• Газеты, часопісы і г.д.
  • Беларуска-расійскі слоўнік  Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў

    Беларуска-расійскі слоўнік

    Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў

    Выдавец: Народная асвета
    Памер: 363с.
    Мінск 1993
    147.07 МБ
    2)	замедленне.
    Забяўлены—замедленный, задержанный.
    Забаўляцца,-бавіцца—1) раз- влекаться,-лечься; 2) замед- лнваться,-лнться.
    Забаўляць,-бавіць каго— развлекать,-лечь, заннмать, •нять; 2J задержнвагь,-жать.
    Забаўна—1) заннмательно;
    2)	медленно.
    Забаўны—1) заннмательный;
    2)	медлнтельный.
    Забачыцца з кім—увндеться. Забачыць каго,
    Забегі м. мн.—нскательство, пронскн.
    Забесьпячяць,-бясьпечыць што, каго—обеспечнвать, -печпть застраховать.
    Забесьпячэньне н.—обеспе- ченне, гарантня.
    Забіваць,-б/ць uitno, каго— забнвать, забнть; убнвать, убнть.
    Забіраць, забраць што, каго— забнрать, забрать.
    Забіркаваць—зарубнть на бнрке, заметйть.
    Забггы—убнтый.
    Забліскацець—заблестеть.
    Заблуканы—1) потерянный;
    2)	заблудшнй.
    Заблуклньне н.—заблужденне, затменне.
    Заблукацца—заблуднться.
    Забляклы—поблеклый, блед- ный.
    Заблякнуць—поблекнуть.
    Забожкацца—начать бо-
    ЖЙТЬСЯ.
    Забойства н.—убнйство.
    Забойца м.—убнйца.
    Заборысты—складчатый
    (Заборысты каўнер. Нс.).
    Забочча «.—закромы; место по сторонам чего-лнбо.
    Забракоўваць,-каваць што, каго—забраковывать,-ко- вать.
    Забразкатаць—зазвенеть. Забрасьнелы—заплесневелый. Забрасьнець—заплесневеть. Забрахаць—залаять.
    Забруджвацца.-дзгцца—за- грязннваться,-ннться.
    Забрусьнець—загореть (ср.
    брусьнець).
    Забрынкаць—забренчать.
    Забудаваньне застройка, застранванне.
    Забудованы—застроенный.
    Забудоўваць,-даваць што
    —-застранвать,-ронть.
    Забураны—разрушенный.
    Забу/рваць,-рыць што—разру- шать,-шнть.
    Забывака аг.—забывчнвый,
    ■вая.
    Забывдцца,- быцца—забывать, забыть.
    Забыўчасьць ж.—забывчн- вость.
    Забыўчы—забывчнвый.
    Забыцьц^ н.—забытьё, заб- венне.
    Забяганьне н.—занскнванне.
    Забягаць,-б^гчы—занскнвать, сннскать расположенне.
    Забяляць,-лгць што—1) побе- лять,-лнть; 2) прнправлять, -внть сметаной.
    Забясьпека ж.—предохране- нне, гарантмя.
    Забясьпечваць—см; забесьпя- чаць.
    Забясьпечнік м.—предохра- ннтель.
    Забясьпечны—предохранн- тельный.
    Заваблены—заманенный.
    Завабліваньне н.—заманнва- нне, прнманнванне.
    Завабліваць,-бпіь каго—зама- ннвать,-ннть; завлекать, -влечь.
    Завада ж.—1) препятствне, по- меха; 2) порок, нз‘ян.
    Завадзіць каму—повреднть.
    Завадзгць.-весьці што, каго заводнть,завестн; завлекать, -завлечь.
    Завадна—вредно.
    Завадны—вредный.
    Заваё'ва ж.—завоеванне.
    Зава^ўваць,-яваць што—заво* ёвывать,-евать.
    Заважнець—заважннчать.
    Завазгць,-везьці што, каго —завознть, завезть.
    Завала ж.—задвнжка, засов.
    Завалакпць,-лачы /д/до--затя* гнвать,-тянуть.
    Завал/цца—завалнться, зате- ряться; обрушнться.
    Завальле н.—осыпь. НТб.
    Заварат м.—опушка леса.
    Заварваць,-рыць што—1) за- варнвать,-рнть; 2) зака- лнвать,-лнть (топор).
    Завдрка ж.—закалка.
    Завертка ж.—завёртка (оглоб- лей у саней).і
    Заверць ж.—внхорь.
    Завея ж.—снежная мятель. Зав/лы—сложный, запутанный. Завідна—засветло.
    Завінаваціцца—оказаться дол- жннком.
    Завінацца,-нуцца—1) завёр- тываться, завертеться, уку- тываться,-таться; 2) усердно прнннматься,-няться за ра- боту. (Як завінуліся, дык за- відна ўсё чыапа сена зграблі. Нс.).
    Завінлць,-нуць што—завёрты- вать,-теть.
    Завіняцца,-н/цца—входнть, войтн в долгн.
    Завіруха ж.—мятель, буря с снегом.
    Завітяць—прнехать с поздрав- леннем (Хто першы ў гось- ці завітае. Я- Кол. НЗ хп).
    Завіхацца—заколебаться.
    Завіхаць,-хну/ць—махать, мах- нуть.
    Завішчйць—завнзжать, заво- пнть.
    Завод м.—1) порода, культу- ра скота; 2) обман.
    Завоз м.—большая очередь на мельннце.
    Завочны—заочный.
    Завошта—за что.
    Завугольле н.—задворок.
    Я. Кол. НЗ V.
    Завушнік м.—наушннк. Завушніца ж.—серьга.
    Злвязка ж.—завязка, шнурок для завязывання меха.
    Завял/кі—чересчур большой. Завярацца—уверяться.
    Завярнуцца—отвернуться (Мі- хал тут плюнуў, завярнуўся. Я. Кол. НЗ х).
    Завярэньне н.—уверенне.
    Загавпрваць,-вар&/ць каго, што—заговарнвать,-ворнть.
    Загад м.—прнказ, распоря- женне.
    Загадваньне н.—1) прнказы- ванне; 2) заведыванне.
    Загйдваць. даць 1) што—прн- казывать,-зать; 2) чым—за- ведывать.
    Загадз/ць каго—помярнгь; непер.—повременнть.
    Загадзя—заранее; заблаговре- менно.
    Зйгадка ж.—загадка.
    Загадковасьць ж.—загадоч- ность. НТ2.
    Загадковы— загадочный.
    Загадны—затейлнвый; пове- лнтельный.
    Загадчык м.—заведуюіцнй.
    Загадчыца ж.—заведуюіцая.
    Загаласаваць—завопнть.
    Загаловак м.—заглавне.
    Загаляцца,-л/цца—обнажаться, -жнться.
    Загаляць,-л/ць што, каго—
    1)	обнажать,-жнть; 2) забрн- вать,-рнть.
    Загамавацца—успоконться.
    Загаман/ць—заговорнть, за- галдеть.
    Загана ж.—порок, охулка.
    Загднены—опороченный.
    Заг«ньваць,-ніць каго—опоро- чнвать,-чнть.
    Загарад м.—перегородка. Я. Кол. НЗ XV.
    Зягарадзь ж.—нзгородь.
    Загарадка ж.—перегородка, ограда.
    Загараджаць.-дз/ць шпго— загоражнвать.-роднть.
    Загарляць—загорланнть.
    Загарну/ць шпго—завернуть, загресть.
    Загасьцявацца—загостнться.
    Загац/ць што—запруднть.
    Загваздка ж.—1) загвоздка;
    2)	чека у колесной осн.
    Запн м.—загнб.
    Загінаць, заг/нуць-пропадать.
    -пасть; погнбать, погнбнуть.
    Загінаць, загінуць што—загн- бать, загнуть.
    Загінка ж.—загнбка.
    Заглузьдз/цца—обезуметь, по- терять память.
    Заглузьдзгць каго—отбнть память (у кого).
    Заглядацца,-гл£дзіцца на каго - засматрнваться, засмот- реться.
    Загневаць каго—прогцевать; непер— прогневаться, рассер- днться.
    Загнет м.— очаг прн печн.
    Загніваць,-гндць—загннвать,
    -ннть.
    Загнглы—загннвшнй.
    Загнойваць,-гнаіць што-уна- вожнвать,-вознть; загнонть.
    Загоены—зажнвленный (о ране).
    Загойваньне зажнвленне.
    Загойвацца,-гагцца—зажнв- ляться,-внться (о ране).
    Загойваць,-гаіць што—зажнв- лять,-внть (рану).
    Заголены—обнаженный; за- брнтый.
    Загон ж.-нкаж?	часть полосы.
    Загортваць што—завёрты- вать.
    Загрукаць,-катяць—застучать.
    Загрэбаваны—пренебрежен- ный.
    Загрэбаваць—пренебречь.
    Загуба ж.—потеря; гнбель.
    Загубіцца—утеряться, зате- ряться.
    Загуб/ць што—утерять, зате- рять.
    Загультаіцца—заленнться.
    Загуменьне н.—место за гум- ном.
    Загу/ста—слншком густо.
    Загусьці—заплакать, зареветь, завыть.
    Задаваньне н.—задаванне, назначенне; превозношенне.
    Задавацца,-дяцца—1) удавать- ся, удасться; 2) горднться, превозноснться.
    Задаваць,-даць — 1) што—за- давать,-дать; 2) чаго—прн- чннять,-ннть (тугі, клопатуу
    Зададзены—заданный; пред- ложенный.
    Заданьне н.—заданне; тема; назначенне. НТэ.
    Заданьнік м— темннк. НТ2.
    Задарма—бесплатно, даром.
    Задарма,-дарэмна—напрасно, невннно.
    Задйўнены—затянутый на долгнй срок.
    Задпўнівацца,-ніцца—затягн- ваться,-тянуться на долгнй срок.
    Задзейкаць—пустнть молву.
    Задз^ўбаны—заклеванный.
    Задз/ра м.—заднра.
    Задзіраць,-дз