Беларуска-расійскі слоўнік
Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў
Выдавец: Народная асвета
Памер: 363с.
Мінск 1993
Запінацца, запнуцца—оста- навлнваться,-новнться.
Запінаць.-пну/ць што каму
—-преграждать.-граднть
<путь).
Запіс м.—1) запнсь; 2) заве- іцанне.
Зап/сваньне н.—запнсыванне.
Запгсваць,-саць што—запнсы- вать,-сать; отказывать,-зать (что).
Запіхаць,-хнуць што—запн- хнвать,-хнуть; затыкать, за- ткнуть.
Заплата ж.—уплата, возна- гражденне, награда.
Заплачваць,-лац/ць што—уп- лачнвать,-тнть.
Запліканьне н.—застегнванне.
Заплікяцца.—застегнваться.
Заплікйць,-кнуць што—засте- гнвать,-гнуть.
Запладненьне н.—оплодотво- ренне. НТб.
Запладняць,-нгць каго—опло- дотворять,-рнть.
Заплодня ж.—антернднй. НТе.
Заплот м.—ограда, место за оградой.
Заплуганы—запутанный.
Запл_утаньне н.—омраченне.
Заплутвацца.-тацца—запуты- ваться,-таться; заблуднться.
Заплямлены—запятнанный.
Заплямліваць,-міць што, каго
—запятнывать,-нать.
Запнз/ць—см. запінаць.
Запозна—поздненько, поздно- вато.
Запозны—запоздалый.
Запоіны ж. мн.—угоіценне прн помолвке.
Запомнены—забытый.
Запорына ж.—препятствне (Дарам запорыну ставіці сіле такоіі. Шл. ж. 77 с.).
Запрагйць.запрэгчы каго— запрягать,запрячь.
Запраданы—проданный.
Запрадаць йіто—продать; каго—озадачнть.
Запрапашчоны, пашчы—про- паіцнй, погнбшнй.
Запраторыць што—запрятать, упрятать (ДКывую сілу не запраторыш ты ў магілу. Я. Кол. НЗ хіх).
Запрашяльны—прнгласнтель- ный.
Запрашаць,-сіць каго—прн- глашать.-ласнть.
Запрашэньне н..—прнглаше- нне.
Запрацавацца—заработаться.
Запрацавяць што—зарабо- тать.
Запродаж м.—запродажа.
Запросіны ж. мн.—прнгла- шенне; угоіценне прн сва- таннн невесты.
Запрошлы час—преждепро- шедшее время (грам).
Запрызвычаіцца—прнвыкнуть.
Запрысягацца—прысягнуть.
Запрзгчы—см. запрагаць.
Запрэжаны—запряженный.
Запуджваць,-ж«ць каго—за- пугнвать,-гать.
Запусташэньне н запустенне.
Запустошваць,-шыць ійто— опустошать,-шнть.
Запусты м. мн.—заговенье.
Запхань што—запнхнуть, засунуть, заткнуть.
Запылкаваньне н..—опыленне. НТв.
Зйпыт м.—запрос.
Запытйньне н.—вопрос, во- прошенне.
Запытйны—спрошенный.
Запытйцца—спроснть.
Запытваньне н— запрашнва- нне, допрашнванне.
Запытваць,-таць каго—до- прашнвать, допроснть.
Запышнець—загорднться. Запь/хацца—задышаться.
Запэўна прс.—наверно.
Запзўнены—уверенный, обна- дёженный.
Запэўненьне н.—заверенне, обнадёженне.
Запзўны—несомненный, вер- ный.
Запэўняць, запэўніць каго
—заверять,-рнть; обнадё- жнвать,-жнть.
Запэцканы—запачканный, загрязненный.
Запэцкаць што—запачкать, загрязннть.
Запявйць, запяяць—запевать, запеть.
Запякйць, запячы што—запе- кать, запечь.
Запял^скацца—забрызгаться водой.
Запярйзаны—подпоясанный.
Запярйзваць,-зйць—подпоя- сывать,-сать.
Запярэчаны—возбраненный
Запярэчваць,-чыць ійто—воз- бранять,-ннть.
Запяць - см. запінйць.
Зарабляньне зарабатыва- нне.
Зарабляць,бшь што—зара- батывать.-ботать.
Зарагатяць—захохотать.
Зараджэньне зарожденне.
Зараджйць,-дзіць што, каго
—зарождать,-роднть.
Зарйдзіцца з кім—посоветы- ваться.
Зйраз—тотчас, сейчас.
Заряза м.—1) зараза; 2) за- разнха (бот. Orobanclie L).
Заразьлівасьць ж.—заразн- тельность.
Заразьлівы—заразнтельный.
Заракацца—заканваться.
Зарана—раненько.
Заранак м.—утро.
Зарандаваць што—заарен- довать.
Зараніца ж.—утро. Я. Кол. НЗ х
Зарйнка ж.—утренняя звезда.
Заряньне н.—рассвет, наступ- ленне утра.
Зарлньні—ранннй, утренннй, предрассветный
Зарасьнік м.—заросль. НТз.
Зараўнавяць што—заровнять.
Зарваць каго~затронуть, задеть.
Зардзецца—закраснеться.
Заркаваты—звездчатый. НТе.
Зарн/ца ж.—1) зарево;
2) льнянка (бопг. Linaria Juss). HTs.
Заробак м.—заработок.
Заробка ж.—заделка.
Зароблены—заделанный; за- работанный.
Заробліваць,-біць што—1) за- делывать,-лать; 2) зараба- тывать,-ботать.
Зародак м— зародыш, эм- брнон.
Зародкавы зародышный, зачаточный.
Зароднік м.— жнвчнк, спора. НТе.
Зароднікавы—споровый.
Зародня ж.—спорангнй. НТв. Зароўнены—сравненный.
Зароўніваць, зараўняць што —заравннвать,-ровнять.
Зярубка ж,—насечка.
Зарубчасты—городчатый (ллст). НТв.
Заружа ж.—лютнк ползучнй (раст.) МГ.
Зарука ж.—ручательство. Заручка ж.—протекцня.
Зарумзаць—горько запла- кать.
Заруньваць,-нгць—покрывать- ся,-рыться зеленью.
Зарупіла дзс. безас.—прнспн- чнло.
Заручаць,-ч&/ць каго—обру- чать,-чнть.
Заручаны—обрученный, по- молвленный.
Заручнік м.—дружка женнха, свндетель помолвкн.
Заручыны ж. мн.—обрученне, помолвка.
Заручыцца з кім—помолвнть- ся, обручнться,
Зарывяць, зарвяць каго, што
—затрогнвать,-ронуть; за- днрать, задрать.
Зарымсьціла дзс. безас.—за- хотелось.
Зарыпець—заскрнпеть. (У ха- це дзьверы зарыпелі. Я. Кол. НЗ. XIX).
Зарэзаць каго—зарезать, за- колоть.
Зарэчча н.—заречье.
Злсаб прс.—друг прн друге. Засакатаць—заіцебетать.
Засароміцца—застыднться. Засароміць каго—застыднть. Засаўка ж.—засов, задвнжка. Засваволіць—зашалнть.
Засварыцца з кім—начать ссо- ру; на каго—заругаться.
Засвойваць,-своіць што—прн- своять,-свонть.
Засек м—закром (ср. сусек).
Засівелы—начавшнй седеть. Ян. К. Шл. ж. 83 с.
Засівець—начать седеть.
Засіліцца—попасть в снлок (ср. сіло).
Засілгць каго—поймать в сн- лок.
Заскябіць што—занознть.
Заскаголіць -завыть, завопнть.
Заскароджаны—заборонован- ный.
Заскародзіць,-радзіць што —забороновать.
Заскварка ж.—поджаренное сало. (Капуста з засквар- каю ) Ц. Гарт. СЦ. 117 с.
Заск/гліць—завнзжать. Заскрабацца—забнраться. Заскробаць—зашаркать. Заскрыгатаць—заскрежетать. Заскурны— закожный.
Засланеньне н.—закрытне, покрытне. (Засланеньне зорак месяцам. НТз).
Засланка ж.—заслонка.
Засланьне н.—ссылка.
Засланяць,-н;ць ійто, каго
—закрывать, закрыть; за- ІЦНТНТЬ.
Заслон м.—подвнжная ска- мейка без спннкн. Сержп.
Заслона ж.—занавес НТг; заіцнта, траверс.
Заслугаваць—заслужнть. Заслз/ханы—заслушанный. Заслухацца каго, чаго—заслу- шаться.
Засл_ухаць што—заслушать.
Засмакаваць 1) што—отве- дать; 2) каго— облюбовать, полюбнть.
Засмаленьне н.—загар. HTs.
Засмал/цца—загореть.
Засмуткавацца,-ваць—запе- чалнться, затосковать.
Засмучяцца,-ц/цца—опечалн- ваться,-ляться; огорчаться, -чнться.
Засмучоны—опечаленный, огорченный.
Засмучэньне н.—глубокая печаль, огорченне.
Засноўваць,-наваць што— основывать,-новать.
Заспадабацца—полюбнться, понравнться.
Заспробаваць што—отведать, откушать, нспытать, попро- бовать.
Заспрыяць—войтн в дружбу, порадеть.
Застава ж.—1) застава; 2) за- лог.
Заставлцца,-тацца — оставать- ся,-таться.
Заставіць—см. застаўляць
Застагндць—застонать.
Застанаўляцца,-навіцца-- останавлнваться,-новнться; прностанавлнваться,-стано- внться.
Застанаўляць,-віць што, каго
—прностанавлнвать.-новнть, задержнвать,-жать.
Застяўка ж.— 1) ставень;
2) внньетка в кннге; 3) шлюз.
Застяўлены—заложенный; оставленный.
Застаўляць,-тавіць што—
1) оставлять,-внть; 2) закла- дывать, заложмть, давать, отдать в залог.
Застаўнік м.—залогодатель, закладчнк.
Застдўны—залоговый, за- кладной.
Застольваць, застал/ць—на- стнлать потолок.
Застольле н.—место за столом.
Застольнік м.—нахлебннк.
Застрамгць што—вонзнть, занознть.
Заст^/да ж.—простуда.
Застуджваць.-дз/ць што, Kazo—простужнвать,-туднть.
Застукаць—застучать.
Заступаць,-п/ць што, каго
—замеіцать,-стнть.
Заступнік м.—заместнтель.
Застыгаць, застыгнуць— застывать,-тыть.
Застб/глы—застывшнй.
Засуджваць,-дз/ць што— прнсуждать, прнсуднть; каго—осуждать.-днть.
Засуканы—засученный (о ру- каве).
Засуквацць,-кдць шт о— засу- чнвать,-чнть.
Засуха прс.—в сухое время.
Засуш ж.—засуха.
Засьведчаны—засвндетель- ствованный, удостоверен- ный.
Засьвядчаць.-ведчыць што— свндетельствовать, засвнде- тельствовать; удостоверять, -рнть.
! Засьвядчзньне н.—засвнде- тельствованне, удостовере- ренне.
Засьвяткавяць (кую),—за- праздновать.
Заськепліваць,-ськяшць тто
—заднрать, задрать.
Засьл/ньваць,-нгць што—за- слюннвать,-ннть.
Засьляпё’ньне н.—ослепенне.
Засьмяглы—высохііінй, за- вявшнй (на солнце).
Засьмягнуць-высохнуть, завять (на солнце).
Засьцежка ж.—.застежка.
Засьценак м.—хутор, выселок.
Засьценьне н.—кулнса. НТ>.
Засьцераглньне н.—предосте- реженне.
Засьцерагаць,-рзгчы каго— предостерегать,-речь.
Зйсьціць—заслонять собою свет {ср. зазясьціць).
Засьцярога ж.—предостере- женне.
Засьцяняць,-нгць ійто, каго— затемнять,-ннть.
Засяк«ць,-сячы каго—засе- кать,-сечь, зарубать,-бять.
Засяленьне «.—заселенне.
НТз (ср. залюдненьне).
Засяляць,-л/ць што—засе- лять,-лнть.
Затакавяцца—заговорнться, заболтаться. Сержп.
Затанна—задешево.
Затап/цца—покрыться водой, затопнться, загрязнуть.
Затапляць,-п/ць што—залн- вать,-лнть.
Затарахцець—затреіцать, за- греметь (о телеге).
Здтаўка ж.—прнправа к еде. Затаўхаць каго—затолкать.
Заткала н.—1) затычка печной трубы; 2) затычка отвер- стня у погреба.
Заткну/ць—см. затыкаць.
Затлумёны—сбнтый с толку, ошалелый.
Затлуменьне беспамятство.
Затлумгць каго—затемннть, сбнть с толку.
Затлусьц/ць што—замаслнть, засалять.
Затое прс.—зато.
Затока ж — залнв. НТз.
Затон м.—тоня, залнв.
Затопа ж.—топь, снльная грязь.
Затохнуцца—см. затыхлцца.
Затрдчаны—затерянный, пзрасходованный.
Затрачваць,-р«ціць ійто— затернвать,-рять, нзрасхо- довать.
Затрэбаваны—вытребованный.
Затрэбаваць што—затребо- вать, вытребовать.
Затруены,-чаны—отравленный.
Затруйваць,-руцгць каго— отравлнвать,-равнть.
Затрупехлы—загннвшнй.
Затрупехнуць—загннть. Затрыманьне н.—задержанне. Зятрымка ж.—задержка.
Затрымоўвай.ца,-м«цца—за- держнваться,-жаться.
Затрымоўваць,-маць каго, што—задержнвать,-жать.
Загулак м. - укромное место, закрытый уголок,
Затуляць,-лгць што, каго—- закрывать,-рыть; заіцніцать, -тнть.
Затуманьваць,-ніць што, каго
■—омрачать,-чнть; затем- нять,-ннть.
Затупаць—затопать.
Затупацца—устать от хожде- ння.
Затурыць каго—загнать.
Зату/хнуць—угаснуть.
Затухлы—угасшнй.
Затха ж.—затхлый воздух, вонь.
Затхнуцца—см. затыхлцца.
Зать/каны—заткнутый.
Затыкяць, загыкаць, заткнуць turno—затыкать,-ткнуть.
Зат&/м—1) потом; 2) по- тому.
Затыньваць,-н/ць што—ого- ражнвать, огороднть.
Затыхацца, затохнуцца, за- тхнуцца—задыхаться, задо- хнуться.
Затыхацца—забнться (Сэрца затыхалася)
Затычка ж —затычка.
Заўважаны—замеченный.
Заўважаць,-важыць што, каго замечать,—заметнть.