуў, завярнуўся. Я. Кол. НЗ х).
Завярэньне н.—уверенне.
Загавпрваць,-вар&/ць каго, што—заговарнвать,-ворнть.
Загад м.—прнказ, распоря- женне.
Загадваньне н.—1) прнказы- ванне; 2) заведыванне.
Загйдваць. даць 1) што—прн- казывать,-зать; 2) чым—за- ведывать.
Загадз/ць каго—помярнгь; непер.—повременнть.
Загадзя—заранее; заблаговре- менно.
Зйгадка ж.—загадка.
Загадковасьць ж.—загадоч- ность. НТ2.
Загадковы— загадочный.
Загадны—затейлнвый; пове- лнтельный.
Загадчык м.—заведуюіцнй.
Загадчыца ж.—заведуюіцая.
Загаласаваць—завопнть.
Загаловак м.—заглавне.
Загаляцца,-л/цца—обнажаться, -жнться.
Загаляць,-л/ць што, каго—
1) обнажать,-жнть; 2) забрн- вать,-рнть.
Загамавацца—успоконться.
Загаман/ць—заговорнть, за- галдеть.
Загана ж.—порок, охулка.
Загднены—опороченный.
Заг«ньваць,-ніць каго—опоро- чнвать,-чнть.
Загарад м.—перегородка. Я. Кол. НЗ XV.
Зягарадзь ж.—нзгородь.
Загарадка ж.—перегородка, ограда.
Загараджаць.-дз/ць шпго— загоражнвать.-роднть.
Загарляць—загорланнть.
Загарну/ць шпго—завернуть, загресть.
Загасьцявацца—загостнться.
Загац/ць што—запруднть.
Загваздка ж.—1) загвоздка;
2) чека у колесной осн.
Запн м.—загнб.
Загінаць, заг/нуць-пропадать.
-пасть; погнбать, погнбнуть.
Загінаць, загінуць што—загн- бать, загнуть.
Загінка ж.—загнбка.
Заглузьдз/цца—обезуметь, по- терять память.
Заглузьдзгць каго—отбнть память (у кого).
Заглядацца,-гл£дзіцца на каго - засматрнваться, засмот- реться.
Загневаць каго—прогцевать; непер— прогневаться, рассер- днться.
Загнет м.— очаг прн печн.
Загніваць,-гндць—загннвать,
-ннть.
Загнглы—загннвшнй.
Загнойваць,-гнаіць што-уна- вожнвать,-вознть; загнонть.
Загоены—зажнвленный (о ране).
Загойваньне зажнвленне.
Загойвацца,-гагцца—зажнв- ляться,-внться (о ране).
Загойваць,-гаіць што—зажнв- лять,-внть (рану).
Заголены—обнаженный; за- брнтый.
Загон ж.-нкаж? часть полосы.
Загортваць што—завёрты- вать.
Загрукаць,-катяць—застучать.
Загрэбаваны—пренебрежен- ный.
Загрэбаваць—пренебречь.
Загуба ж.—потеря; гнбель.
Загубіцца—утеряться, зате- ряться.
Загуб/ць што—утерять, зате- рять.
Загультаіцца—заленнться.
Загуменьне н.—место за гум- ном.
Загу/ста—слншком густо.
Загусьці—заплакать, зареветь, завыть.
Задаваньне н.—задаванне, назначенне; превозношенне.
Задавацца,-дяцца—1) удавать- ся, удасться; 2) горднться, превозноснться.
Задаваць,-даць — 1) што—за- давать,-дать; 2) чаго—прн- чннять,-ннть (тугі, клопатуу
Зададзены—заданный; пред- ложенный.
Заданьне н.—заданне; тема; назначенне. НТэ.
Заданьнік м— темннк. НТ2.
Задарма—бесплатно, даром.
Задарма,-дарэмна—напрасно, невннно.
Задйўнены—затянутый на долгнй срок.
Задпўнівацца,-ніцца—затягн- ваться,-тянуться на долгнй срок.
Задзейкаць—пустнть молву.
Задз^ўбаны—заклеванный.
Задз/ра м.—заднра.
Задзіраць,-дз