• Газеты, часопісы і г.д.
  • Беларуска-расійскі слоўнік  Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў

    Беларуска-расійскі слоўнік

    Сцяпан Некрашэвіч, Мікалай Байкоў

    Выдавец: Народная асвета
    Памер: 363с.
    Мінск 1993
    147.07 МБ
    Запінацца, запнуцца—оста- навлнваться,-новнться.
    Запінаць.-пну/ць што каму
    —-преграждать.-граднть
    <путь).
    Запіс м.—1) запнсь; 2) заве- іцанне.
    Зап/сваньне н.—запнсыванне.
    Запгсваць,-саць што—запнсы- вать,-сать; отказывать,-зать (что).
    Запіхаць,-хнуць што—запн- хнвать,-хнуть; затыкать, за- ткнуть.
    Заплата ж.—уплата, возна- гражденне, награда.
    Заплачваць,-лац/ць што—уп- лачнвать,-тнть.
    Запліканьне н.—застегнванне.
    Заплікяцца.—застегнваться.
    Заплікйць,-кнуць што—засте- гнвать,-гнуть.
    Запладненьне н.—оплодотво- ренне. НТб.
    Запладняць,-нгць каго—опло- дотворять,-рнть.
    Заплодня ж.—антернднй. НТе.
    Заплот м.—ограда, место за оградой.
    Заплуганы—запутанный.
    Запл_утаньне н.—омраченне.
    Заплутвацца.-тацца—запуты- ваться,-таться; заблуднться.
    Заплямлены—запятнанный.
    Заплямліваць,-міць што, каго
    —запятнывать,-нать.
    Запнз/ць—см. запінаць.
    Запозна—поздненько, поздно- вато.
    Запозны—запоздалый.
    Запоіны ж. мн.—угоіценне прн помолвке.
    Запомнены—забытый.
    Запорына ж.—препятствне (Дарам запорыну ставіці сіле такоіі. Шл. ж. 77 с.).
    Запрагйць.запрэгчы каго— запрягать,запрячь.
    Запраданы—проданный.
    Запрадаць йіто—продать; каго—озадачнть.
    Запрапашчоны, пашчы—про- паіцнй, погнбшнй.
    Запраторыць што—запрятать, упрятать (ДКывую сілу не запраторыш ты ў магілу. Я. Кол. НЗ хіх).
    Запрашяльны—прнгласнтель- ный.
    Запрашаць,-сіць каго—прн- глашать.-ласнть.
    Запрашэньне н..—прнглаше- нне.
    Запрацавацца—заработаться.
    Запрацавяць што—зарабо- тать.
    Запродаж м.—запродажа.
    Запросіны ж. мн.—прнгла- шенне; угоіценне прн сва- таннн невесты.
    Запрошлы час—преждепро- шедшее время (грам).
    Запрызвычаіцца—прнвыкнуть.
    Запрысягацца—прысягнуть.
    Запрзгчы—см. запрагаць.
    Запрэжаны—запряженный.
    Запуджваць,-ж«ць каго—за- пугнвать,-гать.
    Запусташэньне н	запустенне.
    Запустошваць,-шыць ійто— опустошать,-шнть.
    Запусты м. мн.—заговенье.
    Запхань што—запнхнуть, засунуть, заткнуть.
    Запылкаваньне н..—опыленне. НТв.
    Зйпыт м.—запрос.
    Запытйньне н.—вопрос, во- прошенне.
    Запытйны—спрошенный.
    Запытйцца—спроснть.
    Запытваньне н— запрашнва- нне, допрашнванне.
    Запытваць,-таць каго—до- прашнвать, допроснть.
    Запышнець—загорднться. Запь/хацца—задышаться.
    Запэўна прс.—наверно.
    Запзўнены—уверенный, обна- дёженный.
    Запэўненьне н.—заверенне, обнадёженне.
    Запзўны—несомненный, вер- ный.
    Запэўняць, запэўніць каго
    —заверять,-рнть; обнадё- жнвать,-жнть.
    Запэцканы—запачканный, загрязненный.
    Запэцкаць што—запачкать, загрязннть.
    Запявйць, запяяць—запевать, запеть.
    Запякйць, запячы што—запе- кать, запечь.
    Запял^скацца—забрызгаться водой.
    Запярйзаны—подпоясанный.
    Запярйзваць,-зйць—подпоя- сывать,-сать.
    Запярэчаны—возбраненный
    Запярэчваць,-чыць ійто—воз- бранять,-ннть.
    Запяць - см. запінйць.
    Зарабляньне зарабатыва- нне.
    Зарабляць,бшь што—зара- батывать.-ботать.
    Зарагатяць—захохотать.
    Зараджэньне зарожденне.
    Зараджйць,-дзіць што, каго
    —зарождать,-роднть.
    Зарйдзіцца з кім—посоветы- ваться.
    Зйраз—тотчас, сейчас.
    Заряза м.—1) зараза; 2) за- разнха (бот. Orobanclie L).
    Заразьлівасьць ж.—заразн- тельность.
    Заразьлівы—заразнтельный.
    Заракацца—заканваться.
    Зарана—раненько.
    Заранак м.—утро.
    Зарандаваць што—заарен- довать.
    Зараніца ж.—утро. Я. Кол. НЗ х
    Зарйнка ж.—утренняя звезда.
    Заряньне н.—рассвет, наступ- ленне утра.
    Зарлньні—ранннй, утренннй, предрассветный
    Зарасьнік м.—заросль. НТз.
    Зараўнавяць што—заровнять.
    Зарваць каго~затронуть, задеть.
    Зардзецца—закраснеться.
    Заркаваты—звездчатый. НТе.
    Зарн/ца ж.—1) зарево;
    2)	льнянка (бопг. Linaria Juss). HTs.
    Заробак м.—заработок.
    Заробка ж.—заделка.
    Зароблены—заделанный; за- работанный.
    Заробліваць,-біць што—1) за- делывать,-лать; 2) зараба- тывать,-ботать.
    Зародак м— зародыш, эм- брнон.
    Зародкавы зародышный, зачаточный.
    Зароднік м.— жнвчнк, спора. НТе.
    Зароднікавы—споровый.
    Зародня ж.—спорангнй. НТв. Зароўнены—сравненный.
    Зароўніваць, зараўняць што —заравннвать,-ровнять.
    Зярубка ж,—насечка.
    Зарубчасты—городчатый (ллст). НТв.
    Заружа ж.—лютнк ползучнй (раст.) МГ.
    Зарука ж.—ручательство. Заручка ж.—протекцня.
    Зарумзаць—горько запла- кать.
    Заруньваць,-нгць—покрывать- ся,-рыться зеленью.
    Зарупіла дзс. безас.—прнспн- чнло.
    Заручаць,-ч&/ць каго—обру- чать,-чнть.
    Заручаны—обрученный, по- молвленный.
    Заручнік м.—дружка женнха, свндетель помолвкн.
    Заручыны ж. мн.—обрученне, помолвка.
    Заручыцца з кім—помолвнть- ся, обручнться,
    Зарывяць, зарвяць каго, што
    —затрогнвать,-ронуть; за- днрать, задрать.
    Зарымсьціла дзс. безас.—за- хотелось.
    Зарыпець—заскрнпеть. (У ха- це дзьверы зарыпелі. Я. Кол. НЗ. XIX).
    Зарэзаць каго—зарезать, за- колоть.
    Зарэчча н.—заречье.
    Злсаб прс.—друг прн друге. Засакатаць—заіцебетать.
    Засароміцца—застыднться. Засароміць каго—застыднть. Засаўка ж.—засов, задвнжка. Засваволіць—зашалнть.
    Засварыцца з кім—начать ссо- ру; на каго—заругаться.
    Засвойваць,-своіць што—прн- своять,-свонть.
    Засек м—закром (ср. сусек).
    Засівелы—начавшнй седеть. Ян. К. Шл. ж. 83 с.
    Засівець—начать седеть.
    Засіліцца—попасть в снлок (ср. сіло).
    Засілгць каго—поймать в сн- лок.
    Заскябіць што—занознть.
    Заскаголіць -завыть, завопнть.
    Заскароджаны—заборонован- ный.
    Заскародзіць,-радзіць што —забороновать.
    Заскварка ж.—поджаренное сало. (Капуста з засквар- каю ) Ц. Гарт. СЦ. 117 с.
    Заск/гліць—завнзжать. Заскрабацца—забнраться. Заскробаць—зашаркать. Заскрыгатаць—заскрежетать. Заскурны— закожный.
    Засланеньне н.—закрытне, покрытне. (Засланеньне зорак месяцам. НТз).
    Засланка ж.—заслонка.
    Засланьне н.—ссылка.
    Засланяць,-н;ць ійто, каго
    —закрывать, закрыть; за- ІЦНТНТЬ.
    Заслон м.—подвнжная ска- мейка без спннкн. Сержп.
    Заслона ж.—занавес НТг; заіцнта, траверс.
    Заслугаваць—заслужнть. Заслз/ханы—заслушанный. Заслухацца каго, чаго—заслу- шаться.
    Засл_ухаць што—заслушать.
    Засмакаваць 1) што—отве- дать; 2) каго— облюбовать, полюбнть.
    Засмаленьне н.—загар. HTs.
    Засмал/цца—загореть.
    Засмуткавацца,-ваць—запе- чалнться, затосковать.
    Засмучяцца,-ц/цца—опечалн- ваться,-ляться; огорчаться, -чнться.
    Засмучоны—опечаленный, огорченный.
    Засмучэньне н.—глубокая печаль, огорченне.
    Засноўваць,-наваць што— основывать,-новать.
    Заспадабацца—полюбнться, понравнться.
    Заспробаваць што—отведать, откушать, нспытать, попро- бовать.
    Заспрыяць—войтн в дружбу, порадеть.
    Застава ж.—1) застава; 2) за- лог.
    Заставлцца,-тацца — оставать- ся,-таться.
    Заставіць—см. застаўляць
    Застагндць—застонать.
    Застанаўляцца,-навіцца-- останавлнваться,-новнться; прностанавлнваться,-стано- внться.
    Застанаўляць,-віць што, каго
    —прностанавлнвать.-новнть, задержнвать,-жать.
    Застяўка ж.— 1) ставень;
    2) внньетка в кннге; 3) шлюз.
    Застяўлены—заложенный; оставленный.
    Застаўляць,-тавіць што—
    1)	оставлять,-внть; 2) закла- дывать, заложмть, давать, отдать в залог.
    Застаўнік м.—залогодатель, закладчнк.
    Застдўны—залоговый, за- кладной.
    Застольваць, застал/ць—на- стнлать потолок.
    Застольле н.—место за столом.
    Застольнік м.—нахлебннк.
    Застрамгць што—вонзнть, занознть.
    Заст^/да ж.—простуда.
    Застуджваць.-дз/ць што, Ka­zo—простужнвать,-туднть.
    Застукаць—застучать.
    Заступаць,-п/ць што, каго
    —замеіцать,-стнть.
    Заступнік м.—заместнтель.
    Застыгаць, застыгнуць— застывать,-тыть.
    Застб/глы—застывшнй.
    Засуджваць,-дз/ць што— прнсуждать, прнсуднть; каго—осуждать.-днть.
    Засуканы—засученный (о ру- каве).
    Засуквацць,-кдць шт о— засу- чнвать,-чнть.
    Засуха прс.—в сухое время.
    Засуш ж.—засуха.
    Засьведчаны—засвндетель- ствованный, удостоверен- ный.
    Засьвядчаць.-ведчыць што— свндетельствовать, засвнде- тельствовать; удостоверять, -рнть.
    ! Засьвядчзньне н.—засвнде- тельствованне, удостовере- ренне.
    Засьвяткавяць (кую),—за- праздновать.
    Заськепліваць,-ськяшць тто
    —заднрать, задрать.
    Засьл/ньваць,-нгць што—за- слюннвать,-ннть.
    Засьляпё’ньне н.—ослепенне.
    Засьмяглы—высохііінй, за- вявшнй (на солнце).
    Засьмягнуць-высохнуть, завять (на солнце).
    Засьцежка ж.—.застежка.
    Засьценак м.—хутор, выселок.
    Засьценьне н.—кулнса. НТ>.
    Засьцераглньне н.—предосте- реженне.
    Засьцерагаць,-рзгчы каго— предостерегать,-речь.
    Зйсьціць—заслонять собою свет {ср. зазясьціць).
    Засьцярога ж.—предостере- женне.
    Засьцяняць,-нгць ійто, каго— затемнять,-ннть.
    Засяк«ць,-сячы каго—засе- кать,-сечь, зарубать,-бять.
    Засяленьне «.—заселенне.
    НТз (ср. залюдненьне).
    Засяляць,-л/ць што—засе- лять,-лнть.
    Затакавяцца—заговорнться, заболтаться. Сержп.
    Затанна—задешево.
    Затап/цца—покрыться водой, затопнться, загрязнуть.
    Затапляць,-п/ць што—залн- вать,-лнть.
    Затарахцець—затреіцать, за- греметь (о телеге).
    Здтаўка ж.—прнправа к еде. Затаўхаць каго—затолкать.
    Заткала н.—1) затычка печной трубы; 2) затычка отвер- стня у погреба.
    Заткну/ць—см. затыкаць.
    Затлумёны—сбнтый с толку, ошалелый.
    Затлуменьне беспамятство.
    Затлумгць каго—затемннть, сбнть с толку.
    Затлусьц/ць што—замаслнть, засалять.
    Затое прс.—зато.
    Затока ж — залнв. НТз.
    Затон м.—тоня, залнв.
    Затопа ж.—топь, снльная грязь.
    Затохнуцца—см. затыхлцца.
    Затрдчаны—затерянный, пзрасходованный.
    Затрачваць,-р«ціць ійто— затернвать,-рять, нзрасхо- довать.
    Затрэбаваны—вытребованный.
    Затрэбаваць што—затребо- вать, вытребовать.
    Затруены,-чаны—отравленный.
    Затруйваць,-руцгць каго— отравлнвать,-равнть.
    Затрупехлы—загннвшнй.
    Затрупехнуць—загннть. Затрыманьне н.—задержанне. Зятрымка ж.—задержка.
    Затрымоўвай.ца,-м«цца—за- держнваться,-жаться.
    Затрымоўваць,-маць каго, што—задержнвать,-жать.
    Загулак м. - укромное место, закрытый уголок,
    Затуляць,-лгць што, каго—- закрывать,-рыть; заіцніцать, -тнть.
    Затуманьваць,-ніць што, каго
    ■—омрачать,-чнть; затем- нять,-ннть.
    Затупаць—затопать.
    Затупацца—устать от хожде- ння.
    Затурыць каго—загнать.
    Зату/хнуць—угаснуть.
    Затухлы—угасшнй.
    Затха ж.—затхлый воздух, вонь.
    Затхнуцца—см. затыхлцца.
    Зать/каны—заткнутый.
    Затыкяць, загыкаць, заткнуць turno—затыкать,-ткнуть.
    Зат&/м—1) потом; 2) по- тому.
    Затыньваць,-н/ць што—ого- ражнвать, огороднть.
    Затыхацца, затохнуцца, за- тхнуцца—задыхаться, задо- хнуться.
    Затыхацца—забнться (Сэрца затыхалася)
    Затычка ж —затычка.
    Заўважаны—замеченный.
    Заўважаць,-важыць што, каго замечать,—заметнть.